Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 474

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 24 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sociology
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 24 next fast forward last
1
100%
Many scholars today share a view of relational sociology as a processual-transactional approach whose basic tenet is the fluid, relativistic, contingent, transactional character of social relations. They invite sociologists to see our so-called objects (societies, institutions, social patterns, conflicts, social movements, social classes, etc.) in a processual way. In this contribution the author objects that relationalism offers a reductive vision of social reality, because it supports a flat social ontology rather than a stratified social ontology. Relationalism reduces relationships to pure flows, considering structures as purely contingent, while relational sociology attributes a structure to relationships and gives autonomy to structures, even if they are produced by processes. We have to distinguish between different orders of reality: the processual-interactional (relationalist) and the relational orders. To see all of this, it is necessary to assume a relational gaze that is only possible if a supra-functional, morphogenetic framework is adopted. (original abstract)
W artykule poruszono kwestię poznawczej wartości sztuki dla myśli socjologicznej. W analizie założono, że sztuka ma dużą wartość poznawczą dla socjologów, jeśli jest przez nich traktowana jako szczególna reprezentacja procesów i zjawisk socjologicznych.
Wzajemność to jedno z centralnych zagadnień wielu koncepcji wyjaśniających stosunki społeczne - począwszy od starożytnej zasady wzajemności (do ut des - "daję ci, abyś ty mi dał"), po współczesne teorie interakcjonizmu, teorię wymiany społecznej czy filozofię spotkania. Artykuł przedstawia wybrane problemy polskich koncepcji zasady wzajemności. Istnieją dwa rodzaje autorów. Pierwszy z nich zaprzecza wartości zasady wzajemności dla współczesnego życia społecznego (m.in. Zygmunt Bauman, Krzysztof Szewczyk). Drugi odwołuje się do praktycznych implikacji zasady wzajemności (m.in. Maria Flis).(abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto próbę zwrócenia uwagi na skutki społeczne inwazji na Irak w 2003 roku.
Artykuł dotyczy konstrukcji podstawowych zasad modelu teoretycznego analizy gospodarki z punktu widzenia socjologii interpretatywnej. Autor próbuje stworzyć model działania ekonomicznego uwzględniający punkt widzenia podmiotu działań ekonomicznych, wychodząc poza model działania czysto racjonalnego. Działanie ekonomiczne okazuje się ściśle związane z kontekstem jego występowania i jest konstruowane na poziomie interakcyjnym. Na tym poziomie odbywa się także tzw. 'procesualne porządkowanie', gdzie działanie ekonomiczne, wyłaniając się z interakcji, podlega pewnemu tymczasowemu uporządkowaniu z pełną potencją zmiany swej struktury. W artykule przedstawiono także koncepcję wymiarów analizy działania ekonomicznego.(abstrakt oryginalny)
M. Łuczewski:Wszystko przez Ossowskiego?Z.T. Wierzbicki: Przez Ossowskiego, tak. Ossowski pojechał do Żmiącej z ekipą socjologiczną na pięćdziesięciolecie książki Franciszka Bujaka pt. Żmiąca. Wieś powiatu limanowskiego. Stosunki gospodarcze i społeczne. I on wpadł na pomysł. On rzucił tę inicjatywę, żeby napisać kolejną książkę o Żmiącej. On albo Stefan Nowakowski, bo potem mówił mi Nowakowski, że to nie Ossowski, tylko on. Ale wie pan, zawsze jak jest jakiś dobry pomysł, to autorów wielu. Więc wszystko jedno. W każdym razie mnie Ossowski tam skierował. Choć byłem wolontariuszem w jego seminarium i nie byłem z nim związany etatowo, on mi dał pierwsze zaświadczenie w 1952 roku jeszcze jako profesor Uniwersytetu Warszawskiego, że prowadzę badania socjologiczne. Ale potem Ossowskiego po roku czy dwóch usunięto i ja już robiłem właściwie te badania sam, na własną rękę, za własne pieniądze.(fragment tekstu)
7
Content available remote Trzy pytania o polską socjologię sportu
80%
