W artykule poprawiono metodologiczne podstawy rozwoju państwa zorientowanego na usługi w kontekście administracji publicznej w zakresie świadczenia usług publicznych poprzez określenie następujących zasad systemowych: kolejność strategiczna; dwoistość; architektura instytucjonalna; właściwości strukturalne. W artykule wykazano, że prawdziwym przejawem ukształtowanego systemu usługowego w okresie przemian społecznych jest istnienie cech systemowych, poznawczoinformacyjnych i zintegrowanych, które determinują rozwój zorientowanego na aktora mechanizmu usług świadczonych przez władze publiczne przy ograniczonych zasobach, z uwzględnieniem kryteriów określania ich treści, struktury i dynamiki, a także priorytetów reform państwa. Oryginalna koncepcja funkcjonowania i rozwoju systemu administracji publicznej w zakresie świadczenia usług jest formułowana w kontekście świadczenia usług publicznych. Koncepcja ta opiera się na zasadach podejścia systemowego i synergetycznego, zróżnicowanego ze względu na podstawy instytucjonalne i teoretyczne, a świadczenie usług staje się punktem kontrolnym oceny skuteczności działania władzy publicznej. W artykule udowodniono, że dominującym czynnikiem wejściowym jest subiektywność. Czynnik ten stanowi podstawę podejścia zorientowanego na podmiot, które z kolei ma na celu wdrożenie zorientowanej na usługi koncepcji funkcjonowania i rozwoju administracji publicznej podczas reorganizacji całego systemu administracyjnego. Artykuł dowodzi, że orientacja aktorska oznacza zbiór metodologicznych zasad podmiotowości, w tym: podmiotowość jako istotna cecha aktora, podmiotowość środowiska, instytucjonalizacja podmiotowości, modelowanie podmiotowości. (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.