Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Procesy Levy'ego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
W artykule rozważamy kontrakty ubezpieczeniowe oparte na procesach spadku i wzrostu dla procesów ryzyka typu Lévy'ego z fazowymi stratami. Proces spadku/wzrostu w danej chwili określamy jako różnicę pomiędzy supremum/infimum do tego momentu i wartością procesu w tej chwili. W pracy przeanalizujemy cztery kontrakty. Pierwszy kontrakt zobowiązuje inwestora do płacenia stałej składki w sposób ciągły, a w zamian - w momencie, gdy proces spadku przekroczy określony poziom - wypłaca inwestorowi określone wynagrodzenie. Drugi kontrakt może zostać samoistnie rozwiązany w chwili zaobserwowania procesu wzrostu do pewnego poziomu. Ostatnie dwa kontrakty dają inwestorowi dodatkowo możliwość wcześniejszego wycofania się z umowy po uiszczeniu z góry ustalonej grzywny. Praca opiera się na wcześniejszym artykule [Palmowski, Tumilewicz 2016] i koncentruje się na statystycznym aspekcie wcześniej otrzymanych formuł, modelując skoki cen akcji poprzez rozkłady fazowe.(abstrakt oryginalny)
W pracy analizujemy prawdopodobieństwo ruiny typu paryskiego, kiedy pro¬ces ryzyka jest modelowany przez spektralnie ujemny proces Lévy'ego. Paryska ruina nastę¬puje, kiedy proces rezerw pozostaje ujemny dłużej niż ustalony horyzont czasowy ζ > 0. W pracy przedstawimy jednolite wzory na klasyczne prawdopodobieństwo ruiny oraz praw¬dopodobieństwo typu paryskiego. Otrzymane wyniki zapisane są w języku tzw. funkcji skalujących, których transformata Laplace'a jest dana przez podstawową charakterystykę procesu Lévy'ego, jaką jest wykładnik Laplace'a. Siła tej nowej metody zostanie przedstawiona na przykładzie kilku wybranych procesów ryzyka, m.in. przeanalizujemy klasyczny proces Craméra-Lundberga oraz ruch Browna z dryfem. W pracy pokażemy także numeryczne porównanie, jak opóźnienie paryskie wpływa na prawdopodobieństwo ruiny. (abstrakt oryginalny)
W pracy zanalizowano problem wyboru optymalnej dywidendy, kiedy proces ryzyka jest modelowany przez spektralnie ujemny proces Lévy'ego (przed wypłatą dywidend). Dywidendy są płacone do czasu tzw. paryskiej ruiny, tzn. do czasu, kiedy proces rezerw pozostanie ujemny dłużej niż ustalony horyzont czasowy ζ > 0. W artykule przedstawiono warunki dostateczne na to, aby strategia barierowa był optymalna, gdzie maksymalizowaną funkcją wypłaty jest zdyskontowana łączna suma dywidend. Zidentyfikowano także optymalną barierę oraz dla niej wartość funkcji wypłaty. Skoncentrowano się na badaniach numerycznych dla dwóch specyficznych klas procesów ryzyka: klasycznego procesu Craméra-Lundberga oraz ruchu Browna z dryfem. (abstrakt oryginalny)
W pracy dokonujemy przeglądu koncepcji teorii ryzyka wykorzystujących procesy Lévy'ego. Kładziemy nacisk na model oparty na procesie gamma i analizujemy prawdopodobieństwo ruiny w tym modelu. Podajemy asymptotyczne własności prawdopodobieństwa ruiny i dokładny wzór na prawdopodobieństwo ruiny dla procesu gamma. Ponadto rozważamy tzw. podporządkowane procesy Lévy'ego. Badamy również rozkład supremum dla pewnych procesów będących całkami stochastycznymi jako pewne uogólnienie poprzednich modeli. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule rozważamy model bankructwa typu Omega, który może być traktowany jako alternatywa wobec klasycznego pojęcia ruiny. W odróżnieniu od klasycznego modelu pozwalamy, aby proces znalazł się poniżej zera, jednakże nie poniżej ustalonego poziomu -d < 0. Gdy proces znajduje się poniżej zera, jest on "zabijany" z funkcją intensywności ω. Naszym celem jest ukazanie relacji pomiędzy modelem Omega a klasyczną ruiną dla dwóch istotnych modeli typu Lévy'ego, a więc rozważać będziemy proces Crámera-Lundberga oraz markowsko modulowany ruch Browna. W pracy podamy również wyniki numeryczne, które będą ilustrować wyniki z analiz.(abstrakt oryginalny)
Praca przedstawia problematykę wyceny contingent claim przy wykorzystaniu minimalnej martygałowej miary, minimalnej entropy madrygałowej miary oraz Esscher transformacji, tzw. Levy rynku, na którym ceny aktywów ewolują się według procesu geometrycznego Levy'ego. Wprowadzona została nie tylko formuła wyżej wymienionych miar, ale i także zanalizowano reprezentację lokal-madrygałowych miar dla danego procesu cen zdyskontowanego przez stopę oprocentową, oraz relacje zachodzące między badanymi miarami.