W dwóch wydanych niedawno publikacjach pod redakcją Kevina Younga (2016, 2017) przedstawiony został światowy pejzaż socjologii sportu. Autorzy poszczególnych rozdziałów tej publikacji, reprezentujący różne państwa, zostali poproszeni o opisanie rodzimego statusu tej subdyscypliny w oparciu o zbiór pytań kluczowych dla jej scharakteryzowania. Wśród analizowanych krajów nie pojawia się jednak Polska. Niniejszy tekst jest zatem próbą opisania kondycji polskiej socjologii sportu przez pryzmat trzech jej aspektów: przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Alfreda Schütza deskryptywna fenomenologia życia w świecie
80%
W artykule przedstawiony jest zarys propozycji teoretycznej Alfreda Schütza inspirowanej między innymi projektem socjologii rozumiejącej Maxa Webera oraz fenomenologią Edmunda Husserla. Specyficzne ujęcie potocznego nastrojenia do rzeczywistości, które jest jedną z płaszczyzn szerszego spojrzenia socjologii fenomenologicznej na świat życia codziennego, umożliwia nie tylko zrozumienie i opisanie struktury doświadczenia potocznego, ale i pozwala odsłonić subiektywne podłoże działania oraz sugeruje rozwiązanie problemu intersubiektywności.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Dystans czasowy a fenomen rozumienia
80%
W artykule podejmowane jest zagadnienie dziejowo określonego rozumienia. W przyjętej tu perspektywie hermeneutycznej podmiot rozumiejący musi uświadomić sobie własną dziejowość i dziejowość swojego sposobu rozumienia, by odkryć prawdę o przedmiocie poznawanym. Co więcej, to właśnie zakorzenienie w dziejowej tradycji usprawnia nas do rozumienia w ogóle.(abstrakt oryginalny)
This paper explores trivial or minor issues of body parts and relics and the major matter of evil. These incongruities offer a means of reflecting on the relationships between sociology and theology as re-set by the advent of postsecularity and the fears of Benedict XVI concerning the dictatorship of relativism. Efforts to resolve these incongruities draw attention to metaphors and the limits of sociological rhetoric in handling matters pertaining to theology. A means of overcoming these dilemmas is to be found in the musical explorations of Weber who offers a way of coming to terms with the irruptive spectres of postsecularity. (original abstract)
Stanisław Strycharz, urodził się 4 listopada 1941 r. w Krakowie. W wieku 17 lat ukończył renomowane krakowskie Liceum im. St. Wyspiańskiego i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Po trzech latach studiów, w wyniku głębokich przemyśleń i, jak sam zwykł żartować, odkryciu, że nigdy nie zdobędzie nagrody Nobla z zakresu literatury, postanawia kontynuować studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1964 ukończył je uzyskując tytuł magistra prawa, a następnie podjął pracę na macierzystej uczelni jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Równocześnie rozpoczął studia doktoranckie, które z powodzeniem ukończył w roku 1969 uzyskując tytuł doktora nauk prawnych.(fragment tekstu)
The influence on sociologists of texts by others is widely accepted and a standard line of investigation. However if books can be an influence it is not unreasonable to assume that other cultural products might be significant too in the formation of a sociologist. This Note addresses the possibility by exploring some of the possible meanings of a passing comment once made by Zygmunt Bauman. In conversation with the present author Bauman once said that Ingmar Bergman's film Winter Light is important to him. This short Note attempts to work out why, and it focuses on the theme of vocation. It is crucial to stress that this Note was inspired by Bauman's comment but works entirely at the level of publicly available texts. It is not to be assumed that Bauman would personally agree with this explanation.(original abstract)
Porażka jest wszechobecną i główną właściwością życia społecznego. Niemniej jednak większość badań socjologicznych koncentruje się nie na porażce, ale na sukcesie. Niniejszy esej przyjmuje sceptyczne podejście do teorii socjologicznej, wyjaśniając konieczne ograniczenia analizy socjologicznej i broniąc idei prymatu porażki na dwóch frontach: po pierwsze, przez badanie podejścia socjologicznego obecnie rozwijającego się wokół Foucaultowskiej idei rządności; po drugie, przez bardziej ogólne filozoficzne rozważanie na temat powiązania między porażką a praktykami rządzenia lub kontroli. (abstrakt oryginalny)
