Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Stagflacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W niniejszym artykule przeprowadzono analizę gdzie wyraźnie można zaznaczyć, iż w zjawisku stagflacji występują strukturalne w kapitaliźmie trudności reprodukcji.
Jeszcze w styczniu 2022 roku ekonomiści na świecie rozważali dwa przeciwstawne scenariusze dla światowej gospodarki po pandemii. Dominowało przekonanie, że gospodarka zaliczy szybsze lub wolniejsze odbicie i w efekcie powróci na ścieżki wzrostu sprzed pandemii. Nie brakowało też pesymistycznych doniesień o zagrożeniu recesją pocovidową i ryzyku kryzysu zadłużeniowego. Dzisiaj te scenariusze trafiają już do archiwum, na półkę nietrafionych, nieaktualnych, a więc nieważnych. Dzisiaj, po tym jak kolejnym ciosem dla układu geopolitycznego oraz dla kondycji globalnej gospodarki jest wojna w Ukrainie rozpatrywane są tylko dwie alternatywne ścieżki, obie kryzysowe. Aktualne projekcje kondycji gospodarki globalnej w perspektywie dwóch - trzech lat (a w najbardziej skrajnych prognozach nawet w perspektywie dekady) skazują ją na recesję albo stagflację. Przy czym stagflacja zdaje się być znacznie gorszym scenariuszem niż czysta, techniczna recesja. Celem artykułu jest przedstawienie głównych faktorów kształtujących koniunkturę gospodarki w najbliższej perspektywie, w kontekście poważnego zagrożenia stagflacją. Artykuł odnosi się do gospodarki światowej, jednak koncentruje się głównie na determinantach polskiej sytuacji gospodarczej. Autorka świadomie ostrzega przed defetystycznym scenariuszem, jakim może być długotrwająca stagflacja i wskazuje na obiektywne jej przesłanki. (abstrakt oryginalny)
Autor w pierwszej części artykułu krytycznie odnosi się do istniejących w literaturze zachodniej modeli Philipsa, Friedmana, Phelpsa pokazujących związek między tempem wzrostu gospodarczego a rozmiarami bezrobocia i zjawiskami stagflacji. W drugiej części prezentuje własne badania, które pokazują faktyczne związki między analizowanymi wielkościami dla krajów OECD w latach 1970-1984. Równocześnie wyodrębnia przyczyny wywołujące bezrobocie i stagflację w tych krajach oraz możliwości ich przezwyciężenia. (abstrakt oryginalny)
Autor omawia pojęcie stagflacji oraz współczesne warunki rozwoju gospodarczego krajów rozwiniętych i wschodzących. Rozważa możliwość wystąpienia zjawiska stagflacji w dzisiejszej sytuacji rynkowej.
W czerwcu 1970 r. do władzy w Wielkiej Brytanii doszli Konserwatyści. Nowy rząd Edwarda Heatha, w którym Margaret Thatcher pełniła funkcję ministra szkolnictwa, wystartował z bardzo radykalnym programem wolnorynkowym. Ograniczono interwencjonizm, zredukowano subwencje państwowe dla przemysłu i zmniejszono podatki. Polityka ta natrafiła jednak na nieprzewidziane trudności. Pod presją silnych związków zawodowych płace szybko wzrastały, co spowodowało, że inflacja w 1971 r. osiągnęła prawie 10%. Jednocześnie nie nadeszło spodziewane ożywienie produkcji. Przeciwnie, nastąpiła stagnacja wzrostu gospodarczego na poziomie 2-3% a bezrobocie przekroczyło "magiczną" liczbę 1 miliona osób. Wiele przedsiębiorstw zagrożonych było bankructwem. Gospodarkę brytyjską ogarnęła "stagflacja", będąca nieznanym wcześniej zjawiskiem polegającym na jednoczesnym występowaniu inflacji i stagnacji wzrostu.
