Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Systemy filozoficzne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł prezentuje główne zasady aktualizmu Giovanni'ego Gentile'go jako nadal ważnego, nowoczesnego systemu filozoficznego. Autor wprowadził uzasadnienie w tych momentach, które wymagały rozszerzenia merytorycznego. Doszedł do określenia rozumności jako cechy konstytutywnej dla kolektywnego człowieczeństwa; pokazał przejście od doświadczenia rozumności do odkrycia Ducha i jego rzeczywistości; wreszcie opisał wolność i etyczność myślenia oraz stawania się Ducha.Kończy tę rozprawę określeniem ideału doskonalenia w aktualizmie oraz zarysowaniem jego konsekwencji dla pojedynczego człowieka. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest przedstawienie zasadniczych różnic między teoriami społeczno-ekonomicznymi Murraya Newtona Rothbarda i Ludwiga von Misesa. W części pierwszej zostały omówione różnice w systemach filozoficznych przyjętych przez obu ekonomistów. W części drugiej zostały przedstawione konsekwencje postaw ideologicznych w postrzeganiu roli państwa w gospodarce. W części trzeciej zostały opisane postawy Rothbarda i Misesa w postrzeganiu rzeczywistości gospodarczej. (abstrakt oryginalny)
Filozofia personalistyczna, którą uprawia Emmanuel Mounier, opiera się na pojęciu osoby, ale unika jej definiowania, gdyż definiowaniu podlegają jedynie zewnętrzne obiekty, możliwe do obserwacji zmysłowej, podczas gdy człowiek żyje swym ciałem, związanym - mimo swej niedoskonałości - z duchem. Osoba stanowi pewną tajemnicę, której nie można do końca zgłębić, a zbytnia dociekliwość zafałszowuje jej poznanie. Jako osoba człowiek jest przeżywaną działalnością autokracji, komunikacji, przynależności do wspólnoty, dającą się uchwycić jako ruch personalizacji. (fragment tekstu)
Przedmiotem mojego zainteresowania będą zatem rozważania dotyczące metody, poprzedzające właściwą, merytoryczną interpretację poczynionych przez Jaspersa, gdyż rozmiary artykułu nie pozwalają na rzetelną prezentację uwag obu filozofów (tj. Jaspersa i Heideggera). (fragment tekstu)
This paper is devoted to the methodology of history of philosophy. There are considered two approaches: the Hegelian and Schellingian ones. It is shown that the Hegelian approach has many weak points. Both approaches are demonstrated on the material of Indian philosophy. The Schellingian approach was hammered out then by Foucault as archeology of philosophy. (original abstract)
This paper considers the matter of representation in Vedānta by examining key claims in the Ṛgveda and the Upaniṣads, which are some of its principal texts. Specifically, we consider the logic behind the paradoxical verses on creation and the conception of consciousness as the ground on which the physical universe exists. This also is the template that explains the logical structure underlying the principal affirmations of the Upaniṣads. The five elements and consciousness are taken to pervade each other, which explains how gross matter is taken to consist of all the four different kinds of atoms that get manifested in different states of the substance. The verses on creation are an example of the use of catuṣkoṭi in Indian philosophy prior to the use of it by Nāgārjuna in the Madhyamaka tradition. It also contrasts central ideas of Vedānta with the corresponding contemporary scientific ideas on consciousness.(original abstract)
Omówiono filozoficzne aspekty poznania. Szczególną uwagę zwrócono na metaforę i jej znaczenie w procesie poznawania.
W artykule przedstawiono kosmologiczny sens idei wiecznego powrotu światów. Część wstępna poświęcona jest poglądom prekursorów tej idei (Anaksymander, Heraklit, pitagorejczycy). W części głównej pracy analizowane są kolejno trzy najbardziej reprezentatywne koncepcje: panteistyczna (stoicy), teistyczna (Orygenes) i ateistyczna (Fryderyk Nietzsche). W każdym z tych wypadków podejmowana jest próba odpowiedzi na pytanie: czy przyjęcie idei wiecznego powrotu światów ma wpływ na kształt i charakter rozwijanej przez tych myślicieli koncepcji człowieka. Część końcowa zawiera krótkie podsumowanie wniosków, które pojawiły się w toku prowadzonych rozważań.
