Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 87

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Socjologia kultury
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Obraz fana zmienia się na obszarze nauk społecznych jak w kalejdoskopie. Nie dość, że bardzo trudno jest jednoznacznie go zdefiniować, określić jego cechy konstytutywne, to jeszcze najróżniejsi teoretycy mają swoje na ten temat pomysły - często bardzo się różniące. Istnieje cała gama sposobów opisywania tego, kim jest fan oraz określania na ile jego aktywność ma charakter wspólnotowy, a jeśli jest taka w stopniu znaczącym, to co tak naprawdę skłania go do tworzenia społeczności i jakie one są. Pomimo całego chaosu związanego z różnym patrzeniem na fanów, da się wyróżnić pewne zbieżne sposoby ich ujmowania. Oficjalnie nie tworzą one żadnych szkół, tekst nie ma zatem na celu ich opisania, stanowi raczej próbę uporządkowania badań z tego zakresu, wskazania pewnych trendów i zmian. Aby lepiej zobrazować owe trendy, autor określa je mianem fal badań, fal, które następowały po sobie, począwszy od pierwszych analiz fanów po czasy współczesne. W tekście podejmuje się próbę ich wyodrębnienia, wskazania przybliżonych ram chronologicznych, głównych założeń, przedstawienia głównych akademików je reprezentujących oraz przyczyn wzbudzenia każdej z nich. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono typologię i formy upamiętniania miejsc nagłej śmierci w Poznaniu na podstawie inwentaryzacji tych miejsc przeprowadzonej w latach 2016-2017. Typologii miejsc nagłej śmierci dokonano w oparciu o 4 kryteria: (1) formę upamiętnienia miejsca wypadku, (2) położenia miejsca pamięci względem kategorii dróg publicznych, (3) położenia względem centrum miasta oraz (4) położenia w układzie wertykalnym miasta. Z uwagi na pierwsze kryterium przeprowadzono szerszą charakterystykę tych miejsc. W przestrzeni publicznej Poznania wyróżniono aż 12 form upamiętnienia miejsc nagłej śmierci, z których znicze, przydrożne krzyże i kwiaty występują najczęściej, natomiast rzadkim sposobem upamiętnienia zmarłego w miejscu wypadku jest biały rower. (abstrakt oryginalny)
Najnowsza publikacja Zygmunta Baumana, wydana przez Narodowy Instytut Audiowizualny i Agorę SA, to objętościowo niewielki zbiór kilku szkiców, których intencją - jak sądzę - jest wprowadzenie czytelnika w te niepokoje, które najwyraźniej dręczą ich Autora. Niepokoje o jutro świata, zwłaszcza świata ludzi, o jutro, które wyłania się z dramatycznych, obecnie dokonujących się przeobrażeń w niemal wszystkich obszarach ludzkiego życia. To, że otrzymaliśmy publikację nie w postaci opasłej księgi, lecz jako wybór tekstów, które możemy uznać za nasycone tak refleksją, jak i emocją eseje, dalej, że wybór ten został przekazany piórem błyskotliwym, czyni lekturę i przyjemną, i poznawczo nader wartościową. (fragment tekstu)
This article sheds light on the unintended consequences of temporary migration from Poland by combining Merton's functional analysis with Levitt's work on social remittances. In addition to economic remittances, Polish migrants have been bringing norms, values, practices and social capital to their communities of origin since the end of the nineteenth century. The article presents a juxtaposition of the non-material effects of earlier migration from Poland, dating from the turn of the twentieth century, with those of the contemporary era of migration from Poland since the 1990s. The analysis shows that some aspects, such as negotiating gender roles, the changing division of household labour, individualistic lifestyles, new skills and sources of social capital, and changing economic rationalities are constantly being transferred by migrants from destination to origin communities. Contemporary digital tools facilitate these transfers and contribute to changing norms and practices in Polish society. The article demonstrates that migration fulfils specific functions for particular sections of Polish society by replacing some functions of the communist state (e.g., cash assistance and loans from communist factories, factory and post-coop cultures) and by facilitating their adaptation to changing conditions (e.g., changing gender relations, new models of family, job aspirations and social mobility). (original abstract)
