Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prognozowanie rynku pracy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł omawia wyniki najnowszych badań ankietowych Instytutu Badań nad Rynkiem Pracy i Zawodami (IAB) przy Federalnym Urzędzie Pracy RFN, dotyczące wakatów na niemieckim ryku pracy. Przedstawia najważniejsze wnioski, które mogą być przydatne w negocjacjach akcesyjnych Polski.
The main aim of this paper is to estimate possibilities of using business survey data to forecast labour market situation. The motivation of undertaking this research is connected with two ideas. First, business survey data are treated as leading indicators for macroeconomic data, such as GDP or IPI (industrial production index). This research verifies if business survey data are also leading indicators for labour market variable as average employment. Second, all theories of labour market explain fluctuations on this market by changes of objective factors, as for example real wages of labour or labour productivity. This research estimates the impact of subjective factors of enterprises' decision on average employment. Research concerns on the situation in manufacturing industry in Poland in period 1993 - 2003. Numbers of workers in manufacturing industry are treated as dependent variable, business survey data are independent variables. After decomposition of time series, Granger causality is applied to identify the leads of independent variables and then, regression functions with leads of independent variables are created to forecast labour market situation. Their adjustments and quality of forecasts ex post let assume possibility of using business survey data to economic forecasts of labour market. (original abstract)
Prezentowane opracowanie jest próbą podsumowania dotychczasowych i wskazania pewnych kierunków dalszych badań rynku pracy województwa śląskiego. Ze względu na specyficzny, cykliczny rozwój stopy bezrobocia jej modelowanie nie jest zadaniem łatwym, klasyczne metody polegające na ekstrapolacji trendów nie dają bowiem zadowalających rezultatów. Opisywanie tej zmiennej w ramach modeli wielorównaniowych również przysparza wiele trudności, nie tylko ze względu na jej zachowanie, ale także z powodu niedostatku informacji na temat podstawowych zmiennych determinujących rynek pracy. Z tych powodów konstruowane modele wielorównaniowe mają często charakter symptomatyczny, zawierają zmienne skorelowane ze zmienną objaśnianą niebędące jej przyczynami.(fragment tekstu)
Celem artykułu jest prezentacja zmodyfikowanej i rozbudowanej wersji kalkulatora pracy - narzędzia służącego do tworzenia symulacji zależności pomiędzy stopą bezrobocia a zatrudnieniem, przy różnych założeniach dotyczących kształtowania się aktywności zawodowej i liczby ludności w Polsce. Użytkownik kalkulatora określa wartość oczekiwanej stopy bezrobocia, a narzędzie wylicza wymaganą liczbę miejsc pracy, których utworzenie i obsadzenie będzie skutkowało zmianą stopy bezrobocia do zadanej wartości. Aktualna aplikacja kalkulatora pracy została rozszerzona względem wersji pierwotnej o możliwość modyfikacji parametrów charakteryzujących rynek pracy (współczynnika aktywności zawodowej i stopy wzrostu liczby ludności) oraz o tworzenie prognoz w określonym horyzoncie czasowym. Kalkulator wykorzystuje dane z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL). W artykule przedstawiono prognozy do 2022 r. Przeprowadzono także symulację na podstawie danych BAEL za III kwartał 2018 r. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu skoncentrowano się na zmianach w strukturze zawodowej i kwalifikacyjnej na rynku pracy w Polsce. Wskazano także na ich przyczyny: zarówno zmianę technologiczną będącą pochodną postępu technicznego, wzrost ogólnego poziomu wykształcenia zasobów pracy, jak również reformy instytucjonalne, odnosząc się w szczególności do hipotezy polaryzacji rynku pracy. Następnie przedstawiono spodziewane zmiany w strukturze zawodowej do 2022 roku, które zostały oparte na prognozie zatrudnienia według grup zawodów. Na tej podstawie zidentyfikowano wyzwania i możliwe napięcia, które mogą mieć miejsce w niektórych segmentach polskiego rynku pracy, a które wynikają z niedopasowania popytu i podaży w wymiarze kwalifikacyjno-zawodowym. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest prezentacja modelu prognostycznego oraz wyników prognoz w przekroju wielkich i dużych grup zawodowych. W artykule były używane dane z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności w przekroju grup zawodowych zgodnym z Międzynarodowym Standardem Klasyfikacji Zawodów ISCO-08. Prognozy liczby pracujących w przekroju wielkich grup zawodowych zostały wykonane przy wykorzystaniu 10-równaniowego modelu przyczynowo-skutkowego. Prognozy liczby pracujących ogółem w Polsce uzyskane z modelu makroekonomicznego były podstawą wygenerowania prognoz w przekroju wielkich i dużych grup zawodowych. (abstrakt oryginalny)
Szacunki rozwoju zatrudnienia sporządzane są w Niemczech w ramach prognoz krótko-, średnio- i długoterminowych. W artykule dokonano hipotetycznej analizy rynku pracy w RFN w przyszłości według powyższego schematu.
