Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Obniżenie ceny w świetle znowelizowanych przepisów o rękojmi

100%

Żok K.

Ius Novum

|

2016

|

10

|

nr 4

170-185

Celem tego artykułu jest zbadanie charakteru prawnego obniżenia ceny w świetle znowelizowanych przepisów o rękojmi. Przeprowadzone badania obejmują rekonstrukcję kluczowych poglądów, jakie zostały wyrażone w doktrynie i orzecznictwie, a następnie ich odniesienie do znowelizowanych przepisów. Rozważania te skupiają się na (1) interpretacji zwrotu "zło- żyć oświadczenie o obniżeniu ceny", (2) konsekwencjach objęcia tego uprawnienia terminem zawitym, (3) adekwatności wytycznej obniżenia ceny i (4) następstw nieustosunkowania się do oświadczenia kupującego w ustawowym terminie. Wywody prezentowane w artykule opierają się na analizie dogmatycznej, uzupełnionej o analizę historyczną, i prowadzą do wniosku, że obniżenie ceny zostało skonstruowane jako uprawnienie kształtujące po nowelizacji przepisów o rękojmi, co stanowi odejście od poprzednio dominującej koncepcji roszczenia. (abstrakt oryginalny)

2

Kilka uwag w sprawie weryfikacji administracyjnej kandydatów na członków zarządu zakładu ubezpieczeń i reasekuracji

100%

Stefanicki R.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2021

|

nr 2

3-17

Sama idea sprawowania częściowego nadzoru personalnego przez Komisję Nadzoru Finansowego nad rynkiem finansowym nie jest kwestionowana, jako że może się ona wpisywać w całokształt mechanizmów składających się na ład korporacyjny. Jednakże niektóre sposoby jej urzeczywistnienia nasuwają wątpliwości. Zastrzeżenia dotyczą oceny kryteriów weryfikacji przyjmowanych przez wskazany organ, wychodzenia poza granice kompetencji przy wydawaniu niektórych aktów. Ingerencja regulatora w działalność ubezpieczeniową musi być wyważona i dążyć do pogodzenia celu nadzoru z celem funkcjonowania zakładu ubezpieczeń jako spółki akcyjnej. Realizacja administracyjnego nadzoru personalnego dotyczy również interesu prawnego ocenianego w tym trybie.(abstrakt oryginalny)

3

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2016 roku, sygn. akt III CZP 5/16

100%

Świątczak K.

Debiuty Naukowe Studentów Wyższej Szkoły Bankowej

|

2017

|

nr 17

199-206

Problem przejścia na osobę trzecią uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne był od lat przedmiotem analiz wielu wybitnych prawników i sędziów. Wydawało się, że kres rozważaniom na powyższy temat położyła uchwała Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2004 r. Jednakże Sąd Najwyższy w uchwale z 19 października 2016 r. dopuścił możliwość przeniesienia uprawnień do odstąpienia od umowy sprzedaży na obdarowanego w przypadku wady fizycznej rzeczy. Celem niniejszej glosy jest analiza uchwały Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2016 r. (abstrakt oryginalny)

4

Reklamacja narzędziem porozumienia oraz kształtowania świadomości projakościowej

100%

Walczak D. M.

Poradnik Handlowca

|

2002

|

nr 3

88-90

Omówiono przebieg składania reklamacji konsumenckiej. Wskazano zasadnicze przyczyny występowania reklamacji. Podkreślono, że skuteczne reklamacje przyczyniają się do ochrony interesów ekonomicznych konsumentów oraz sprzedawców.

5

Problem przejścia na osobę trzecią uprawnień dotyczących rękojmi za wady fizyczne rzeczy

100%

Świątczak K.

Kwartalnik Prawo-Społeczeństwo-Ekonomia

|

2017

|

nr 4

21-28

Problem przejścia na osobę trzecią uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy był od lat przedmiotem wielu analiz zarówno wśród wybitnych przedstawicieli doktryny, jak i orzecznictwa. Część przedstawicieli doktryny uważało, że na osobę trzecią mogą przejść automatycznie wszelkie uprawnienia związane z rękojmią za wady fizyczne rzeczy. Według pozostałych przedstawicieli doktryny jest to wykluczone. Celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: "Czy rękojmia za wady fizyczne rzeczy może przejść na osobę trzecią?" (abstrakt oryginalny)

6

Rękojmia w stosunkach między stronami komisu

100%

Szpunar A.

Przegląd Prawa Handlowego

|

1995

|

nr 9

1-7

Artykuł wyjaśnia działanie rękojmi za wady we wzajemnych relacjach zachodzących między stronami transakcji komisowej.

