Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Nie zabijaj posłańca : kim jest sygnalista i czy warto opracować w firmie system zgłaszania błędów?

100%

Staroń A. M.

Personel i Zarządzanie

|

2019

|

nr 1

85-87

Podwładny: Szefie... Sprawa taka... Widziałem kilka razy, jak Waldek podnosi słuchawkę dzwoniącego telefonu i od razu ją odkłada, rozłączając rozmowę. Klienci nie mogą się dodzwonić i kiedy wreszcie się połączą, to od razu są wkurzeni. Ale to oczywiście już nie trafia na Waldka, tylko na innego konsultanta.Przełożony: Jak to podnosi i odkłada słuchawkę?! Rozłącza rozmowę?! Przecież to karygodne! Niemożliwe, on tu pracuje tyle lat i nie wie?! Kiedy ty to widziałeś? Zaraz go zapytam. A ty już zajmij się swoją robotą. (fragment tekstu)

2

Whistleblowing w praktyce. Postawy i zachowania pracowników organizacji gospodarczych

75%

Świątek-Barylska I.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr 249 Sukces w zarządzaniu kadrami : elastyczność w zarządzaniu kapitałem ludzkim. T. 2, Problemy zarządczo-psychologiczne

403-412

Zainteresowanie whistleblowingiem jest w polskiej praktyce gospodarczej dość nowym zjawiskiem. Deklarowana gotowość pracowników do informowania o zaobserwowanych działaniach nagannych związana jest ze stopniem szkodliwości czynu. Im czyn jest mocniej związany z zagrożeniem życia, tym większy jest odsetek osób wyrażających chęć ujawnienia informacji o nieprawidłowościach. Praktyka pokazuje jednak, że faktyczne zaangażowanie w walkę z zachowaniami nieetycznymi, niemoralnymi i bezprawnymi jest niskie. Udział whistleblowingu w wykrywaniu nieprawidłowości jest w polskich firmach niższy niż poziom światowy. Niski poziom zaufania przejawiany wobec osób i instytucji oraz stosunkowo krótki okres funkcjonowania mechanizmów rynkowych w polskiej gospodarce wpływają na rozwiązania implementowane w organizacjach w zakresie przeciwdziałania nadużyciom. Są to przede wszystkim formalne mechanizmy kontrolne. Tym samym ujawnia się luka, która prawdopodobnie zostanie wypełniona przez działania oparte na kulturze organizacyjnej firm.(abstrakt oryginalny)

3

Whistleblowing jako przejaw ochrony interesu publicznego

75%

Hołda-Wydrzyńska A.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2023

|

nr 1

137-150

Celem artykułu jest omówienie zjawiska sygnalizacji (tzw. whistleblowing), czyli idei anonimowego zgłaszania w interesie publicznym informacji o nieprawidłowościach mających miejsce wewnątrz organizacji przez osobę, która jest lub była jej członkiem, w kontekście konfliktu wartości jaki zachodzi z punktu widzenia swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Rozważania prowadzone są z uwzględnieniem przyjętej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii Europejskiej, zwanej dyrektywą o ochronie sygnalistów, a także polskich regulacji prawnych.(abstrakt oryginalny)

4

A Few Remarks on the Polish Bill on the Protection of Whistleblowers Presented by Polish Non-Governmental Organisations

75%

Baran-Wesołowska B.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2023

|

nr 7-8

86-93

Celem artykułu jest przybliżenie problematyki projektu ustawy o ochronie sygnalistów przedstawionego przez polskie organizacje pozarządowe oraz jego zgodności z dyrektywą Unii Europejskiej w sprawie informowania o nieprawidłowościach (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23.10.2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii). W tekście został poddany badaniom zakres podmiotowy oraz aspekty proceduralny i temporalny tego aktu prawnego. Zostały także uwzględnione analizy proponowanych sankcji karnych.(abstrakt oryginalny)

5

Problems with the Concept of Whistleblowing in the Intercultural Perspective and the EU Directive 2019/1937

75%

Ignatowski G.

