Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Polskie prawo bankowe a międzynarodowe standardy przeprowadzania i egzekwowania bankowych czynności nadzorczych

100%

Nieborak T.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2002

|

nr 1

123-132

W artykule zaprezentowano zasady opracowane przez Komitet Bazylejski ds. Nadzoru Bankowego, które wyznaczają standardy przeprowadzania i egzekwowania bankowych czynności nadzorczych. Dokonano ich krótkiej analizy w oparciu o rozwiązania polskiego prawa bankowego.

2

MREL and TLAC i.e. How to Increase the Loss Absorption Capacity of Banks

100%

Szczepańska O.

Bezpieczny Bank

|

2015

|

nr 3 (60)

37-53

During the recent financial crises, the cost of the aid provided to banks was mostly borne by taxpayers. This resulted in increased budget deficits and bred moral hazard among banks. The latest reforms introduce regulatory requirements and legal provisions, which in the first place put the burden of the costs related to the bank crisis on institutional shareholders and creditors. The Financial Stability Board has proposed a standard for the total loss-absorbing capacity of banks (TLAC). In the European context, the equivalent of this requirement is the minimum relevant level of own funds and eligible liabilities (MREL). Both standards require that banks maintain an appropriate value of liabilities that, in the event of a crisis, can be converted into capital and used to cover losses. This article describes the new requirements, pointing out the similarities and differences between them. The paper also presents reflections on the practical aspects of the implementation of TLAC and MREL, with particular emphasis on the perspective of the domestic financial system. (original abstract)

3

Oblicza zachodniego kapitału

100%

Stefański M.

Bank

|

2006

|

nr 10

12-15

Nowe państwa UE wprowadziły standardy światowe do swego prawa bankowego. Jak wynika z badań prowadzonych przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, kraje UE10 (nowej dziesiątki) wprowadziły te standardy do prawa bankowego w różnym stopniu. Oceniono, że ustawodawstwo określające funkcjonowanie banków w Estonii, na Węgrzech, na Litwie, w Polsce i Słowacji charakteryzuje wysoki stopień zgodności ze standardami światowymi. Natomiast w Czechach, na Łotwie i Słowenii – tylko średni. W artykule można znaleźć porównanie krajów nowej dziesiątki pod kątem wprowadzania nowych systemów bankowych, a także charakter wprowadzanych zmian oraz ich skale.

4

Odbudowy systemu finansowego

84%

Minkina P.

Bank

|

2009

|

nr 11

50-51

Artykuł dotyczy nierealności koncepcji reformy światowych instytucji nadzoru finansowego omawianych na szczycie G20 w Pittsburgu. Autor pisze o nieskuteczności obecnie przyjętych rozwiązań kontroli finansowej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej i Unii Europejskiej oraz niedostatecznym wprowadzeniu w życie zaleceń Komitetu Bazylejskiego.

5

Wewnątrzwspólnotowa współpraca nadzorców bankowych - rola Komitetu Europejskich Nadzorców Bankowych

84%

Gromek T.

Wspólnoty Europejskie

|

2007

|

nr 2 (183)

16-25

Stopień integracji krajowych rynków powoduje, iż efektywny nadzór nad sektorem bankowym państw członkowskich UE oraz niwelowanie zakłóceń stabilności finansowej są możliwe dzięki współpracy nadzorców europejskich. Wyraźny podział kompetencji między lokalnych nadzorców oznacza, że podmioty sektora bankowego nadzorowane są przez powołane do tego celu władze publiczne państw członkowskich (o kompetencjach rozstrzyga właściwość jurysdykcyjna lokalnych nadzorców). Zarówno w praktyce międzynarodowej, jak i w prawie europejskim obowiązuje powszechnie zasada, iż nadzór nad bankami sprawują władze kraju, w którym podmiot nadzorowany uzyskał zgodę na prowadzenie działalności i ma główną siedzibę. Dyrektywy wspólnotowe wprowadzają dodatkowe wymogi regulujące nadzór nad grupami bankowymi i konglomeratami finansowymi. Nakładają one szczególne uprawnienia i obowiązki na te spośród władz, które nadzorują podmioty dominujące w grupie oraz podmioty dominujące w konglomeracie. (fragment tekstu)

