W Polsce, podobnie jak w innych krajach, nie tylko europejskich, od kilkunastu lat można zaobserwować ciągły rozwój sektora usług - tendencja ta występuje we wszystkich krajach, bez względu na poziom ich rozwoju. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w różnych danych, zarówno tych charakteryzujących gospodarkę narodową (np. udział sektora usług w tworzeniu dochodu narodowego, liczba zatrudnionych w tym sektorze), jak i działalność gospodarczą samych podmiotów usługowych (liczba zarejestrowanych podmiotów prowadzących działalność usługową). Tendencje rosnące wymienionych wskaźników stają się w następnej kolejności istotnym czynnikiem wzrostu gospodarczego, a co za tym idzie, wpływają również na poprawę standardu i jakości życia społeczeństwa. Ponadto dobrze funkcjonujący sektor usług jest warunkiem rozwoju inwestycji, innowacyjności i rozwoju technologicznego, warunkiem dynamizacji handlu międzynarodowego oraz przede wszystkim warunkiem niezakłóconego funkcjonowania rynków oraz ich efektywnego rozwoju. Wszystkie te pozytywne zmiany związane są przede wszystkim ze zjawiskami, które zachodzą w całej gospodarce narodowej, ale również ze zmieniającymi się potrzebami i preferencjami usługobiorców (zarówno indywidualnych, jak instytucjonalnych). Mimo wymienionych barier rozwojowych oraz niebezpieczeństw dla sektora usług, zarówno ze strony czynników społeczno-ekonomicznych, technologiczno-cywilizacyjnych, czy polityczno-prawnych, należy oczekiwać dalszego, relatywnie stabilnego, choć umiarkowanego wzrostu sektora usług w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem sektora usług biznesowych i opartych na zaawansowanej wiedzy (co jest tendencją uniwersalną również i w gospodarce światowej). Sektor usług stanowi bowiem coraz istotniejszy element gospodarki każdego kraju i bez jego prawidłowego oraz sprawnego działania żadna gospodarka, bez względu na poziom jej rozwoju, nie może się efektywnie rozwijać. (abstrakt autora)