In this article I analyze Zygmunt Bauman's oeuvre on consumerist culture, from the Polish (1953-1968) and English (1968-2017) stages of his scholarly career. I demonstrate that despite the passage of many years and the numerous changes in the way Bauman approached sociology, it is possible to see considerable overlap between the interpretations that he advanced in the two periods of his career. In the first part of the article I focus on how Bauman's observations-dating back to the sixties and relating to the theory of culture, Marxist theory,and the method of ideal types-found their reflection in what he called the "consumerist syndrome" (seen as a set of properties permeating all planes of social life). In the second part of the article I highlight the fact that his observations were inspired by a model of critical sociology that evolved from Antonio Gramsci's "philosophy of praxis" and utopian thinking of an iconoclastic nature. And even though my analysis focuses on the denotative and conative dimensions of Bauman's vision of consumerist culture, I also present more general conclusions regarding the continuity and variability of his entire sixty-plus years of scholarly activity. The article offers an opportunity for English-speaking readers to become familiar with Bauman's Polish writings and should encourage further research in this area. (original abstract)
6
75%
Niniejszy artykuł nawiązuje do duchowości pogranicza, która - jako novum współczesnej kultury - funkcjonuje w ramach tzw. religii pogranicza i odwołuje się do sfery sacrum i transcendencji poza Kościołami, sektami czy innymi instytucjami religijnymi. Jako zjawisko stosunkowo nowe wymaga sklasyfikowania i opisania w świetle współczesnej socjologii religii. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Kłopoty z pograniczem. Socjologia wobec tradycji i ponowoczesności
75%
Artykuł opisuje główną oś obecnej w polskiej socjologii dyskusji dotyczącej definiowania pogranicza, przebiegającą pomiędzy szerokim ujęciem symbolicznym tej kategorii oraz tradycyjną koncepcją, kojarzącą pogranicze z konkretnym terytorium. Przyjęta w analizie perspektywa interakcyjna pozwala na częściowe połączenie obu sposobów ujmowania pogranicza, definiując go jako konstrukcja kulturowa opierająca się na doświadczeniu niekompatybilności poczucia lokalnej i etnicznej wspólnoty. W artykule wskazuje się, że ów typ doświadczenia może wykraczać poza tradycyjnie opisywane pogranicza. Takiego założenia nie można jednak traktować jako ponowoczesnego pewnika, lecz tezę wyjściową do dalszych poszukiwań badawczych.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Teoria żywej kultury : źródła i powody jej powstania
75%
W artykule przedstawiam uwarunkowania i źródła mojej autorskiej teorii kultury. Teoria wywodzi się z zainteresowania współczesnymi przemianami rzeczywistości kulturalnej. Jej bazowym pojęciem jest pojęcie żywej kultury. (abstrakt oryginalny)
Zagadnienie karnawalizacji analizowane jest w filozoficznej i naukowej refleksji nad kulturą, z większą lub mniejszą okresowo intensywnością, od czasu wystąpienia ze swoją koncepcją rosyjskiego literaturoznawcy Michaiła Bachtina. Rozważania dotyczące karnawalizacji, ograniczone początkowo tylko do literatury, rozszerzono później na całą sferę kultury symbolicznej, co obserwujemy w myśli postmodernistycznej. Odnośne pojęcie stało się bowiem kategorią poznawczą służącą do opisu charakteru kultury współczesnej i diagnozowania jej stanu. Ostatnio kwestię karnawalizacji podjęli ponownie badacze polscy. (fragment tekstu)
Estetyzacja jest istotnym elementem współczesnej kultury. O coraz silniejszym wpływie na kulturę można mówić od końca XIX wieku, a więc epoki moderny, gdzie człowiek został ustanowiony zasadą i telosem wszechrzeczy1. Dopiero w naszych czasach stała się ona dominującą tendencją, pewną funkcjonalną regułą kulturotwórczą. Współcześnie estetykę należałoby przyjmować jako tematyzację niemal wszystkich spostrzeżeń: zmysłowych i duchowych, codziennych i wysublimowanych, potocznych i artystycznych. Mamy bowiem do czynienia z transformacją "urzeczywistnianą w kulturze współczesnej: przejście od pojmowania estetyki jako wiedzy o pięknie i sztuce do estetyki jako »momentu realności«"2. Pełna estetyzacja życia codziennego znosi istniejące wcześniej podziały między sztuką a życiem codziennym. Wielu postmodernistycznych przedstawicieli zauważa, że w ten sposób został zniesiony dawny klasowy podział społeczny. Estetyzacja dotyczy dziś niemal wszystkich dziedzin ponowoczesnego świata, z tą różnicą, że w jednych obszarach zachodzi szybciej, w innych napotyka na mniejszy lub większy opór.(fragment tekstu)
W pierwszej części opracowania zaprezentowano problem nadziei w trzech aspektach zagadnienia: ontologicznym, temporalnym i przedmiotowym. W drugiej części podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: jak odróżnić nadzieję "właściwą" od "zwodniczej". W części ostatniej przedstawiono diagnozę przemian współczesności w kontekście nadziei.