6

Wykorzystywanie instrumentów nadzorczych w polityce makrostabilnościowej

84%

Chmielewski T., Sławiński A.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2010

|

nr 3 (13)

49-66

W artykule podkreśla się, że za ostatnimi cyklami ożywienia i spowolnienia gospodarczego w wielu krajach stoi wcześniejsze wejście banków komercyjnych na rynki kredytów hipotecznych, z których wyparły one banki hipoteczne i kasy budowlane. Doprowadziło to do powstania systemowego ryzyka będącego wynikiem sytuacji, w której długoterminowe kredyty hipoteczne finansowano stosunkowo krótkoterminowymi depozytami bankowymi. Ryzyko to nasiliło gwałtownie narastające wykorzystanie przez banki krótkoterminowego finansowania o charakterze hurtowym na globalnym międzybankowym rynku pieniężnym. Działania te wywołały w wielu krajach długotrwałe ożywienie koniunktury na rynkach kredytów hipotecznych. Tym procyklicznym zachowaniom banków nie przeciwdziałały organy nadzorcze, wychodząc z doktrynalnego założenia, że spełnienie wymogów kapitałowych przez banki (tzw. Bazylea II) wystarczy do pokrycia potencjalnych strat instytucji finansowych. Globalny kryzys bankowy dowiódł, że przekonanie to było nieuzasadnione. Doświadczenia płynące z niedawnego kryzysu przemawiają za stwierdzeniem, że organy nadzorujące powinny wykorzystywać dostępne narzędzia do przeciwdziałania procykliczności na rynku kredytów bankowych. W artykule podkreśla się, że banki centralne ze względu na swą niezależność powinny odgrywać dominującą rolę w podejmowaniu decyzji o stosowaniu odpowiednich narzędzi do zapobiegania nadmiernemu ożywieniu na tym rynku, gdyż może to prowadzić do kolejnych niestabilnych okresów boomu kredytowego. (abstrakt oryginalny)

7

Adequate Loss-absorbing Capacity in the Resolution Process

84%

Borsuk M.

Bezpieczny Bank

|

2015

|

nr 3 (60)

54-77

The recent financial crisis had a turbulent onset when professional institutional investors decided to withdraw their funding from banks, sparked by fear of credit losses and unmanageable capital requirements in, most notably, the investment portfolios of these banks. In recent years regulators developed a comprehensive set of reform measures aiming to improve the banking sector's ability to absorb shocks arising from financial and economic stress, improve risk management and governance, strengthen banks' transparency and disclosures. At the same time, steps were taken to better prepare for the event of a gone concern situation: recovery plans and resolution plans were drafted by banks and regulators respectively. For G-SIBs, on top of these plans, additional loss absorbing capacity is needed to ensure that, in case of a default, these financial institutions can be resolved in an orderly manner without taxpayer support. The purpose of this article is to present recent regulatory initiatives in the field of loss-absorbing capital buffers and their impact on banks' capital structure and cost of financing. (original abstract)

8

Reflections about Too Big to Fail Banks and Moral Hazard

84%

Pawłowicz L.

Bezpieczny Bank

|

2015

|

nr 3 (60)

78-88

Several reflections and suggestions concerning the planned regulations aimed at limiting moral hazard done by TBTF banks were presented in this article. The scope of reflection is mainly the effectiveness of implementation of a resolution regime. To allow effective implementation of the resolution process probably the TLAC (Total Loss Absorbing Capacity) mechanism will be used. The mechanism will, according to the author, probably start the division of TBTF banks due to additional capital restrictions. If the division mechanism of two banks from the G-SIB group were to start it would be enough to be moderately optimistic when it comes to limiting moral hazard in banking. (original abstract)

9

Skuteczność ograniczenia wypłaty dywidendy banków jako instrumentu polityki nadzorczej w Polsce

