Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Status terytoriów północnej Kanady

100%

Bonusiak G.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2012

|

59

|

nr 1

7-17

Współczesna Kanada jest federacją złożoną z dziesięciu prowincji i trzech leżących na północy kraju terytoriów. O jej obecnym kształcie administracyjno-terytorialnym zdecydował szereg czynników omówionych w artykule. Przedstawiono akty współtworzące obecną Konstytucję Kanady i odnoszące się do terytoriów północnych. Opisano problem traktowania przez władze centralne tych terytoriów na przestrzeni lat.

2

From Historical Realism of Silesia to Post-Modern Reality of the Czech Silesia

80%

Vencalek J.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2003

|

No. 2

131-137

Regions' Europe! Global thinking and regional working! Probably the most frequent two slogans accompanying the integration processes on the European continent at the end of the 2nd and beginning of the 3rd millennium. The author, based on the globally presented futurological vision of the couple Heidi and Alvin Toffler regarding the development of human history, renders a complex characteristic of changes of the Czech Silesia territory in the pre-industrialisation, industrialisation and post-industrialisation period. This conception is particularly important in studies of genius regionis not only of the Czech Silesia, but all the tent candidate countries aiming to be admitted to the EU. Sets of extraordinary properties and meanings characteristic for the individual countries, in which human activities get intertwined with the natural environment of these countries in a nonrecurring manner, are generalised by decisive civilisation waves. (original abstract)

3

Powrót do terytorialności jako głównego komponentu strategii mocarstwowej Federacji Rosyjskiej

80%

Jastrzębska O.

Studia Społeczne

|

2015

|

nr 2 (13)

89-99

Po rozpadzie Związku Radzieckiego jego sukcesorka - Federacja Rosyjska, znalazła się w punkcie, w którym musiała na nowo zdefiniować swoją rolę na arenie międzynarodowej. Kraj, który był do tej pory jednym z dwóch najpotężniejszych państw świata został zdegradowany do roli mocarstwa regionalnego. Było to ogromnym szokiem dla rosyjskich polityków i społeczeństwa. Sytuacja ta spowodowała wytworzenie w Rosji zjawiska zwanego "syndromem postimperialnym", czyli tęsknoty za utraconą mocarstwowością. Syndrom ten miał ogromny wpływ na działania rosyjskich polityków, którzy kształtowali przez ostatnią dekadę XX i początek XXI wieku politykę, mającą na celu odzyskanie wiodącej pozycji na arenie międzynarodowej. Polityka ta polegała w znacznym zakresie na próbach odbudowy mocarstwowej pozycji. W tym celu Rosja powróciła do strategii, która przez wiele lat była wykorzystywana w procesie budowy potężnego państwa, czyli poszerzania swojego terytorium. Ten proces jest wypadkową specyficznego postrzegania mocarstwa przez Rosjan, którzy przywiązują ogromną wagę do terytorium państwa, zwłaszcza jego rozrostu - oraz braku silnie rozwiniętej gospodarki i warunków geograficznych, sprzyjających ciągłym podbojom. Polityka ta była widoczną cechą egzystencji rosyjskiego państwa na arenie międzynarodowej od początków budowy jego właściwej postaci, czyli księstwa moskiewskiego, które dało początek Cesarstwu.(fragment tekstu)

4

Territory, Glocalisation and Territorialisation as Development Determinants

80%

Łuczyszyn A.

