Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Ochrona konsumenta w świetle ustawy o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym

100%

Magoń K.

Europa Regionum

|

2016

|

29

185-195

Celem niniejszego opracowania jest przeprowadzenie analizy prawnej ustawy o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym z punktu widzenia efektywności ochrony konsumenta. W pierwszej części autor bada zakres przedmiotowy i podmiotowy ochrony konsumenta w ujęciu porównawczym, zestawiając regulacje ustawy o Rzeczniku Finansowym z poprzednimi aktami normatywnymi regulującymi przedmiotowe kwestie, wprowadzonymi do porządku prawnego na podstawie uchwał KNF. Następnie autor przedstawia główne założenia normatywne oraz poddaje ocenie konkretne regulacje ustawy o Rzeczniku Finansowym. W szczególności autor bada zakres kompetencji Rzecznika Finansowego w stosunku do poprzednio istniejącego Rzecznika Ubezpieczonych, poddaje analizie "pozasądowe postępowanie w sprawie rozwiązania sporu" przed Rzecznikiem Finansowym oraz przedstawia cechy postępowania tzw. reklamacyjnego prowadzonego przez podmioty rynku finansowego.(abstrakt oryginalny)

2

Uchwały rady edukacji finansowej jako przedmiot kontroli sądowej

100%

Wegner J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

nr 92 Varia

95-104

Przedmiotem niniejszego opracowania jest kwestia charakteru prawnego uchwał Rady Edukacji Finansowej zawierających kierowany do Rzecznika Finansowego wniosek o wykorzystanie środków Funduszu Edukacji Finansowej w określony sposób. Uchwała wywiera doniosłe skutki prawne, bowiem wiąże Rzecznika w zakresie wydatkowania wskazanych środków. Ze względu na brak szczegółowej regulacji poświęconej uchwałodawczym kompetencjom Rady, wątpliwości budzi dopuszczalność ich sądowej kontroli. Tymczasem nie da się wykluczyć podjęcia uchwały naruszającej prawo. W artykule zmierzono się z problematyką sądowej kontroli tego rodzaju uchwał.(abstrakt oryginalny)

3

Zjawisko missellingu w ubezpieczeniach działu I w świetle skarg kierowanych do Rzecznika Finansowego

100%

Luterek A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

nr 541 Ubezpieczenia wobec wyzwań XXI wieku

161-169

Misselling jest sprzedażą nieuczciwą, która ma na celu wprowadzenie konsumenta w błąd. Zjawisko to jest tożsame z nieetycznym, a nawet wątpliwym pod względem prawnym oferowaniem produktów finansowych oraz z ich nieetyczną sprzedażą. Misselling można dostrzec zarówno na etapie działań marketingowych, np. w reklamach pomijających istotne fakty dotyczące produktu, ale także przy bezpośrednim kontakcie z klientem pracownika rynku finansowego, np. poprzez nieinformowanie o ważnych elementach charakteryzujących produkt. Głównym celem artykułu jest weryfikacja występowania zjawiska missellingu w sprzedaży oraz obsłudze ubezpieczeń działu I, które nie dotyczą ubezpieczeń na życie z UFK. Analizie poddano cztery skargi skierowane do Rzecznika Finansowego z lat 2017 oraz 2018, w których poruszony został problem wprowadzenia w błąd klientów zakładów ubezpieczeń. Na ich przykładzie dostrzeżono problem nieuczciwej sprzedaży i wykorzystywania przewagi informacyjnej przez sprzedających ubezpieczenia.(abstrakt oryginalny)

4

Ocena roli wyspecjalizowanych centrów mediacji na przykładzie Wydziału Pozasądowego Rozwiązywania Sporów w Biurze Rzecznika Finansowego