7

Cel i funkcja rękojmi w kanonicznym prawie małżeńskim

100%

Bartczak A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2017

|

nr 80 W nurcie zagadnień prawa kanonicznego i wyznaniowego. Cz. 1

5-17

Rękojmia jest instytucją funkcjonującą w kanonicznym prawie małżeńskim. W nim nabrała charakterystycznego znaczenia. Bez wątpienia wpisuje się ona w te instytucje, których celem jest ochrona małżeństwa. W artykule została przeprowadzona analiza rękojmi pod kątem celu i funkcji, jakie ma spełniać w prawie małżeńskim. Zarówno cel, jak i funkcja nie sprowadza się do jednego zagadnienia. Różnorodność odniesień czyni rękojmię niezwykle ważną, zwłaszcza w perspektywie społeczeństwa wieloreligijnego.(abstrakt oryginalny)

8

Ocena skutków zmiany przedmiotu odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady rzeczy z "budynku" na "nieruchomość" z perspektywy dziesięciu lat jej obowiązywania

100%

Damasiewicz A.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2024

|

nr 5

39-44

Przez blisko pięćdziesiąt lat obowiązywała wydłużona, trzyletnia odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady fizyczne budynku. Przedmiot tej ochrony zmienił się dekadę temu z "budynku" na "nieruchomość". Artykuł ma na celu ocenić skutki tej zmiany, to, jakie problemy zostały rozwiązane, jakie pozostały aktualne i czy powstały nowe. Aktualny pozostał problem definicji budynku - potocznej lub zapożyczonej z Prawa budowlanego. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym przedmiotem dyskusji była kwestia części składowych budynku, a w konsekwencji zakresu rozszerzonej odpowiedzialności. Aktualnie problem ten przeniósł się na nieruchomość i jej części składowe. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w której sama nieruchomość nie jest przedmiotem umowy, a jedynie wytworzenie lub zmiana jej części składowej.(abstrakt oryginalny)

9

Nowa regulacja rękojmi za wady rzeczy sprzedanej - uwagi ogólne

100%

Loranc-Borkowska J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2014

|

nr 362 Zmiany prawodawstwa gospodarczego w okresie transformacji ustrojowej w Polsce

251-263

W artykule przedstawiono ogólne uwagi o zmianach w zakresie rękojmi za wady rzeczy. Odniesiono się do pojęcia wady w kontekście zmiany pojęcia wady fizycznej poprzez wprowadzenie w jej treści terminologii charakterystycznej dla niezgodności towaru z umową. W ogólnym zakresie omówiono charakter odpowiedzialności z tytułu rękojmi, uprawnienia przysługujące kupującemu (z uwzględnieniem przysługujących tylko konsumentowi), przesłanki zwolnienia sprzedawcy z odpowiedzialności za wady, a także z odpowiedzialności za publiczne zapewnienia dotyczące właściwości rzeczy, a pochodzące od innych niż sprzedawca uczestników łańcucha dystrybucji, terminy trwania odpowiedzialności oraz procedurę reklamacji (w tym termin na ustosunkowanie się do żądania i termin na załatwienie reklamacji).(abstrakt oryginalny)

10

Wpływ wezwania do usunięcia wad rzeczy sprzedanej na skuteczność złożonego wcześniej oświadczenia o obniżeniu ceny przy rękojmi za wady

100%

Racinowski J.

Młoda Palestra. Czasopismo Aplikantów Adwokackich

|

2022

|

nr 1 Marzenia a doczesność aplikanta

82-92

Artykuł dotyczy wpływu wezwania do usunięcia wad rzeczy sprzedanej na skuteczność złożonego wcześniej oświadczenia o obniżeniu ceny przy rękojmi za wady. Autor przeprowadza analizę charakteru prawnego oświadczenia o obniżeniu ceny oraz żądania usunięcia wady. Zrelacjonowane zostają poglądy wyrażane w orzecznictwie i doktrynie dotyczące owych kwestii. W końcu, przy uwzględnieniu różnych założeń wyjściowych, autor analizuje tytułowe zagadnienie, zwracając uwagę na niektóre problemy z nim związane. Koniec pracy poświęcony jest na zasadnicze konkluzje co do niejednoznaczności obowiązujących obecnie przepisów i możliwych rozwiązań mogących zniwelować skutki tego zjawiska.(abstrakt oryginalny)

11

Odpowiedzialność za produkt w kodeksowych rozwiązaniach reklamacyjnych

100%

Zymonik K.

