Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Spatial structure of agriculture
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Przedstawiono analizę struktury przestrzennej rolnictwa polskiego. Wykorzystując wyniki Powszechnego spisu rolnego 2010 wydzielono sześć grup cech wewnętrznych rolnictwa (jakość i użytkowanie ziemi, struktura agrarna, cechy społeczno-demograficzne, wyposażenie techniczne, struktura produkcji, cechy produkcyjno-ekonomiczne), stanowiących podstawę konstrukcji wskaźnika ogólnego poziomu rolnictwa oraz oceny jego struktury. Otrzymane układy przestrzenne odniesiono do wybranych warunków zewnętrznych rolnictwa - przyrodniczych, historycznych, urbanizacyjnych oraz dotyczących wsparcia finansowego instrumentów WPR. Wykazano, że zróżnicowanie struktury przestrzennej rolnictwa w niewielkim stopniu nawiązuje do warunków przyrodniczych rolnictwa, a w ramach uwarunkowań pozaprzyrodniczych, pomimo znaczącej absorpcji funduszy unijnych, najważniejsza jest determinanta historyczna. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było przeprowadzenie analizy rozłogów gospodarstw, która dostarczy podstawowych danych dla racjonalnego ukształtowania układów gruntowych w scalanych wsiach oraz umożliwi prognozę korzyści wynikających ze scalenia tych gruntów. Scalenie gruntów poprzedzane jest zazwyczaj wykonaniem analizy rozłogów gospodarstw rolnych. W wyniku analizy określony zostaje stopień rozdrobnienia gruntów we wsi, możliwości jego poprawy, ustalone zasady i parametry przebudowy istniejącego układu gruntowego oraz oszacowane efekty scalenia gruntów. Oceny geometrycznych parametrów rozłogu dokonuje się na przykładzie wybranej grupy gospodarstw. Parametry rozłogu wybranych do szczegółowej analizy gospodarstw powinny być zbliżone do średnich parametrów charakteryzujących całą wieś. Grupa tych gospodarstw powinna zawierać ok. 5-10% ogólnej liczby gospodarstw we wsi. Metodykę analizy rozłogów gospodarstw na potrzeby ich scalenia przedstawiono na przykładzie wsi Łapsze Wyżne znajdującej się w powiecie nowotarskim województwa małopolskiego. Przeprowadzenie scalenia gruntów we wsi o dużym rozdrobnieniu znacznie poprawi rozłogi gospodarstw rolnych (wzrośnie obszar działek rolnych, nastąpi zmniejszenie odległości między działkami rolnymi a zabudowaniami gospodarczymi). (abstrakt oryginalny)
Celem badań było wykazanie przyczyn i skali wielkości zróżnicowania struktury przestrzennej rolnictwa Polski. W tym celu zastosowano model potencjału do określenia struktury przestrzennej rolnictwa. Wielkość masy potencjału rolnictwa (Mij ) w poszczególnych województwach określono na podstawie wybranych cech diagnostycznych: przyrodniczych, społecznych i agrotechnicznych. Obszarem badań były jednostki terytorialne typu NUTS 2 (województwa). W 2010 r. zastosowana metoda modelu potencjału pozwoliła na wyłonienie obszarów o dużym, średnim i niskim potencjale rolnictwa. (abstrakt oryginalny)
Przyjęto do badań okres 1975-1985, który charakteryzował się przeciętnymi możliwościami produkcji rolnictwa. Przekrój terytorialny badań obejmuje województwo krakowskie w układzie podstawowych jednostek administracyjnych a więc gmin. Gminy miejsko-wiejskie potraktowano jako jedną jednostkę terytorialną, natomiast miasto Kraków przyjęto bez podziału na dzielnice. Tego typu podejście badawcze uzasadniał obecny system organizacji statystyki, który niejednokrotnie uniemożliwiała przedstawienie - w sposób wyczerpujący - faktycznego stanu technicznych warunków rolnictwa. (fragment tekstu)
5
Content available remote Struktura obszarowa rolnictwa w Norwegii
