Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Securities risk
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Rosnące zainteresowanie alternatywnymi wobec depozytów bankowych formami lokowania oszczędności pobudziło zainteresowanie ofertami funduszy inwestycyjnych, przede wszystkim otwartych. Od 2000 r. aktywa funduszy wzrosły kilkunastokrotnie, stanowiąc coraz większy odsetek lokat sektora niefinansowego. Z punktu widzenia klientów funduszy problemem staje się wybór właściwej oferty, uwzględniającej ich skłonności do ponoszenia ryzyka oraz zdolność do efektywnego wykorzystywania koniunktury rynkowej przez zarządzających portfelami funduszy. Pierwszy aspekt skutkuje lokowaniem oszczędności w jednostkach funduszy deklarujących określony skład swojego portfela - od akcyjnych, poprzez zrównoważone, kończąc na funduszach pieniężnych. Przedmiotem zainteresowania autorów niniejszej pracy jest przede wszystkim drugi aspekt, dlatego podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: Czy zarządzający funduszami akcji potrafią aktywnie zarządzać aktywami, to znaczy czy podczas tendencji spadkowej panującej na rynku akcji starają się wybierać aktywa zyskowne, a podczas tendencji wzrostowej osiągają wyniki znacząco lepsze niż oferuje rynek? Warto zauważyć, że podstawowym kryterium wyboru funduszy, lansowanym przez prasę finansową oraz przez fundusze, jest procentowa zamiana jednostek uczestnictwa w różnych okresach. Najczęściej bierze się pod uwagę okres od kilku miesięcy do roku, jednak parametr ten nie odzwierciedla efektywności zarządzania, a już na pewno nie daje podstaw do przypuszczeń, jak będą się kształtować wartości jednostek uczestnictwa w czasach, gdy koniunktura na rynku zmieni się. Prezentowana praca jest próbą oceny jakości zarządzania aktywami funduszy akcyjnych z punktu widzenia dostosowywania ryzyka systematycznego funduszy do okresów wzrostu i spadku rynku. Badania dotyczyły dwóch okresów: lat 2001-2004 oraz lat 2005-2007. W pierwszym z nich mieliśmy do czynienia z rodzącą się hossą, a w drugim z jej schyłkiem.(fragment tekstu)
Rośnie ryzyko inwestowania w Warszawie, Pradze i Budapeszcie a wraz z nim rentowność obligacji rządowych.
3
84%
A multi-asset portfolio in the case of its present value estimated by a discrete trapezoidal fuzzy number has been assessed. The benefits of owning a security have been evaluated according to an expected fuzzy discount factor. The ambiguity risk has been assessed by an energy measure and indistinctness risk has been evaluated by Kosko's entropy measure. The relationship between the expected fuzzy discount factor for a portfolio and the expected fuzzy discount factors for its components has been derived. An analogous relationship between the values of the energy measure has been presented. The model has been illustrated by means of a profound numerical case study. (original abstract)
Głównym celem badań było sprawdzenie, czy ryzyko dolnostronne jest wyceniane na GPW w Warszawie. Celem dodatkowym było przeanalizowanie kształtowania się parametrów w modelach wyceny aktywów kapitałowych w różnych fazach koniunktury giełdowej. Badania wykazały, że semiwariancja wywiera wyraźniejszy wpływ na wycenę aktywów kapitałowych w porównaniu z wariancją. Zastosowanie rozszerzonej wersji modelu CAPM pokazało, że najlepiej można modelować zyskowność akcji, uwzględniając jednocześnie klasyczne i dolnostronne współczynniki beta. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 12
36-38
Autor omawia psychologiczne aspekty podejmowanych decyzji na giełdzie, porównując ryzyko i skutki błędnych wyborów do rozmaitych sytuacji życiowych. Postuluje, iż w razie porażki należy pogodzić się z poniesioną stratą i podjąć decyzję patrząc perspektywicznie w przyszłość.
