Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sfera budżetowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Czy i ile oraz w jakiej kolejności podwyższać płace w sferze budżetowej oraz emerytury i renty? Jest to pytanie, które zajęło czołowe miejsce w sporach społecznych i politycznych.
W artykule przedstawiono analizę dynamiki wynagrodzeń realnych w sferze budżetowej w 2006 r. — przeprowadzoną według metod rg — nieważonej średniej geometrycznej i r — wykorzystującej sumę wyrazów szeregów czasowych (albo z nich zbudowanych wskaźników jednopodstawowych). Dodatkowo, w stosunku do analiz wcześniejszych, w których badano składowe tej sfery: administrację publiczną i obronę narodową, edukację oraz ochronę zdrowia i pomoc społeczną, przeprowadzono badanie dla sfery budżetowej ogółem. Pokazano, że przy pozytywnej stopie zmian wynagrodzeń realnych, nie można ściśle ustalić tendencji w stosunku do roku 2005, czy też do lat poprzednich ze względu, iż były to zmiany in plus i in minus w poszczególnych składowych sfery budżetowej. (abstrakt oryginalny)
W artykule zanalizowano dynamikę wynagrodzeń nominalnych i realnych sfery budżetowej w 2007 r. Problem miesięcznej dynamiki wynagrodzeń oraz ich komponentów przebadano metodą rg — nieważonej średniej geometrycznej oraz metodą () — uwzględniającą sumę wyrazów szeregu chronologicznego. Otrzymane wyniki pokazały ujemną dynamikę, z wyjątkiem ochrony zdrowia i opieki społecznej, w których wystąpiła dynamika dodatnia ( rg ) i stagnacja () dla deflatora żywność, co oznacza pogorszenie sytuacji w porównaniu z tymi procesami w 2006 r. (abstrakt oryginalny)
Przeanalizowano wynagrodzenia w sferze budżetowej w 2001 r. Porównano je z danymi z 1997 r. Następnie odniesiono średnie wynagrodzenie miesięczne brutto w poszczególnych sektorach sfery budżetowej do analogicznej kategorii w skali gospodarki narodowej i sektora przedsiębiorstw.
Szczególne prawo pracy obejmuje pragmatyki służbowe (pracownicze), występujące w sferze publicznej. Mamy tu do czynienia ze sferą zatrudnienia określaną jako sfera budżetowa (państwowa i samorządowa), obejmującą "jednostki sektora finansów publicznych", wymienione w art. 9 ustawy o finansach publicznych. Pracodawcy tej sfery mają odrębny status administracyjny i pewną odrębność administracyjnoprawną wobec władz, które je tworzą. Sektor publiczny, dzięki rozbudowanemu aparatowi biurokratycznemu oraz mającemu oparcie w zasadzie hierarchiczności stosun- kowi podległości służbowej, stanowi szczególnie podatny grunt dla mobbingu, który wywołuje negatywne skutki nie tylko dla zatrudnionych tam osób, ale również dla członków ich rodzin, interesantów i dla całego społeczeństwa. W tzw. sferze budżetowej zasady wyodrębniania poszczególnych jednostek organizacyjnych będących pracodawcami, ich przekształceń i likwidacji, a także obsady stanowisk kierowniczych są bardziej sztywne. Mobberzy autorytarni doskonale czują się w sektorze publicznym, gdzie dopuszczenie do awansów, podwyżek, premii, prestiżowych zadań ma charakter uznaniowy, a ostateczna decyzja zależy od zwierzchnika. Nękanie lub zastraszanie musi charakteryzować się jednak więcej niż małą uciążliwością oraz trwać dłuższy czas, aby mogło zostać zakwalifikowane jako mobbing w rozumieniu art. 943 § 2 k.p.(abstrakt oryginalny)
Artykuł omawia rachunkowość i sprawozdawczość budżetową na przykładzie jednostki sfery budżetowej, którą są jednostka budżetowa.
