Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Rola samorządów w ochronie środowiska
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Zasadniczym problemem polskich regionów jest brak środków finansowych na realizację wyznaczonych zadań i zaspokajanie potrzeb lokalnej społeczności. W tym kontekście istotnego znaczenia nabiera umiejętność pozyskiwania zewnętrznych środków finansowych, szczególnie tych bezzwrotnych. Wydawałoby się, że uwarunkowania finansowe determinują poziom rozwoju regionalnego i lokalnego, można jednak postawić tezę. że obecnie polskie regiony mają duże możliwości dostępu do różnorodnych źródeł finansowania. W takiej sytuacji dużo większą rangę należy przypisać zdolności władz lokalnych do absorpcji dostępnych źródeł finansowania, co niewątpliwie jest istotnym wyzwaniem dla polskich regionów. Celem artykułu jest identyfikacja Mechanizmu Finansowego EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego jako źródeł finansowania rozwoju lokalnego i regionalnego. Szczególny nacisk położono na wykazanie aktywności samorządów w zdobywaniu środków finansowych z omawianych mechanizmów. Dokonano również przestrzennej oceny porównawczej aktywności podmiotów w zdobywaniu środków finansowych z obu mechanizmów finansowych(fragment tekstu)
Omówiono pojęcie "auditingu ekologicznego", przesłanki jego powstania wraz z aspektami prawnymi i finansowymi, sprecyzowano jego zakres, typy i formy oraz określono jego jakość.
Artykuł dotyczy zagadnienia roli państwa i roli samorządu w ochronie środowiska. Szczególną uwagę poświęcono omówieniu poszczególnych rodzajów zadań w dziedzinie ochrony środowiska przewidzianych w obowiązującym w Polsce ustawodawstwie, ze wskazaniem na zadania powierzone samorządowi terytorialnemu.
Niniejszy artykuł prezentuje doświadczenia samorządów lokalnych z krajów Europy Zachodniej we wprowadzaniu systemów zarządzania środowiskowego. W pierwszej części porównano standardy stanowiące punkt odniesienia dla wprowadzanych systemów: ISO 14001 oraz EMAS. W drugiej części zaprezentowano inicjatywy podejmowane na rzecz wprowadzenia systemów zarządzania środowiskowego w Unii Europejskiej.
Wysokie obciążenie środowiska przyrodniczego w Polsce ma swoje źródła w wadliwej strukturze gospodarki, wysokiej surowco- i energochłonności produkcji, niskiej jej efektywności i niewłaściwych wzorcach konsumpcji. Poprawa sytuacji ekologicznej kraju może zatem nastąpić tylko w rezultacie łączenia odpowiednich nakładów inwestycyjnych na ochronę środowiska z przeobrażeniami strukturalnymi i organizacyjnymi. Jedną ze zmian ustrojowo-organizacyjnych jest nadanie samodzielności samorządowi terytorialnemu i przydzielenie mu zadań z zakresu ochrony środowiska. Można nawet uznać zakres samodzielności samorządu terytorialnego za jeden z probierzy skali przemian systemowych. W artykule podjęto próbę ustosunkowania się do tego problemu. (fragment tekstu)
Przedstawiono charakterystykę podziału uprawnień i zadań w dziedzinie zarządzania zasobami środowiska, zgodnego z założeniami ekorozwoju, po reformie administracji publicznej w Polsce. Szczególnie zwrócono uwagę na wzrost znaczenia gminnych organów samorządowych w kształtowaniu polityki ekologicznej. Obszernie przedstawiono podstawy prawne określające zadania gmin i instrumenty przez nie wykorzystywane w realizacji polityki ekologicznej.
Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 zajmuje już w Polsce 20% powierzchni kraju. Nowe przepisy prawne, chroniące zagrożone wyginięciem gatunki roślin i zwierząt, powodują ograniczenia dla działalności gospodarczej na tych obszarach. Fakt ten, jak również błędy popełnione przy zbyt arbitralnym wytyczaniu granic sieci, słaba komunikacja społeczna z lokalną ludnością, brak ośrodków rekompensujących utracone korzyści gminom powodują, że wiele samorządów gminnych postrzega w sieci Natura 2000 czynnik hamujący rozwój. Nie ulega wątpliwości, że w Polsce został stworzony zbyt skomplikowany, rygorystyczny i drogi system ochrony tych terenów. Pryncypialne podejście do ochrony przyrody jest nieraz konieczne, ale tam gdzie można, należy uwzględnić uwarunkowania społeczno-gospodarcze terenów wiejskich objętych Europejską Siecią Ekologiczną Natura 2000. Szansą na złagodzenie dotychczas popełnionych błędów są obecnie tworzone plany zadań ochronnych, które powinny uwzględniać interes lokalnych społeczności. (abstrakt oryginalny)
Celem artykuł jest sprecyzowanie pojęć regionu oraz regionalizacji, w szczególności regionalizacji polityki ochrony środowiska. Autor dokonuje przeglądu definicji w literaturze polskiej. Konkluduje, że w procesie badań nad problematyką regionalizacji polityki ekologicznej należy uwzględnić dwa obszary: stopień upodmiotowienia regionów i zakres ich centralizacji.