75%
W publikacji przedstawiono problem norweskiej polityki rolnej oraz oceny stanu bieżącego i zachodzących przemian w strukturze obszarowej norweskiego rolnictwa w latach 2000 - 2015. Celem jest charakterystyka tych zmian w badanym okresie. W literaturze, tak anglojęzycznej jak i w języku norweskim, nie ma nazbyt wielu pozycji odnoszących się do norweskiego rolnictwa i zmian w jego strukturze obszarowej. W analizach posłużono się danymi z Statistisk Sentralbyrå (Statistics Norway), który jest odpowiednikiem polskiego Głównego Urzędu Statystycznego. Uzyskane wyniki wskazują na ujemną dynamikę zmian w strukturze obszarowej norweskiego rolnictwa, czyli spadek zarówno powierzchni gruntów rolnych jaki liczby gospodarstw rolnych. (abstrakt oryginalny)
Nadmierna jest w ostatnich dekadach powierzchnia ziemi rolniczej przepływającej do działów pozarolniczych. W latach 1946-2009 powierzchnia gruntów użytkowanych rolniczo zmniejszyła się z 20,4 do 16,1 mln ha, tj. o około 4 mln ha, a w tym w latach 1995-2009 o 1,8 mln ha. W tym czasie grunty formalnie wyłączone na cele nierolnicze i nieleśne, tzn. za które pobrano należności i opłaty, objęły areał 40 tys. ha. W latach 1995-2009 ubyło więc 1,8 mln ha, a należności i opłaty pobrano za 40 tys. ha. Problem ubytku gruntów rolnych dotyczy również jakości gleb wyłączanych z upraw rolniczych. Wbrew intencjom i zabiegom ustawowym, wyłącza się największy procent gleb dobrych a najmniejszy procent gleb słabych. Proces wyłączania użytków rolnych z produkcji dokonuje się poza kontrolą. Brak jest oceny tego zjawiska. (abstrakt oryginalny)
Celem badania omawianego w artykule jest określenie miejsca Polski wśród krajów Unii Europejskiej (UE) pod względem struktury obszarowej gospodarstw rolnych. Pod uwagę wzięto liczbę gospodarstw w grupach wielkościowych użytków rolnych (UR) oraz zajmowaną przez nie powierzchnię UR. Sytuacja Polski została przedstawiona także w ujęciu regionalnym ze względu na zróżnicowanie rolnictwa. Badanie przeprowadzono na podstawie danych Eurostatu i danych GUS za rok 2016. Uwzględniono następujące grupy obszarowe gospodarstw: do 2 ha UR, 2-5 ha, 5-10 ha, 10-20 ha, 20-50 ha, 50 ha i więcej. Za pomocą metody klasyfikacji rozmytej pogrupowano kraje UE w cztery zbiory złożone z obiektów o podobnej strukturze obszarowej gospodarstw. Wyniki badania pokazały, że Polska znajduje się w grupie krajów o dużym rozdrobnieniu gospodarstw, razem z Chorwacją, Grecją, Hiszpanią, Portugalią, Słowacją, Słowenią i Włochami. Bardziej rozdrobnioną strukturę gospodarstw mają jedynie Bułgaria, Cypr, Rumunia i Węgry. Pod względem powierzchni użytków rolnych skupionej w dużych gospodarstwach sytuacja w rolnictwie polskim przedstawia się niekorzystnie, także w porównaniu do nowych krajów członkowskich UE, takich jak Czechy, Słowacja, Węgry i Bułgaria. W Polsce gospodarstwa największe, o powierzchni co najmniej 50 ha UR, skupiają zaledwie ok. 1/3 ogółu UR i jest to (po Słowenii) najniższy odsetek w całej UE. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Rola gospodarstw wielkoobszarowych w rolnictwie polskim
75%
W pracy przedstawiono udział gospodarstw wielkoobszarowych w strukturze obszarowej oraz przesłanki i uwarunkowania zmian tego udziału. Analiza ma charakter retrospektywny ze szczególnym uwzględnieniem problematyki gospodarstw popegeerowskich. (abstrakt oryginalny)