In this article, I aim to reflect on the relationships between the researchers and those whom they investigate, referring to examples provided by classical biographical texts pertaining to the issues of poverty and social exclusion, i.e.: "The Polish Peasant in Europe and America" by William I. Thomas and Florian Znaniecki and "The Jack-Roller. A Delinquent Boy's Own Story" by Clifford R. Shaw Concepts of poverty or social exclusion are both "moral" and descriptive; therefore, research in the field is particularly susceptible to social valuing processes. This notion is extremely important in biographical research, where scholars thoroughly analyse the lives of informants. The scholar-informant relationships are inscribed in the frames of Othering and meeting the Other. These stances, replicated in later years, still resonate in sociological publications, in the dimensions of individual biographies, social relations between privileged and disadvantaged groups of social actors, and institutional solutions to social problems. (original abstract)
Problematyka artykułu ulokowana jest na pograniczu socjologii i medycyny. Jego celem jest przedstawienie oczekiwań i motywów chorych okaleczonych deficytem ręki, które związane są z ich potencjalnym udziałem w zabiegu transplantacji kończyny. Kontekstem ich poznania ustanowiono sprawnościowe i wizualne doświadczanie w przeszłości ciała sfragmentaryzowanego oraz sprawnościowe i wizualne doświadczanie w przyszłości ciała zrekonstruowanego. Empiryczną podstawą tekstu są socjologiczne badania jakościowe przeprowadzone w grupie kandydatów na biorców, którzy przeszli pozytywnie kwalifikację do unilateralnego lub bilateralnego zabiegu transplantacji kończyny górnej w Polsce (N = 15). Za teoretyczny układ odniesienia wobec tak zakreślonej tematyki badań obrano elementy socjologii fenomenologicznej Alfreda Schütza, a ściślej jego teorię motywów typu "ponieważ" i typu "żeby". Analiza materiału empirycznego potwierdziła istnienie obu kategorii motywów w trans-plantacyjnym projekcie badanych potencjalnych biorców kończyny. Najistotniejszymi transplantacyjnymi motywami "ponieważ" okazały się te, które wiążą się z: wizerunkową nieakceptacją własnego ciała; wizerunkowym kalectwem społecznym; ograniczeniami sprawnościowymi ciała. Kluczowymi transplantacyjnymi motywami "żeby" pozostają natomiast: rekonstrukcja sprawności ciała; uzyskanie estetycznego obrazu własnego ciała. W konkluzji tak sformułowanych kolejnych motywów i oczekiwań poczyniono dwa ważne ustalenia: mimo pogodzenia się badanych z ograniczeniami sprawnościowymi sfragmentaryzowanego ciała, to właśnie odbudowa sprawności pozostaje ich najważniejszym motywem transplantacyjnym; mimo zasadniczej nieakceptacji wizerunkowej sfragmentaryzowanego ciała, kwestia jego potransplantacyjnej estetyki jest w motywach badanych relatywnie mniej znacząca.(abstrakt oryginalny)
Uniwersytet Wrocławski wznowił swoją działalność już w 1945 r. - zaczęto organizować katedry i uruchamiano kolejne kierunki studiów. W powojennej rzeczywistości wiązało się to oczywiście z pokonywaniem wielu problemów - budżetowych, lokalowych, kadrowych itd. Uniwersytet Wrocławski był jednym z pięciu uniwersytetów, na których wkrótce po zakończeniu II wojny światowej utworzono katedry socjologii oraz uruchomiono studia socjologiczne. Historia socjologii na Uniwersytecie Wrocławskim jest przykładem tego, jak funkcjonowały uczelnie w nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, jak władza ingerowała w sferę nauki, z jakimi problemami stykały się jej dziedziny niechętnie widziane przez Ministerstwo Oświaty oraz w jaki sposób odbijało się to na studentach. (fragment tekstu)
