Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Stable distributions
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Niech będzie dana zmienna losowa X o rozkładzie o gęstości f(x). W wielu zastosowaniach zmienna losowa X przybiera wartości większe od pewnej stałej y, gdy tymczasem gęstość f(x) jest określona również dla x y rozkład zmiennej X nie jest trafnie dobrany, gdyż nie spełnia warunku unormowania w odniesieniu do całego zakresu możliwych wartości X. Należy znaleźć taki rozkład, którego gęstość będzie dodatnia dla x > y i dla tej dziedziny będzie unormowana, i - co więcej - będzie zgodna w dużej części z f(x) dla odpowiednich y. Można to zrobić poprzez "zagięcie" tej części rozkładu f(x), dla której x < y, oraz zsumowanie wartości części "zagiętej" rozkładu z częścią rozkładu po prawej stronie y. (fragment tekstu)
Niniejszy artykuł analizuje pewną, numeryczną metodę otrzymywania tablic dystrybuant zmiennych stabilnych. Przedstawia też tablice wartości dystrybuant stabilnych dla dziesięciu wartości wykładnika charakterystycznego i tablice kwantyli dla tych dystrybuant. (fragment tekstu)
Celem pracy jest oszacowanie ryzyka portfela akcji za pomocą miary spektralnej (miary jednoznacznie charakteryzującej wielowymiarowy rozkład α-stabilny) I oraz zbadanie, jak zmiana miary ryzyka wpłynie na skład portfeli efektywnych w stosunku do portfeli uzyskanych z rozwiązania klasycznego problemu Markowitza. Autorzy postawili hipotezę badawczą, że wynikiem zastąpienia macierzy wariancji-kowariancji (klasycznej miary zależności korelacyjnych w przypadku założenia normalności rozkładu stóp zwrotu z akcji wchodzących w skład portfela) miarą j spektralną będzie istotna zmiana struktury porównywanych portfeli oraz zmniejszenie wypadkowego ryzyka portfela dla przyjętych arbitralnie stóp zwrotu. (fragment tekstu)
Przedmiotem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy wartością indeksu ogona rozkładu stabilnego a granicą efektywności inwestycji. Wykorzystane zostaną walory notowane na GPW w Warszawie w latach 2000-2009. Optymalizacja portfeli przeprowadzona zostanie na podstawie strategii minimalizacji ryzyka przy jednoczesnej maksymalizacji dochodu. Badanie wykaże, jaka jest optymalna alokacja aktywów w portfelach tworzących granicę efektywności inwestycji.(abstrakt oryginalny)
Artykuł ten jest poświęcony omówieniu podstawowych własności rozkładów stabilnych. (fragment tekstu)
Stabilność jest zjawiskiem wpływającym na modelowanie ekonomiczne. W artykule rozważamy stabilność jednego ze szczególnych przypadków ogólnego modelu Solowa. Dokonana jest również prezentacja wyników oszacowań bazujących na danych dotyczących gospodarki Polski.(abstrakt oryginalny)
Przedstawiono zastosowanie rozkładów stabilnych i hiperbolicznych do opisu stóp zwrotu. Badaniu zostały poddane rozkłady dziennych logarytmicznych stóp zwrotu z indeksów WIG i WIG20 za okres 11.10.1994-16.11.2000.