Biblioteka Regionalisty

|

2021

|

nr 21

78-91

W dobie dynamicznych zmian w światowej gospodarce rośnie znaczenie nowego paradygmatu rozwoju zwanego rozwojem ukierunkowanym terytorialnie. Ta zmiana ogólnej koncepcji rozwoju determinowana jest wieloma czynnikami, a przede wszystkim tym, że jest ona wytworem historycznym, a więc ma wymiar czasowy. Zarówno rozwój regionalny, jak i lokalny są modelami dynamicznymi, w których istnieją ciągłe interakcje między elementami lokalnymi i globalnymi. Interakcje te tworzą system przestrzennie skoncentrowanych i historycznie ukształtowanych działalności technicznych, produkcyjnych i instytucjonalnych, wykonywanych i skoordynowanych w różny sposób przez wszelkiego rodzaju organizacje, czyli terytorium. Można stwierdzić, że terytoria kształtują się w sposób ewolucyjny, a ich historię tworzą kolejne, następujące po sobie fazy rozwoju oraz nowe sytuacje zewnętrzne, zmuszające je do ciągłego dostosowywania się. W ich granicach występuje nieustająca kombinacja czynników rozwoju, a cechy je odróżniające są niepowtarzalne i z trudem można je odtwarzać na innych obszarach. Terytoria zatem są specyficznymi konstrukcjami społecznymi. Współczesne realia społeczne wymagają łączenia wymiaru lokalnego i regionalnego z wymiarem światowym - globalnym. To sprawia, że terytoria są areną gry aktorów ekonomicznych.(abstrakt oryginalny)

5

Państwo Islamskie w Iraku i Syrii (ISIS) a ład światowy

80%

Zdanowski J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 3 Stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie

257-271

Państwo Islamskie w Iraku i Syrii wyrasta z ideologii islamizmu, która zrodziła się na początku XX wieku w Egipcie i zyskała uznanie w całym świecie muzułmańskim, reprezentując nowy rodzaj podmiotu we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Struktura i funkcjonowanie tej organizacji czynią ją jednak różną od wielu innych organizacji islamistycznych. Ideolodzy Państwa Islamskiego podważyli bowiem zasady ładu powestfalskiego i zaczęli propagować wizję świata postwestfalskiego, opartego na zasadach odmiennych od tych, które stanowią fundament współczesnych stosunków międzynarodowych. Zakwestionowana została przede wszystkim zasada terytorialności państwa i granic współczesnych państw. Zjawisko Państwa Islamskiego należy analizować w kontekście sytuacji politycznej na Bliskim Wschodzie związanej z deprywacją sunnitów w Iraku oraz Syrii po 2003 r., jak i procesów globalnych ujętych w formule deterytorializacji i reterytorializacji. (abstrakt oryginalny)

6

Początek i koniec ZSRR : powstanie Wspólnoty Niepodległych Państw - teraźniejszość i perspektywy tego tworu politycznego

80%

Wrona J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1994

|

nr 422

195-209

Celem opracowania jest przypomnienie, uporządkowanie i ogólna analiza tych istotnych wydarzeń z początków, trwania, a szczególnie końca państwa radzieckiego. W artykule przedstawiono skrótowo kształtowanie się granic politycznych ZSRR, przyłączanie kolejnych republik do ZSRR, wzrost jego potencjału terytorialnego. Szczegółowiej zaprezentowano fazy rozpadu ZSRR i powstanie WNP, a także najważniejsze polityczno-geograficzne problemy WNP.

7

Przyłączenie Krymu do Rosji na gruncie publicznego prawa międzynarodowego

80%

Dąbkowski Ł.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2015

|

nr 14 (4)

17-25

Przynależność państwowa Krymu w ciągu minionych sześćdziesięciu lat rozstrzygała się kilkakrotnie. Jego status, jako autonomii w strukturze państwa ukraińskiego, został w 2014 r. naruszony w wyniku działań lokalnych polityków wspieranych przez uzbrojone bojówki i mundurowych bez dystynkcji, powiązanych z rosyjskimi siłami zbrojnymi. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego dokonano w istocie siłowego przyłączenia obcego terytorium do innego państwa, czyli nielegalnej zmiany terytorialnej (aneksji), a nie, jak uważają władze Rosji, secesji w oparciu o prawo narodów do samostanowienia. Rosyjskie próby uzasadniania użycia siły przeciw Ukrainie obroną własnych obywateli na Półwyspie Krymskim czy wykonywaniem interwencji na zaproszenie są całkowicie nieuprawnione. W aktualnym stanie faktycznym i prawnym Krym wraz z Sewastopolem stanowią terytorium bezprawnie okupowane. Mimo pozostawania pod rosyjską okupacją, nadal jest to integralna część Ukrainy. Potwierdzają to stanowiska państw, a przede wszystkim konsekwentne i spójne podejście organizacji międzynarodowych. (abstrakt oryginalny)