Problemy Jakości

|

2008

|

nr 4

28-31

Celem artykułu jest prezentacja kodeksowych instrumentów prawnych, które chronią kupujących przed wadliwymi produktami. Oparto je na wybranych studiach literaturowych z analizowanej tematyki. Omówiono pojęcia: rękojmi za wady fizyczne, rękojmi za wady prawne oraz kodeksowej gwarancji jakości.

12

Ocena kryteriów przyjętych przez Komisję Nadzoru Finansowego w Metodyce oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych z 2020 roku

100%

Romanowski M., Zarzycka K.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2020

|

nr 3

3-17

Przedstawiona przez Komisję Nadzoru Finansowego Metodyka oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych miała prezentować obiektywne kryteria oceny, oparte na regulacjach prawnych, którymi kierują się Komisja Nadzoru Finansowego oraz Urząd Komisji Nadzoru Finansowego. Liczba kryteriów oraz ich subiektywny, ocenny, a wręcz arbitralny i niemierzalny charakter, powodują, iż Metodyka może stać się w praktyce fikcją oraz instrumentem nieprzydatnym dla rzetelnej oceny kandydata na członka organów instytucji finansowej. Istnieje ryzyko, że rady nadzorcze lub akcjonariusze będą udawać, że stosują w praktyce Metodykę, a KNF będzie udawać, że jest w stanie zweryfikować tak przeprowadzoną ocenę kandydata. Metodyka nie dostarcza bowiem jednoznacznych i mierzalnych wytycznych profilu kandydata, które pomogłyby przewidzieć, czy uzyska on akceptację nadzorcy. Metodyka bardziej przypomina wymagania przygotowywane przez tzw. headhuntera czy dział HR (o mocno zróżnicowanej i często wątpliwej przydatności) niż kryteria dla oceny prawnej, czy kandydat gwarantuje ostrożne i stabilne zarządzanie instytucją finansową. W praktyce rady nadzorcze i akcjonariusze mogą utracić na rzecz KNF kontrolę nad doborem kandydatów optymalnych z punktu widzenia właścicielskiego. Metodyka wprowadza bowiem kryteria akceptacji oparte na dowolności nadzorcy, a nie na uznaniowości poddającej się kontroli sądowej. Narusza to konstytucyjną zasadę wolności gospodarczej. Ponadto analiza postanowień Metodyki prowadzi do wniosku, że niektóre z kryteriów stoją w sprzeczności z konstytucyjnymi prawami i wolnościami człowieka. Sprzeczności te nie znajdują uzasadnienia w zasadzie proporcjonalności. Oznacza to, zdaniem autorów, że Metodyka narusza zasady legalizmu i praworządności.(abstrakt oryginalny)

13

Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach gospodarczych w roku 2013

84%

Szczurowski T.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2014

|

nr 3

19-25

Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza najważniejszych orzeczeń Sądu Najwyższego wydanych w 2013 r., a dotyczących spraw gospodarczych. Kolejność przedstawienia orzeczeń jest zgodna z chronologią ich wydania, niemniej jednak szczególną uwagę zwrócono na zapadłe w 2013 uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego. Uchwały te w zakresie tematyki objętej artykułem dotyczyły choćby takich kwestii, jak podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o. bez zmiany umowy, dopuszczalności skorzystania z zarzutu nadużycia prawa podmiotowego wobec powołania się na wygaśnięcie uprawnień z rękojmi, skuteczności wyroku stwierdzającego nieważność uchwały zgromadzenia spółki kapitałowej, jak również dopuszczalności zaskarżenia uchwał rady nadzorczej.(abstrakt oryginalny)

14

Rękojmia i gwarancja jakości a odpowiedzialność cywilna i jej ubezpieczenie

84%

Molęda M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2003

|

nr 9-10

17-22

Autor stara się wyjaśnić wzajemne relacje między zabezpieczeniem i rękojmią dobrej jakości a odpowiedzialnością cywilną. Rozważa również możliwości ubezpieczenia ryzyka odpowiedzialności cywilnej. Zwracaj uwagę na różne rentowe Systemy odpowiedzialności w obrocie konsumenckim i profesjonalnym. Autor argumentuje, że ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej oznacza ubezpieczenie obejmujące roszczenia odszkodowawcze. Niedopuszczalne jest więc zaliczenie do tego ubezpieczenia ryzyka poniesienia kosztów związanych z realizacją roszczeń z tytułu zabezpieczenia i rękojmi dobrej jakości. Ryzyko to z istoty swej ciąży na osobie, której produkt ten pozbywa się lub wytwarza. A jeśli zła jakość produktu spowoduje szkodę dla osoby trzeciej, wówczas pojawia się ubezpieczenie OC.(abstrakt oryginalny)

