Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Shoe market
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
The main objective of the paper is to analyze the position of relevant countries of the footwear sector at a world and European level in terms of the different variables and evaluate the strategic positioning of the different sector players. The paper offers a comprehensive picture of the footwear industry worldwide, focusing on the main trends at international trade, consumption and production. Also, the paper examines the position of the Republic of Croatia and the Visegrad group countires in the context of international trade, consumption and production of the footwear. The paper is essentially data-driven, and includes a synthetic description and analyse of the structure of the sector and of the different competitive factors affecting the sector's evolution. (original abstract)
Polska zalicza się do czołówki europejskiego przemysłu obuwniczego. Pod względem wielkości produkcji w Unii Europejskiej wyprzedzają nas Włochy, Hiszpania, Portugalia i Francja, a w skali całej Europy jeszcze tylko Rumunia.
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy wzrost stawki podatku od towarów i usług na obuwie dziecięce z 8 do 23%, który miał miejsce 1 stycznia 2012 r., spowodował proporcjonalny wzrost cen obuwia dziecięcego oraz odpowiedź na pytanie o to, w którym momencie doszło do przerzucenia podatku na konsumentów. Na podstawie przeprowadzonych badań wyciągnięty został wniosek, że wzrost stawki podatku od towarów i usług na obuwie dziecięce nie spowodował proporcjonalnego wzrostu cen obuwia dziecięcego. Z analizy reakcji przedsiębiorców na różne zdarzenia o charakterze prawnym, które uprawdopodobniały wzrost stawki na obuwie dziecięce, nasuwa się wniosek, że przerzucenie podatku w przód można uznać za bezpośrednią reakcję wyłącznie na rzeczywistą zmianę stawki. Bezpośrednią konsekwencją wzrostu stawki podatku o 15 punktów procentowych był wzrost cen butów dziecięcych w porównaniu do butów męskich i damskich jedynie o 1,5%. Z tego wynika, że ciężar dodatkowego podatku obciążył w znacznej mierze przedsiębiorców produkujących i handlujących butami dziecięcymi lub został przerzucony przez tych przedsiębiorców wstecz. O przerzucalności podatku w przód i to w ograniczonym zakresie można by mówić wówczas, gdyby przyjąć założenie, że całość różnicy pomiędzy stopami wzrostu cen obuwia dziecięcego a stopami wzrostu cen obuwia męskiego i damskiego można wytłumaczyć przerzucalnością podatku w przód a dostosowywanie cen obuwia dziecięcego do wyższej stawki podatku było procesem, który rozpoczął się na długo przed rzeczywistą zmianą stawki podatku.(abstrakt oryginalny)
W Rosji rośnie popyt na zagraniczne wyroby obuwnicze, spada zaś zapotrzebowanie na tanią produkcję antyimportową. Ta ostatnia bowiem jest niedoinwestowana, cechują ją brak nowych technologii i dobrego wzornictwa. Stwarza to dobre perspektywy dla polskich producentów obuwia.
Omówiono sytuację polskiego sektora odzieżowo-obuwniczego. Branża ta jest bardzo rozdrobniona. Producenci myślą o tworzeniu grup kapitałowych. Wiodące firmy stale powiększają swoje sieci detaliczne. Coraz śmielej wchodzą na rynki zagraniczne, zwłaszcza wschodnie.
Innowacyjność przedsiębiorstw przemysłowych stanowi jeden z istotniejszych aspektów decydujących o ich przyszłym rozwoju. Autor w artykule pragnie wykazać, że optymalizacja produkcji poprzez zastosowanie odpowiednich metod matematycznych daje nowe możliwości dla przedsiębiorstw przemysłu obuwniczego w zakresie zwiększenia ich innowacyjności, co może prowadzić do podniesienia ich konkurencyjności na rynku. Przedstawione zostały wyniki modelowania matematycznego dla systemu produkcyjnego oraz ich wpływu na mikrologistykę przedsiębiorstwa w ujęciu wprowadzenia innowacji w procesie wytwórczym.(abstrakt oryginalny)
Przemysł obuwniczy według stereotypowych opinii zaliczany jest do kategorii schyłkowych. Jednak ok. 13 tys. zakładów obuwniczych (tylko na terenie UE), zatrudniających bezpośrednio w produkcji prawie 280 tys. pracowników i wytwarzających rocznie blisko miliard par butów, to wciąż znaczący potencjał.
Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest wskazanie różnic w metodach oceny witryn internetowych. Za przykładowe przyjęto serwisy z branży odzieżowo- obuwniczej. Początek pracy poświęcono analizowanej branży i założeniom badania. Następnie scharakteryzowano metodyki i procedury używane dla oceny witryn internetowych. Końcowe fragmenty artykułu zawierają zestawienia porównawcze i wnioski z przeprowadzonego badania. (abstrakt oryginalny)
Ukraińscy producenci obuwia, mimo iż mają znaczny potencjał rozwojowy, wciąż są o kilka lat opóźnieni w stosunku do europejskich dostawców, w tym także z Polski. Polskie obuwie cieszy się w tym kraju dobrą opinią, zarówno ze względu na modne wzornictwo, jak i wysoką jakość materiałów oraz wykonania. Produkcją obuwia zajmuje się na Ukrainie 15 dużych firm, jednakże rynek w większości opanowany jest przez import, także azjatycki.
W artykule scharakteryzowane zostały największe firmy obuwnicze świata i ich problemy na rynku polskim. Podano także ich obroty, wydatki na reklamę, rodzaje promocji.
Po wejściu do Unii Europejskiej Polska będzie zajmowała piąte miejsce w produkcji obuwia-po Włoszech, Hiszpanii, Portugalii i Francji. Tym niemniej mamy szansę poprawić swoją pozycję na europejskim rynku. Po 1 maja zaczną bowiem obowiązywać unijne kontyngenty na import obuwia z Dalekiego Wschodu.
Artykuł jest opisem badania przeprowadzonego przez międzynarodową firmę, które miało sprawdzić, jak szansę na dodatkową sprzedaż wykorzystują sieci markowych sklepów z obuwiem. Badanie odbywało się za pomocą klientów testowych. Przeprowadzili oni łącznie 56 wizyt w sklepach Polsce, Czechach i na Słowacji. Okazało się, że wyniki sklepów w Polsce są znacznie gorsze niż u naszych południowych sąsiadów. Oceniano wygląd sklepów, prezentację towarów, obsługę klienta i budowanie jego lojalności.
Wprowadzenie reguł gospodarki rynkowej oraz otwarcie polskiego rynku dla importu modnego, taniego obuwia uwolniło konsumentów od dyktatu przemysłu obuwniczego, przyczyniło się jednak do poważnych kłopotów tej branży. Narastający kryzys w sektorze obuwniczym sprawił, iż część przedsiębiorstw (zwłaszcza państwowych) zaczęła wykonywać zlecenia firm zagranicznych.
Na przykładzie firmy Franco G. Franco omówiono sytuację małych zakładów produkcyjnych działających na rynku obuwniczym. Zalew taniego obuwia z Chin po uchyleniu w 2003 r. ochrony w postaci dodatkowej opłaty celnej, spowodował, iż trudniej jest małym polskim firmom przetrwać na rynku.
Jedną z najbardziej dynamicznych firm obuwnicznych w Polsce jest Gino Rossi SA. Otwarcie dziewięciu sklepów firmowych, oddanie do użytku budynku biurowego, modernizacja parku maszynowego oraz uruchomienie produkcji kooperacyjnej na Ukrainie to niektóre z osiągnięć tego przedsiębiorstwa.
Zmiany strukturalne i modernizacyjne w zachodnioeuropejskim przemyśle obuwniczym prowadzą do prawie zupełnej rezygnacji z wytwarzania masowych wyrobów na rzecz koncentracji na bardziej zdywersyfikowanej produkcji obuwia średniej i wyższej jakości.
W artykule opisano zachowania nabywcze młodych konsumentów w wieku 18-35 lat na rynku dóbr trwałego użytku, ze szczególnym uwzględnieniem rynku odzieżowego i obuwniczego. Przedstawiono wybrane wyniki przeprowadzonego badania ankietowego. Ponadto scharakteryzowano istotę konsumpcji, a także zdefiniowano pojęcie "młody nabywca". (skrócony abstrakt oryginalny)
Obecna sytuacja na polskim rynku obuwniczym pozwala na stwiedzenie, iż krajowi producenci butów zdobyli już doświadczenie, umożliwiające im działanie w warunkach długotrwałego kryzysu. Segment ten osiągnął bowiem bardziej zaawansowane stadium rozwoju, niż 2-3 lata temu. Świadczy o tym wykrystalizowana i okrzepła grupa czołowych producentów tych wyrobów oraz powstanie wyspecjalizowanych handlowych sieci obuwniczych.
W niniejszym artykule omówione zostaną zachowania rynkowe młodych konsumentów, nabywających produkty z grupy odzieży i obuwia.
Polski rynek obuwia już tylko w 5 procent należy do polskich fabryk, bowiem gros towarów pochodzi z importu. W tych warunakch krajowi producenci próbują poprawiać swoje wyniki, poszukując nowych odbiorców za granicą, ugruntowując pozycję w wybranych segmentach rynku wewnętrznego i rozwijając własne sieci sprzedaży. Jednakże bolączką tej branży jest nadal szara strefa. Materiał zawiera także wykaz najważniejszych liderów branży obuwniczej.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.