8

Podział przestrzeni w statystyce regionalnej krajów Unii Europejskiej

61%

Obrębalski M.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Zarządzanie i Marketing

|

1997

|

5

|

nr 747 Gospodarka regionalna

7-15

Toczące się w Polsce dyskusje nad przyszłym podziałem terytorialnym kraju nie przyniosły jeszcze jednoznacznych rozstrzygnięć. Natomiast zgłaszane propozycje podziału Polski na 12, 17 czy tez 25 regionów, a także restytucji szczebla powiatowego są nadal przedmiotem rozległych prac badawczych i szeroko zakrojonych konsultacji. Nie jest jednak celem tegoż opracowania prezentacja walorów któregokolwiek z projektowanych podziałów terytorium kraju w świetle rozwiązań stosowanych w krajach Unii Europejskiej. Podkreślić należy jednak, iż w dążeniu polskiej statystyki publicznej do standardów stosowanych w krajach Unii Europejskiej konieczne staje się wdrożenie klasyfikacji NUTS do aktualnego (a także projektowanego) podziału terytorialnego Polski. (fragment tekstu)

9

Ewolucja koncepcji delimitacji stref morskich w orzecznictwie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości

61%

Połatyńska J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2012

|

nr 71 Roczniki prawa ubezpieczeń I. Świadczenie pieniężne ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia - zagadnienia prawne

85-98

Nie ulega wątpliwości, że rozgraniczanie stref jurysdykcji państw, w tym delimitacja stref morskich, jest wciąż jednym z najważniejszych problemów w stosunkach międzynarodowych. Truizmem będzie stwierdzenie, że w przeszłości wojny najczęściej wybuchały na tle konfliktów terytorialnych - w czasach dzisiejszych, biorąc pod uwagę zobowiązanie państw do pokojowego rozstrzygania sporów między nimi, kwestie terytorialne wciąż pozostają jednym z najczęstszych przedmiotów sporów między państwami. Strefy morskie zaś są - wobec niemal definitywnego utrwalenia granic lądowych - główną areną walki o terytorium. (fragment tekstu)

10

Wpływ kapitału społecznego na rozwój terytorium i funkcjonowanie przedsiębiorstw

61%

Słupińska M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

nr 466 Wyzwania dla spójności Europy - gospodarka, zrównoważony rozwój, konkurencyjność

186-192

Coraz popularniejsze w warstwie formułowanych polityk rozwoju staje się podejście terytorialne, tj. podejście uwzględniające specyfiki poszczególnych obszarów wraz z relacjami występującymi pomiędzy podmiotami lokalnymi. Podejście to jest adaptacją terytorialnego paradygmatu rozwoju, który w sposób szczególny eksponuje rolę terytorium w procesach rozwoju społeczno-gospodarczego. Prezentowany artykuł ma na celu przybliżenie pojęcia terytorium i wskazanie roli kapitału społecznego zarówno w tworzeniu samego terytorium, jak i jego oddziaływania na funkcjonowanie przedsiębiorstw lokalnych(abstrakt oryginalny)

