Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Regionalizm
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
|
nr 10
275-286
W artykule przedstawiono rozważania zmierzające do wyjaśnienia podstaw koncepcji nowego regionalizmu, opisujących sposób funkcjonowania władz samorządowych. Zaprezentowano główne składowe nurty polityki nowego regionalizmu, w tym nurt gospodarki uczącej się oraz koncepcję flexicurity. Wskazano na ich relacje z nowym regionalizmem, uwarunkowane współpracą instytucji, organizacji i podmiotów gospodarczych.(abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto problematykę projektu Szczyt Azji Wschodniej (EAS), stanowiącego manifestację azjatyckiego regionalizmu dyplomatycznego. Projekt ten zainicjowano w 2005 roku jako polityczne forum skupiające kraje regionu Azji Wschodniej, ewoluujące stopniowo ku formule platformy dialogu Azji i Pacyfiku ze względu na przystąpienie w 2011 roku do omawianej struktury Rosji i Stanów Zjednoczonych. Rok wcześniej rozpoczęto dyskusję o możliwości ukonstytuowania formuły ASEAN Plus Osiem. Autor studiuje genezę projektu EAS, wskazując na problematykę członkostwa w regionalnych strukturach dyplomatycznych z perspektywy drugiej co do wielkości gospodarki azjatyckiej - Japonii.(abstrakt oryginalny)
Wobec zastoju negocjacji na forum WTO priorytetem dla UE stały się dwustronne umowy handlowe. W przedstawionej w 2015 r. nowej strategii handlowej i inwestycyjnej EU "Trade for All" wyraźnie podkreślono znaczenie Australii jako bliskiego partnera Europy, podzielającego europejskie wartości oraz odgrywającego ważną rolę zarówno w regionie Azji Pacyfiku, jak i na forach wielostronnych. Zapisy tej strategii stały się punktem wyjścia do podjęcia konkretnych działań w zakresie pełniejszego uregulowania stosunków handlowych EU z Australią w postaci przyszłej wszechstronnej FTA. Ponadto, bieżąca sytuacja w handlu światowym (związana m.in. z amerykańskim protekcjonizmem) powoduje, że UE dąży do pogłębiania współpracy z innymi, bardziej przewidywalnymi partnerami handlowymi. Planowana umowa przyczyni się zatem do pobudzenia wzajemnej wymiany, co jest szczególnie ważne w świetle podpisanych już przez Australię umów FTA z innymi państwami, w tym także kluczowymi partnerami UE. Nie bez znaczenia pozostaje również kwestia Brexit'u. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 10
12-45
Zamierzeniem autorów artykułu jest: po pierwsze, przebadanie wspólnych warunków, które zadecydowały o obecnym kształcie systemów terytorialnych w Polsce, na Węgrzech i w Republikach Czeskiej i Słowackiej. Następnie przedstawiono typowe zróżnicowanie terytorialne występujące w tym regionie, tzn.: kontrasty między centrum i prowincją, konflikt między miastem a wsią; różnice w stopniu modernizacji między wschodnimi i zachodnimi obszarami, które występują w każdym z omawianych krajów, wreszcie podziały społeczno-kulturalne ukazujące się w poziomie lokalnej samoorganizacji. W części końcowej omówiono strategie reorganizacji terytorialnej, tak jak są one wprowadzane w krajach będących przedmiotem badań.