84%

Koleśnik J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

2015

|

49

|

nr 4

247-255

W artykule została dokonana krytyczna analiza polskich ograniczeń dotyczących wypłat dywidendy na tle rozwiązań wspólnotowych, w tym skuteczności zaleceń Komisji Nadzoru Finansowego kierowanych do polskich banków w zakresie oczekiwanej polityki dywidendowej. Zdaniem autora istnieją istotne rozbieżności pomiędzy polskimi a wspólnotowymi regulacjami w tym zakresie. Mają one przy tym charakter systemowy, gdyż regulacje wspólnotowe opierają się na jasnym algorytmie, a polskie mają bardziej dyskrecjonalny charakter. Autor podkreśla jednak, iż pomimo zidentyfikowanych rozbieżności zalecenia Komisji Nadzoru Finansowego kierowane do polskich banków w zakresie oczekiwanej polityki dywidendowej na przestrzeni lat 2011-2014 były skuteczne i pozwoliły na wzmocnienie bazy kapitałowej banków, poprawiając tym samym ich zdolność do absorbowania potencjalnych strat. (abstrakt oryginalny)

10

Wpływ restrykcyjności regulacji nadzorczych na stabilność banków spółdzielczych w krajach Unii Europejskie

84%

Kil K.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2018

|

nr 2 (974)

185-205

Celem przedstawionych w artykule badań była identyfikacja determinant stabilności finansowej banków spółdzielczych w Unii Europejskiej w latach 2008-2015 ze szczególnym uwzględnieniem wpływu restrykcyjności działań regulacyjnych na stabilność finansową banków spółdzielczych w krajach UE. W artykule dokonano przeglądu badań determinant stabilności banków spółdzielczych oraz przedstawiono wyniki wywiadów pogłębionych dotyczących czynników wpływających na stabilność tych podmiotów w ocenie kadry zarządzającej oraz przedstawicieli sieci bezpieczeństwa finansowego. W badaniach panelowych obejmujących 1753 banki spółdzielcze w krajach UE wykazano, że w krajach o wyższym poziomie restrykcyjności regulacji nadzorczych obserwuje się wyższe wartości wskaźników adekwatności kapitałowej banków spółdzielczych. Jednocześnie potwierdzono negatywny wpływ intensywności regulacji bankowych w kraju na stabilność banków spółdzielczych mierzonych indeksem MLPS. Wykorzystanie miernika opartego na szerszej definicji stabilności finansowej wskazuje zatem, że długookresowe zwiększanie restrykcyjności regulacji przez podmioty sieci bezpieczeństwa finansowego pomimo zwiększania bazy kapitałowej banków doprowadza do pogorszenia wielokryterialnej oceny stabilności finansowej.(abstrakt oryginalny)

11

Financial market supervision: recent developments and challenges ahead

84%

Monkiewicz J.

Bezpieczny Bank

|

2019

|

nr 4 (77)

7-22

Supervision of the financial markets has become over the last twenty years or so, an increasingly important element of the financial system. It is progressively moving away from passive compliance checks, towards becoming a real and active influence of the financial markets. It is encompassing a growing range both of issues and entities and is undertaking an ever-deeper insight. Financial supervision is also increasingly acquiring regulatory powers through the extensive application of self-produced 'soft' regulatory norms as well as accumulation of resources. (proliferating particularly after the recent global financial crisis). The goal of this article is to provide a systematic review of principal challenges currently facing financial supervision. The article is split into three parts. Its first part discusses the theoretical foundations of the supervisory system trying to indicate the sources of its powers, including its societal role. It deserves more attention in view of the unprecedented powers acquired by supervisors over supervised institutions and the financial markets. In the second part we take a close look at the changing supervisory paradigm in its current form. The third part reviews the new challenges facing financial supervision in its search for innovations which adapt to new requirements, and the available opportunities in the development of its new toolkit.(original abstract)

12

Nadzór bankowy w nowej strukturze

84%

Bieć A.

Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

|

2008

|

nr 2

41-45

Od stycznia 2008 r. nadzór bankowy wszedł do struktury zintegrowanego nadzoru finansowego, zgodnie z ustawą o nadzorze nad rynkiem finansowym. Sektor polskich przedsiębiorstw nie powinien odczuć tej zmiany w jakiś szczególny sposób, pod warunkiem, iż nie zostaną popełnione istotne błędy w procesie przekształcania. Artykuł zawiera propozycje koniecznych przedsięwzięć, które mogą zapobiec popełnieniu takich błędów. Chociaż nie można z góry założyć, że transformacja odbędzie się bez pewnych potknięć. (abstrakt oryginalny)

13

Ocenić bank

84%

Zaleska M.

Gazeta Bankowa

|

2007

|

nr 6

12-13

Na początku stycznia bieżącego roku Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego (GINB) przesłał do banków dokument zatytułowany „System oceny punktowej banków”. Przesłana metodyka, w stosunku do wcześniej obowiązującej, została rozbudowana przede wszystkim o ocenę obszaru ryzyka operacyjnego podejmowanego przez banki. Dokument ten nawiązuje tym samym do konieczności uwzględnienia w polskim systemie nadzorczym regulacji Nowej Umowy Kapitałowej (NUK)/Dyrektywy CRD. Wspomnieć należy, że w Polsce proces wdrożenia regulacji NUK/CRD, podobnie jak w kilku innych krajach, jest poważnie opóźniony. Jako dyskusyjne można uznać wdrożenie zasad oceny zarządzania ryzykiem operacyjnym bez wcześniejszego określenia w prawodawstwie jak ma być ono mierzone i zabezpieczane w bankach.

14

Nadzwyczajny środek nadzorczy Komisji Nadzoru Finansowego stosowany do zagranicznych zakładów ubezpieczeń z Unii Europejskiej działających w Polsce w ramach swobody świadczenia usług

84%

Krupa T.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2021

|

nr 3

46-52

W artykule przedstawiono przesłanki zastosowania nowego instrumentu nadzorczego przez Komisję Nadzoru Finansowego w stosunku do zagranicznych zakładów ubezpieczeń wykonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność ubezpieczeniową w ramach swobody świadczenia usług. Wprowadzony w art. 214 ust. 4a ustawy o działalności ubezpieczeniowej, nowy środek nadzorczy, stanowiąc implementację art. 155 ust. 4 dyrektywy Wypłacalność II, przyznaje jako organowi nadzoru przyjmującego państwa członkowskiego możliwość podejmowania - w pilnych przypadkach - działań nadzorczych mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, ale również stwarza warunki do podejmowania interwencji nadzorczej o charakterze ściśle prewencyjnym, zmierzającym do zapobieżenia nieprawidłowościom, których wystąpienie nie miało miejsca, ale jest wysoce prawdopodobne. Przesłanki stosowania przez Komisję Nadzoru Finansowego nowego środka nadzorczego zostały przedstawione ze wskazaniem ograniczeń kompetencyjnych organu nadzoru państwa przyjmującego wynikających z zasady nadzoru państwa macierzystego oraz z uwzględnieniem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Onix Asigurări SA. Omówiony instrument nadzorczy pomimo swojego komplementarnego charakteru stanowi istotne wzmocnienie nadzoru nad zagranicznymi zakładami, zapewniając efektywniejszą ochronę interesów ubezpieczających, ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia.(abstrakt oryginalny)

15

25 podstawowych zasad efektywnego nadzoru bankowego

84%

Kawulski A.