Celem artykułu jest ukazanie najważniejszych założeń i zjawisk organizujących świat rekonstrukcji historycznej epoki późnego średniowiecza. Artykuł podzielony został na kilka części, z których każda dotyczy określonych zjawisk, czy też problemów związanych z analizą rekonstrukcji historycznej. W pierwszej z nich zaprezentowane zostały rozważania definicyjne i terminologiczne dotyczące omawianego zjawiska oraz analiza podstawowych, według autora, elementów rekonstrukcji historycznej (to jest inscenizacji, życia obozowego i kulis). W kolejnych częściach pracy ukazane zostały problemy związane z wyznaczaniem granic świata rekonstrukcji historycznej, przedstawiona została także typologia działań podejmowanych przez rekonstruktorów historycznych. Ostatnim omawianym zagadnieniem w którym autor niniejszego artykułu odnosi się do własnych doświadczeń badawczych, jest ekskluzywność świata rekonstrukcji historycznej. Główne wnioski oraz tezy przedstawione w artykule są zwieńczeniem dotychczasowych praktyk i zainteresowań tak badawczych jak i osobistych autora. (abstrakt oryginalny)
The article explores the link between the circle dance and its cultural and political environment, its situational context. I analyze this phenomenon using the notion of communitas, created by Victor Turner, which relates to the state of a group when the unity, uniformity, and communality become more important than the internal diversity and social structure. The article is based on various material including interviews, records of observation, and visual documentation that I have gathered during fieldwork in ethnic Buryatia in 2000, 2010, 2012, 2013 and 2014, and in Yakutia in 2013. Presently in both republics circle dances often accompany ceremonies, celebrations, or cultural festivals organized by the authorities (state or local administrations, or non-governmental organizations. (original abstract)
Kultura jest przedmiotem zainteresowania wielu nauk wypracowujących swoje odmienne metody badawcze i swoiście określających pole analizy. Tytułem przykładu można mówić o filozofii kultury, o historii, o psychologicznych, etnograficznych, lingwistycznych, a ostatnio także socjobiologicznych czy wręcz biologicznych rozważaniach tego zjawiska. Odrębną pozycję zajmuje antropologia kulturowa, dominująca praktycznie od początku XX wieku w badaniach kulturologicznych, której metodologia rozwijała się przede wszystkim w związku z badaniem struktury znaczeń i symboli w społeczeństwach pierwotnych.(fragment tekstu)
Zamiarem tego artykułu jest prezentacja modelu socjologicznej analizy dzieł sztuki. Punktem wyjścia jest negacja możliwości socjologicznej interpretacji dzieła sztuki w jego kształcie historycznym, wynikająca z niemożności dookreślenia charakteru czynników warunkujących twórczość artystyczną. Konsekwencją tego jest uznanie możliwości interpretacji dzieła sztuki jedynie w jego kształcie współczesnym oraz określenie jego cech ontologicznych. Wykorzystując niektóre elementy teorii dzieła sztuki R. Ingardena (koncepcja konkretyzacji i autonomii dzieła sztuki) oraz teorii semiologicznych (znakowa struktura dzieła sztuki) autor opisuje dzieło sztuki jako: 1) przedmiot autonomiczny, 2) współczesne wobec wszelkich rzeczywistości, 3) potencjalnie wieloaspektowe, 4) całościowo nie- przekładalne, 5) mogące być traktowane jako komunikat. Następnie, po zdefiniowaniu procesu percepcji dzieła sztuki jako nieograniczonego czasowo dialogu odbiorcy z dziełem, autor buduje model analizy złożony z czterech etapów. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Przewartościowania społeczne - u podstaw kulturowej teorii zmian
75%