Przedstawiono politykę władz lokalnych województwa opolskiego w sferze inwestycji ochrony wód.
Artykuł jest krytycznym omówieniem kompetencji i zadań własnych samorządu lokalnego w zakresie ochrony środowiska zawartych głównie w Ustawie Samorządowej i Ustawie Kompetencyjnej. Autor postuluje szereg zmian legislacyjncych dotyczących tak samorządu lokalnego, jak i ochrony środowiska, które zapewniłyby skuteczność działań w tym zakresie.
Przedstawiono projekt miejskiego funduszu ochrony środowiska wypracowanego wspólnie przez środowisko 9 największych miast polskich.
Omówiono działania prawne zmierzjące do nowelizacji prawa ochrony środowiska, jego kodyfikacji i zaostrzenia odpowiedzialności za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska.
W niniejszym artykule przedstawiono badania fikcji i działań pozornych występujących w ochronie przyrody w Polsce, zwracając szczególną uwagę na występowanie tego zjawiska w parkach krajobrazowych. Celem opracowania jest "odkrycie" fikcji i działań pozornych występujących w praktyce parków krajobrazowych i ukazanie wpływu fikcji na sprawność funkcjonowania ochrony przyrody w Polsce. Wzorcem, do którego porównywano rzeczywistość, była ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. Ze względu na objętość artykułu skoncentrowano się na najważniejszych odchyleniach rzeczywistości od wzorca, czyli zapisów ustawowych. W opracowaniu wykorzystano literaturę i bieżące doniesienia mediów, a także własne obserwacje autora. W zakończeniu przedstawiono i skomentowano najważniejsze fikcje występujące w ochronie przyrody w Polsce i parkach krajobrazowych. (fragment tekstu)
16
Content available remote Model oceny wdrażnia koncepcji zrównoważonego rozwoju na szczeblu samorządowym
67%
W obliczu ogromnego postępu w wielu dziedzinach ludzkiej aktywności często zapominano o poszanowaniu otoczenia, w którym wszyscy żyjemy. Dopiero pod koniec XX wieku zaczęto uświadamiać sobie na szeroką skalę zagrożenia, jakie płyną z nastawienia działalności człowieka jedynie na aspekty ekonomiczne. Koncepcja Zrównoważonego Rozwoju jest obecnie często wprowadzana na szczeblu zarządzania gminami. Należy pamiętać, że zarządzanie gminą należy do obszaru zarządzania publicznego. Dlatego trzeba uwzględnić tutaj specyfikę tej dziedziny zarządzania. Według B. Kożuch zarządzanie publiczne to dyscyplina szczegółowa nauki o zarządzaniu, której celem jest zarządzanie poszczególnymi organizacjami ze sfery publicznej. Zajmuje się ona badaniem sposobów i zakresu harmonizowania działań zapewniających prawidłowe wyznaczanie celów organizacyjnych oraz optymalnego wykorzystywania możliwości zorganizowanego działania ludzi, nakierowanego na kreowanie publicznych wartości i na realizację interesu publicznego. Ostatnio zaczęto zauważać kształtowanie się zarządzania publicznego jako szczegółową dyscyplinę nauk o zarządzaniu także w dydaktyce szkoły wyższej. Opracowany przez autorów i opisany w publikacji model oceny wdrażania koncepcji zrównoważonego rozwoju, na obecnym etapie poszukiwań efektywnych metod wspomagających koncepcję zrównoważonego rozwoju, jest cennym narzędziem motywującym władze administracji samorządowej do działań doskonalących. Model może być stosowany zarówno dla samorządów polskich jak i innych krajów europejskich. (fragment tekstu)
W artykule omówiono problem zarządzania środowiskiem w gminach: Łęczna, Puchaczów oraz Milejów. Wybrano je, ze względu na to że ich części tworzą wspólny obszar Natura 2000 oraz Nadwieprzański Park Krajobrazowy. Przedstawiono wyniki ankiety przeprowadzonej wśród urzędników tych gmin odpowiedzialnych za ochronę środowiska oraz planowanie przestrzenne. Pytania ankiety dotyczyły m.in. dokumentów planistycznych i strategicznych, stosowanych instrumentów ochrony środowiska, programu Natura 2000, problemów rozwoju gminy, finansowania inwestycji oraz edukacji ekologicznej.
Nowe zasady funkcjonowania samorządu terytorialnego upoważniają gminy do nawiązywania różnorodnych form współdziałania. Najlepsze efekty w gospodarce odpadami daje międzygminna współpraca regionalna. W artykule omówiono formy prawne funkcjonowania wspólnych organizacji gmin, ich wady i zalety. Scharakteryzowano formy organizacyjne gmin takie jak: fundacje, związki i porozumienia komunalne oraz spółki prawa handlowego (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne).
Rozwój ekologii w nowoczesnych państwach jest metodą przezwyciężenia globalnego kryzysu. W artykule omówiono kształtowanie się polityki ekorozwoju, zwracając uwagę na koncepcję ekorozwoju w polityce regionalnej UE. Przedstawiono także problem organizacji zarządzania środowiskiem na szczeblu gminy.
W aspekcie poselskiego projektu ustawy o finansach gmin przedstawiono problematykę finansowania działań gminy w zakresie ochrony środowiska.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.