Poszczególne szkoły ekonomii podejmują w swoich badaniach podobne problemy, lecz różni je metoda badań, formułowania hipotez i interpretacji mechanizmów gospodarczych. Obserwacja ewolucji ekonomii dowodzi falowania w jej rozwoju, nieustannego konkurowania orientacji interwencjonistycznej i neoliberalnej. Przyczyną dominacji na przemian jednego lub drugiego nurtu są nowe zjawiska w gospodarce światowej, z objaśnieniem których teoria sobie nie radzi. Do czasów Keynesa obowiązywał paradygmat ekonomii klasycznej osadzony na koncepcji niewidzialnej ręki wolnego rynku i doskonałego homo oeconomicus. Wielki kryzys gospodarczy dał początek rewolucji keynesowskiej, która zaproponowała nieznany wcześniej model gospodarki z aktywną rolą państwa stabilizującego koniunkturę środkami polityki fiskalnej i pieniężnej. Zjawiska stagflacji ujawniły zawodność koncepcji interwencjonistycznej, zapoczątkowując kontrrewolucję neoklasyczną. Nastąpił rozwój monetaryzmu, a następnie nowej ekonomii klasycznej, w ramach której wyrosły szkoły racjonalnych oczekiwań i realnego cyklu koniunkturalnego. Obecny kryzys finansowy o zasięgu światowym uświadomił konieczność regulacji, zwracając zainteresowanie ku teorii keynesistowskiej oraz nowej ekonomii instytucjonalnej, zbliżonej do keynesizmu dostrzeganiem roli państwa, jako koordynatora procesów rynkowych i społecznych, tworzącego otoczenie instytucjonalne, w którym te procesy zachodzą. (abstrakt oryginalny)
Autor zdefiniował pojęcie inflacji, wymienił wskaźniki służące do jej oceny. Zanalizował przyczyny inflacji, poglądy monetarystów, którzy są zwolennikami ilościowej teorii pieniądza. Jednak rozważania prowadzą dalej do wniosku, iż zmiany realnej podaży pieniądza mogą być spowodowane także zmianami wielkości produkcji oraz zmianami szybkości obiegu pieniądza. Wyjaśnia to różnice tempa i kierunku zmian nominalnej podaży pieniądza oraz poziomu cen. Przyczyną inflacji może się okazać również ekspansywna polityka budżetowa. Jednak to, czy deficyt budżetowy spowoduje inflację zależy od charakteru polityki pieniężnej. Wielkość zaś ewentualnej inflacji zależy od sposobu sfinansowania deficytu budżetowego. Scharakteryzowano dalej problem inflacji i wielkości produkcji i bezrobocia w gospodarce. Posłużono się Krzywą Phillipsa. Następnym poruszonym problemem są szoki podażowe i wynikająca z nich stagflacja. Na koniec omówiono problem kosztów inflacji i środków stosowanych do jej zwalczania.
Inflacja, a tym samym stagflacja jest często traktowana w literaturze krajów kapitalistycznych jako nieszczęście czy choroba którą należy leczyć. J.E. Meade wypowiadając się na ten temat stwierdza, że do lat 70-tych istniał albo świat z pełnym zatrudnieniem i inflacją, albo świat z bezrobociem i stabilnym poziomem cen lub nawet ich spadkiem. Współcześnie mamy do czynienia z powstawaniem świata, który posiada najgorsze cechy obydwu poprzednich. W niniejszym opracowaniu będziemy te zjawiska traktować inaczej. Postaramy się w pierwszym rzędzie przedstawić próbę wyjaśnienia zjawiska stagflacji rozpatrując następujące trzy przypadki: a) występowanie bezrobocia i inflacji w przypadku obniżenia się popytu globalnego. O ile istnienie bezrobocia jest w tej sytuacji zrozumiałe, wyjaśnienie wymaga równoległe występowanie inflacji, b) występowanie bezrobocia i inflacji w przypadku stałego popytu globalnego, c) występowanie bezrobocia i inflacji w przypadku wzrostu popytu globalnego. O ile w tej sytuacji występowanie inflacji wydaje się zrozumiałe, o tyle utrzymywanie się bezrobocia wymaga bliższego wyjaśnienia. W trakcie analizy będziemy starali się wykazać, że występowanie inflacji we wszystkich trzech przypadkach jest wynikiem pełnienia przez nią współcześnie funkcji regulacyjnej w odniesieniu do sprzeczności praca - kapitał - państwo. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.