Journal of Intercultural Management

|

2023

|

15

|

nr 2

78-103

Objective: The aim of the article is to verify the concept of whistleblowing, taking into account the literature on the subject and the EU Directive 2019/1937 and its understanding by Polish and Ukrainian respondents, i.e. those who belong to the EU and those who aspire to it and have grown up in different cultures. Methodology: The research analysed literature in English and used qualitative methods in the form of an in-depth individual interview with Polish and Ukrainian managers. Findings: The research revealed that the understanding of whistleblowing in EU Directive 2019/1937 reflects years of discussion and goes beyond the original understanding of the term. Respondents understand the advantages and drawbacks of internal and external whistleblowing, the anonymity of the whistleblower and their position in the organisation. Originality/Value: The article clarifies the concept of a whistleblower and explains the problems with its interpretation and implementation, allowing for further discussion on its topic in a reliable way. The understanding of whistleblowing contained in the EU Directive and the respondents' concerns are relevant to the implementation of the Directive, especially in areas that concern the whistleblower's reliability and anonymity. Recommendations: Further research should be conducted among EU members and candidates for EU structures. Quantitative research will determine the acceptance of the issue and indicate the difficulties of implementation. Further research should focus on the reliability of non-employed whistleblowers and their anonymity.

6

Ochrona prawna sygnalistów - wybrane aspekty.

63%

Socha R., Wołoch A.

Zeszyty Naukowe Collegium Witelona

|

2022

|

nr 43

81-87

Patrząc przez pryzmat zapewnienia bezpieczeństwa społeczeństwu poprzez zapewnienie bezpieczeństwa jednostce, istotnym z punktu widzenia tego społeczeństwa jest wprowadzenie takich regulacji prawnych, które zagwarantują ochronę osobom dokonującym zgłoszenia o naruszeniach prawa, tzw. sygnalistom, dla których w obecnym prawodawstwie jedynym zabezpieczeniem jest właściwy sąd pracy oraz, w niektórych przypadkach, kodeks postępowania karnego. Celem Unii Europejskiej jest wymuszenie - poprzez Dyrektywę - wprowadzenia odpowiednich uregulowań na szczeblu krajowym, które przyczynią się do zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa osobom dokonującym zgłoszeń nieprawidłowości zarówno poprzez kanały wewnętrzne przedsiębiorstwa, jak i na szczeblu organów publicznych czy w przypadku ujawnienia publicznego. (abstrakt oryginalny)

7

Gminy wobec dyrektywy o sygnalistach

63%

Przybylska J., Kańduła S.

Finanse Komunalne

|

2022

|

nr 6

60-73

W dniu 17.12.2021 r. w Polsce, tak jak we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, powinna była wejść w życie dyrektywa unijna dotycząca sygnalistów. Polska jest zobowiązana do implementacji wytycznych dyrektywy do przepisów krajowych. Pierwszy projekt ustawy o ochronie sygnalistów przedstawiono w październiku 2021 r., ale nadal ten akt prawny nie został uchwalony. Określone w dyrektywie unijnej podmioty, w tym z sektora finansów publicznych, są zobowiązane do opracowania i wdrożenia zasad zgłaszania nieprawidłowości w organizacji i odpowiedniej ochrony sygnalistów. Przeprowadzone wśród jednostek samorządu terytorialnego szczebla gminnego badania wykazały, że w roku poprzedzającym wdrożenie dyrektywy niemal połowa gmin nie miała wiedzy na temat unijnej dyrektywy o sygnalistach (dowiedziała się o niej z przeprowadzonego badania). Jedynie co czwarta gmina rozpoczęła wdrażanie systemu dla sygnalistów lub jego elementów. Jednocześnie główną przesłanką wdrożenia systemu dla sygnalistów jest lub będzie w przyszłości obowiązek prawny nałożony na gminy do jego wprowadzenia, a nie przekonanie, że system ten stanowi skuteczne narzędzie zapobiegania występowaniu nieprawidłowości. Gotowość urzędów gmin do stosowania dyrektywy o sygnalistach różni się. Wdrażanie i przestrzeganie tej dyrektywy powiązane są z typem i wielkością gminy oraz z dochodami per capita i liczbą pracowników urzędu gminy. Miasta na prawach powiatu i gminy miejskie częściej stosowały elementy systemu dla sygnalistów. Gminy z większymi dochodami i zatrudniające w urzędzie gminy więcej osób częściej wdrażały elementy systemu dla sygnalistów.(abstrakt oryginalny)

8

Użyteczność ocen pracowniczych w ograniczeniu marnotrawstwa w administracji publicznej

63%

Gajdzik B.