Celem artykułu jest przedstawienie różnych interpretacji założeń doktryny św. Tomasz z Akwinu. Wskazano, że główną przyczyną zróżnicowanego wpływu doktryny są zmieniające się realia społeczne i polityczne. W prawie każdym stuleciu recepcja nauki św. Tomasza tworzyła nową odmianę tomizmu.
Artykuł omawia zagadnienie fundamentalizmu i antyfundamentalizmu na podstawie poglądów filozoficznych J. Kmity.
W artyklule zaprezentowano istotę terminu historiozofii oraz jej różne interpretacje. Szczególną uwagę poświęcono Burckhardtowskim rozważaniom na temat historiozofii oraz analizie jednego z podstawowych jej motywów - idei kryzysu dziejowego, a tym samym wskazanie znaczenia refleksji Burckhardta dla myśli późniejszej.
Artykuł ma na celu wyodrębnić z dzieła Foucaulta pewien aspekt, zawierający się w alternatywie: Czy Facoult zajmował się filozofią, czy też historią? Nakreślono wielokierunkowy kontekst jego dzieła ("Historia szaleństwa") oraz wykazano, jak historyczna metoda Foucaulta związana jest z projektem nowego typu zagadnień filozoficznych.
Poznanie świata jako takiego było procesem rozpoczętym właściwie już od czasu "uczłowieczenia" Homo sapiens, co miało miejsce około 200 tysięcy lat temu. Filozofia przyrody lub kosmologia filozoficzna to najczęściej używane nazwy osadzone w tradycji filozoficznej odnoszące się do tzw. "nauk naturalnych", a zatem skupiających się na świecie ożywionym. Początki filozofii przyrody sięgają starożytności, kiedy to wniosła ona do myśli ludzkiej nowy sposób analizowania faktów, podkreślający możliwości ludzkiego rozumu. Dotyczyło to refleksji nad miejscem człowieka w środowisku przyrodniczym oraz nad relacjami świata ludzkiego i przyrody. Myśl filozoficzna była ważna w kształtowaniu się protonaukowej fazy rozwoju przyrodoznawstwa. Współcześni przedstawiciele różnych gałęzi wiedzy w obrębie nauk indukcyjnych, jak np. biolodzy czy fizycy, są świadomi istnienia w obszarze nauk przyrodniczych problematyki filozoficznej, która niejako dała podstawy dla ich wyodrębnienia się i rozwoju. (abstrakt oryginalny)
Vedānta is one of the oldest philosophical systems. While there are many detailed commentaries on Vedānta, there are very few mathematical descriptions of the different concepts developed there. This article shows how ideas from theoretical computer science can be used to explain Vedānta. The standard ideas of transition systems and modal logic are used to develop a formal description for the different ideas in Vedānta. The generality of the formalism is illustrated via a number of examples including saṃsāra, Patañjali's Yogasūtras, karma, the three avasthās from the Māṇḍūkya Upaniṣad and the key difference between advaita and dvaita in relation to mokṣa.(original abstract)
The paper discusses anumāna and its variety in general from the point of view of inferential cognition for the sake of oneself as well as for the sake of others; i.e. svārthānumāna and parārthānumāna as given in the Buddhist tradition of logic, especially with parārthānumāna, its nature and role. The paper argues that the Buddhist intent of division of anumāna into svārthānumāna and parārthānumāna was to bring Buddha-vacanas under the category of parārthānumāna and to save them from being classified under śabda pramāṇa. It contends that such a division was not just an epistemological demand, but had a deeper philosophical significance in the Buddhist conceptual framework. Such a division is, therefore, intended to reject the role of śabda as an extra causal means or pramāṇa. The paper identifies the logical commitment in Buddhist tradition as hetu-centric commitment as it differs from the Nyāya tradition of vyāpti-centric one. (original abstract)