84%

Skrodzka M. J., Szafranek A.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2021

|

nr 2

43-59

Instytucja mediacji - jednej z alternatywnych metod rozwiązywania sporów, cieszy się stałym wzrostem zainteresowania, zarówno na gruncie prawa, jak i w praktyce. Z początkiem XXI wieku w Polsce zaczęły powstawać różne ośrodki mediacyjne specjalizujące się w pozasądowym rozwiązywaniu sporów przedmiotową metodą. W związku z powyższym pojawiają się pytania o potrzebę istnienia, funkcjonowania i o rolę wyspecjalizowanych centrów mediacji - ośrodków świadczących usługi w ramach pozasądowego rozwiązywania sporów w postaci postępowania mediacyjnego w ściśle określonej kategorii spraw (specjalizacja przedmiotowa). Częściowej odpowiedzi na tak sformułowane pytania dostarcza najnowsza analiza badania przeprowadzonego przez autorki niniejszego artykułu wśród mediatorów zatrudnionych w Wydziale Pozasądowego Rozwiązywania Sporów przy Rzeczniku Finansowym - a więc podmiocie, który w praktyce stosuje pozasądowe procedury rozwiązywania sporów w określonych kategoriach spraw. Przedmiotowe badanie pozwala również na realizację zasadniczego celu artykułu, jakim jest weryfikacja stanowiska mediatorów (na przykładzie opinii mediatorów zatrudnionych w Biurze Rzecznika Finansowego) w kwestii potrzeby funkcjonowania wyspecjalizowanych centrów mediacji w Polsce.(abstrakt oryginalny)

5

Financial Ombudsman w Wielkiej Brytanii jako efektywny alternatywny system rozstrzygania sporów na rynku finansowym - lekcja dla Polski?

84%

Czechowska I. D., Rutkowska-Tomaszewska E.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2021

|

nr 2

19-42

Instytucja rzecznika finansowego, szczególnie po kryzysie na rynku finansowym, stała się dodatkowym podmiotem infrastruktury instytucjonalnej ochrony klienta na rynku finansowym niezbędnym dla zwiększenia poziomu - mocno nadwyrężonego - zaufania konsumentów do rynku usług finansowych i organów jego ochrony1. Celem opracowania jest przedstawienie i ocena funkcjonowania Rzecznika Finansowego w Wielkiej Brytanii (Financial Ombudsman Services)2. Brytyjski Rzecznik Finansowy jest największą taką instytucją na świecie, funkcjonuje od 2001 roku i ma już ugruntowaną pozycję w systemie organów ochrony klienta na rynku finansowym w tym kraju. Pytanie badawcze, na które autorki poszukują odpowiedzi, dotyczy rozstrzygnięcia kwestii, czy FOS jako alternatywny system rozwiązywania sporów jest efektywny i czy jako taki może stanowić wzorzec dla tego typu instytucji w innych krajach, w szczególności - dla Polski3. Celem tego systemu jest zapewnienie konsumentowi ustawowego alternatywnego systemu rozstrzygania sporów (ADR), w ramach którego skargi na dostawców usług finansowych przede wszystkim przez indywidualnych klientów (konsumentów) mogą być szybko i przy zachowaniu minimum formalności rozstrzygane w wiążący sposób przez profesjonalny i niezależny podmiot (rzecznika) w sprawiedliwy i rozsądny sposób. W artykule zastosowano następujące metody badawcze: analizę aktów prawnych, desk research oraz analizę danych statystycznych FOS.(abstrakt oryginalny)

6

Ustawa reklamacyjna a obrót ubezpieczeniowy (Część II)

84%

Kowalewski E., Ziemiak M. P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2018

|

nr 1

3-14

Uchwalona w sierpniu 2015 r. ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym stała się ważnym instrumentem dla ubezpieczających, ubezpieczonych oraz poszkodowanych w sporach toczonych z zakładami ubezpieczeń. Z dniem 1 października 2018 r., tj. z dniem wejścia w życie ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, procedury reklamacyjne rozszerzone zostaną o pośredników ubezpieczeniowych (agentów i brokerów ubezpieczeniowych), a dostęp do tychże procedur w obrocie ubezpieczeniowym - mocą art. 16 ustawy dystrybucyjnej - zyskają także osoby prawne oraz niektóre tzw. niepełne osoby prawne. Podobnie jak miało to miejsce prawie 3 lata temu, uchwalone przepisy budzą pewne wątpliwości, m.in. co do przyświecającej im aksjologii jak i sposobu ich stosowania. Wszystko to sprawia, że konieczna i nieodzowna jest analiza nowych rozwiązań.(abstrakt oryginalny)

