Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 165

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Struktura społeczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Sustainable consumption in Iran needs serious attention. The present study, using the qualitative approach, studies the status of sustainable consumption among Urmia citizens as well as the incentives and inhibitors affecting this behavior. The data was collected through semi-structured deep interviews. Data analysis showed that the simultaneous effect of incentives and inhibitors of consumer behavior has led to the emergence of a "Paradoxical Sustainable Consumption" among the informants. It means that on one hand, individuals with health-oriented, economy-oriented, and nature-oriented incentives which are incentives of sustainable behavior show sustainable consumption behavior, but on the other hand due to informants' dissatisfaction with institutional and social structures that have a deterrent role in the formation of the sustainable consumption behavior they show an unsustainable consumption pattern. (original abstract)
Ostatni roczny raport firmy Capgemini o ludziach bogatych i super bogatych na całym świecie podał informację, że liczba milionerów w Belgii wzrosła w z 82 000 (w roku 2013) osób do 94 500 (w roku 2014), odnotowując roczny przyrost o 12 500 osób (innymi słowami liczba milionerów w Belgii w ciągu roku wzrosła o 14% podczas gdy w całej w całej Europie "tylko" o 12,5% w skali roku)1. Mimo, że w chwili powstawania tego tekstu nie były jeszcze opublikowane dane z roku 2014 roku, z wielką pewnością można powiedzieć, że liczba milionerów w Belgii przekroczy 100 tys. osób. Oznacza to, że prawie każdy setny Belg będzie milionerem. Jest to dobra okazja bardziej uważnie przejrzeć się światu bogaczy w Belgii. (abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Struktura społeczno-zawodowa pracowników dojeżdżających do pracy
100%
Dojazdy do pracy są charakterystycznym zjawiskiem rozwoju społeczno- ekonomicznego tych krajów, w których dominującym źródłem utrzymania ludności są zawody pozarolnicze. Szybki wzrost tego zjawiska wystąpił w wyniku znacznego zapotrzebowania na siłę roboczą, wynikającego z dynamicznego rozwoju przemysłu oraz z postępujących procesów koncentracji działalności gospodarczej i społecznej.(fragment tekstu)
Tekst został opracowany na podstawie fragmentu analizy wykonanej w ramach roboczego pakietu SPHERE zatytułowanego: "Ekonomiczna restrukturyzacja: nowe sposoby kształtowania się tożsamości genderowych i klasowych". Celem tego etapu projektu była odpowiedź na szereg pytań dotyczących relacji między ekonomiczną logiką transformacji a wyłanianiem się nowego negocjowanego w społecznych interakcjach porządku społecznego. Założono, że przemiany dotyczące materialnych warunków życia robotników związanych z koniecznością zmiany tradycyjnego sposobu pracy będą powodowały wiele dramatycznych konsekwencji w obszarze indywidualnych i zbiorowych tożsamości. Istotnym elementem badań podjętych w ramach tej części realizowanego projektu, lecz w większości pominiętych w dalszej części artykułu, stała się analiza relacji między gospodarczą restrukturyzacją a pojawianiem się nowych i transformacją starych identyfikacji genderowych. Uznaliśmy, że użytecznym schematem analizy może stać się perspektywa klasowa, pozwalająca zwrócić uwagę na społeczne i tożsamościowe konsekwencje subiektywnych i obiektywnych dysproporcji w dochodach i statusie materialnym. Punktem wyjścia naszych rozważań stało się zestawienie obecnej sytuacji ekonomiczno-społecznej w województwie śląskim z sytuacją, jaka utrzymywała się w roku 1988(fragment tekstu)
5
75%
Artykuł oparty jest na fragmencie pamiętnika Władysława Zahorskiego, który wciąż znajduje się w manuskrypcie zatytułowanym "Moje wspomnienia" i bogatej literaturze przedmiotu. Został spisany wiele lat później, dlatego powinien być analizowany z wielką wrażliwością i powinien ostrożnie formułować wnioski. Autorem pamiętnika był znany wileński lekarz, działacz kulturalno-społeczny, autor wielu prac o historii i zabytkach Wilna. Artykuł dotyczy problemów emigrantów w Ufie, obserwowanych z pozycji dziecka z rodziny inteligenckiej z krainy zachodniej. Autor pochodził z rodziny, której pozycja społeczna i status materialny były zdecydowanie lepsze od tych Polaków, którzy zostali poddani przymusowej emigracji w realiach post-styczniowych. W dzienniku można znaleźć nieznane i cenne informacje, które uzupełniają aktualny stan wiedzy o życiu wygnańców tej części Syberii. Ponadto tworzy perspektywę kognitywną dotyczącą wygnańców w świadomości pokolenia dzieci powstańczych w 1863 r. Do której należał Władysław Zahorski.(abstrakt oryginalny)
Niebagatelną rolę w procesie przekształceń społeczno-ekonomicznych województwa odgrywa czynnik ludzki. Ważny jest przy tym nie tylko ogólny potencjał demograficzny mierzony liczbą mieszkańców, lecz także struktura demograficzna i społeczno-zawodowa ludności, jej rozmieszczenie terytorialne, stopień koncentracji bądź rozproszenia, ruchliwość przestrzenna, a także dynamika rozwoju ludnościowego. Elementy te powinny być uwzględniane zarówno w ogólnej strategii rozwojowej województwa, jak i w szczegółowych rozwiązaniach dotyczących aktualnych oraz planowanych na przyszłość przedsięwzięć ekonomicznych związanych z rozwojem poszczególnych obszarów bądź gałęzi gospodarki narodowej.
Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zróżnicowanie społeczne warszawskiej dzielnicy Praga Północ ma znaczenie dla rozwoju przedsiębiorczości. Podlegający intensywnym procesom gentryfikacji obszar zmienia się niezwykle szybko, a jego tradycyjna tkanka społeczna poddawana jest licznym bodźcom. Lokalna społeczność, do tej pory zdominowana przez przedstawicieli klasy niższej charakteryzujących się poza relatywnie niskim poziomem dochodu wykształceniem często sięgającym najwyżej poziomu szkoły średniej, ale także relatywnie niskimi oczekiwaniami względem rynku usług czy oferty oraz jakości dostępnych w otoczeniu produktów, jest obecnie rozsadzana od środka przez wyspowe ośrodki gentryfikacji. Jej przejawem są przede wszystkim nowe inwestycje mieszkaniowe i biznesowe, także z zakresu gospodarki kreatywnej. Opisywane zjawiska dają unikatową możliwość badania znaczenia gwałtownej zmiany społecznej dla funkcjonowania przedsiębiorczości na "starej Pradze". Pozwalają obserwować strategie podejmowane przez istniejące tam już przedsiębiorstwa, jak i nowo powstające firmy w sytuacji zwiększającego się zróżnicowania społecznego potencjalnych klientów. W niniejszym artykule opisano szerokie spektrum działań podejmowanych przez przedstawicieli biznesu, jednocześnie wskazując dominujące trendy, jak i wyróżniające się nietypowe strategie biznesowe. Badane zjawiska stają się także swoistym eksperymentem pozwalającym na weryfikację dotychczasowych założeń teoretycznych w tym obszarze wiedzy, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia różnorodności społecznej w bezpośrednim otoczeniu biznesu dla efektywności ekonomicznej przedsiębiorstw. (abstrakt oryginalny)
Artykuł jest poświęcony zmianom struktury społecznej mieszkańców wsi w latach 1991-2013. W tym okresie udział rolników zmalał z 46% do 27% pracujących, natomiast udział robotników wzrósł z 33% do 45%, klasy średniej - z 15% do 27%. Zmiany te są rezultatem trzech nakładających się procesów: dezagraryzacji/depezantyzacji (specyficznego, dwufazowego "końca chłopów"), proletaryzacji (nasycania społeczności wiejskich przedstawicielami grup społeczno-zawodowych zaliczanych do robotników) oraz gentryfikacji (czyli wzrostu klasy średniej, nazywanym też burżuazyjnieniem). Przebieg tych procesów w Polsce ma w stosunku do Zachodu odmienny przebieg: procesy te nie tylko są przesunięte w czasie, ale także nakładają się. Artykuł oparty na badaniach reprezentatywnych z lat 1991, 2003, 2013. (abstrakt oryginalny)
Wykluczenie społeczne staje się jedną z najgroźniejszych kwestii społecznych w Polsce. Bezrobocie w miarę wydłużania się czasu jego trwania zaczyna lokować osoby nim dotknięte poza istniejącą strukturą społeczno-zawodową, powodując utratę uczestnictwa, jeśli nie we wszystkich ważnych wymiarach życia społecznego, to przynajmniej w niektórych, co w efekcie prowadzi do społecznej izolacji i wykluczenia. Celem tego opracowania jest przedstawienie mechanizmów przyczyniających się do społecznego wykluczenia osób bezrobotnych w Polsce. Należą do nich zjawiska autoizolacji i izolacji społecznej bezrobotnych, które są pierwszym widocznym symptomem szerszego wyłączenia tych osób z uczestnictwa w życiu społecznym. Ponadto celem tego opracowania jest pokazanie, w jakim zakresie następuje w Polsce wyłączenie bezrobotnych z rozmaitych sfer instytucjonalnych.