Problemy Jakości

|

2017

|

nr 7

9-16

W artykule zwrócono uwagę na eliminowanie marnotrawstwa w administracji samorządowej. Urzędy powinny eliminować marnotrawstwo procesowe i związane z nim bezpośrednio marnotrawstwo ludzkie. Marnotrawstwo oznacza zużycie środków na zbędne lub niewłaściwe czynności administracyjne. Przykłady marnotrawstwa stanowią treść niniejszej publikacji. Do narzędzi ograniczenia marnotrawstwa można zaliczyć arkusze oceny pracowników. W publikacji dokonano przeglądu kryteriów ocen pracowniczych w aspekcie ich przydatności dla Office Kaizen. Celem pracy jest ustalenie typów marnotrawstwa w administracji publicznej oraz analiza arkuszy ocen pracowniczych w kontekście ich użyteczności w trakcie wdrażania Office Kaizen. Przygotowany opis powstał jako forma doświadczania skutków pracy urzędników administracji samorządowej (whistleblowers1) i studium literaturowego. Natomiast część analityczna jest rezultatem myślenia koncepcyjnego. (abstrakt oryginalny)

9

Whistleblower Rights and Protection in The Workplace: the Role of Trade Unions in Poland Selected Issues

63%

Kobroń-Gąsiorowska Ł.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

nr 95 Collective Labour Law or Collective Employment Law? Protection of the rights and collective interests of persons engaged in gainful employment outside the employment relationship

115-122

W artykule omówiono wybrane problemy związane z funkcjami związków zawodowych i ich przyszłą rolą w ochronie sygnalistów. Autorka analizuje aktualne przepisy ustawy o związkach zawodowych dotyczące funkcjonowania związków zawodowych w aspekcie ochrony sygnalistów w miejscu pracy, zgłaszania nieprawidłowości (działań niezgodnych z prawem, nieetycznych lub w inny sposób niewłaściwych) oraz korzystania z sił rokowań zbiorowych związków zawodowych. Przedstawiciele pracowników mają wyraźne prawo do wspierania sygnalistów w sposób określony przez prawo krajowe. Autorka stwierdza, że funkcje związków zawodowych na gruncie prawa związkowego w Polsce w zakresie zgłaszania nieprawidłowości są często odbierane jako sygnalizacyjne a w konsekwencji są ograniczone.(abstrakt oryginalny)

10

Ochrona sygnalistów (whistleblowers) w kontekście wolności wypowiedzi

63%

Pietruszka A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

nr 1

115-129

Ochrona sygnalistów jest przede wszystkim przedmiotem zainteresowania prawa pracy, jednakże w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wskazuje się na związki ochrony sygnalistów z ochroną wolności wypowiedzi. Ujawnienie nieprawidłowości przez sygnalistę jest bowiem realizacją prawa do rozpowszechniania informacji, chronionego przez Konstytucję RP oraz Konwencję o ochronie podstawowych praw i wolności. Sygnalizacja pozwala na kontrolę funkcjonowania instytucji publicznych oraz realizację postulatu transparentności życia publicznego, dlatego w demokratycznym społeczeństwie jest szczególnie istotne, by zapewnić sygnalistom ochronę przed różnego rodzaju sankcjami, które mogą być na nich nałożone w następstwie ujawnienia informacji o nieprawidłowościach. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, w jakich warunkach osobie ujawniającej nieprawidłowości przysługuje status sygnalisty, dokonanie analizy związków ochrony sygnalistów z wolnością wypowiedzi, a także próba rozważenia, czy na państwie ciążą obowiązki objęcia sygnalistów ochroną. (abstrakt oryginalny)

11

Ochrona sygnalistów przewidziana w projekcie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii oraz projekcie ustawy o jawności życia publicznego oraz projekcie ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych

63%

Trzaskowska-Machalska P.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2019

|

nr 3

258-264

W artykule opiszę temat ochrony sygnalistów w świetle projektu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii, projektu ustawy o jawności życia publicznego, projektu ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych oraz międzynarodowych rozwiązań. Omówię w nim zagadnienia takie, jak zakres podmiotowy ochrony sygnalistów - jakie podmioty objęte są ochroną, wymóg dobrej wiary sygnalisty, jako warunek uzyskania statusu sygnalisty, zakres przedmiotowy zgłoszeń - zakres spraw jakie mogą zostać zgłoszone przez sygnalistę, zakres ochrony gwarantowanej sygnalistom - zakazane środki odwetowe, procedura zgłaszania nieprawidłowości - kanały jakimi sygnalista może dokonać zgłoszenia oraz poufność - zapewnienie anonimowości sygnaliście. Oprócz rozwiązań zaproponowanych w Dyrektywie i projektach ustaw przedstawię również rozwiązania proponowane przez organizacje międzynarodowe takie jak Transparency International, International Chamber of Comerce (ICC), czy Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) oraz rozwiązania zaproponowane przez Francję oraz Wielką Brytanię. Porównam propozycje rozwiązań zaproponowanymi w ramach Dyrektywy, z rozwiązaniami międzynarodowymi oraz zaproponowanymi w ramach projektów ustaw, a także rozwiązaniami sugerowanymi w ramach projektu obywatelskiego. Przedstawię również propozycję niezbędnych zmian do projektów ustaw.(abstrakt oryginalny)

12

Założenia aksjologiczne i podstawy organizacji systemu sygnalizacji w prawie podatkowym

63%

Brzeziński B.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2022

|

nr 2

9-27

Ścisłe wywiązywanie się z obowiązków podatkowych, a zwłaszcza terminowe płacenie podatków, jest wyrazem efektywności systemu podatkowego. Ze względu na różne czynniki poziom efektywności systemów podatkowych w poszczególnych krajach jest niejednolity. Podwyższanie tego poziomu to jedna z podstawowych dyrektyw polityki podatkowej. Służą temu różne praktyki oraz procedury organizacyjne, prawne i z zakresu psychologii społecznej. Przedmiotem artykułu jest praktyka korzystania z informacji pozyskiwanych przez administrację podatkową od sygnalistów podatkowych (w szczególności rozwinięta w Stanach Zjednoczonych) i jej ramy prawne. Omówiono także ogólne, strategiczne kwestie instytucjonalizacji praktyki korzystania z sygnalistów podatkowych.(abstrakt oryginalny)

13

Position of Whistleblowers in Polish Legal Order

63%

Kun-Buczko M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 2

41-49

Sygnalista, demaskator, informator, whistleblower - "osoba dmuchająca w gwizdek" - w języku polskim brakuje określenia oddającego precyzyjnie znaczenie tego terminu. Procedury sygnalizujące o nieprawidłowościach stanowią część kultury organizacji i na świecie znane są od dawna. Ważnym czynnikiem w procesie tworzenia regulacji dotyczących ochrony sygnalistów była i jest aktywność organizacji międzynarodowych (ONZ, Rada Europy i Unia Europejska). Niestety, polski ustawodawca nie podjął dotychczas skutecznych działań w celu uregulowania pozycji sygnalistów. Obecnie obowiązujące przepisy prawne w tej materii są sektorowe, bardzo wybiórcze i ograniczone, co w konsekwencji powoduje małą aktywność w zakresie informowania o nieprawidłowościach. Głównym celem niniejszego artykułu jest określenie statusu sygnalistów w polskim porządku prawnym w kontekście regulacji Dyrektywy 2019/1937, na mocy której państwa członkowskie mają czas na wdrożenie jej postanowień najpóźniej do 17.12.2023 r. Omówione zostały wybrane akty prawa polskiego oraz projekty ustaw, które implikują regulacje dotyczące statusu sygnalistów. W tle rozważań autorka wskazuje również na wybrane akty prawa międzynarodowego i europejskiego.(abstrakt oryginalny)

14

Wokół sporu o kryteria odpowiedzialności uniwersytetu

63%

Rotengruber P.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2018

|

nr 1 Konstytucja jako najwyższe prawo Rzeczypospolitej

311-323

Badania podjęte w niniejszym artykule podzielone zostały na dwie części. Ich pierwszym celem jest ustalenie, czym jest społeczna odpowiedzialność uniwersytetu. Wynikiem tego postępowania jest definicja obejmująca zobowiązania uniwersytetu wobec interesariuszy i demaskatorów (sygnalistów). Wybór wymienionych aktorów nie jest przypadkowy. Tak skonstruowana definicja uwzględnia wymóg transparentności uniwersytetu oraz jego otwartości na społeczną krytykę. Po drugie, artykuł zmierza do ustalenia, czy polski uniwersytet - jako dominująca instytucja wiedzy - jest zarządzany w sposób społecznie odpowiedzialny. Posiłkując się zasadami odpowiedzialnej edukacji menedżerskiej (PRME), przyjąć należy, że miarą jego poprawności jest jego stosunek do społecznego otoczenia. To stwierdzenie wiedzie do pytania o jakość relacji polskiego uniwersytetu z interesariuszami i demaskatorami postrzeganymi jako oczy i uszy społeczeństwa obywatelskiego. (abstrakt oryginalny)