Artykuł analizuje realne płace pracowników sfery budżetowej w 2010 roku. Dane dotyczą przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń brutto. Miesięczny dochód i dynamika wzrostu zostały przetestowane metodą rg, jak również przez r -. We wszystkich działach sfery budżetowej dynamika przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń realnych według obu metod pomiaru jest zróżnicowana na plus i na minus. Odmienne wyniki uzyskano w ochronie zdrowia i opiece społecznej, gdzie niezależnie od metod rachunku wynik jest ujemny. Płace realne spadły w granicach od -0,08% do -0,29% średnio miesięcznie. Wskazywałoby to na potrzebę wprowadzenia regulacji wynagrodzeń w ochronie zdrowia i opiece społecznej.
Problem naprawy finansów publicznych jest dyskutowany od wielu lat i pozostaje ciągle aktualny, a kolejne działania w tym kierunku są związane ze zmianą podstaw prawnych ich funkcjonowania. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych wprowadzono regulacje mające na celu instytucjonalną konsolidację finansów publicznych, związaną między innymi z likwidacją wszystkich gospodarstw pomocniczych i państwowych oraz części samorządowych zakładów budżetowych. Przedstawione wyniki badania skutków tych zmian w pierwszych latach funkcjonowania ustawy prowadzą do wniosku, że proces likwidacji części jednostek gospodarki pozabudżetowej został przeprowadzony prawidłowo. Część zadań tych jednostek została przejęta przez budżet państwa i budżety samorządowe, część przejęły inne podmioty funkcjonujące w sektorze finansów publicznych, w tym agencje wykonawcze i nowo powołane instytucje gospodarki budżetowej. Przeprowadzona konsolidacja zwiększyła koncentrację środków publicznych w sferze budżetowej i doprowadziła do zwiększenia przejrzystości finansów publicznych.(abstrakt oryginalny)
W pierwszej części artykułu przedstawiono ogólne zasady tworzenia skutecznych systemów premiowych, oraz najczęściej popełniane w tym względzie błędy w krajowych przedsiębiorstwach państwowych i instytucjach sfery budżetowej. Następnie omówiono współczesne uwarunkowania tworzenia rozwiązań premiowych w tych organizacjach, a także wskazano możliwe i pożądane kierunki zmian. W ostatniej części przedstawiono propozycję kompleksowego systemu premiowania dostosowanego do warunków krajowego przedsiębiorstwa państwowego.
Rachunkowość kameralna została pierwotnie stworzona dla rdzennej części administracji sektora publicznego (administrative cameralistics). Oryginalną jej formę charakteryzują cztery podstawowe cechy: 1. zarządzanie pieniędzmi, 2. kontrola budżetu, 3. bieżące płatności kontrola wykonania, 4. uproszczona informacja bilansowa. W miarę rozwoju potrzeb informacyjnych stawianych rachunkowości sfery budżetowej zmieniała się też struktura konta. Rozbudowana struktura konta kameralnego dla przedsiębiorstw (enterprise cameralistics) dostarczała informacji zarówno wynikowych, niezbędnych dla kalkulacji kosztu wytworzenia i sporządzenia rachunku wyników, jak i uproszczonego bilansu. Rachunkowość kameralna jest stosowana w sektorze publicznym wielu krajów Europy Zachodniej i Północnej do dziś, równolegle z rachunkowością opartą na zapisie podwójnym na kontach dwustronnych w sektorze prywatnym. (abstrakt oryginalny)
Za­rzą­dza­nie bu­dże­tem w ta­ki spo­sób, aby nie tra­cić a zy­skać, ogra­ni­cza­jąc do­dat­ko­wo ry­zy­ko, to pod­sta­wo­wa idea dzia­łań wszyst­kich pod­mio­tów funk­cjo­nu­ją­cych w go­spo­dar­ce ryn­ko­wej, od go­spo­dy­ni do­mo­wej aż po bank cen­tral­ny. Za­sa­da ta po­win­na przy­świe­cać tak­że rzą­do­wi, szcze­gól­nie ta­kie­mu, któ­ry mu­si zmniej­szać wszel­kie­go ro­dza­ju za­gro­że­nia zwią­za­ne z do­dat­ko­wy­mi wy­dat­ka­mi. Je­śli do te­go mo­że re­ali­zo­wać ce­le w po­sta­ci roz­wo­ju in­we­sty­cji kra­jo­wych i wspar­cia dzia­łal­no­ści go­spo­dar­czej, po­wi­nien za­sta­no­wić się nad moż­li­wo­ścią wpro­wa­dze­nia w Pol­sce do­dat­ko­we­go, tzw. ko­mer­cyj­ne­go sys­te­mu po­rę­czeń i gwa­ran­cji pań­stwo­wych skie­ro­wa­ne­go przede wszyst­kim do pod­mio­tów go­spo­dar­czych. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, czy partnerstwo publiczno - prywatne jest możliwe w warunkach Polskich.