Bezrobocie w Polsce jest ostrą kwestią społeczną, czyli zjawiskiem społecznym, którego skala zagraża normalnemu funkcjonowaniu społeczeństwa. W Polsce już w okresie międzywojennym zaczęto traktować bezrobocie jako ważną kwestię społeczną i nowe kryterium zróżnicowania społecznego. Na bezrobocie jako problem niezmiernie doniosły z punktu ogólnospołecznego wskazywał między innymi . Krzywicki w "Pamiętnikach bezrobotnych" pisząc: "tam wśród tych tłumów odsuniętych od jedynego źródła utrzymania jakim, jest praca, z konieczności narasta jakiś osad stanów uczuciowych, dotychczas nieznanych wcale, albo nieznanych w takim napięciu. Kiełkują tam poglądy mocno zabarwione niezadowoleniem, a nieraz i chęcią odwetu. I właśnie to oddziaływanie zastoju na umysły ludzkie, to rzeźbienie przezeń z potulnego człowieka - zgorzkniałego malkontenta, to kiełkowanie tu i ówdzie możliwości jakiegoś odruchu zbiorowego jest sprawą niezmiernie doniosłą z punktu ogólnospołecznego". Bezrobocie jako ważna kwestia społeczna w Polsce powróciło z początkiem lat 90. wraz ze zmianami społeczno-ekonomicznymi zapoczątkowanymi w 1989 roku. uniemożliwia ono zaspokajanie potrzeb ogromnej części społeczeństwa, stwarzając krytyczne sytuacje w życiu jednostek i ich rodzin. Jest zatem stanem deprywacji masowej i wielorakiej.
Metropolię warszawską charakteryzują dynamiczne zmiany struktury społecznej: rosnąca segregacja i marginalizacja tradycyjnych zawodów. Silny jest również import kadr. Model osadnictwa można określić jako kolonizację strefy zewnętrznej. Wokół centrów metropolii powstaje swoisty "lej depresyjny". Powstaje zobowiązanie "dzielenia się" korzyściami rozwoju. Autor zauważa, że warte rozważenia jest opracowanie strategii gmin strefy metropolitalnej i przezwyciężania "metropolitalnych dysproporcji". (abstrakt oryginalny)
Przekonanie o konieczność uzupełnienia obrazu struktury społecznej o kategorie społeczne niedające się scharakteryzować poprzez określenie wykonywanego zawodu, ma swoje mocne podstawy naukowe. Przedstawiciele nauk społecznych i ekonomicznych stosunkowo jednomyślnie przewidywali, iż pracy, głównie dzięki wzrostowi wydajności pracy, miało być mniej, a długość życia ludzkiego miała się zwiększać. Połączenie tych dwóch prognoz dawało mocne podstawy do tego, aby sądzić, że ludzi "biernych zawodowo" będzie coraz więcej. Wyłączenie ich ze struktury społecznej miało być zatem coraz bardziej problematyczne. (fragment tekstu)
Przedmiotem prezentowanego opracowania będzie pokazanie relacji, jakie zachodziły między zjawiskiem polskiego konfliktu w latach osiemdziesiątych a cechami struktury społecznej.
14
Content available remote Zróżnicowanie społeczne żołnierzy zawodowych Wojska Polskiego
75%
Celem artykułu jest przedstawienie podstawowych założeń projektowanego postępowania badawczego oraz zainteresowanie szerszego grona odbiorców podejmowaną w nim problematyką. Artykuł składa się z trzech głównych części, poprzedzonych wprowadzeniem. W pierwszej przedstawiłam stan wiedzy z dziedziny wraz z implikacją do własnej dysertacji. W drugiej, w odniesieniu do znanych w literaturze podejść, zaprezentowałam model teoretyczny przyjęty do diagnozy problemu badawczego. Część trzecia to prezentacja założeń metodologicznych i wizualizacja postępowania badawczego. Artykuł podsumowuje kilka zdań zakończenia. (fragment tekstu)
Wielkie prefabrykowane osiedla mieszkaniowe powstawały w całej Europie, jednakże czynniki polityczne i ideologiczne przyczyniły się do tego, że na największą skalę rozwinęły się w krajach realnego socjalizmu. Obecnie nadal stanowią one około 30-40% zasobów mieszkaniowych w tej części Europy. W artykule omówiono przemiany wielkich osiedli mieszkaniowych, jakie zaszły w Polsce w ciągu 25 lat po upadku komunizmu. Głównym celem badań była odpowiedź na następujące pytania: (1) Jak zmieniły się struktury społeczne i demograficzne dużych osiedli mieszkaniowych w Polsce od czasu upadku socjalizmu? (2) Jakie są główne determinanty tych procesów? (3) Czy procesy zachodzące w tych osiedlach odzwierciedlają negatywne zjawiska degradacji społecznej obserwowane w wielu krajach Europy Zachodniej? Podstawą opracowania był przegląd dostępnej literatury dotyczącej przekształceń wielkich osiedli mieszkaniowych w kilku dużych miastach Polski oraz wyniki badań własnych przeprowadzonych w jednym z największych miast w kraju, jakim jest Łódź.(abstrakt oryginalny)