Na początku lat 90-tych nastąpiła zasadnicza przebudowa polskiego systemu podatkowego, który został dostosowany do prawa obowiązującego w Unii Europejskiej. Wprowadzenie systemu podatkowego, a szczególnie podatku dochodowego od osób fizycznych, stało się ważnym elementem zmian społeczno-ekonomicznych, albowiem w ten sposób obywatele zyskali świadomość, że głównym źródłem dochodów budżetu są oni sami i ich aktywność. Celem badań własnych było poznanie, które rodzaje z pobieranych pośrednio i bezpośrednio podatków są obecne (identyfikowane) w odbiorze społecznym. Identyfikacja podatków oznaczała świadomość istnienia, funkcjonowania danego rodzaju podatku. Podstawowe pytania badawcze dotyczyły następujących kwestii: które rodzaje z pobieranych pośrednio i bezpośrednio podatków są obecne w odbiorze społecznym? Jakie są społeczno-demograficzne determinanty percepcji systemu podatkowego? Czy stopień identyfikacji podatków zależy od poziomu wykształcenia, wieku, płci, wysokości dochodów oraz rodzaju zatrudnienia jednostki? Uzyskane wyniki pokazały, że podatek dochodowy od osób fizycznych był najlepiej identyfikowany, aż 97% osób pamiętało ten rodzaj podatku. Badani mieli również w miarę wysoką świadomość podatku od towarów i usług oraz podatku od nieruchomości, a także niższą świadomość podatku akcyzowego i drogowego. Uzyskane dane potwierdziły rezultaty badań Dornstein (1987) i pokazały, że świadomość podatków nie jest jedynie funkcją sposobu pobierania czy ich wysokości. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Mimikra społeczna w sferze nauki : treść i formy jej przejawiania się
80%
W artykule badany jest problem funkcjonowania społecznej mimikry w środowisku naukowym. Prezentowana jest odautorska wizja jej treści, form (naukowa mimikra obrony, naukowa mimikra sukcesu i mimetyzm naukowy). Autor uzasadnia, że istota naukowej mimikry przejawia się w wyrachowaniu i przebiegłości umysłu ludzi, którzy posługując się werbalnymi imitacjami i falsyfikacjami, prezentują i rozpowszechniają pseudo- i quasi-wiedzę, co w sposób destruktywny wpływa na rozwój nauki współczesnej, zwłaszcza socjologii.(abstrakt oryginalny)
Chcę podjąć próbę przyjrzenia się temu, w jaki sposób koncepcja Marka Granovettera (1973: 1360-1380) - właściwie samo sformułowanie siła słabych więzi, które można powoli traktować jako jeszcze jeden idiom języka socjologii żyjący już własnym życiem i mający częstokroć mało wspólnego z pierwotnym kontekstem jego użycia - uczestniczy w zamazywaniu prawdziwego obrazu rzeczywistości społecznej. Innymi słowy mówiąc, interesować mnie tu będzie to, czy, kiedy i w jaki sposób zaproponowana przez Granovettera kategoria pojęciowa "ustawia" nam obraz/obrazy życia społecznego, dokonując każdorazowo jego/ich zafałszowania, uproszczenia, niekiedy zaś zideologizowania. (fragment tekstu)
Mija kolejny, udany rok funkcjonowania Instytutu Socjologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a biegnące lata odliczają następujące po sobie numery "Górnośląskich Studiów Socjologicznych. Seria Nowa". Czasopismo to, którego historia sięga lat 60., wydawane w ramach nowej serii wydawniczej od 2010 roku, zyskuje nieustannie na znaczeniu. Dzięki zabiegom zespołu redakcyjnego periodyk śląskiego środowiska socjologicznego funkcjonuje na liście czasopism punktowanych, premiując swoich autorów 6 punktami w nomenklaturze Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jest to ważne narzędzie komunikacji dla naszego środowiska naukowego, pozwalające zaznajomić szerokie grono czytelników z rezultatami aktywności badawczej pracowników Instytutu Socjologii UŚ oraz współpracującymi naukowcami z innych ośrodków. Podobnie jak w roku minionym, 54 pracowników Instytutu Socjologii realizowało swoje zadania badawcze w obrębie 7 zakładów, w których realizowanych było łącznie 8 tematów w ramach badań statutowych (tab. 1). Można bez wątpienia stwierdzić, że Instytut Socjologii jest organizacją dojrzewającą, o czym świadczy malejąca liczba tzw. młodych pracowników nauki, przy jednoczesnym liczebnym wzroście samodzielnych pracowników naukowych. W 2015 roku 5 członków Instytutu korzystało z dotacji na tzw. badania młodych naukowców (tab. 2). W tym samym czasie Instytut zyskał 4 samodzielnych pracowników naukowych, tytuły doktora habilitowanego uzyskali bowiem: Małgorzata Suchacka, Sławomira Kamińska-Berezowska, Zbigniew Zagała oraz Robert Pyka.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 24 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.