Celem artykułu jest prezentacja wybranych nieklasycznych miar ryzyka, które mają szerokie praktyczne zastosowanie w przypadku inwestycji finansowych, w tym inwestycji w walory notowane na rynkach surowców (nieżelazne metale szlachetne). Przedmiotem badania są szeregi czasowe reprezentowane przez stopy zwrotu cen złota, srebra, platyny oraz palladu. Do oceny ryzyka inwestycyjnego wykorzystano miary wyznaczone w oparciu o metodologię Value-at-Risk stosując estymację opartą na wartościach z ogona rozkładu. Dodatkowo do oceny ryzyka wykorzystano wskaźnik Rachev'a. Przyjęto założenie, że stopy zwrotu wykorzystanych zmiennych należą do rodziny rozkładów stabilnych. Wyniki badania potwierdzają stosowność wykorzystania rozkładów stabilnych do oceny ryzyka na rynku metali nieżelaznych. (abstrakt oryginalny)
W 1962 roku Gale i Shapley zaproponowali algorytm znajdowania stabilnego i optymalnego skojarzenia doskonałego w systemie preferencji dwustronnych. W pracy "Uogólnione dwustronne zagadnienie przydziału" (M. Anholcer, M. Dzudzewicz, M. Godlewski) przedstawione zostały modyfikacje wspomnianego algorytmu zwiększające zakres jego zastosowań i usprawniające działanie. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Using Stable Distributions for Monitoring Processes, with Unknown Distributions
63%
Karta kontrolna jest powszechnie stosowanym w zakładach produkcyjnych narzędziem statystycznej kontroli jakości. Spełnienie podstawowych jej założeń, gwarantuje bezbłędną ocenę poprawności monitorowanego procesu produkcyjnego. Celem niniejszej pracy jest zwrócenie uwagi na konieczność weryfikacji założeń stosowanej metody i skutki nieupoważnionego jej stosowania, w przypadku braku ich spełnienia. W pracy proponuje się metodę wykorzystującą rodzinę rozkładów stabilnych do szacowania nieznanej gęstości prawdopodobieństwa monitorowanej zmiennej diagnostycznej. Oszacowana funkcja gęstości stanowi podstawę wyznaczania granic kontrolnych. (abstrakt oryginalny)
Niniejsza praca prezentuje pewne miary ryzyka finansowego oparte na metodologii VaR. Dodatkowo wykorzystano nieklasyczne założenie, że stopy zwrotu badanych aktywów podlegają prawom alfastabilnym. Założenie to pozwala na dokładne szacowanie ryzyka inwestycji oraz instytucji finansowej. (fragm. tekstu)
Celem opracowania jest znalezienie rozkładu najlepiej aproksymującego rozkład dziennych stóp zwrotu indeksu WIG20. W pracy przeprowadzono analizę dopasowania rozkładów: t-Studenta, uogólnionego rozkładu Pareto oraz rozkładu stabilnego do szeregu dziennych logarytmicznych stóp zwrotu indeksu WIG20 (wyznaczonych w oparciu o kurs zamknięcia). Badania przeprowadzono dla okresu od 31.12.1996 r. do 02.01.2007 r. (fragm. tekstu)
Artykuł ten jest drugą częścią cyklu pod tytułem "Rozkłady stabilne w badaniach statystycznych". (...) Teraz chcemy zasygnalizować pewne sytuacje, w których pojawiają się wspomniane rozkłady. (fragment tekstu)
Klasycznym podejściem w badaniu rynków finansowych jest założenie normalności rozkładów stóp zwrotu. Jednakże liczne badania empiryczne wskazują, że założenie to nie potwierdza się w praktyce. Rozkłady empiryczne często charakteryzują się "grubymi ogonami" i skośnością, co powoduje konieczność poszukiwania innych niż rozkład normalny narzędzi do ich opisu. Jednym z rozwiązań tego problemu mogą być rozkłady α-stabilne, opisane po raz pierwszy przez Levy'ego w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Przykłady licznych zastosowań rozkładów α-stabilnych w ekonomii i finansach podali w swoich pracach m.in. Mandelbrot, Fama, Roll, McCulloch, Zolotarev. Główną przeszkodą przy praktycznym wykorzystaniu tych rozkładów jest brak jawnej funkcji gęstości dla wszystkich z wyjątkiem trzech rozkładów stabilnych (Gaussa, Cauchy'ego i Levy "ego). Znana jest natomiast funkcja charakterystyczna rozkładu. Referat skupia się na dwóch sposobach podejścia do szacowania parametrów rozkładów α-stabilnych - opartych na kwantylach z próbki i wykorzystujących empiryczną funkcję charakterystyczną. Zaprezentowane zostaną wybrane metody estymacji parametrów rozkładów α-stabilnych, a następnie ich zastosowanie w modelowaniu stóp zwrotu akcji notowanych na GPW. (streszcz. oryg.)