Artykuł koncentruje się na problemie struktury społecznej współczesnych zglobalizowanych społeczeństw. Dokonaliśmy zestawienia dwóch popularnych koncepcji struktury społecznej. Najpierw przyjrzeliśmy się względnie optymistycznej koncepcji klasy kreatywnej Richarda Floridy. Następnie zestawiliśmy ją z popularną obecnie koncepcją prekariatu Guya Standinga. Opis obu perspektyw był podstawą kilku uwag o charakterze krytycznym. Wykazaliśmy, że wizje te są obarczone pewnymi normatywnymi założeniami. Stawia to pod znakiem zapytania ich przydatność w opisywaniu rzeczywistości społecznej.(abstrakt oryginalny)
Za jedną z charakterystycznych cech współczesnej, fazy rozwoju społeczno-gospodarczego można uznać masowe dojazdy do pracy. Zjawisko to występuje dość powszechnie we wszystkich krajach średnio i wysoko rozwiniętych. Dojazdy do pracy uznaje się za jeden z ważniejszych czynników wpływających na proces urbanizacji ludności wiejskiej oraz podniesienie poziomu cywilizacyjnego tej ludności. Za kryterium dojazdów do pracy przyjęto przekroczenie granicy administracyjnej miasta lub gminy w drodze z faktycznego miejsca zamieszkania do faktycznego miejsca pracy . Na wielkość dojazdów do pracy rzutują z jednej strony czynniki wynikające z przeludnienia wsi i w związku z tym trudności z pełnym wykorzystaniem zasobów pracy i zapewnieniem odpowiedniej wysokości dochodów, a także atrakcyjność pracy w mieście, z drugiej natomiast strony czynnikami sprawczymi są procesy związane z rozwojem przemysłu i wynikającym z tego zapotrzebowaniem na siłę roboczą.
Celem artykułu jest ocena aktualnego stanu wiedzy na temat struktury klasowej współczesnego społeczeństwa polskiego. Ocena ta ogranicza się do prac publikowanych w ostatnich kilku latach w zakresie socjologii, w których przedstawia się model tej struktury. Na ten temat systematycznie wypowiada się ostatnio dwóch badaczy - Henryk Domański i Jacek Tittenbrun. Ich publikacje stały się zatem przedmiotem zainteresowania w tym artykule. Na podstawie przeprowadzonych badań autor uzasadnia tezę, że w polskiej socjologii nie opracowano dotąd - opierając się na badaniach empirycznych - modelu, który mógłby stanowić teoretyczną podstawę do opisywania, objaśniania i prognozowania zjawisk z zakresu struktury klasowej współczesnego społeczeństwa polskiego i jej dynamiki. W rezultacie społeczeństwo polskie nie dysponuje wystarczającą samowiedzą w zakresie procesów społecznych, które dokonały się w trakcie transformacji ustrojowej, i ciągle się dokonują wraz z procesami rozwojowymi. W artykule uzasadnia się twierdzenie o konieczności podjęcia nowych badań w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia propozycję typologii zasad sprawiedliwości dystrybutywnej. Wyróżnia się w nim trzy podstawowe relacje, które są różnymi kryteriami społecznych ocen podziałów dóbr. Są to: relacja sprawiedliwości Suppesa, relacja mniejszej zazdrości oraz relacja akceptacji. Stanowią one podstawę wyróżnienia - ze względu na sposób uzasadniania - trzech typów zasad sprawiedliwości. Typologia ta jest związana z trzema wymaganiami: bezstronności, równości i jednomyślności. (abstrakt oryginalny)
Diagnoza społeczna 2011 jest kolejnym raportem o kondycji polskiego społeczeństwa realizowanym, w ramach rozpoczętego w 2000 roku cyklu Diagnoza społeczna. Warunki i jakość życia Polaków, przez zespół Rady Monitoringu Społecznego. Zgodnie z pierwotnym zamysłem badania w ramach Diagnozy Społecznej mają charakter panelowy. W kilkuletnich odstępach realizowane są badania w tych samych gospodarstwach domowych i w tym samym, z założenia, gronie badanych osób, bierze się pod uwagę aspekt migracji. Jak wspomniano pierwszy pomiar odbył się w 2000 r., następny trzy lata później, kolejne trzy realizowane były w odstępach dwuletnich. Badanie przeprowadzane jest w określonym, niezmiennym miesiącu roku, celem czego jest wytrącenie efektu sezonowości. W raportach z lat 2009 i 2011 r., ze względu na wielkość próby, przedłużyły się do kwietnia. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.