Projekt Azjatyckiego Funduszu Walutowego powstał dwadzieścia lat temu i wciąż jest w budowie. Kraje ASEAN Plus Trzy, na czele z Chinami, Japonią i Republiką Korei, obrały ścieżkę gradualizmu, tworząc regionalną architekturę współpracy finansowej na bazie sieci porozumień swapowych (zastąpionej później przez kontrakt wielostronny CMIM), mechanizmów dialogu politycznego i nadzoru makroekonomicznego. Postęp instytucjonalizacji pod wpływem epizodów kryzysowych 1997-1998 oraz 2007-2009 zwiększa prawdopodobieństwo powstania AMF, jednakże pod warunkiem spełnienia szeregu kryteriów, takich jak odłączenie CMIM od IMF, zwiększenie poziomu funduszy w dyspozycji CMIM, wzrost efektywności działań AMRO, zapewnienie komplementarności działań CMIM/AMRO (AMF) oraz IMF dla uzyskania efektów synergii, rozszerzenie członkostwa w CMIM. Celem artykułu jest wskazanie na okoliczności powstania projektu Azjatyckiego Funduszu Walutowego, ewolucję współpracy finansowej w regionie azjatyckim po wstępnym fiasku projektu AMF, jak również perspektywy ustanowienia AMF z uwzględnieniem kluczowych wyzwań stojących przed regionem u schyłku drugiej dekady XXI wieku.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 10
41-50
Procesy zachodzące we współczesnym świecie charakteryzują się różnego rodzaju zmianami, które przybierają często charakter gwałtowny, a przy tym różnokierunkowy, co skutkuje znacznym wzrostem niepewności we wszystkich dziadzinach życia społeczno-gospodarczego. Szczególne nasilenie tych zjawisk występuje w gospodarce. Zjawiska te stanowią efekt współzależności równocześnie występujących procesów: rewolucji technologicznej opierającej się na technologiach informatycznych, kształtowania się gospodarki globalnej oraz zmiany paradygmatu rozwojowego związanego z przechodzeniem z gospodarki przemysłowej do gospodarki opartej na wiedzy. Szczególne znaczenie przypisuje się globalizacji. Istotnym zjawiskiem w tym procesie jest zmniejszanie się w gospodarce roli państwa z jednoczesnym wzrostem znaczenia regionów i miast.(abstrakt oryginalny)
Zmiany w strukturze gospodarki światowej dotyczące proliferacji regionalnych porozumień handlowych (RTAs) mają odzwierciedlenie w działaniach UE, która, w związku z kryzysem na forum negocjacji wielostronnych, poszukuje alternatywnych możliwości korzystniejszego dostępu do innych rynków. Zawiera więc ze swoimi partnerami porozumienia handlowe nowej generacji, w ramach których ma miejsce szersza i bardziej kompleksowa liberalizacja handlu niż ta, która odbywa się na forum WTO. Wśród nich na uwagę zasługuje pierwsza z tego katalogu umowa zawarta właśnie z krajem azjatyckim, która od 2011 r. rozpoczęła nową erę unijno-koreańskich stosunków handlowych. Analiza danych dotyczących wielkości oraz dynamiki obrotów handlowych między partnerami umowy od momentu rozpoczęcia jej tymczasowego stosowania pokazuje, że przyniosła ona dobre wyniki szczególnie dla strony unijnej, która z importera netto stała się eksporterem netto oraz umocniła swoją pozycję w gronie kluczowych partnerów handlowych Korei Południowej(abstrakt oryginalny)
Aspiracje Katalończyków do przekształcenia wspólnoty autonomicznej wpływają na koncepcję strukturalną państwa autonomicznego, nierozerwalną jedność narodu hiszpańskiego wyrażoną w art. 2, jak również przypisaną ludowi hiszpańskiemu suwerenność na mocy art. 1.2. Unia Europejska nie ingeruje w rozwiązania systemowe państw członkowskich. Problem stopnia decentralizacji, autonomii czy podziału zadań na linii władze centralne - poziom regionalny pozostawia kompetencji władz krajowych. Konstruktywnej dyskusji - w obliczu Brexitu, referendum w Szkocji, powracającej perspektywy Catalanexitu czy też innych silnych ruchów regionalnych - wydaje się jednak obawiać, a jest to problem, którego nie można pozostawić niezauważonym. Niezwykle istotna jest również dyskusja nad rolą sądownictwa konstytucyjnego i niezależnością władzy sądowniczej, w szczególności obliczu zarzutów o upolitycznienie procesów Katalońskich polityków. Wyzwania i zagrożenia, które stają przed demokratycznym państwem prawa skłaniają ku interdyscyplinarnej dyskusji i próbie wskazania w artykule możliwych rozwiązań problemów. (abstrakt oryginalny)
|
2017
|
nr 16
34-43
Republika Federalna Niemiec, jak rzadko które inne państwo, wskazana może zostać jako przykład modelowego wdrożenia w życie założeń regionalizmu. Oczywiście można polemizować z tym stwierdzeniem - przecież model szwajcarski czy amerykański też spełniają oczekiwania systemu federacyjnego. Polska leży w sercu Europy, podobnie jak nasz zachodni sąsiad. Dlatego też może warto zastanowić się nad dobrymi stronami systemu niemieckiego, które może mogłyby znaleźć zastosowanie również w Polsce. Istotnym czynnikiem wpływającym na wdrażanie efektywnej polityki regionalnej pozostaje istniejący w danym państwie podział administracyjny, sprzyjający lub, odwrotnie, przeszkadzający realizacji idei regionalizmu. Na wstępie zatem parę definicji encyklopedycznych pozwalających na zrozumie nie istoty jego zjawiska. (fragment tekstu)