Działalność operacyjna jednostek budżetowych jest związana z świadczeniem usług publicznych. Celem artykułu jest wskazanie czy specyfika tej działalności wpływa na rozwiązania dotyczące ewidencji kosztów działalności operacyjnej. Przedstawiono pojęcie i zasady ujmowania kosztów oraz pozycję kosztów działalności operacyjnej w planie kont i rachunku zysków i strat.
Celową i pilną sprawą staje się restrukturyzacja sfery budżetowej, a w ślad za tym opracowanie kompleksowego i spójnego systemu wynagrodzeń powiązanych z pracą, zgodnie z istotą samego wynagradzania. Podział państwowej sfery budżetowej winien być oparty na jasno określonych i merytorycznie uzasadnionych kryteriach.
14
Content available remote The European Union Budget as an Indicator of Changes in EU Policies
84%
Celem artykułu jest próba oszacowania, w jaki sposób priorytety polityczne Unii Europejskiej są odzwierciedlane w budżecie UE. Pytania na temat celów budżetu oraz zasad, które regulują wykorzystanie finansów publicznych w Unii, są powiązane z szerszymi pytaniami o charakter UE i jej ewolucję. Artykuł jest przyczynkiem do debaty na temat polityk i finansów publicznych Unii Europejskiej oraz pokazuje relacje między procesem kształtowania polityk Unii a jej budżetem. Rozwój wydatków budżetowych następuje wraz z rozwojem polityk unijnych. Istnieje przy tym współzależność między politykami Unii; wszystkie obszary polityki współdziałają ze sobą, co jest szczególnie widoczne w budżecie UE. Wiele obszarów polityki UE ma charakter regulacyjny i małe wymagania dotyczące wydatków budżetowych, z wyjątkiem administracji. Unia Europejska posiada znaczącą odpowiedzialność tylko w stosunku do jednego obszaru istotnego dla wydatków publicznych - spraw gospodarczych. Jednakże wiele programów i funduszy UE realizuje tak wiele różnych ambitnych celów, że często są one nieadekwatne do dostępnego budżetu. Stosunkowo niewielki rozmiar budżetu UE sprawia, że przepisy i zalecenia (sfera regulacyjna) mają większe znaczenie niż wydatki budżetowe w osiąganiu priorytetów politycznych.(abstrakt oryginalny)
Zamówienia administracji publicznej stanowią znaczną część wydatków budżetu państwa. W przeciwieństwie do krajów o wysoko rozwiniętej gospodarce rynkowej, regulacje prawne w Polsce w zakresie zamówień publicznych są relatywnie nowe. Jednym z wariantów pozyskania przez jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych składników majątku trwałego do swojej dyspozycji może być leasing.