7

Redukcja kosztów kredytu konsumenckiego a przedterminowa jego spłata w świetle art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim

84%

Rutkowska-Tomaszewska E.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2016

|

100

163-177

Celem niniejszego opracowania było zbadanie skutków przedterminowej spłaty kredytu konsumenckiego w postaci proporcjonalnego obniżenia (redukcji) całkowitego kosztu kredytu stosownie do okresu, o który został skrócony czas trwania umowy (okres kredytowania), w związku ze skorzystaniem przez konsumenta z przysługującego mu szczególnego uprawnienia do przedterminowej spłaty kredytu konsumenckiego (art. 48 u.k.k.). Stało się to szczególnie istotne w kontekście pojawiających się wątpliwości dotyczących wykładni art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim, w związku niedawnym stanowiskiem Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Rzecznika Finansowego w tej sprawie. Autorka, opierając się na strukturze ustawy o kredycie konsumenckim i innych instytucjach prawnych w niej przewidzianych, uwzględniając wykładnię celowościową, charakter prawa konsumenckiego i jego miejsce w systemie prawa, prezentuje i uzasadnia prokonsumencką wykładnię art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim. Polega ona na tym, że w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego przez kredytobiorcę przysługuje mu roszczenie o obniżenie wszystkich możliwych kosztów takiego kredytu, składających się na całkowity koszt kredytu, niezależnie od ich charakteru i niezależnie od tego, kiedy koszty te zostały faktycznie poniesione przez konsumenta-kredytobiorcę, proporcjonalnie do skrócenia okresu kredytowania. W zaprezentowanym sposobie interpretacji tego przepisu wyraża się dbałość o zapewnienie efektywnej i rzeczywistej ochrony konsumenta-kredytobiorcy.(abstrakt oryginalny)

8

Nieuczciwe praktyki rynkowe instytucji finansowych a wybrane formy alternatywnych metod rozwiązywania sporów

84%

Folwarski M.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2018

|

nr 1(27)

18-30

Nieuczciwe praktyki rynkowe stosowane przez instytucje finansowe w ostatnich latach stały się przedmiotem licznych dyskusji. Reklamy wprowadzające konsumentów w błąd wpływają na podjęcie decyzji o zakupie danej usługi finansowej. W Polsce funkcjonuje wiele organów, które umożliwiają polubowne rozwiązywanie sporów. Jednymi z najbardziej popularnych są sądy polubowne (działające przy Komisji Nadzoru Finansowego, Związku Banków Polskich i Rzeczniku Finansowym) oraz Arbiter Bankowy funkcjonujący przy ZBP. W artykule wykazano, że liczba wniosków wpływających do tych podmiotów rokrocznie rośnie, podobnie jak procent sporów rozstrzyganych na korzyść konsumentów. (abstrakt oryginalny)

9

W sprawie wykładni art. 8 ustawy o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym

84%

Kowalewski E., Ziemiak M. P.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2018

|

nr 10

12-17

Ustawa z 5.08.2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym umożliwiła klientom zakładów ubezpieczeń składanie reklamacji dotyczących świadczonych przez nie usług. W razie nieudzielenia odpowiedzi na reklamację w przewidzianym na to terminie, reklamację taką uznaje się za rozpatrzoną zgodnie z wolą klienta (art. 8 ustawy). Rozwiązanie to już na etapie tworzenia ustawy reklamacyjnej budziło kontrowersje, zaś po jej wejściu w życie stało się źródłem sporów w doktrynie i rozbieżności w judykaturze. Celem niniejszego artykułu jest analiza wskazanego problemu, a także próba wskazania prawidłowej wykładni art. 8. Autorzy w swych rozważaniach odwołują się nie tylko do piśmiennictwa oraz orzeczeń sądowych, ale także do stanowiska zajętego w powyższym zakresie przez Rzecznika Finansowego oraz Sąd Najwyższy. (abstrakt oryginalny)