Po podziale Górnego Śląska kwestię zabezpieczeń społecznych regulował rozdział II. konwencji genewskie (problem ten nie znalazł się w zapisach Statutu Organicznego). W rozdziale tym szczegółowo określono stosunki, prawa i obowiązki instytucji ubezpieczeniowych funkcjonujących w obu częściach spornego obszaru. (fragment tekstu)
Współczesne międzynarodowe stosunki ekonomiczne cechuje tendencja do regionalizmu i proliferacji regionalnych porozumień integracyjnych (RTA). Na tle dominującego trendu bilateralnych ugrupowań integracyjnych w strukturze RTA, cechą trzeciej fali regionalizmu jest tworzenie porozumień o charakterze międzyregionalnym (międzykontynentalnym), megastref wolnego handlu (FTA). Jednym z najważniejszych negocjowanych ugrupowań tego typu jest Porozumienie o Partnerstwie Transpacyficznym (TPP). Celem artykułu jest zaprezentowanie stanu zaawansowania negocjacji TPP oraz możliwego terminu ich zakończenia w kontekście zróżnicowanych interesów krajów uczestniczących i przesuwającej się w czasie daty zakończenia rokowań. W artykule wykorzystano metodę analizy krytycznej literatury przedmiotu oraz dokumentów dotyczących negocjacji TPP. Opracowanie jest przyczynkiem do dyskusji nad determinantami nowego wymiaru regionalizmu XXI wieku. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Regionalne porozumienia handlowe Unii Europejskiej i EFTA
61%
Celem artykułu jest przedstawienie preferencyjnych porozumień handlowych zawartych przez Unię Europejską i EFTA, przede wszystkim z państwami europejskimi oraz blisko położonymi krajami basenu Morza Śródziemnego, a także podejmowanych działań prowadzących do uproszczenia i rozwoju wielostronnej wymiany handlowej w tym regionie, zgodnej z zasadami Światowej Organizacji Handlu. W artykule syntetycznie ujęto problematykę regionalnych porozumień handlowych, notyfikowanych przez WTO. Przeprowadzono analizę umów UE i EFTA umożliwiających preferencyjne warunki wymiany. W ostatniej części zwrócono uwagę na inicjatywy podejmowane głównie przez Unię Europejską we współpracy z krajami EFTA w zakresie ograniczenia efektu spaghetti w regionie Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto próbę oceny możliwości realnej integracji gospodarczej w ramach Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG). Ugrupowanie utworzone z inicjatywy Rosji, jest kolejną próbą reintegracji obszaru byłego ZSRR. Celem powołania EUG było stworzenie alternatywy dla państw byłego ZSRR w stosunku do zacieśniania relacji gospodarczych z Unią Europejską lub dynamicznie rozwijającymi się gospodarkami Azji. Koncepcja EUG ma silne podstawy polityczne, za którymi nie zawsze nadążają konkretne rozwiązania w gospodarce. Wyniki badań wskazują, że integracja między Białorusią, Kazachstanem i Rosją nie spełnia obecnie większości istotnych warunków uważanych za niezbędne do powodzenia procesu. Potwierdza to postawioną hipotezę badawczą, że koncepcja EUG jest przede wszystkim realizacją celów politycznych Rosji. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie procesu instytucjonalizacji zachodzącego w regionie Południowego Pacyfiku, ewolucji regionalizmu pacyficznego z podziałem na regionalizm w sferze bezpieczeństwa i w ujęciu gospodarczym oraz przybliżenie ekonomicznej teorii klubów w odniesieniu do omawianego obszaru. (fragment tekstu)
Japonia jako jeden z wysoko rozwiniętych krajów świata od wielu lat odgrywa znaczącą rolę w regionie Azji i Pacyfiku. To właśnie kraje regionu są rynkiem docelowym dla produktów japońskich i kapitału japońskiego. Poprzez handel zagraniczny oraz bezpośrednie inwestycje zagraniczne Japonia wpływa na kształt relacji w regionie i proces azjatyckiego regionalizmu. Stale ok. 50% japońskiego eksportu trafia do państw azjatyckich, a podobny procent importu japońskiego pochodzi z badanego regionu. Japonia jest także znaczącym eksporterem kapitału w postaci inwestycji zagranicznych do państw regionu, gdzie trafia ich znaczna część. Handel i inwestycje zagraniczne to tylko część wskaźników świadczących o roli Japonii w regionalizmie Azji i Pacyfiku, lecz są to czynniki wyraźnie wskazujące na duże zaangażowanie Japonii w regionie. Celem artykułu jest przedstawienie roli, jaką odgrywa Japonia w procesach regionalizmu azjatyckiego. Cel ten zostanie zrealizowany przez analizę japońskiego handlu zagranicznego i strumieni napływu i odpływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 5
28-29
Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy zdołamy z sukcesem włączyć się w europejski system promocji i ochrony tradycyjnych, regionalnych produktów żywnościowych.