15

System ochrony sygnalistów jako narzędzie kontroli zarządczej1

63%

Tubek B., Przybylska J.

Finanse Komunalne

|

2022

|

nr 3

65-77

Artykuł ma na celu zaprezentowanie i usystematyzowanie pojęcia sygnalisty, w tym systemu ochrony sygnalistów. Wdrożenie takiego systemu to wyzwanie, z którym będą musiały zmierzyć się jednostki samorządu terytorialnego. Jest ono związane z wprowadzeniem instytucji o nazwie whistleblowing, uregulowanej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23.10.2019 r. w sprawie osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy system ochrony sygnalistów może stanowić nowe narzędzie uregulowanej w ustawie o finansach publicznych kontroli zarządczej, która zgodnie z treścią art. 68 ust. 1 tej ustawy stanowi ogół działań podejmowanych dla zapewnienia realizacji celów i zadań w sposób zgodny z prawem, efektywny, oszczędny i terminowy.(abstrakt oryginalny)

16

Whistleblowing in Polish Business Entities in Relation EU Legal Requirements

63%

Skoczylas-Tworek A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2023

|

nr 2 (67)

123-133

Whistleblowing jako narzędzie sygnalizowania o dostrzeżonych nieprawidłowościach jest obecnie uznawany za jeden z ważniejszych procesów, jaki powinien zostać wdrożony w każdej organizacji. Jego wagę i znaczenie dla prawidłowego, zgodnego z prawem działania organizacji podkreślają zapisy Dyrektywy UE 2019/1937 w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia praw Unii. Koncentrują się one przede wszystkim na wdrożeniu zasad i procedur umożliwiających informowanie o nieprawidłowościach oraz zapewnieniu wystarczającej ochrony demaskatorom. Celem publikacji była ocena praktycznych aspektów wdrażania i upowszechniania narzędzia whistleblowingu w wybranych polskich podmiotach gospodarczych wobec wymogów, jakie stawia Dyrektywa UE 2019/1937. Przeprowadzone badanie potwierdziło prezentowane dotychczas w literaturze przedmiotu stanowisko niezapewnienia wystarczających i skutecznych narzędzi nie tylko zastosowania whistleblowingu, ale również ochrony sygnalistów. Tym samym wykazało, że większość z badanych firm jest dopiero na początku drogi wdrażania zgodnych z wymogami unijnymi systemów zgłaszania naruszeń. Przyczyn powyższego należy upatrywać nie tylko po stronie podmiotów, ale również w opóźniającym się procesie implementowania prawa unijnego na grunt prawa krajowego.(abstrakt oryginalny)

17

Sygnaliści zewnętrzni a odpowiedzialność za zniesławienie

63%

Klinowski M.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2022

|

nr 6

7-27

Praca stanowi głos w debacie na temat implementacji zapisów europejskiej dyrektywy o sygnalistach. Autor, sam występując w przeszłości w roli sygnalisty, uzasadnia potrzebę rozciągnięcia kategorii sygnalistów na osoby pełniące takie role społeczne, z którymi wiąże się społeczny obowiązek alarmowania o nieprawidłowościach. Osoby te narażone są na różnego rodzaju retorsje, z utratą pracy włącznie, a literalnie odczytywana dyrektywa o sygnalistach, jak również dotychczasowe projekty jej implementacji w krajowym porządku prawnym, przed tymi retorsjami nie chronią. W dużej mierze źródłem problemu jest wprowadzający odpowiedzialność za zniesławienie art. 212 Kodeksu karnego, który często jest wykorzystywany przeciwko sygnalistom. W pracy omówione są dwa aspekty funkcjonowania tego przepisu zwykle pomijane w literaturze.(abstrakt oryginalny)

18

Zarządzanie bezpieczeństwem publicznym poprzez ochronę sygnalistów

63%

Wołoch A.