Opracowanie zawiera uwagi metodyczne dotyczące poszczególnych etapów wyznaczania prognozy zasobów pracy, przedstawione podczas I Kongresu Demograficznego, który odbył się w listopadzie 2002 roku. Opisano źródła danych o zasobach pracy, doświadczenia GUS w prognozowaniu zasobów pracy, założenia ogólnopolskiej i wojewódzkiej prognozy realnych zasobów pracy.
W artykule zaprezentowano metodę krótkookresowego prognozowania rynku pracy w województwie lubelskim, w tym poziomu bezrobocia i zatrudnienia. Badania przeprowadzono w latach 2005-2008. Do budowy prognoz zastosowano modele ARIMA z dodatkowo wprowadzonymi zmiennymi egzogenicznymi, tj. wartościami barometrów nastrojów gospodarczych lub saldami odpowiedzi na poszczególne pytania ankietowe. W pracy opisano procedurę wyboru optymalnych modeli, testowanie jakości oraz ich właściwości prognostycznych i podsumowanie postawionych w czasie okresu badawczego prognoz na podstawie błędów ex post.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zidentyfikowanie wad w istniejącym narzędziu prognozowania popytu na pracę oraz wskazanie potrzebnych zmian. Z przeprowadzonych obserwacji wynika, że wad jest wiele, a ich eliminowanie powinno polegać na ciągłej aktualizacji danych wykorzystywanych do opracowania prognoz zatrudnienia. Prognozy nie powinny być opracowywane tylko w przekroju regionów, ale dla mniejszych obszarów, jak na przykład powiat. Prognozy należy również przygotowywać dla zawodów kodowanych sześcioma cyframi. Wprowadzone modyfikacje powinny zwiększyć użyteczność narzędzia z perspektywy oczekiwań pracowników publicznych służb zatrudnienia. Artykuł opracowano na podstawie wyników badań IDI i FGI, jakie zrealizowano w kwietniu 2018 r. w ramach projektu System prognozowania polskiego rynku pracy. (abstrakt oryginalny)
Biorąc pod uwagę zmienność i szybką dezaktualizację zawodów deficytowych, konieczna wydaje się nie tylko kompleksowa analiza zawodów aktualnie poszukiwanych na rynku pracy, lecz również prognoza zawodów, na które zapotrzebowanie wystąpi za kilka lat. Taka informacja byłaby niezwykle istotna dla wszystkich uczestników rynku, głównie zaś dla absolwentów gimnazjów stojących przed wyborem kierunku własnego kształcenia i zawodu, który dałby szansę zatrudnienia po ukończeniu szkoły, jak również dla dyrekcji szkół i władz oświatowych decydujących o korekcie poziomu i kierunkach kształcenia zawodowego. Niniejszy artykuł porusza aspekty metodologiczne konstrukcji takiej prognozy i prezentuje listę zawodów na siedleckim rynku pracy, na które w najbliższych latach może wystąpić zarówno zwiększony, jak i zmniejszony popyt. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie szczegółowego procesu prognozowania całkowitego zatrudnienia w Polsce w latach 2015-2022. Punktem wyjścia do formułowania prognoz zatrudnienia na lata 2015-2022 jest mały wielorównaniowy model ekonometryczny, skonstruowany do opisu i prognozowania podstawowych zmiennych makroekonomicznych w gospodarce polskiej. Model składa się z 23 równań, zgrupowanych w dwóch powiązanych ze sobą układach równań: podmodelu makroekonomicznego i podmodelu rynku pracy. Prognozy zmiennych endogenicznych opisanych przez równania modelu, w tym prognozy liczby pracujących ogółem, zostały sformułowane na podstawie danych statystycznych z lat 1995-2014 (używanych do estymacji równań modelu), oraz na podstawie uwag i opinii ekspertów ekonomicznych. Oprócz zmiennych endogenicznych, w modelu uwzględniono zmienne egzogeniczne (instrumenty), dla których konieczne było opracowanie odpowiednich wariantów prognoz. Rezultatem badań było sformułowanie prognoz wszystkich zmiennych makroekonomicznych opisywanych przez model, w tym liczby pracujących ogółem w trzech wariantach: optymistycznym, pesymistycznym i pośrednim. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem artykułu jest określenie popytu na pracę w poszczególnych sekcjach PKD 2007 do roku 2050. Celem dodatkowym jest sprawdzenie, czy suma prognoz dotycząca poszczególnych sekcji tworzących popyt na pracę w polskiej gospodarce jest zbieżna z prognozowaną podażą pracy. Prognozy popytu na pracę obejmują dwa etapy odpowiadające dwóm perspektywom czasowym: 2019-2030 oraz 2031-2050. Z prognoz na rok 2030 wynika, że nastąpi niewielki spadek liczby pracujących - do 16 286 tys. osób (w porównaniu z 16 484 w 2018 r.). Przewidywana liczba pracujących w roku 2050 to 16 100 tys. osób. Te stosunkowo wysokie wartości wynikają m.in. z optymistycznych przewidywań Ministerstwa Finansów (z 2019 r.) co do przyszłego tempa wzrostu PKB oraz ostrożnościowego założenia o stosunkowo niskich tempach wzrostu TFP w latach 2031-2050. Prognozy popytu na pracę zestawiono z prognozami jej podaży, uwzględniając trzy scenariusze dotyczące aktywności zawodowej Polaków w roku 2050: (1) na poziomie wartości polskich z 2019 r.; (2) na poziomie średnich wartości w UE 27 z 2019 r.; (3) na poziomie wartości maksymalnych w poszczególnych grupach wiekowych w krajach UE 27 w 2019 r. Tylko trzecia symulacja gwarantuje, że prognozowany na 2050 r. popyt na pracę, wynoszący 16 100 tys. osób, zostanie zaspokojony przez odpowiednią liczbę osób zdolnych tę pracę zaoferować. Symulacja ta zakłada wzrost aktywności zawodowej Polaków w poszczególnych grupach wiekowych do poziomów maksymalnych notowanych w 2019 r. w krajach UE 27, co oznacza znaczne zmobilizowanie roczników, które - zgodnie z dzisiejszą polską definicją - nie należą do grupy osób w wieku produkcyjnym. (abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Nierówności na rynku pracy
63%
Podział dochodu narodowego, nierówności oraz ubóstwo jest to jedno z wielu kryteriów różnicujących świat współczesny, w tym i świat rynków pracy. Polityków społecznych, socjologów interesują zwykle problemy nierówności z punktu widzenia ich społecznych, psychologicznych czy etycznych konsekwencji. Dla ekonomisty ważniejszy jest związek nierówności z efektywnością. Przez długi czas większość ekonomistów traktowała nierówności jako warunek efektywności. Rynek bowiem wynagradza pracowników i menedżerów odpowiednio do efektów ich pracy. Barierą miała być tylko konieczność zachowania pokoju społecznego. T. Kowalik twierdzi, że wzrost gospodarczy w ogromnej mierze zależy od powszechności wykształcenia, a to nie jest możliwe do osiągnięcia przy dużym zróżnicowaniu dochodowym. Podaje on także przykłady badań potwierdzających tezę, iż łagodzenie nierówności jest czynnikiem sprzyjającym rozwojowi gospodarczemu. Oznacza to, że rządy nie stają przed alternatywą: równość lub wzrost. Wydaje się, że najefektywniejszą polityką jest polityka, która promuje obie te rzeczy. (fragment tekstu)