Rozwój międzynarodowej współpracy gospodarczej w regionie Morza Czarnego i Azowskiego jest kluczowy dla pogłębiania współpracy kontynentalnej "Wschód-Zachód" i może służyć jako pomost dla kompleksowej dyfuzji systemów gospodarczych, społecznych i politycznych w Eurazji. Jednakże pomiędzy największymi państwami członkowskimi BSEC (The Black Sea Economic Cooperation) istnieje wiele spornych obszarów i kwestii, które istotnie warunkują (utrudniają) rozwój dobrosąsiedzkich stosunków w sferze gospodarczej. Sąsiedztwo i efektywna kooperacja z trzema krajami członkowskimi UE (Bułgarią, Rumunią i Grecją) może mieć pozytywny wpływ na rozwój współpracy gospodarczej w rejonie Morza Czarnego i Azowskiego - takie przesłanki wypływają z teorii lokalizmu. Korzyści płynące z europejskiego regionalizmu sprowadzają się przede wszystkim do zaangażowania organizacji BSEC w tworzenie wspólnych terenów rekreacyjnych, pozyskiwanie minerałów oraz wyznaczanie obszarów połowów, ponieważ polityka rybołówstwa UE ma zastosowanie także w tym rejonie. Dla dalszego rozwoju regionu niezbędna jest synchronizacja cykli wzrostu gospodarczego państw członkowskich BSEC, co wymaga m.in. odpowiedniej zbieżności modeli państw w ramach strefy wolnego handlu (SWH +) oraz harmonizacji umów celnych z UE w najbliższej przyszłości (Turcja ma już taką umowę z Unią Europejską). (abstrakt oryginalny)
|
2002
|
nr 20
15-16
Współpraca przygraniczna Polski i Niemiec pozostawia jeszcze wiele do życzenia. Konieczna jest polityka nie tylko "małych kroków", ale szersze współdziałanie rejonów przygranicznych i różnorodnych instytucji po obu stronach granicy. Przykładem mogą być zacieśniające sie kontakty izb przemysłowo - handlowych obydwu krajów.
|
|
nr 2
31-46
Jest to analiza stosunków międzynarodowych po zimnej wojnie do czasów współczesnych. Autor przedstawia znaczenie regionalizmu w polityce zagraniczej państw i gospodarce światowej.
20
Content available remote Typy edukacji regionalnej w obliczu przemian współczesnego świata
51%
W późnej nowoczesności, wraz ze zmianą warunków społecznych, zmienia się kształt edukacji regionalnej. Szczególny wpływ mają tutaj zmiany związane z tożsamością jednostki. Późna nowoczesność to epoka łącząca elementy nowoczesne i ponowoczesne. Na tej podstawie, w perspektywie globalnej, wyłoniły się dwa typy edukacji regionalnej. Pierwszy z nich wywodzi się z nowoczesności. Polega na kultywowaniu i utrwalaniu podziału na "Swoich" i "Obcych". Broni swoich wartości przed dominującą wspólnotą, zwykle narodową, którą najczęściej odbiera jako zagrożenie. Drugi typ edukacji regionalnej to edukacja międzykulturowa lub wielokulturowa. Uważa się tutaj, że inne kultury nie zagrażają wspólnocie. Edukacja polega na czerpaniu wartości i pozytywnych elementów również z innych kultur. W nadchodzącej epoce ponowoczesności będzie dominował i rozwijał się drugi typ edukacji regionalnej. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.