Artykuł dotyczy węzłowych aspektów prawnych rozłożenia na raty opłaty adiacenckiej. Autor stawia tezę, że instytucja ta jest wpisana w istotę opłaty adiacenckiej. Ukazuje także istniejące mechanizmy jej funkcjonowania w obrocie prawnym, wskazując przy tym na różne podstawy prawne i kryteria korzystania z niej w praktyce, wynikające z funkcji, jakie pełni ona w porządku prawnym. Ostatecznie kwalifikuje ją jako instytucję prawa publicznego. Przedmiotem rozważań jest także zależność sposobu załatwienia wniosku o rozłożenie opłaty na raty od etapu postępowania administracyjnego, na którym organ otrzyma prośbę w tym zakresie oraz możliwość jej załatwienia po wydaniu decyzji ustalającej opłatę adiacencką. (abstrakt oryginalny)
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule omówione zostały mechanizmy powstawania finansowych aspektów efektywności na płaszczyźnie współpracy podmiotów tworzących segment rynku pośrednictwa finansowego jakim jest niewątpliwie rynek. tzn. systemów ratalnych czy też systemów sprzedaży na raty.(fragment tekstu)
W połowie lat 90. istniała grupa silnych firm pośrednictwa kredytowego, które zajmowały się organizowaniem sprzedaży ratalnej. Organizacja polegała na pośredniczeniu między bankiem - oferującym kredyt ratalny - a sklepem, gdzie taki kredyt był najbardziej potrzebny. Byli to "prawdziwi" pośrednicy niezwiązami kapitałowo z bankami. Po pewnym czasie większość firm pośrednictwa postawiła na trwałe związki kapitałowe z wybranymi bankami.
W opracowaniu omówiono zmiany cen oraz stosowanie sprzedaży ratalnej i bonifikat sezonowych jako instrumentów równoważenia rynku pojazdów jednośladowych. Rosnące zapasy pojazdów jednośladowych związane z nadwyżkami podaży nad popytem wymagały pobudzania potrzeb ludności. Wprowadzanie sprzedaży ratalnej oraz stosowanie bonifikat sezonowych powodowało systematyczny wzrost popytu na powyższe dobra trwałe. Doraźne stosowanie tych instrumentów uniemożliwiało przewidywanie efektywności ich działania, co powodowało konieczność ciągłych zmian i uzupełnień. Stosowanie tych instrumentów przyczyniło się jednak do ciągłego, powolnego wzrostu zasobów pojazdów jednośladowych, pomimo że od kilku już lat zasoby te zmierzały do poziomu nasycenia. (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.