11

Traktaty ustanawiające reżimy terytorialne

61%

Wyrozumska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1987

|

nr 31

3-134

Zadaniem pracy jest prześledzenie czy umowy ustanawiające reżimy terytorialne posiadają współcześnie specjalne cechy prawne, które odróżniają je od innych umów międzynarodowych. Stąd też w rozdziale I znajdują się rozważania dotyczące obiektywnej skuteczności traktatów, prawa jednostronnego wypowiadania umów oraz zasadniczej zmiany okoliczności. Rozdział II przedstawia zagadnienie sukcesji traktatów ustanawiających reżimy terytorialne. Kwestii tej poświęcono więcej miejsca aniżeli pozostałym, wynika to z faktu, że specjalny charakter prawny traktatów terytorialnych wydaje się ujawniać tu najpełniej i, co ważniejsze jedynie w tym przypadku został on wyraźnie stwierdzony przez zwyczajowe i traktatowe prawo międzynarodowe. Badanie specjalnej natury prawnej traktatów musi prowadzić do postawienia zasadniczego pytania - dlaczego umowa posiada ów specyficzny charakter. Rozdział III zajmuje się w związku z tym analizą koncepcji teoretycznych usiłujących wyjaśnić automatyczne przechodzenie na państwo-sukcesora zobowiązań terytorialnych. Najwięcej uwagi w tym rozdziale poświęcono koncepcji praw rzeczowych, przede wszystkim dlatego, że wszystkie inne wydają się wyrastać z zaprzeczenia istnienia praw rzeczowych w prawie międzynarodowym, lub w jakiś sposób są pochodnymi tej koncepcji. Celowo pominięto jednak koncepcję tłumaczącą skuteczność zobowiązań terytorialnych wobec sukcesora, istnieniem zwyczajowej zasady nakazującej sukcesję ipso iure traktatów ustanawiających reżimy terytorialne, w zasadzie bowiem przeznaczono jej wiele miejsca w rozdziale II, w którym starano się udowodnić jej istnienie. Ustalenia rozdziału II mogłyby wystarczyć dla uzasadnienia sukcesji zobowiązań terytorialnych. Wyłaniająca się tu sprzeczność między rozdziałem II i III pracy jest jednak tylko pozorna, rozdział III poszukuje bowiem źródeł specjalnej skuteczności prawnej traktatów ustanawiających reżimy terytorialne wobec państwa-sukcesora, a przez to i źródeł zasady zwyczajowej automatycznej ich sukcesji. (fragment tekstu)

12

Skazana na imperium? Lęki i dyskurs imperialny w procesie samoidentyfikacji Rosji poradzieckiej

61%

Curanović A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2021

|

Vol. 19, z. 2 30 lat od upadku ZSRR - konsekwencje dla państw Europy Środkowej i Wschodniej

43-65

Celem artykułu jest wskazanie przyczyn niepowodzenia sformułowania nowej, nieimperialnej tożsamości Rosji. Zastosowanie teorii bezpieczeństwa ontologicznego pozwala spojrzeć na rozpad ZSRR jako sytuację krytyczną, która podważyła tzw. fundamentalne kwestie rosyjskiej tożsamości. Dla powrotu dyskursu imperialnego miały znaczenie dwa źródła lęków: relacje ze znaczącym Innym (Zachód) oraz lęk dotyczący kruchości terytorium, któremu w niniejszym artykule poświęcono szczególną uwagę. Lęki ontologiczne przyczyniły się do aktywowania habitusu imperialnego, co ilustruje omówiony przykład Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego. (abstrakt oryginalny)

13

Polska - kilka uwag na temat rozwoju granic, spójności terytorium i zmian położenia geopolitycznego w latach 1667-2014

61%

Solarz M. W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica

|

2014

|

nr 17 Wybrane problemy badawcze geografii politycznej

161-184

W artykule przeprowadzono analizę kształtu polskich granic i terytorium państwa dla okresów Rzeczpospolitej szlacheckiej, II RP z okresu międzywojennego, Polski ludowej oraz współczesnej, a także ocenę położenia geopolitycznego. Wykazano, że terytorialnie największą spójnością cechuje się Polska w granicach powojennych. Z polityczno- -geograficznego punktu widzenia autor obecną zachodnią granicę Polski ocenia pozytywnie, natomiast granicę wschodnią negatywnie. Zwraca uwagę na znaczenie stopnia konsolidacji międzynarodowego otoczenia Polski dla jej bezpieczeństwa i suwerenności, argumentując, że do tej pory sytuacja była korzystniejsza dla Polski, kiedy miała większą liczbę sąsiadów. (abstrakt oryginalny)

14

Obrona terytorialna wsparciem bezpieczeństwa powszechnego państwa

61%

Zawisza J., Sztanc J.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2017

|

t. 18, z. 5, cz. 2 Bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne wobec współczesnych wyzwań - wybrana problematyka

