Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Restructuring of cooperative banks
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł zawiera charakterystykę przemian ekonomicznych i organizacyjnych w sektorze bankowości spółdzielczej w Polsce w latach dziewięćdziesiątych.
Celem opracowania było zaprezentowanie mechanizmów funkcjonowania oraz zasad udzielenia pomocy bankom spółdzielczym z Funduszu Restrukturyzacji Banków Spółdzielczych. Działalność pomocowa badanego funduszu, przedstawiona została na tle działalności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
Jednym z istotnych czynników mających wpływ na przebieg procesu restrukturyzacji i poprawę sytuacji finansowej banków spółdzielczych była udzielona im zewnętrzna pomoc finansowa. Pomoc ta miała różne formy i była przekazywana oraz kontrolowana przez NBP, ministra finansów i BFG. Istotny dla procesu restrukturyzacji banków spółdzielczych był moment przekazania tych środków finansowych oraz ich wielkość. Celem publikacji jest przedstawienie wpływu zewnętrznej pomocy finansowej na poprawę wyników finansowych oraz wzrost funduszy własnych sektora spółdzielczego. W związku z tym przedstawione zostaną różne formy pomocy finansowej oraz ich udział w wynikach finansowych wypracowywanych przez banki spółdzielcze w latach 1996-2005. (abstrakt oryginalny)
Procedura przymusowej restrukturyzacji została wprowadzona do polskiego porządku prawnego przez ustawę z 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji. Niemniej, dopiero trzy i pół roku po wejściu w życie tej ustawy doszło do pierwszego przypadku wszczęcia wyżej wskazanego postępowania wobec Podkarpackiego Banku Spółdzielczego w Sanoku. Trzy miesiące później postępowanie to zostało uruchomiono po raz drugi - wobec Banku Spółdzielczego w Przemkowie. Te pierwsze dwa przypadki zastosowania przymusowej restrukturyzacji przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny pozwalają na dokonanie wstępnej analizy dopiero rozwijającej się praktyki decyzyjnej organu w tej materii. Spod analizy wyłączona zostanie decyzja BFG ws. przymusowej restrukturyzacji Idea Bank S.A., która ze względu na znacznie większe znaczenie tego banku dla polskiego systemu finansowego zasługuje na oddzielne omówienie. Artykuł skupia się w szczególności na zbadaniu podejścia BFG do przesłanki interesu publicznego, której spełnienie zgodnie z art. 101 ust. 7 pkt 3) uBFG jest warunkiem uruchomienia przymusowej restrukturyzacji. Przesłanka ta ma kluczowe znaczenie dla ochrony praw posiadaczy praw właścicielskich i wierzycieli podmiotu w restrukturyzacji, które ulegają poważnemu ograniczeniu w trakcie przymusowej restrukturyzacji mogącej prowadzić nawet do umorzenia instrumentów właścicielskich i części zobowiązań. Zapewnienie, że organ nie interpretuje tej przesłanki zbyt szeroko jest z perspektywy praw jednostki bardzo ważne. W artykule po krótce omówiona została procedura przymusowej restrukturyzacji. Następnie w sposób bardziej szczegółowy opisano przesłankę interesu publicznego. W części trzeciej przeanalizowane zostało podejście BFG do interesu publicznego w ww. dwóch postępowaniach ws. przymusowej restrukturyzacji. (abstrakt oryginalny)
Autorka zbadała efekty działań restrukturyzacyjnych w sektorze banków spółdzielczych. Analiza obejmuje lata 1995-2001, w których miały miejsce intensywne procesy łączeniowe, jak również mogły się już pojawiać skutki wcześniej podejmowanych działań w tym zakresie oraz efekty takich czynników, jak zdobycie doświadczenia w działaniu w warunkach gospodarki rynkowej, poprawa kwalifikacji pracowników i kadry zarządzającej, wdrożenie systemów informatycznych.
W artykule omówiono wpływ na funkcjonowanie sektora banków spółdzielczych wejścia w życie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady, ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywy Rady 77/91/EWG i 82/891/EWG, dyrektywy 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE i 2011/35/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest analiza procesu reformowania bankowości spółdzielczej w Polsce w latach 1989-1993.