Celem pracy jest przedstawienie własnej propozycji miary ryzyka papieru wartościowego. W dalszej części pracy zdefiniujemy zadanie decyzyjne określające optymalny i suboptymalny portfel. Propozycje teoretyczne zostaną zilustrowane badaniami empirycznymi. (fragment tekstu)
|
2008
|
nr 2
137-147
W artykule zbadano własność zbioru minimalnego ryzyka odkrytą w 1964 roku przez W. Sharpe'a. (...) Własność zbioru minimalnego ryzyka można prześledzić na przykładzie portfela Elektrimu, BRE, Uniwersalu, biorąc pod uwagę dwuletnie dane tygodniowe od stycznia 1994 roku do stycznia 1996 roku. Poza tym przedstawiono wykorzystanie metody programowania liniowego o wyznaczania portfeli o określonych wagach, współczynnikach beta i zoptymalizowanym współczynniku beta całego portfela. (fragment tekstu)
Inwestor, lokując swoje pieniądze w dany papier wartościowy, kieruje się oczekiwanym zyskiem, czyli wielkością przewidywanego wzrostu ceny danego waloru. Osoba inwestująca w dany papier wybierze go tylko wtedy, gdy będzie przewidywać, że jego cena wzrośnie w najbliższym czasie. Nie ma jednak metody doskonałej, która w pewny sposób szacuje zyski na przyszłość. W klasycznej teorii Markowitza przyjmuje się założenie, że przyszła stopa zysku może być w przybliżeniu określona za pomocą stóp zysku osiągniętych w przeszłości.(fragment tekstu)
W celu ograniczenia ryzyka inwestorzy budują efektywne portfele inwestycyjne, czyli lokują środki w akcje wielu różnych spółek giełdowych, poszukując takiego portfela, który przy danej stopie zwrotu posiadałby najniższe ryzyko, zaś dla danego poziomu ryzyka charakteryzowałby się najwyższą stopą zwrotu. W klasycznym modelu Markowitza za miarę ryzyka przyjmuje się wariancję stóp zwrotu z portfela. Wadą wariancji jest jednakowe traktowanie odchyleń ujemnych i dodatnich od średniej stopy zwrotu. W rzeczywistości odchylenia ujemne są niepożądane a dodatnie stwarzają możliwość większego zysku. Dla mierzenia tylko odchyleń ujemnych proponuje się tzw. semiwariancję, będącą modyfikacją wariancji. W pracy zaprezentowano metodę budowy portfeli efektywnych dla ryzyka mierzonego semiwariancją od założonej stopy zwrotu. Przeanalizowano różnice pomiędzy tak zbudowanymi portfelami , a wyznaczonymi zgodnie z klasycznym modelem Markowitza na przykładzie spółek notowanych na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.
Ważnym kryterium inwestora podczas podejmowania decyzji o zakupie obligacji jest stopa zwrotu z zainwestowanych środków. Ze względu na to, iż jednostki samorządu terytorialnego stawiane są na drugim miejscu po skarbie państwa pod względem wiarygodności kredytowej, obligacje komunalne powinny zapewniać wyższą stopę zwrotu od stopy papierów skarbowych, mniejszą jednakże od stopy zwrotu związanej z inwestycjami w bardziej ryzykowne papiery wartościowe. Dla nabywców obligacji (inwestorów) obligacje komunalne są atrakcyjną formą lokowania wolnych środków finansowych i są instrumentami mniej ryzykownymi, niż inne papiery warościowe.
Z obserwacji analityków rynku kapitałowego wynika, że dochód z portfela obligacji tzw. śmieciowych przewyższa dochód z portfela obligacji innych rodzajów. Oznacza to, że wysokie stopy zwrotu z tych obligacji z nadwyżką rekompensują wyższe ryzyko kredytowe charakterystyczne dla tych instrumentów. Autor dokonał oceny co do możliwości zastosowania obligacji śmieciowych w Polsce.
Sytuacja na rynku obligacji jest ważna nie tylko dla osób lokujących w obligacji bezpośrednio czy przez jednostki funduszy inwestycyjnych, ale również dla każdego z nas.
Rynek obligacji skarbowych czekają kolejne trudne miesiące. Niektórzy analitycy spodziewają się, że rentowność obligacji pięcioletnich dojdzie nawet do 8,5 procent. Trwa wycena ryzyka związanego z olbrzymią podażą obligacji w pierwszym kwartale.
Inwestycja w fundusz dywidendowy daje korzyści podatkowe oraz możliwość lepszego zarządzania płynnością firmy. Obecnie liczy się - w związku z tym - na zwiększenie zainteresowania nimi. Ważna jest też dywersyfikacja ryzyka, ale dotyczy to tylko firm, które dysponują większymi nadwyżkami (występuje tu bowiem ryzyko giełdowe i walutowe). Podano przykład Union Investment TFI oferujące fundusz akcyjny spółek europejskich i nie wykorzystujące w ogóle instrumentów zabezpieczających przed ryzykiem.
Przedstawiono tematykę dotyczącą teorii portfela w jego klasycznym rozumieniu. Omówiono właściwości podstawowych papierów wartościowych oraz metody pomiaru ryzyka i stopy zwrotu portfeli akcji. Zaprezentowano problemy związane z ilościową analizą współczynnika beta jako miary ryzyka systematycznego, a więc ryzyka rozumianego w kategoriach wrażliwości na zmiany zachodzące na rynku. Podjęto także problematykę wyznaczania zbioru portfeli efektywnych - przedstawiono metodę określania granicy efektywnej poprzez wyznaczenie zbioru portfeli rogowych.
Tzw. obligacje śmieciowe (junk bonds, o wysokiej stopie dochodu - highyield) są wysoko oprocentowanymi obligacjami przedsiębiorstw, notowanymi poniżej progu inwestycyjnego. Istotą obligacji tandetnych jest fakt, że ich emitent nie dysponuje odpowiednio pewnymi aktywami, gwarantującymi wykup i właściwą obsługę zaciągniętej pożyczki. Relatywnie wysokie oprocentowanie takich obligacji tłumaczy się głównie większym ryzykiem niewypłacalności.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.