Management and Quality

|

2022

|

4

|

nr 1

41-48

Bezpieczeństwo publiczne jest jednym z podstawowych zadań sprawowania władzy. Dotyczy ono zarówno kwestii globalnych, odnoszących się do ogółu społeczeństwa, ale jest też szczególnym wyzwaniem w obszarze zarządzania bezpieczeństwem przez pryzmat jednostki, odrębnego obywatela, który stanowi zarówno potencjał w kwestii budowania dobrych, słusznych postaw jak i może przyczyniać się do zaburzenia ogólnego systemu poprzez swoje niezgodne z prawem działania. Istotą zarządzania bezpieczeństwem jest takie kierowanie społeczeństwem, aby kształtować właściwe postawy zarówno w kwestii własnych zachowań jak i uważności na zachowania innych osób z naszego otoczenia. Każdy z nas może być sygnalistą, może być świadkiem zdarzenia, przyczynkiem do działań zapobiegawczych. Dlatego tak istotnym jest, aby motywować społeczeństwo, w tym pojedyncze jednostki, do zgłaszania zaobserwowanych naruszeń prawa, ale jednocześnie zapewnić tym osobom bezpieczeństwo zarówno w kwestii relacji społecznych, zatrudnienia, dostępu do usług jak i egzekwowania przysługujących praw. W trakcie procesu badawczego przeprowadzono analizę aktów prawnych w postaci Dyrektywy Unii Europejskiej 2019/1937 oraz Projektu Ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa. (abstrakt oryginalny)

19

Pojęcie podmiotu prawnego w dyrektywie 2019/1937 Unii Europejskiej o ochronie sygnalistów

63%

Hajn Z.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2022

|

nr 10

3-8

Prezentowany artykuł dotyczy pojęcia podmiotu prawnego w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Podstawowe problemy wymagające wyjaśnienia w celu prawnej charakterystyki tego pojęcia to jego stosunek do pojęć osoby prawnej i pracodawcy oraz prawna for- ma jego funkcjonowania. Autor rozważa te kwestie wy- prowadzając wnioski z charakterystyki stosunków prawnych, w jakie podmiot prawny wchodzi w związku z przypisaną mu w dyrektywie rolą oraz z charakteru jego praw, obowiązków i odpowiedzialności prawnej. W rezultacie dochodzi do wniosku, że dyrektywa nie narzuca określonej formy prawnej podmiotu prawnego. Za uzasadnione uznaje jednak przyjęcie niewykluczającej niezbędnych odstępstw zasady powiązania przez prawo krajowe przymiotu podmiotu prawnego z jednostkami organizacyjnymi mającymi osobowość prawną lub równoważną zdolność prawną. (abstrakt oryginalny)

20

Sygnalizacja jako przejaw obowiązku lojalności wobec pracodawcy?

63%

Bolesta Ł.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2018

|

65

|

nr 2

35-46

Celem niniejszego artykułu jest przede wszystkim próba odpowiedzi na pytanie, czy sygnalizacja jest przejawem obowiązku lojalności wobec pracodawcy. Autor stara się wskazać granice lojalności pracownika wobec pracodawcy oraz przedstawia pojęcie whistleblowingu i zakres ochrony, na jaki mogą liczyć sygnaliści w Polsce. Ponadto wskazuje kierunek, jaki powinny obrać polskie przepisy w zakresie ochrony whistleblowerów. Co prawda, w polskim prawie istnieją pewne przepisy dotyczące zgłaszania nieprawidłowości w miejscu pracy, są one jednak zamieszczone w różnych aktach prawnych i cechuje je niespójność oraz niekompletność. Ponadto, co potwierdza judykatura, nie gwarantują one skutecznej ochrony whistleblowerom. Przyjmuje się, że pracownik-sygnalista powinien działać w dobrej wierze oraz ujawniać nieprawidłowości zachodzące w miejscu pracy w imię interesu społecznego lub publicznego. Rola pracownika powinna ograniczać się do przekazania informacji budzących niepokój właściwym osobom w swojej organizacji, a w razie braku reakcji z jej strony - właściwym organom lub podmiotom zewnętrznym. (abstrakt oryginalny)