Rynek pracy zmienia się bardzo szybko. Zmianom podlega nie tylko sposób pracy, lecz także profil działania firm i, co za tym idzie, profil stanowisk. Zmiany inicjowane są zwykle przez duże globalne firmy w najbardziej rozwiniętych krajach i dotyczą zarówno pracodawców, jak i pracowników. Fakt niedopasowania profilu pracowników do potrzeb organizacji i wojna o talenty wpływają na większą specjalizację poszczególnych grup zawodowych, a także na zmianę form współpracy. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest uchwycenie wpływu poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych na pozycję jednostek na rynku pracy. Pozycję tę określamy w oparciu o prawdopodobieństwo utraty pracy przez osoby pracujące oraz szanse znalezienia pracy przez osoby bezrobotne. Podstawą analiz empirycznych, podjętych w artykule, są dane jednostkowe, pochodzące z badań aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) z roku 2002. (abstrakt oryginalny)
Podjęto próbę wykorzystania modelu typu VAR (wektorowo autoregresyjnego), który pozwala na większą swobodę wyboru badanych zmiennych i prowadzenie dyskusji na temat ich wzajemnych relacji, jako alternatywę do modeli strukturalnych, do prognozowania rynku pracy.
Celem artykułu jest przedstawienie podstawowych zasad przy prognozowaniu bezrobocia z udziałem sztucznych sieci neuronowych. Praca ma charakter w zasadzie metodyczny. Sformułowanie "w zasadzie" wprowadzono ze względu na konieczność posłużenia się pewnymi przykładami rozwiązania problemu prognozowania. Przedstawiane klasyfikacje, uogólnienia wraz z częściową inwentaryzacją w zakresie stosowania metod prognozowania mogą być pomocne do wyrobienia sobie poglądu na temat specyfiki "polskiego" bezrobocia w okresie transformacji gospodarki w kierunku urynkowienia (w tym również albo przede wszystkim pracy). (fragment tekstu)
W dobie rosnącej informatyzacji, a w konsekwencji digitalizacji współczesnych społeczeństw, zagadnienia związane z wykorzystywaniem nowych niestandardowych zestawów danych, określanych współcześnie mianem "Big Data", zdają się jedną z najbardziej aktualnych kwestii dotyczących analiz empirycznych w ekonomii. Z uwagi na rosnące znaczenie, a także coraz łatwiejszy dostęp do tego typu danych, celem opracowania jest ocena przydatności danych zaliczanych do Big Data (danych dostępnych w ramach analiz Google trends) jako potencjalnie wartościowych w prognozowaniu wielkości bezrobocia w Polsce. Przeprowadzone rozważania z wykorzystaniem metod prognostycznych typu ARIMA wykazały, że dane tego typu mogą być przydatne w ocenie sytuacji na polskim rynku pracy. Wyniki prowadzonych analiz wykazały bowiem, że dodanie kolejnej zmiennej określającej liczbę konkretnych zapytań internetowych związanych z poszukiwaniem pracy podnosiło właściwości prognostyczne modelu prognozującego poziom bezrobocia w Polsce.(abstrakt oryginalny)
Celem pracy była analiza dokładności wybranych metod prognozowania zmiennych opisujących polski rynek pracy w latach 1998-2013. Badaniu poddano następujące zmienne: liczbę pracujących w gospodarce narodowej według GUS, liczbę pracujących według BAEL oraz średnie miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej. W porównaniach uwzględniono: modele wektorowej autoregresji VAR, bayesowskie modele VAR, dynamiczne modele czynnikowe, modele wskaźników wyprzedzających oraz metody łączenia prognoz. Uzyskane wyniki wskazały, że w zdecydowanej większości przypadków największą dokładnością, mierzoną błędem średniokwadratowym prognoz wygasłych, cechowały się prognozy łączone, uwzględniające modele czynnikowe oraz modele wskaźników wyprzedzających. Te dwie klasy modeli dawały lepsze prognozy niż tradycyjne modele wektorowej autoregresji. Pokazano również, że napływ kolejnych danych miesięcznych nie prowadził do poprawy jakości prognoz na dany kwartał. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.