10

Zwrot kosztów leczenia z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na tle praktyki ubezpieczeniowej

84%

Piątkowski P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2017

|

nr 1

69-80

Artykuł porusza zagadnienia związane z roszczeniami osób poszkodowanych o zwrot kosztów leczenia skierowanymi przeciwko sprawcy szkody oraz zakładowi ubezpieczeń udzielającemu sprawcy ochrony ubezpieczenia z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Autor prezentuje dorobek orzecznictwa sądów polskich ze szczególnym uwzględnieniem zakresu świadczeń, których pokrycia ma prawo żądać poszkodowany. Analizie poddano również praktyki ubezpieczycieli w zakresie zwrotu kosztów leczenia oraz uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 roku o sygn. akt: III CZP 63/15. Powyższe orzeczenie jest rozstrzygnięciem zagadnienia prawnego przedstawionego przez Rzecznika Finansowego w przedmiocie odpowiedzialności ubezpieczyciela wynikającej z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu roszczenia o pokrycie kosztów prywatnego leczenia. (abstrakt oryginalny)

11

Podstawy ustalania czasu naprawy pojazdu w kontekście refundacji kosztów najmu pojazdu zastępczego

84%

Lewicki W., Lewicki J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2022

|

nr 2

71-83

Obserwacje rzeczywistości rynkowej wskazują, iż pomimo opublikowania raportu Rzecznika Finansowego pt. "Wytyczne nadzorcze w sprawie likwidacji szkód komunikacyjnych" nadal występują liczne spory na linii poszkodowany - towarzystwo ubezpieczeń. Jednym z obszarów wzbudzających kontrowersje jest kwestia refundacji kosztów wynajmu samochodu zastępczego. W szczególności istotny problem badawczy stanowi poprawne ustalenie czasu potrzebnego do naprawy pojazdu przekłada się on bowiem na wymiar ekonomiczny w postaci refundacji kosztów najmu pojazdu zastępczego. Liczne rozbieżności zarówno w postępowaniu towarzystw ubezpieczeniowych, biegłych sądowych, jak i w orzecznictwie sądów zachęciły autorów do przybliżenia kwestii definiowania technologicznego, organizacyjnego i rzeczywistego czasu naprawy. W niniejszym artykule podjęto próbę opisania różnic wynikających z przyjęcia do wyliczenia najmu pojazdu zastępczego i kosztów jego refundacji zmiennych definiowanych jako: technologiczny, organizacyjny oraz rzeczywisty czas naprawy pojazdu. Dla celów empirycznych posłużono się studium przypadku - eksperymentem numerycznym polegającym na porównaniu tych parametrów z poniesionymi rzeczywistymi nakładami czasu potrzebnego na naprawę pojazdów. Całość rozważań uzupełniono o koncepcyjne podejście do obliczenia realnego czasu naprawy pojazdu. Zaprezentowane wyniki badań mogą znaleźć swoje praktyczne zastosowanie w pracy zarówno towarzystw ubezpieczeniowych, jak i biegłych sądowych oraz przedstawicieli profesji prawniczych reprezentujących poszczególne strony sporu sądowego. Warto podkreślić, że w dostępnym piśmiennictwie brak opracowań o charakterze interdyscyplinarnym dotyczących istoty definiowania technologicznego, organizacyjnego i rzeczywistego czasu naprawy w odniesieniu do najmu pojazdu zastępczego i kosztów jego refundacji.(abstrakt oryginalny)

12

Kto stanie po stronie konsumenta? Aktualne problemy ochrony praw klientów na polskim i amerykańskim rynku finansowym