Prawidłowa struktura przestrzenna gospodarstw rolnych jest jednym z podstawowych warunków efektywności produkcyjnej rolnictwa i umożliwia stosowanie zaawansowanych technologii rolniczych. W Polsce scalanie gruntów reguluje ustawa o scalaniu i wymianie gruntów z 1982 r., która ma na celu poprawę struktury przestrzennej gruntów rolnych. Wycena gruntów stanowi tu kluczowy element, ponieważ określa rekompensatę oferowaną zainteresowanym stronom, których grunty zostaną zmniejszone w wyniku konsolidacji gruntów. Jednak w Polsce stosuje się różne metody wyceny gruntów. W artykule zbadano istotne dokumenty uzyskane od wszystkich starostw powiatowych uczestniczących w konsolidacjach w latach 2017-2020, takie jak protokoły posiedzeń uczestników scalania gruntów oraz ich uchwały w sprawie przyjęcia zasad wyceny gruntów. Z analizy wynika, że dotychczasowe metody wyceny gruntów w procesie konsolidacji nie zapewniają osiągnięcia głównego celu scalania gruntów, jakim jest zapewnienie lepszych warunków do uprawy roli poprzez poprawę struktury przestrzennej użytków rolnych. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że stosowane metody wyceny gruntów wyceniają grunty poniżej bieżących cen rynkowych. Na podstawie tego ustalenia zaproponowano zmiany prawne dotyczące wyceny gruntów, które są bardziej dostosowane do potrzeb procesu scalania gruntów. Do pożądanych modyfikacji należy m.in. odrzucenie decydującej roli organów publicznych na rzecz profesjonalnych wycen dokonywanych przez zarejestrowanych rzeczoznawców majątkowych. W tym zakresie proponuje się dwa warianty nowelizacji art. 11 ustawy o konsolidacji i wymianie gruntów. (abstrakt oryginalny)
Trading in agricultural land in the Zachodniopomorskie Voivodeship (a high-level administrative subdivision of Poland) is strictly connected with the local activity of the ANR (Agencja Nieruchomości Rolnych - Agricultural Market Agency), which is the effect of historical problems concerning the ownership of arable land left over from the communist era. In effect, the Polish State Treasury is still in charge of managing state-owned farmland and, therefore, plays an important role in shaping local agricultural land markets. The study includes all the sale transactions concluded by the Szczecin division of the ANR in the Zachodniopomorskie gminas. The subjects of the study are lands described by quantitative variables, such as: property size, location, date of sale and sale price. The purpose of the study was to define the structure of agricultural land sold by the ANR. The authors verified their research hypothesis concerning the stability of land structure over time of the agricultural land being sold.(original abstract)
Celem badań było przedstawienie zmian w areale upraw ogrodniczych oraz w liczbie gospodarstw ogrodniczych w Polsce i poszczególnych województwach, z wyszczególnieniem podstawowych działów (sadownictwa, warzywnictwa, upraw pod osłonami). Badano także zmiany w strukturze obszarowej upraw, jako jednym z mierników rozwoju ogrodnictwa. Z analiz wynika, iż ogrodnictwo w dalszym ciągu charakteryzuje regionalizacja produkcji oraz duże jej rozdrobnienie, choć przez osiem lat poprawiła się struktura obszarowa upraw. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono jeden z aspektów kształtowania się grupy gospodarstw wysokotowarowych w rolnictwie indywidualnym, jakim są przeobrażenia w ich strukturze obszarowej. Analizowano również przebieg i zakres koncentracji użytków rolnych w tym zbiorze podmiotów, a także mechanizmy oraz formy zmian obszarowych. Za gospodarstwa wysokotowarowe uznano wszystkie jednostki, których skala produkcji towarowej umożliwiała uzyskanie dochodu z prowadzonej działalności rolniczej co najmniej porównywalnych z dochodami z pracy zarobkowej poza rolnictwem. (skróc. oryg. streszcz.)