W artykule przedstawiono sytuację banków spółdzielczych w Polsce. Problemem w rozwoju polskiej spółdzielczości bankowej jest brak w dotychczas podejmowanych działaniach i inicjatywach determinacji i chęci utworzenia spójnej strategii działania banków spółdzielczych na rynku. Jak dotąd nie wypracowano jasnej i spójnej wizji rozwoju bankowości spółdzielczej. Nowe wyzwania i oczekiwania wobec tego sektora, wynikające z wprowadzenia dyrektywy CRD IV, uświadomiły konieczność dokonywania dalszych zmian w funkcjonowaniu i wewnętrznej organizacji banków spółdzielczych w Polsce. Okazuje się bowiem, że na rynku usług bankowych są instytucje, które charakteryzują się długą historią funkcjonowania, dobrym rozeznaniem w sytuacji rynkowej (lokalnej), bliskimi kontaktami z klientami, dobrymi wynikami finansowo-ekonomicznymi na tle całego sektora bankowego, jednak udział tej grupy banków w rynku pozostaje od wielu lat na stosunkowo niskim, stabilnym poziomie, a ponadto występuje duże zróżnicowanie banków pod względem wielkości kapitału i potencjału finansowego. Czynnikiem zmniejszającym ich siłę jest również konkurencja wewnątrz zrzeszeń (pomiędzy bankami spółdzielczymi) i między zrzeszeniami, co zaprzecza podstawowym zasadom bankowości spółdzielczej funkcjonującej w krajach Unii Europejskiej. Stan ten utrudnia określenie spójnej strategii, a tym samym osłabia pozycję sektora banków spółdzielczych na rynku.(abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentowano analizę oraz porównano założenia wynikające z ustawy "O restrukturyzacji banków spółdzielczych i BGŻ" ze stanem jej realizacji. Uznano, że znaczna część założeń, planów i celów została urzeczywistniona i przyniosła oczekiwane efekty. Z drugiej strony zauważono, że program restrukturyzacji spółdzielczego sektora bankowego przebiega z dużymi oporami i nasuwa wiele wątpliwości co do przyjętych rozwiązań i obranego kierunku zmian.
Polska spółdzielczość bankowa ma ponad stuletnią tradycję. Gospodarka socjalistyczna spowodowała "upaństwowienie spółdzielczości" i obecnie rekonstruuje się jej właściwą rolę w gospodarce. Przekształczenia w rolnictwie muszą być wspierane przez odpowiedni system finansowy, stąd konieczna jest restrukturayzacja finansowa banków spoółdzielczych. W opracowaniu opisano spółdzielczy sektor bankowy, etapy postępowania uzdrawiającego, przesłanki do jego opracowania, elementy programu i wzorcowy program naprawczy.
15 stycznia 2020 r. podjęta została decyzja o wszczęciu resolution wobec Podkarpackiego Banku Spółdzielczego w Sanoku. Przesłanką jej podjęcia było utrzymanie obsługi jednostek samorządu terytorialnego, uznanej za funkcję krytyczną banku. Postępowanie przeprowadzono z wykorzystaniem banku pomostowego w połączeniu z umorzeniem obligacji podporządkowanych oraz części niegwarantowanych depozytów (w tym należących do jednostek samorządu terytorialnego). Autor stawia tezę, że umorzenie depozytów podmiotów publicznych było substytutem dla niewystarczającej kwoty zobowiązań podlegających kontraktowo umorzeniu lub konwersji. Takie działanie pozwoliło zapewnić wiarygodność resolution oraz ochronić pozostałe grupy klientów banku posiadających niegwarantowane depozyty przed nadmiernymi stratami (tj. ograniczając ryzyko zarażenia). Porównując ten przypadek z innymi procesami resolution małych banków w UE, autor twierdzi, że organy krajowe będą starały się w takich sytuacjach ograniczyć zakres umorzenia lub konwersji długu i dążyć do uruchomienia środków publicznych, a tym samym intencjonalnie naginać sztywne zasady BRRD w celu znalezienia rozwiązania społecznie akceptowalnego i bezpiecznego dla sektora. (abstrakt oryginalny)
Przeanalizowano stan sektora bankowości spółdzielczej w okresie przedakcesyjnym. Przedstawiono zakres dostosowania działalności banków spółdzielczych do wymogów unijnych oraz omówiono szanse i zagrożenia wynikające z tych zmian. Zwrócono uwagę na dotychczasowe zmiany funkcjonowania banków spółdzielczych oraz perspektywy ich rozwoju.