Bank i Kredyt

|

2000

|

nr 60 (marzec)

16

W opracowaniu omówiono 25 zasad efektywnego nadzoru bankowego sformułowanych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego. Są to zasady: 1. Niezależności operacyjnej (wyraźne i spójne ramy obowiązków i celów, odpowiednie środki na wypełnienie tych celów, ramy prawne określające minimalne standardy spełniane przez banki, ochrona prawna przed odpowiedzialnością za działanie nadzorcze, system współpracy i ochrony informacji, ochrona poufnego charakteru informacji); 2. Określenie czynności instytucji kontrolowanych; 3. Zasada dotycząca licencjonowania instytucji (możliwości wprowadzania kryteriów oceny); 4. Istnienia prawa nadzorcy do rozpatrywania przenoszenia własności i udziałów stronom trzecim; 5. Prawa do rozpatrywania poważniejszych inwestycji banków; 6. Konieczność ustalenia minimalnych wymogów adekwatności kapitałowej; 7. Ocena polityki banku; 8. Pewność nadzorców, iż banki przestrzegają właściwej polityki; 9. Pewność iż banki posiadają systemy informacji zarządczej umożliwiające identyfikację koncentracji kredytów w portfelu; 10. Monitorowanie kredytów bankowych; 11. Pewność nadzorców, iż banki prowadzą odpowiednią politykę kontrolowania ryzyka kraju i transferu w zakresie kredytowania; 12. Zasada dotycząca ryzyka rynkowego (limitów i obciążeń kapitału); 13. Zasada dotycząca wszechstronnego zarządzania ryzykiem w bankach; 14. Określenie mechanizmów kontroli wewnętrznej adekwatnych do charakteru i skali działalności; 15. Dotycząca zasad m.in. etycznych i profesjonalnych; 16. Dotycząca form nadzoru na miejscu i analitycznego; 17. Dotycząca regularnych kontaktów z kierownictwem banków; 18. Dotycząca środków nadzorców do badania i raportów ostrożnościowych; 19. Dotycząca środków do niezależnego zatwierdzania informacji nadzorczych na miejscu; 20. Dotycząca zdolności nadzorców do nadzorowania na zasadzie skonsolidowanej; 21. Dotycząca wymogów informacyjnych czyli sprawozdań finansowych banków; 22. Dotycząca adekwatnych środków do postępowania

16

Nadzór po niemiecku

84%

Gostomski E.

Gazeta Bankowa

|

2006

|

nr 52

14-15

Nadzór bankowy to przejaw kontroli państwa nad sektorem bankowym – we wszystkich krajach rozwiniętych najsilniej kontrolowanym sektorem gospodarki. Początki nadzoru państwowego nad bankami prywatnymi w Niemczech sięgają zamierzchłych czasów, bo już XVII wieku, ale powszechny nadzór bankowy w tym kraju stworzony został dopiero w 1931 roku w następstwie wielkiego kryzysu gospodarczego na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Początkowo funkcje nadzorcze pełnił Urząd Komisarza Rzeszy ds. Bankowości, a od 1934 roku Urząd Nadzoru nad Działalnością Bankową przy Banku Centralnym Rzeszy. Po II wojnie światowej nadzór został zdecentralizowany i do 1961 roku pozostawał w gestii ministrów gospodarki lub finansów poszczególnych krajów związkowych. Autor przybliża zagadnienie nadzoru nakowego w wydaniu niemieckim.

17

Regulacje ostrożnościowe dla banków a zakres dostosowania prawa polskiego do standardów Unii Europejskiej

84%

Kawulski A., Smykla B.

Bank i Kredyt

|

1999

|

nr 50 (marzec)

16

Artykuł omawia międzynarodowe standardy funkcjonowania i nadzorowania banków. Przedstawia instytucje, które stały się ośrodkami normotwórczymi. Charakteryzuje dwa etapy wdrożenia dostosowawczych regulacji ostrożnościowych proponowane przez Unię Europejską.

18

CAD po polsku czyli nowa jakość w regulacjach ostrożnościowych

67%

Zawadzki P., Wiśniewski R., Markowski K.

Rynek Terminowy

|

2002

|

nr 1

94-100

Omówiono uchwałę Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 12 grudnia 2001 wprowadzającą zasady adekwatności kapitałowej do zarządzania ryzykiem działalności bankowej. Tym samym do polskiego systemu regulacji ostrożnościowych wprowadzono zaawansowane metody pomiaru i monitorowania ryzyka działalności bankowej.