Zdiagnozowano zastany stan rozwoju przedsiębiorczości na obszarach wiejskich. Podjęto próbę określenia uwarunkowań wpływających na opisany stan w sposób szczególny.
Artykuł charakteryzuje wybrane procesy modelujące obszary wiejskie - współcześnie i w najbliższych latach oraz identyfikuje kierunki przeobrażeń struktury funkcjonalnej obszarów wiejskich. Zwrócono uwagę na zmiany ludnościowe, przekształcenia w gospodarce rolnej oraz rozwój pozarolniczej działalności gospodarczej na wsi. Rozważania skłaniają do wniosku, że największym tempem wzrostu gospodarczego będą charakteryzować się obszary wiejskie w strefach oddziaływania dużych miast. Będzie ono słabło w kierunku peryferii, gdzie można spodziewać się zjawisk "depresji" społecznej i ekonomicznej.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono badania oraz wyniki tych badań dotyczące regionalnych zaleźności między możliwościami produkcji roślinnej, a jej przetwórstwem przy wykorzystaniu syntetycznego pomiaru przestrzennego zróżnicowania potencjału produkcji surowców roślinnych.
17
Content available remote Konkurencyjność zasobowa rolnictwa UE i USA
63%
Celem artykułu było zidentyfikowanie konkurencyjności zasobowej rolnictwa UE i USA w latach 2002-2014. Przedstawiono wielkość zasobów ziemi i pracy oraz nakładów kapitału w rolnictwie UE i USA, a następnie dokonano oceny relacji pomiędzy czynnikami produkcji i efektywności ich wykorzystania mierzonej wartością produkcji rolniczej. Analizie poddano również strukturę obszarową gospodarstw rolnych i strukturę użytkowania ziemi w tych gospodarstwach. Na podstawie przeprowadzonych analiz można sformułować konkluzję, że silniejszą pozycją konkurencyjną determinowaną korzystniejszymi relacjami między czynnikami produkcji, efektywnością gospodarowania i większą skalą zaawansowania procesów koncentracji odznacza się sektor rolny USA. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja tezy o istnieniu związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy odległością od centrum miasta a udziałem poszczególnych form użytkowania ziemi w powierzchni ogólnej lub powierzchni użytków wyższego (w stosunku do badanego) stopnia podziału. Weryfikacja ta jest możliwa w przypadku zastosowania modelowania matematycznego, wiernie odzwierciedlającego przebieg badanego zjawiska. (fragment tekstu)
Praca miała na celu określenie wpływu działalności agroturystycznej na strukturę użytkowania ziemi w małych gospodarstwach rolnych położonych w południowej Polsce. Przedmiotem analizy były informacje zawarte w 68 ankietach zebranych na terenie Beskidu Makowskiego, Wyspowego, Niskiego i Sądeckiego. Badania ankietowe przeprowadzono w latach 2008-2011 w gospodarstwach ekologicznych prowadzących działalność agroturystyczną. Stwierdzono, że w wyniku podjęcia działalności agroturystycznej zwiększyła się powierzchnia użytków rolnych, co nastąpiło głównie poprzez zagospodarowanie nieużytków. Działalność agroturystyczna spowodowała ograniczenie areału gruntów ornych i wzrost powierzchni sadów, jagodników, ogrodów ziołowych oraz łąk i pastwisk w strukturze użytków rolnych. W strukturze zasiewów zmniejszył się areał uprawy ziemniaka i zbóż. Ponadto działalność agroturystyczna przyczyniła się do zwiększenia powierzchni gruntów przeznaczonych m.in. na place zabaw dla dzieci oraz parkingi. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono problem rozdrobnienia gruntów rolnych w kontekście potrzeby ich scalania. Materiałami wykorzystanymi w badaniach były dane z narodowych spisów powszechnych przeprowadzonych w latach 1987 i 1996. Autor przedstawił metodykę badań, uwarunkowania sektorowe i obszarowe, a także terytorialny rozkład szachownicy gruntów w Polsce.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.