61-82

1. Wojsk Obrony Terytorialnej nie należy traktować jako uzupełnienie lub rezerwy wojsk operacyjnych, należy je widzieć jako pełnoprawnego partnera na polu walki, a niekiedy dawać im pierwszeństwo w działaniu;2. tworzone formacje Wojsk Obrony Terytorialnej mające działać w ramach Systemu Obrony Terytorialnej RP powinny być na tyle liczne, aby były zdolne do podjęcia skutecznych działań obronnych jednocześnie na całym terytorium państwa polskiego;3. polska Obrona Terytorialna powinna tu i teraz stanowić decydujący czynnik bytu oraz przyszłości państwa i narodu;4. nie jest jednoznacznie uregulowany udział Wojsk Obrony Terytorialnej w misjach zagranicznych, a to wymaga pilnego unormowania;5. Wojska Obrony Terytorialnej winny stanowić wojskową reprezentację społeczności lokalnych [Szweda 2016, s. 144] w walce przeciw zbrojnej napaści lub innych zagrożeń, od których żadna społeczność we współczesnym świecie nie jest wolna;6. aby tworzyć nowe organizacje, nie tylko wojskowe, należy posiłkować się doświadczeniami uznanych autorytetów w danej dziedzinie - niekwestionowanym w tematyce obrony terytorialnej jest prof. Ryszard Jakubczak. (fragment tekstu)

15

Specific Kaliningrad Character of the Russian Identity

61%

Klemeshev A., Fedorov G., Fidrya E.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2017

|

No. 38

47-55

There are different levels of territorial identity perceived as a sense of belonging to a particular social and territorial community. People residing in any region identify themselves with these levels to a different degree. Since 2001, the authors have been doing sociological research into the territorial identity of the population of the Kaliningrad region, which became a Russia's exclave after the demise the USSR. The research shows that residents of the Kaliningrad region associate themselves with different territorial communities to a varying degree starting with an ever strengthening sense of national identity, followed by the regional and local identity. The sense of macro-regional (European) and global identity is significantly lower. (original abstract)

16

Kontrowersje wokół liczby krajów świata

61%

Mielcarek R.

Studia Periegetica

|

2012

|

nr 7 Niekonwencjonalne aspekty i formy turystyki

91-120

Określenie liczby krajów na świecie stanowi poważny problem. W poszczególnych listach i wykazach krajów świata pojawiają się odmienne liczby. Przyczyna rozbieżności tylko w ograniczonym stopniu tkwi w zmieniających się realiach politycznych świata. Jest ona związana przede wszystkim z brakiem konsekwentnego stosowania definicji kraju, która wyklucza m.in. terytoria bezludne. W artykule przedstawiono autorską koncepcję podziału świata na 306 krajów, w tym 209 samodzielnych państw oraz 97 krajów zależnych. Każdy przypadek mogący budzić wątpliwości uzupełniono o uzasadnienie zaliczenia go do kategorii kraju. Przedstawiona lista jest owocem wieloletnich studiów nad tym zagadnieniem, w tym także osobistych podróży autora do 287 krajów z omawianej listy.(abstrakt oryginalny)

17

Myths of Territory and External Borders in the EU's Contemporary Idea and Europe in the Middle Ages