W pracy przedstawiono analityczną metodę przy wycenie opcji typu europejskiego opiewanej na aktywa, którego wartość jest zdeterminowana przez wielowymiarowy proces Levy'ego. Model zostaje starannie zbudowany w taki sposób, aby móc wycenić opcje ze zróżnicowanymi metodami wypłaty. Celem również jest ujednolicenie sposobów wyceny struktury stóp procentowych, wyceny kontraktów forward i future opiewanych na stopy procentowe, oszacowanie prawdopodobieństwa, że opcje wygasną in-the-money oraz tzw. pricing measure na rynku niezupełnym.
W klasycznej analizie portfelowej Markovitza lub Sharpa portfel ocenia według dwóch kryteriów: średniej stopy zwrotu i wariancji. Takie podejście jest jednak trudne do zastosowania, gdy procesy zwrotów nie mają skończonego drugiego momentu lub gdy zależności między zwrotami różnych aktywów nie da się w pełni oddać jedynie kowariancją. W pracy (...) zaproponowano model, w którym stopy zwrotu aktywów tworzą proces Lévy'ego, a zależności między różnymi aktywami są opisane kowariancją (część gaussowska) oraz wielowymiarową miarą skoków (część poissonowska procesu). Następnie dla takiego modelu zaproponowano wielokryterialny sposób wyboru portfela inwestycji, przy czym kryteriami są średnia stopa zwrotu, łączna wariancja dyfuzji oraz miara zagrożenia skokami. (fragm. tekstu)
Głównym celem artykułu jest udowodnienie, że zupełny, przełącznikowy rynek Blacka--Scholesa typu Lévy'ego charakteryzuje się brakiem arbitrażu. W rozważanym modelu ceny instrumentów finansowych opisane są przez proces Lévy'ego, którego współczynniki zależą od stanów łańcucha Markowa. Taki rynek jest niezupełny, co oznacza, że nie każdą strategię inwestycyjną można replikować za pomocą dostępnych instrumentów finansowych. Aby uzupełnić ten rynek, dodano skokowe instrumenty finansowe oraz aktywa potęgowo skokowe. Następnie wskazano równoważną miarę martyngałową oraz wyznaczono warunki, tak aby powyższy model charakteryzował się brakiem arbitrażu. Arbitraż to strategia kupna lub sprzedaży, która przynosi zyski dzięki wykorzystaniu różnic cen identycznych lub podobnych instrumentów finansowych na różnych rynkach lub w różnych formach. W związku z tym arbitraż można rozumieć jako zysk wolny od ryzyka.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono próbę opisu zmian wartości indeksu WIG za pomocą Lévy'ego. Procesy Lévy'ego stanowią rozszerzenie standardowo stosowanych do opisu cen akcji procesów dyfuzji. (fragment tekstu)
11
63%
W artykule podejmujemy próbę oszacowania aktywności skoków w procesach cen kilku instrumentów z polskiego rynku finansowego. Jako miarę aktywności skoków przyjmujemy indeks β Blumenthala-Getoora dla procesów Lévy'ego. Pozwala nam to na rozróżnienie procesów charakteryzujących się rzadkimi i dużymi skokami i procesów o nieskończonej aktywności procesu skoków. Aktywność skoków szacujemy trzema różnymi metodami. Wykorzystujemy wykresy podpisu aktywności (activity signature plots) do zbadania typu procesu. Następnie korzystamy z estymatora Aït-Sahalii i Jacod, opartego na liczbie przekroczeń, do oszacowania wartości indeksu β. Wreszcie korzystamy ze spektrum ciągłości oraz z odpowiednich twierdzeń na temat przebiegu tej funkcji dla procesów Lévy'ego z różnymi wartościami indeksu β. (abstrakt oryginalny)
Celem autorów opracowania jest znalezienie rozkładu najlepiej aproksymującego rozkład tygodniowych stóp zwrotu indeksu WIG20. Dokonano w nim aproksymacji szeregów tygodniowych stóp zwrotu indeksu WIG20 rozkładem t-Studenta i uogólnionym rozkładem Pareto (GPD). Uzyskane rezultaty porównano z aproksymacjami rozkładami: normalnym i stabilnym. (fragm. tekstu)
Celem badań jest znalezienie optymalnej strategii inwestycyjnej na zupełnym rynku finansowym Blacka-Scholesa-Mertona typu Lévy'ego bez arbitrażu. W artykule wyznaczono udziały różnych instrumentów finansowych w portfelu optymalnym. Ceny tych instrumentów opisane są za pomocą procesu Levy'ego, który jest uogólnieniem procesu Wienera. Ponadto założono, że współczynniki modelu zależą od stanów łańcucha Markowa. Taki rynek jest niezupełny, co oznacza, że nie każdą wypłatę można zreplikować za pomocą pewnej strategii inwestycyjnej. Aby uzupełnić ten rynek, dodano skokowe instrumenty finansowe oraz aktywa potęgowo skokowe. Następnie wykorzystano metody programowania dynamicznego do wyznaczenia optymalnej strategii inwestycyjnej na tym rynku. Optymalna strategia to taka, która maksymalizuje oczekiwaną użyteczność procesu bogacenia na końcu ustalonego z góry okresu. Analizę przeprowadzono dla logarytmicznej i potęgowej funkcji użyteczności wypłaty. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.