15

Odpowiedzialność przedsiębiorcy z tytułu rękojmi za wady fizyczne budynku znajdujące się w części stanowiącej nieruchomość wspólną

84%

Szymczak I.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 203 Odpowiedzialność cywilnoprawna w obrocie gospodarczym

241-257

Przedmiotem opracowania jest odpowiedzialność podmiotu, który zawodowo buduje budynki mieszkalne w celu wyodrębnienia i sprzedaży praw do poszczególnych lokali. W prezentowanym obszarze szczegółowej analizie została poddana zwłaszcza problematyka związana z odpowiedzialnością za wady fizyczne powstałe w częściach wspólnych nieruchomości. Kluczowy problem dotyczy wskazanie podmiotów uprawnionych do dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi oraz określenia zakresu przedmiotowego tych roszczeń. Główna część opracowania została poprzedzona uwagami dotyczącym specyfiki konstrukcji prawnej obejmującej odrębną własność lokalu i związanego z nim udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej oraz statusu prawnego wspólnoty mieszkaniowej. Przedstawienie zarysu tych instytucji ma służyć uzasadnieniu tezy zaprezentowanej w ostatniej części artykułu. Kanwą rozważań był prezentowany w literaturze pogląd, iż właściciel lokalu posiada jedno prawo podmiotowe obejmujące udział w nieruchomości wspólnej. Jednakże to prawo może być wykonywane wyłącznie tylko w stosunku do lokalu, natomiast ulega modyfikacjom w stosunku do nieruchomości wspólnej. Wszędzie tam, gdzie dochodzi do zbiegu partykularnych interesów z interesem ogółu, należy jako nadrzędny uznać interes wspólny. Z ostatniej części opracowania płynie konkluzja, iż wspólnota mieszkaniowa, jako podmiot zarządzający, posiada ustawowe umocowanie do dochodzenia roszczeń wynikających z rękojmi oraz roszczeń odszkodowawczych będących następstwem ich niewykonania przez przedsiębiorcę. Dotyczy to tych roszczeń z tytułu rękojmi, które z natury swej nie mają charakteru wyłącznego. Wzmacnia to bezpieczeństwo ogółu mieszkańców (jako wspólnoty) oraz ułatwia proces gospodarowania nieruchomością. Nie ma też podstaw do twierdzenia, że zagrożone są tym samym wyłączne prawa właściciela lokalu. Jak wykazano bowiem w toku prezentowanych rozważań, natura tych uprawnień nie pozwala wspólnocie na ich dochodzenie. Natomiast pozostałe uprawnienia, tzw. niewyłączne, mogą być efektywnie wykonywane jedynie przez wspólnotę mieszkaniową. (abstrakt oryginalny)

16

Bezpośrednia odpowiedzialność producenta wobec konsumenta za wady fizyczne wyrobu przy zastosowaniu konstrukcji przelewu uprawnień z rękojmi

84%

Szostak R.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1984

|

nr 199

43-59

Właściwa jakość produkcji jest jednym z podstawowych warunków prawidłowego rozwoju gospodarki narodowej oraz należytego zaspokojenia potrzeb społecznych. Nie pozwala ona bowiem na marnotrawstwo sił wytwórczych i surowców, a co najważniejsze nie naraża indywidualnych konsumentów wytwarzanych wyrobów na nieuzasadnione straty. (fragment tekstu)

17

Elektroniczna forma ksiąg wieczystych jako środek na usprawnienie tej instytucji

84%

Huba W., Ślaska E.

Rocznik Naukowy Wydziału Zarządzania w Ciechanowie

|

2012

|

6

|

nr 1-4

39-61

W niniejszym opracowaniu opisano problematykę związaną z prowadzeniem ksiąg wieczystych, ich budową i funkcjami, podkreślając rolę tych ksiąg jako specjalnego rejestru nieruchomości. Zwrócono szczególną uwagę na reformę instytucji ksiąg wieczystych, polegającą na wdrożeniu systemu elektronicznej księgi wieczystej oraz konieczność przenoszenia treści tradycyjnej (papierowej) księgi wieczystej do struktury ksiąg wieczystych prowadzonych w systemie informatycznym.Omówiono też najważniejsze zasady prowadzenia ksiąg wieczystych, w tym: zasadę rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych, zakładania odrębnej księgi wieczystej dla każdej nieruchomości oraz obowiązek ujawnienia przez właściciela jego prawa w księdze wieczystej. Przedstawiono także najważniejsze zmiany w zakresie instytucji hipoteki i ksiąg wieczystych wprowadzone ustawą welizującą z dnia 26 czerwca 2009 r. (Dz.U. Nr 131, poz. 1075) oraz pozytywne i ewentualnie negatywne skutki związane z wprowadzeniem elektronicznych ksiąg wieczystych.(abstrakt oryginalny)