Rozkład a-stabilny Pareto-Levy'ego jest jednym z rozkładów, który ostatnio coraz częściej wykorzystuje się w analizie rynku kapitałowego. Pierwsze prace, których autorzy proponowali zastosowanie tego rozkładu do modelowania stóp zwrotu z akcji i indeksów, powstały w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Podstawowym problemem, na który w owym czasie natknęli się badacze, była niemożność przedstawienia gęstości rozkładu a -stabilnego przy pomocy funkcji elementarnych. Współcześnie, wraz z rozwojem technik obliczeniowych, problem ten jest dosyć łatwo obejść. Artykuł ten stanowi jedną z wielu prób zastosowania rozkładu a-stabilnego do modelowania rozkładu stóp zwrotu. Tym, co zdaniem autora może wyróżniać tę próbę, jest zastosowanie warunkowego rozkładu do estymacji rozkładu rzeczywistego stóp zwrotu. Rozkład warunkowy powstał poprzez uzmiennienie parametrów rozkładu a -stabilnego. Parametry te są estymowane z uwzględnieniem wysokości stopy zwrotu w okresie poprzedzającym okres estymacji. Analiza uzyskanych w ten sposób wielkości, zależnych od wartości stóp zwrotu na poprzedniej sesji, pozwoli na dokładniejsze zbadanie dynamiki giełdy. Inną metodą uzmiennienia parametrów rozkładu, zastosowaną w tym artykule, jest uzależnienie wartości parametrów od miesiąca roku lub dnia tygodnia, w którym odbyła się sesja. (fragment tekstu)
Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie rezultatów zastosowania podejścia bayesowskiego w zagadnieniu praktycznego zarządzania ryzykiem walutowym z wykorzystaniem kontraktu terminowego FORWARD. (..) Prezentowane bayesowskie strategie zabezpieczenia wykorzystują rozkłady predyktywne stóp zmian w okresie realizacji kontraktu terminowego. Rozkłady te zostały otrzymane na podstawie modeli AR-GARCH(1, 1) z asymetriami o warunkowym skośnym t-Studenta lub α-stabilnym rozkładzie prawdopodobieństwa (...). Prezentacja metod osłony przed ryzykiem walutowym, wykorzystujących podejście bayesowskie, jest uzupełniona ilustracją empiryczną, która zawiera rezultaty zastosowania jednodniowego kontraktu terminowego FORWARD w redukcji ryzyka związanego z wahaniami dziennych stóp zmian dolara amerykańskiego. (fragment tekstu)
Wskaźnik względnej przewagi komparatywnej (RCA) jest wykorzystywany powszechnie do oceny konkurencyjności eksportu towarów i usług oraz przewagi komparatywnej kraju według sektorów produkcji lub grup towarowych. Jego wartości nie są jednak unormowane, co skutkuje określonymi konsekwencjami. Rozkłady wskaźnika RCA są zwykle asymetryczne, niestabilne w czasie, wrażliwe na liczbę sektorów (grup towarowych) i na liczbę krajów w grupie referencyjnej. Utrudnia to porównywalność wartości wskaźnika w ujęciu czasowym i przestrzennym oraz komplikuje wyznaczenie odpowiedniego rozkładu teoretycznego. W artykule zaproponowano pewną metodę transformacji wskaźnika RCA, która umożliwia poprawę niektórych jego własności. Proponowana metoda wykorzystuje transformację przedmiotowego wskaźnika za pomocą rodziny funkcji wymiernych. W pracy analizowano empiryczne rozkłady unormowanego wskaźnika RCA dla towarów grupowanych zgodnie ze standardową międzynarodową klasyfikacją handlu (SITC). (abstrakt oryginalny)
Stabilność to zjawisko mające wpływ na modelowanie ekonomiczne. W artykule przedstawiony jest ów problem, podane są jego przyczyny oraz skutki. Artykuł zawiera też przykład analizy stabilności.(abstrakt oryginalny)
Prezentowany artykuł ma na celu zademonstrowanie przykładu rachunków stabilności modeli ekonomicznych. Rozważane jest, czy model Dornbuscha i Fischera krótkookresowych efektów szoków popytowych i dostosowania stopy NAIRU może mieć empiryczne zastosowanie w gospodarce Polski.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.