84%

Mardo H.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2020

|

nr 4

3-17

W roku 2020 zarówno amerykańskie Consumer Financial Protection Bureau (CFPB), jak i polski Rzecznik Finansowy zmierzyły się z możliwością likwidacji. Ze względu na rozbieżności w orzecznictwie sądów federalnych niższego szczebla, dotyczące zgodności struktury CFPB z zasadą podziału władzy wynikającej z art. 2 Konstytucji, kwestię tę rozstrzygnął w Stanach Zjednoczonych Sąd Najwyższy. Orzeczenie to powinno wyeliminować wątpliwości podnoszone od wielu lat przez podmioty powiązane z rynkiem finansowym i dążące do zniwelowania działań mających na celu wzmocnienie pozycji konsumentów w relacji z takimi podmiotami. Z kolei polscy klienci podmiotów rynku finansowego mogą utracić możliwość uzyskania pomocy przez niezależny i wyspecjalizowany podmiot - Rzecznika Finansowego. Jego kompetencje mają zostać przejęte przez Prezesa UOKiK, zajmującego się przede wszystkim ochroną konkurencji, a także ochroną zbiorowych interesów konsumentów. Mimo sprzeciwu naukowców, ekspertów i różnorodnych organizacji oraz mimo szeregu poważnych zastrzeżeń zarówno co do istoty zmiany systemu ochrony konsumenta, jak i co do konkretnych rozwiązań lub przeoczeń ze strony projektodawcy, projekt ustawy znoszącej urząd Rzecznika Finansowego został zaakceptowany przez Radę Ministrów.(abstrakt oryginalny)

13

Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2019 roku (III CZP 99/18) [Glosa aprobująca]

84%

Rębisz K.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2020

|

nr 2

101-109

Celem niniejszego artykułu jest omówienie Uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2019 roku (sygn. III CZP 99/18[OSNC 2020/2/13]). Uchwała została podjęta na wniosek Rzecznika Finansowego w związku z rozbieżnościami w orzecznictwie sądów powszechnych. Omawiana uchwała dotyczy zasadności zwrotu kosztów prywatnej opinii biegłego (ekspertyzy) przez ubezpieczyciela w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. W ocenie autora Sąd Najwyższy prawidłowo wskazał, że poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych przysługuje zwrot kosztów ekspertyzy od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej. Warto jednak uzupełnić rozważania Sądu Najwyższego poprzez omówienie kwestii niezbędności ekspertyzy i dodanie kilku uwag dotyczących cesji wierzytelności odszkodowawczych.(abstrakt oryginalny)

14

Manipulacje i oszustwa na rynku kapitałowym

84%

Iczetkin A., Hernik A.

Finanse i Prawo Finansowe

|

2019

|

3 (23)

9-24

Manipulacje i oszustwa na rynku kapitałowym są zjawiskiem częstym, choć niedozwolonym przez prawo. Jest wiele kategorii wśród mechanizmów manipulowania rynkiem kapitałowym, jednak konsumenci mają możliwość obrony przed tego rodzaju przestępstwami. Istnieje również wiele możliwości zapobiegania opisanym przestępstwom, zarówno ze strony konsumenta, jak i organów rządowych. Jednak ilość pojawiających się w tym dziele zarzutów pokazuje zarówno znikomą wiedzę społeczeństwa, jak i brak działań ze strony państwa.(abstrakt oryginalny)

15

Ochrona konsumentów na rynku finansowym

84%

Waściński T., Dudkowska A.

Systemy Logistyczne Wojsk

|

2017

|

z. 47

212-234

Niniejszy artykuł przedstawia problemy związane z ochroną konsumentów na rynku finansowym. Złożoność problemu koncentruje się wokół niżej omówionych zagadnień. Nowy paradygmat regulacyjno-nadzorczy, zwany konsensusem bazylejskim zastępuje obowiązujący od lat 80. ubiegłego wieku konsensus waszyngtoński. Założeniami nowego paradygmatu jest przypisanie fundamentalnego znaczenia perspektywie makro-ostrożnościowej oraz publiczne zarządzanie ryzykiem mające na celu zapewnić bezpieczeństwo całego systemu finansowego. Nowe przepisy i regulacje niosące zmiany w funkcjonowaniu rynku finansowego zwracają coraz większą uwagę na ochronę praw i interesów konsumentów. Wynikiem omówionej ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego oraz o Rzeczniku Finansowym jest ułatwienie konsumentom drogi dochodzenia swoich praw w sporach z podmiotami rynku finansowego Przekształcenie instytucji Rzecznika Ubezpieczeniowego w Rzecznika Finansowego rozszerzyło bowiem jego kompetencje. Odtąd jego działania obejmują swoim zakresem oprócz rynku ubezpieczeniowo-emerytalnego także rynek bankowo-kapitałowy. Pomoc Rzecznika opiera się na udzielaniu porad, interwencjach, prowadzeniu postępowań polubownych a także w przypadku gdy niemożliwym jest ugoda służy wsparciem w postepowaniach sądowych. (abstrakt oryginalny)