61%

Vitale A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica

|

2016

|

nr 26 Studia regionalne

63-80

Dyskurs nad polityką zagospodarowania przestrzennego w Unii Europejskiej nabrał ostatnio charakteru "terytorialnego", zwłaszcza po kryzysie migracyjnym. Mimo, iż terminologia dotycząca tej dziedziny polityki bywa niejednoznaczna, to pojęcia terytorium oraz terytorialności są de facto coraz bardziej powszechne w dyskursie nad organizacją przestrzeni europejskiej (czyli UE). W rzeczywistości pojęcie terytorialności wyraźnie przyćmiło powszechne pojęcie "przestrzeni europejskiej", które zostało opracowane na początku lat 90. ubiegłego stulecia. Zasadniczo dominująca koncepcja przestrzenna UE przyczynia się do zaostrzenia budowy terytorialnej przestrzeni europejskiej. Zarówno idea spójności terytorialnej, jak i ciągłości terytorialnej zapewnia odpowiedni wgląd w pojęcie terytorialności w ramach "dyskursu europejskiego", a co za tym idzie wyraźnie pokazuje stopień akceptacji narzędzi rozgraniczających (w ramach polityki i praktyki), a także ostrą dychotomię wewnętrzną/zewnętrzną oraz wykorzystanie terytorium jako elementu wsparcia dla zunifikowanej jednostki politycznej. W związku z tym pragmatycznym pojęciem terytorialności, wizja Unii Europejskiej jako "nowego imperium", charakteryzującego się zmiękczeniem granic i podziałem władzy politycznej pomiędzy wieloma wielopoziomowymi politykami, stała się co najmniej nierealna. Z drugiej strony Europa zawsze wyróżniała się otwartością na pozostałą część świata. Nigdy też nie była wyraźnie odgraniczonym kontynentem lub wydzieloną stałą granicą całością i zawsze charakteryzowała się przesunięciami przestrzeni politycznych. Średniowiecze w Europie charakteryzowało się nachodzeniem na siebie podzielonych struktur władzy i często kontrowersyjnych jurysdykcji, bez obudowy terytorialnej i jasnego pojęcia granicy. Dostrzeżenie wymiaru ponadnarodowego otwiera nowe możliwości badawcze i oferuje nowe sposoby pojmowania problemu. (abstrakt oryginalny)

18

Japońsko-radziecki spór terytorialny

61%

Jakimowicz R.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1992

|

nr 358 Prace z zakresu nauk politycznych

19-35

Rozbieżność w kwestii granicy japońsko-radzieckiej, dotycząca tzw. "problemu terytoriów północnych" (hoppo ryodo mondai), stanowi poważną przeszkodę w zawarciu traktatu pokojowego pomiędzy Japonią i Związkiem Radzieckim po drugiej wojnie światowej. Pomimo czynionych prób z obu stron celem rozwiązania tej kwestii, a tym samym całościowego znormalizowania stosunków pomiędzy obu państwami, jak dotychczas we wznawianych negocjacjach trwa impas. Przyczynami jego są odmienne podejścia rządów japońskich i radzieckich wobec tego problemu, jak i sytuacja międzynarodowa na Dalekim Wschodzie i w świecie na przestrzeni ostatnich kilku dekad. (fragment tekstu)

19

Stanowisko ZSRR w sporze terytorialnym z Japonią (1945-1991)

61%

Jakimowicz R.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1994

|

nr 424

51-67

W niniejszym artykule zostaną przedstawione zwięźle główne tendencje stanowisko ZSRR wobec problemu "Terytoriów Północnych". (fragment tekstu)

20

Spór terytorialny o Archipelag Spratly na Morzu Południowochińskim - wybrane aspekty

61%

Okraska T.

Studia Politicae Universitatis Silesiensis

|

2017

|

18

221-246

Spór terytorialny o Archipelag Spratly na Morzu Południowochińskim jest współcześnie jednym z najważniejszych konfliktów międzynarodowych na obszarze Azji. Stronami sporu są Chińska Republika Ludowa i Republika Chińska (Tajwan) oraz Brunei, Filipiny, Indonezja, Malezja i Wietnam. W konflikt zaangażowane są jednak także inne państwa, na czele ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią, Koreą Południową i Indiami. Znaczenie Archipelagu Spratly wyraża się w kontroli nad obszarami dna morskiego zawierającymi pokaźne złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, wodami w których występują bogate łowiska oraz szlakami transportowymi biegnącymi przez tę część świata. Ponadto, ów konflikt wydaje się swego rodzaju mocarstwowym starciem zastępczym pomiędzy Chinami a Stanami Zjednoczonymi. Istotność sporu determinuje też szeroka paleta środków używanych do jego rozstrzygania. (abstrakt oryginalny)