Sółdzielczość bankowa w Polsce jest jednym z najstarszych filarów spółdzielczości o prawie 140-letniej historii funkcjonowania. Autor pokrótce scharakteryzował sektor bankowości spółdzielczej Unii Europejskiej, by w kolejnej części artykułu przejść do omówienia sytuacji banków spółdzielczych w okresie transformacji. Uwaga autora została skupiona głównie na przedstawieniu programu uzdrawiania sytuacji bankowości spółdzielczej m.in. przez uchwalenie Ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej. Na koniec autor przedstawił obraz bankowości spółdzielczej pod koniec lat 90-tych.
Przedstawiono zagadnienia dotyczące organizacji spółdzielczości bankowej w Polsce, jej podstawy prawne, potencjał ekonomiczny, udział w rynku usług bankowych, kondycję finansową oraz determinanty rozwoju.
Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG) został utworzony w Polsce jako instytucja działająca na rzecz bezpieczeństwa i stabilności banków oraz wzrostu zaufania do systemu bankowego. Do podstawowych obszarów działalności BFG należy: gwarantowanie środków pieniężnych zgromadzonych w bankach objętych obowiązkowym systemem gwarantowania; udzielanie pomocy finansowej bankom objętym obowiązkowym systemem gwarantowania; gromadzenie i analizowanie informacji o bankach objętych systemem gwarantowania; nadzór nad umownym systemem gwarantowania środków pieniężnych. Autor podkreślił trafność dotychczasowej działalności BFG, polegającej na wyposażeniu BGF zarówno w uprawnienia do działalności gwarancyjnej, jak i udzielania pomocy zagrożonym upadłością bankom oraz wspierania procesów konsolidacyjnych. Zaprezentowane efekty funkcjonowania BGF, pozwalają już dziś bardzo wysoko ocenić ten rodzaj działań.
Celem artykułu jest przedstawienie możliwości rozwojowych polskiego sektora banków spółdzielczych przed i po wprowadzeniu nowej ustawy z 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się oraz bankach zrzeszających. Autorka analizuje sytuację ekonomiczno-finansową banków spółdzielczych po wejściu w życie ustawy z 1994 roku i wskazuje wady tej ustawy. Następnie omawia nową ustawę, która zawiera wiele korzystnych dla sektora spółdzielczego regulacji, pod warunkiem racjonalnego wykorzystania jej zalet i stworzonych szans oraz właściwego podejścia do jej zagrożeń.
Przedstawiono zmiany zachodzące w sektorze bankowości spółdzielczej, zwłaszcza po przyjęciu nowej regulacji prawnej oraz nakreślono wyzwania, jakim muszą sprostać banki spółdzielcze w procesie integracji z Unią Europejską.
Trudna sytuacja, w jakiej znalazły się banki spółdzielcze w latach 90-tych wymagała rozpoczęcia systemowego, strukturalnego przekształcenia tego sektora bankowego. Podjęto wiele prób poprawy tej sytuacji. Podstawy przemian w tym sektorze nakreśliła ustawa o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej. Analizę przeprowadzono w celu zbadania wpływu jej realizacji na kondycję finansową banków spółdzielczych zrzeszonych w Gospodarczym Banku Wielkopolski w latach 1995-1997. Przeprowadzone badania wykazały poprawę sytuacji ekonomicznej tych banków spółdzielczych.
Autorka przedstawiła charakterystykę zmian zachodzących w sektorze banków spółdzielczych w latach 1996-2000. Szybki rozwój konkurencji międzybankowej doprowadził do wdrożenia nowych rozwiązań informatycznych. Zdaniem autorki kilkanaście różnych systemów informatycznych, które funkcjonowały jeszcze kilka lat temu w bankach spółdzielczych, zredukowane zostanie do dwóch lub trzech nowych rozwiązań.
Transformacja systemowa polskiej gospodarki wymusiła zmiany w sektorze bankowym oraz w stanowiącej integralną część tego sektora, spółdzielczości bankowej. W nowych warunkach ekonomicznych część banków spółdzielczych zakończyła działalności, część upadła lub została zlikwidowana, a część połączyła się z innymi bankami w ramach tzw. procesów konsolidacyjnych. Zdaniem autorki, zagrożony sektor banków spółdzielczych oraz podmiotów przez nie obsługiwanych wymagał restrukturyzacji i konsolidacji, ale forma w jakiej ich dokonano wywołała pewne zastrzeżenia. Tematem rozważań w artykule była sytuacja sektora banków spółdzielczych po wprowadzeniu 24.06.1994r. Ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i BGŻ (Banku Gospodarki Żywnościowej).
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.