16
Content available remote Negatywne aspekty uczestnictwa w edukacji w opiniach uczących się dorosłych
84%
Artykuł dotyczy niekorzystnych następstw uczenia się dorosłych, towarzyszących mu problemów oraz wynikających z tego procesu obciążeń. Jest próbą odpowiedzi na pytania: czy uczący się dorośli mają poczucie, że poprzez swoją aktywność edukacyjną zaniedbują pozostałe sfery swojego życia; jakie są ich opinie na temat konsekwencji tej aktywności dla życia osobistego lub zawodowego; z jakimi problemami wiąże się dla dorosłych ich uczestnictwo w zorganizowanej (pozaformalnej) edukacji? Przebadano 189 zaangażowanych edukacyjnie osób - uczestników studiów podyplomowych (Kraków), warsztatów instruktażowo-metodycznych (Bisztynek, woj. warmińsko-mazurskie) oraz kursu doskonalącego (Warszawa). Z przeprowadzonego sondażu wynika, że brak problemów wynikających z zaangażowania oświatowego zadeklarowało 25 proc. badanych. Pozostali ankietowani, czyli zdecydowana większość, dostrzegali konkretne negatywne konsekwencje uczestnictwa w zorganizowanym procesie dydaktycznym. Koszty aktywności edukacyjnej, jak pokazały badania, dotyczą wielu sfer życia. Uczenie się zabiera czas, który można by poświęcić na odpoczynek. Odbija się negatywnie na relacjach rodzinnych, towarzyskich i pogarsza sytuację finansową respondentów. (abstrakt oryginalny)
Podstawowe zasady rachunkowości określają, jak w organizacji należy prowadzić księgi rachunkowe. Od pewnego czasu do prowadzenia ksiąg rachunkowych używa się komputerów, które stanowią element systemu finansowo-księgowego. Mnogość obecnie wykorzystywanych systemów finansowo-księgowych przez zakłady budżetowe wpływa niekorzystnie na prowadzoną przez nie działalność, gdyż generuje przerost kadrowy w dziale księgowości, wykonywanie czynności powtarzalnych. Przygotowywanie analiz jest czasochłonne i pracochłonne, a informacje nie są dostarczane na czas. Powyższe rozważania determinują konieczność wprowadzania zmian w zakładach budżetowych, tj. należy zrezygnować z wykorzystywania wielu systemów finansowo-księgowych na rzecz jednego zintegrowanego systemu informatycznego. (abstrakt oryginalny)
Przekształcenia systemowe w Polsce przebiegają wraz z rozbudową fizyczną i finansową sektora publicznego, przy czym przez sektor publiczny autor rozumie działalność władz państwowych w odniesieniu do gospodarki zarówno w sferze regulacji, jak i realnej działalności podmiotów gospodarczych. Zarówno zatrudnienie jak i wydatki w tym sektorze rosną, co dowodzi braku pożądanych zmian. Dla udowodnienia swoich tez autor przedstawił udział dochodów i wydatków sektora publicznego w PKB w latach 1990-1995 i zatrudnienie w tym sektorze w latach 1993-1994. Autor przedstawił także szereg postulowanych przedsięwzięć, które powinny być podjęte dla wymuszenia odpowiednich zmian.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie czy możliwe jest połączenie ekonomicznych i etycznych kryteriów wynagrodzeń w sferze budżetowej. Autorka charakteryzuje istotę i funkcje płac (motywacyjna, dochodowa, kosztowa). Najważniejsza zasada to system sprawiedliwego wynagradzania. Autorka analizując siłę nabywczą w ciągu lat 1989-1997 zauważa drastyczne pogorszenie się sytuacji materialnej pracowników sfery budżetowej oraz głębokie rozwarstwienie dochodów. Określa również zasady, na których powinny opierać się prace nad wdrażaniem etyki w określaniu systemów wynagradzania.
Przeanalizowano dynamikę wynagrodzeń w sferze budżetowej w 2004 roku. Dokonano deflacji wynagrodzeń nominalnych indeksem cen żywności. Porównano wyniki sfery budżetowej z sytuacją w sektorze przedsiębiorstw i świadczeń społecznych.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.