16

Wnioski Rzecznika Ubezpieczonych do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie rozbieżności w wykładni prawa

84%

Młynarski T.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2015

|

nr 2(19)

5-19

Podejmowanie przez Sąd Najwyższy uchwał rozstrzygających zagadnienia prawne nie tylko stanowi element sprawowania wymiaru sprawiedliwości, lecz także jest narzędziem zapewniającym jednolitość orzecznictwa sądów. W aktualnie obowiązującym stanie prawnym przesłanką wyjaśnienia abstrakcyjnego zagadnienia prawnego jest rozbieżność w wykładni prawa ujawniona w orzecznictwie sądów powszechnych, sądów wojskowych lub Sądu Najwyższego. To na organie występującym o podjęcie uchwały spoczywa ciężar wykazania rozbieżności w orzecznictwie przez wskazanie prawomocnych wyroków, w których rozstrzygnięcie zostało oparte na odmiennej wykładni prawa. Uprawnienie do przedstawiania Sądowi Najwyższemu wniosków o rozstrzygnięcie rozbieżności w wykładni prawa zostało przyznane Rzecznikowi Ubezpieczonych w 2003 r. Do momentu przekształcenia tej instytucji w Rzecznika Finansowego narządzie to zostało wykorzystane siedemnastokrotnie. Uchwały podjęte na wniosek Rzecznika Ubezpieczonych wpłynęły niewątpliwie na ujednolicenie orzecznictwa sądów i pozwoliły na zakończenie wielu sporów interpretacyjnych w obrębie prawa ubezpieczeniowego oraz prawa odszkodowawczego. Jednocześnie tylko niektóre z rozstrzygnięć Sądu Najwyższego zostały w pełni zaakceptowane w ramach praktyk rynkowych stosowanych przez zakłady ubezpieczeń. Stąd też, szczególnie w odniesieniu do obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, doprowadzenie procesu likwidacji szkód przez zakłady ubezpieczeń do stanu zgodnego z prawem nadal pozostaje ważnym wyzwaniem dla instytucji państwowych. Omawianym uprawnieniem dysponuje obecnie Rzecznik Finansowy, który posiadając znacznie szerszą od Rzecznika Ubezpieczonych właściwość, może kierować wnioski do Sądu Najwyższego nie tylko w sprawach obejmujących zagadnienia związane z prawem ubezpieczeniowym, lecz także odnoszących się do interesów pozostałych klientów podmiotów rynku finansowego. (abstrakt oryginalny)

17

Wpływ orzecznictwa Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Najwyższego na kształtowanie treści ogólnych warunków ubezpieczenia - wybrane zagadnienia

84%

Kościelniak M.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2015

|

nr 2(19)

36-49

Artykuł prezentuje wpływ orzecznictwa Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Najwyższego na proces kształtowania się ogólnych warunków ubezpieczenia mienia. W przedmiotowym opracowaniu przedstawiono podstawowe zasady interpretacji treści o.w.u., przewidziane w przepisach powszechnie obowiązujących oraz judykaturze, a także wybrane orzeczenia Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz wpływ tych orzeczeń na kształtowanie postanowień wzorców umownych konstruowanych przez ubezpieczycieli. Opracowanie dotyczy ubezpieczeń mienia: autocasco oraz ubezpieczenia domów i budynków. Opracowanie porusza także zagadnienie dopuszczalności stosowania zasady proporcji w przypadku niedoubezpieczenia mienia. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie istotnego wpływu orzeczeń Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na tworzenie ogólnych warunków ubezpieczenia oraz przedstawienie dynamiki zmian w tym zakresie. W artykule przedstawiono, zdaniem autora, najistotniejsze wyroki Sądu Najwyższego, na mocy których zakwestionowano zasadę proporcji. W opracowaniu wskazano także, że Rzecznik Finansowy będzie kontynuował zadania rozpoczęte przez Rzecznika Ubezpieczonych w zakresie analizy wzorców umownych oraz badania poszczególnych postanowień niekorzystnych dla konsumentów. (abstrakt oryginalny)