W artykule przedstawiono rozważania zmierzające do wypracowania kulturowej teorii zmian społecznych. Analizie poddano procesy zmian w sferze wartości, które stanowią zasadniczy element kultury. Wartość rozumiana jest tu jako ważność. Zmiany w sferze wartości zachodzą w wymiarze nie tylko wertykalnym, lecz także horyzontalnym (przesunięcia między centrum i peryferiami). Wyodrębniono kilka typów systemów wartości charakterystycznych dla społeczeństwa polskiego: kultury tradycyjnej i posttradycyjnej, uniwersalistyczny, sukcesu, konsumpcji i buntu. Zmiany w sferze wartości dokonują się poprzez zwiększenie stopnia koherencji każdego z tych systemów, a także przez wzajemne oddziaływanie między nimi, przybierające niekiedy formę wojen kulturowych. Przewartościowania społeczne dokonują się także w następstwie procesów kompensacyjnych, będących reakcją na dominujące cechy świata społecznego. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Jan Paweł II o roli kultury w życiu człowieka i narodów
75%
Celem artykułu jest próba pokazania poglądów Jana Pawła II na temat roli kultury w życiu człowieka i poszczególnych narodów, zwłaszcza zaś narodu polskiego, który pozbawiony suwerennego państwa przetrwał 123 lata niewoli, zachowując swój język i tożsamość. Autorka stara się ukazać stanowisko papieża wobec szeroko pojmowanej kultury i jej miejsca w dziejach Europy oraz w procesach jej integracji gospodarczej, politycznej i społecznej. Autorka stawia wiele ciekawych tez i hipotez, zarówno w odniesieniu do poglądów Jana Pawła II na kulturę i Jego stanowiska wobec procesów kulturotwórczych, jak i wpływu chrześcijaństwa, a zwłaszcza Kościoła katolickiego na kulturę polską i europejską. W ślad za Janem Pawłem II dowodzi, że kultura stanowi jeden z najistotniejszych elementów więzi narodowej, która jest podstawą istnienia narodów. (abstrakt oryginalny)
Artykuł podejmuje kwestię użycia do badań nad tożsamością społeczno-kulturową treści z podręcznika do nauki języka polskiego z gimnazjum. Przedstawia przesłanki do podjęcia tematu: związek procesu edukacji z formowaniem tożsamości, fazy rozwojowej młodzieży, specyfiki treści podręczników, kontekstu politycznego. Następnie poprzez analizę fragmentów treści podręcznika W. Bobińskiego Świat w słowach i obrazach - informacji o autorach zamieszczonych tekstów w podręczniku przedstawia wybrane elementy polskiej tożsamości społeczno-kulturowej. Należą do nich wiek życia autorów, sposób opisu, ekspozycja poszczególnych autorów, pojawiające się wzory zachowań. (abstrakt oryginalny)
Suwerenność państwa jest jego wyjątkową wartością i zarazem cechą prawnomiędzynarodową, która wyróżnia je spośród innych państw, świadczy bowiem o jego niepodległości i niezależności. Państwo suwerenne to państwo prowadzące własną, niczym - poza prawem i międzynarodowymi sojuszami - nieograniczoną politykę wewnętrzną i zagraniczną. Natomiast tożsamość kulturowa, stanowiąca istotną część tożsamości narodowej, jest oprócz suwerenności kolejnym, najistotniejszym desygnatem państwa, czyli tym, co wyróżnia go wśród innych państw i narodów. W przeszłości, np. podczas 123 lat zaborów Polski, zaborcy nie tylko doprowadzili do likwidacji suwerenności naszego państwa, ale także dążyli do pozbawienia go owej tożsamości kulturowej, tzn. wyrugowania języka ojczystego poprzez germanizację i rusyfikację narodu oraz pozbawienia go wszelkich dóbr kultury narodowej, w tym także religii. Niniejszy artykuł jest próbą pokazania wpływu członkostwa Polski w Unii Europejskiej na naszą suwerenność narodową i tożsamość kulturową. Autor stawia tutaj wiele ciekawych pytań, tez i hipotez oraz próbuje pokazać, że nasze - dobrowolne - członkostwo w UE było niezbędne i nieuniknione oraz że wzmacnia ono naszą suwerenność, służy polskiej racji stanu i w niczym nie zagraża tożsamości kulturowej Polski. Co więcej, autor udowadnia tezę, że po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej otwarły się dla niej nie tylko daleko idące możliwości współpracy politycznej i gospodarczej, ale także uczestnictwa w różnych unijnych programach kulturalnych i korzystania z funduszy służących ochronie dóbr kultury narodowej, duchowych i materialnych, a tym samym umacnianiu polskiej tożsamości kulturowej i suwerenności narodowej. (abstrakt oryginalny)
Autor powołuje się na nową koncepcję kultury stworzoną przez A. Nowickiego, która zajmuje się tworzeniem świata dzieł ludzkich. Zadaniem inkontrologii jest przedstawienie oryginalnych rozwiązań problemu mechanizmów powstawania dzieł, dokonywania odkryć oraz utrwalania ich w kulturze.
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.