18

Artificial Intelligence and Contractual Liability under Polish Law. Selected Issues

84%

Pfeifer-Chomiczewska K.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2022

|

124

59-80

Przedmiot badań: Rosnąca obecność sztucznej inteligencji (AI) w sferze publicznej oraz wynikające z niej interakcje "robot-człowiek" i "robot-środowisko" z pewnością mogą wpłynąć na zasady odpowiedzialności kontraktowej. Cel badawczy: W artykule przeanalizowano, w jaki sposób SI i jej komercjalizacja mogą wpłynąć na polskie przepisy prawne regulujące stosunki umowne i odpowiedzialność kontraktową. Celem artykułu jest przedstawienie problematyki wpływu SI na zawieranie i wykonywanie umów w polskim prawie cywilnym, ze szczególnym uwzględnieniem powstającej w tym kontekście odpowiedzialności kontraktowej, a także potencjalnych problemów z nią związanych, nie tylko dla stron umowy, ale także dla prawników, którzy muszą zmierzyć się z zagadką znalezienia rozwiązań prawnych dla postępu technologicznego urzeczywistniającego mechanizmy, które do niedawna traktowane były w kategoriach science-fiction. Metoda badawcza: Analiza oparta jest na metodzie dogmatyczno-prawnej. Wyniki: Konieczne jest rozróżnienie sytuacji, w których sztuczna inteligencja jest przedmiotem umowy, od przypadków, w których sztuczna inteligencja jest stroną umowy. W pierwszym przypadku wydaje się, że można w znacznym stopniu wykorzystać obowiązujące przepisy ogólne o odpowiedzialności kontraktowej, a także przepisy regulujące poszczególne umowy. Odpowiedzialność kontraktowa wydaje się jednak znacznie bardziej problematyczna, gdy stroną umowy jest robot. Zagadnienie to jest nierozerwalnie związane z rozwojem inteligentnych robotów (sztucznej inteligencji) i ewentualnym przyznaniem im osobowości prawnej.(abstrakt oryginalny)

19

Odpowiedzialność za jakość produktu w świetle nowej ustawy konsumenckiej

84%

Zymonik K.

Problemy Jakości

|

2003

|

nr 5

6-10

Artykuł omawia zmiany w ustawie konsumenckiej, które weszły w życie z dniem 1.12.2003 roku.

20

Gwarancje komercyjne jako narzędzie ochrony konsumenta

84%

Nowak P.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2016

|

30

|

nr 4 Przemiany sektora usług transportowych i turystycznych = The Transformation of Transport and Tourism Industry

189-210

Efektywna alokacja zasobów wymaga racjonalnych decyzji konsumenckich. Konsumenci w sposób pośredni i bezpośredni decydują o tym, co i ile w gospodarce jest wytwarzane. Racjonalność wyborów konsumenckich jest często niska, ponieważ decyzje podejmowane są w warunkach nierównowagi pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą. Prowadzi to do utraty, przynajmniej części, korzyści przez konsumentów i obniżenia społecznego dobrobytu. Interesy konsumentów w krajach UE są chronione w sposób obligatoryjny i fakultatywny. Obligatoryjnym narzędziem ochrony konsumenta w sprzedaży konsumenckiej jest ustawowa odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady towaru. Niektórzy przedsiębiorcy oferują konsumentom dodatkowo komercyjne gwarancje. W artykule porównano ochronę konsumenta z tytułu ustawowej odpowiedzialności sprzedawcy z ochroną z tytułu komercyjnych gwarancji w Polsce na tle innych krajów UE. W ocenie wykorzystano głównie przepisy ustawy o prawach konsumenta, informacje pochodzące z dokumentów gwarancyjnych wybranych urządzeń gospodarstwa domowego oraz wyniki badań przeprowadzonych przez sieć Europejskich Centrów Konsumenckich. Z badania wynika, że ustawowa ochrona konsumenta przewyższa ochronę z tytułu komercyjnych gwarancji, dlatego konsumenci powinni przede wszystkim realizować swoje uprawnienia, korzystając z rękojmi.(abstrakt oryginalny)