18

Ochrona klienta usług ubezpieczeniowych - nowa ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej oraz ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym - wybrane zagadnienia

84%

Dąbrowska A.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2015

|

nr 2(19)

64-78

Artykuł stanowi próbę przybliżenia wybranych przepisów, które można określić mianem prokonsumenckich. Przepisy te pochodzą z dwóch różnych ustaw: o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej oraz o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym. Obie ustawy mają doniosłe znaczenie z punktu widzenia ochrony klientów, obie zawierają szereg nowych rozwiązań, które mają wzmocnić tę ochronę. Pierwsza część artykułu poświęcona jest ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej i przepisom dotyczącym ubezpieczeń na cudzy rachunek oraz ubezpieczeń o charakterze inwestycyjnym, druga zaś przybliża nową procedurę reklamacyjną dla klientów podmiotów rynku finansowego, kompetencję Rzecznika Finansowego oraz możliwości pozasądowego rozstrzygania sporów. (abstrakt oryginalny)

19

Spory konsumenckie dotyczące ubezpieczeń pojazdów mechanicznych w Wielkiej Brytanii

84%

Hinchliffe P.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 1(8)

49-56

Brytyjski Urząd Rzecznika ds. Usług finansowych zajmuje się rozwiązywaniem sporów pomiędzy konsumentami a ubezpieczycielami pojazdów mechanicznych przez ponad 25 lat. Zapewnia on bezpłatne usługi dla konsumentów i małych przedsiębiorstw dochodzących swoich roszczeń od ubezpieczycieli bądź też agentów ubezpieczeniowych. Podczas rozwiązywania sporów instytucja Rzecznika uprawniona jest do wydawania ostatecznej decyzji, która jest wiążąca dla ubezpieczyciela bądź brokera. Rzecznik może zasądzić nawet do 100,000 £ (110,000 euro) odszkodowania. Niniejszy artykuł nakreśla niektóre z kwestii wynikających z działalności Rzecznika ds. Usług finansowych w odniesieniu do ubezpieczeń pojazdów mechanicznych, zwracając szczególną uwagę na trudności wynikające z wypadków komunikacyjnych oraz problemów związanych z zabezpieczeniem naprawy bądź też rekompensatą wartości samochodu, który został uszkodzony lub też zniszczony podczas wypadku. Mam nadzieję, że ta kwestia spotka się z zainteresowaniem i wywoła w Polsce szerszą debatę na temat powołania systemu rozwiązywania sporów dotyczących wypadków komunikacyjnych, który stanowiłby reakcję na brak równowagi pomiędzy pozycją ubezpieczyciela a pozycją konsumenta.(fragment tekstu)

20

Rzecznik Finansowy - analiza działalności w zakresie alternatywnych metod rozstrzygania sporów

84%

Liwoch P.

Finanse i Prawo Finansowe

|

2018

|

4 (20)

9-23

Artykuł traktuje o stosunkowo nowym podmiocie - Rzeczniku Finansowym - który przede wszystkim podejmuje działania na rzecz ochrony klienta indywidualnego korzystającego z usług podmiotów rynku finansowego. W niniejszej publikacji autor przedstawia, ujętą w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym, procedurę postępowania reklamacyjnego, a także podejmuje próbę analizy działalności Rzecznika Finansowego w obszarze alternatywnych metod rozstrzygania sporów oraz przedstawia postulaty w zakresie rozwoju tej instytucji w kolejnych latach. Celem niniejszego artykułu jest porównanie i ukazanie podobieństwa funkcji i zadań Rzecznika Finansowego z Rzecznikiem Ubezpieczonych w kontekście ewolucji instytucji prawnych, a także przedstawienie kompetencji Rzecznika Finansowego w obszarze ADR.(abstrakt oryginalny)