In the paper, the author addresses the question of Dharmakīrti's philosophical identity afresh. While acknowledging both the elements, external realism of Sautrāintika and idealism of Yogācāra, the author does disagree with the claim which is sometimes made, that Dharmakīrti's idealism as his ultimate position and accepts realism only at conventional level. The author shows how Dharmakīrti in Pramāṇavārttika oscillates between the two positions and that he must have been attracted to both the positions for different reasons. He was attracted to idealism from critical point of view, when he was critical about the limitations of Sautrāntika realism (which itself can be called critical realism). He was attracted to realism for its capacity to explain the diverse phenomena and lead human beings to their goals. The author denies the claim made by some scholars that Dharmakīrti's idealism can be called just an epistemic one. He argues that it did have a metaphysical dimension which is hard to defend. The author shows that Dharmakīrti's idealist stance has adverse implications to the realist epistemology and logic which constitute his mainstream position; the implications, which Dharmakīrti does not take up for discussion. (original abstract)
Celem artykułu jest przybliżenie jednego z najważniejszych źródeł, jakim jest metoda majeutyczna Sokratesa oraz porównanie jej założeń, celów i struktury z coachingiem. Stosowana przez wielkiego ateńskiego filozofa w V w. p.n.e. metoda majeutyczna przynosiła znakomite rezultaty w poszerzaniu horyzontów i odkrywaniu prawdy o sobie jego rozmówców. Przywrócona w XX w. jako metoda leżąca u fundamentu sesji coachingowych po raz kolejny w historii ukazuje swoją moc i efektywność w pracy z jednostkami, zespołami i organizacjami. Profesjonalizacja zawodu coacha wymaga odwołania się do jego źródeł, a nie każdy zawód może się szczycić tak znamienitymi korzeniami jak metoda stworzona przez jednego z największych w historii filozofów - Sokratesa.(abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Meandry ideologii konfucjańskiej i polityki w Chinach
63%
Artykuł zwraca uwagę na aspekty historyczno-polityczne ideologii konfucjańskiej w historii Chin, uwzględniając systemy filozoficzne: konfucjanizm i taoizm. Wykształcona klasa chińskich literatów miała duży wpływ na zbiurokratyzowany system zarządzania. Konfucjanizm organizuje społeczeństwo i jego hierarchię pomiędzy zwierzchnictwem a jego podporządkowaniem. Jednostka powinna dostosować się do ustalonych norm społecznych (konfucjańskich), które sprawdzone w historii, stają się gwarantem ładu społecznego. Władza w Chinach zawsze podlegała kontroli. Cesarze rządzili przez swoich ministrów, najbliższą rodzinę, często też przez eunuchów. Jedni drugich kontrolowali i jedni drugim niedowierzali. Kontrola, donosicielstwo, brak zaufania, przemoc - to stałe elementy w polityce zarządzania Chinami, zarówno w cesarskich Chinach, jak i obecnych - komunistycznych. (abstrakt oryginalny)
19
63%
Artykuł ma na celu uzupełnienie luki w badaniach nad uwarunkowaniami kulturalnymi rozwoju systemów rachunkowości. Rozwój i charakterystyka chińskiej rachunkowości są zagadnieniami dobrze rozpoznanymi w literaturze przedmiotu, jeśli chodzi o jej związki z konfucjanizmem czy naukami Lao Tse. Natomiast na temat ewentualnego wpływu buddyzmu na rozwój rachunkowości w Chinach nieomal brak opracowań naukowych. Jest to zdumiewające z tego względu, że pojawienie się buddyzmu w Chinach zainicjowało cały szereg zmian społecznych i ekonomicznych o doniosłym znaczeniu, które musiały znaleźć swoje odbicie również w rachunkowości. Artykuł skupia się na możliwych do dowiedzenia związkach pomiędzy pojawieniem się w Chinach tego nurtu filozoficzno-religijnego a zmianami w systemie rachunkowości chińskiej.(abstrakt oryginalny)
Nierównomierny rozwój społeczny i gospodarczy przejawiający się szczególnie wyraźnie w dziedzinie gospodarczej, a co za tym idzie - militarnej i politycznej, skłaniał do pytania o uwarunkowania przewagi świata Zachodu nad Azją, a szczególnie jej najpotężniejszą cywilizacją - Chinami. Intelektualiści stawiający sprawę modernizacji Chin zadawali pytanie o znaczenie w tych procesach podstawowych chińskich wartości związanych z konfucjańskim systemem etycznym. Konfucjanizm był stale obecny w życiu chińskich społeczności także w czasach, gdy nąjpierw Japonia, a potem tzw. "małe tygrysy" rozpoczęły zwycięski marsz ku modernizacji. Dołączyły do nich Chiny w latach 80., gdy umożliwiono tam rozwój elementów gospodarki rynkowej. Artykuł przedstawia oceny znaczenia konfucjanizmu dla zmian gospodarczych i społecznych zachodzących od końca wieku XIX do czasów dzisiejszych. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.