Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Assessment of the Possibility of Tourism Development in Białowieża Forest After the Spruce Bark Beetle Outbreak

100%

Jalinik M., Hryniewicki B.

Ekonomiczne Problemy Turystyki

|

2018

|

nr 4(44)

147-155

Rozwój turystyki uzależniony jest w znacznym stopniu od środowiska przyrodniczego, ale i przyroda zależy od ruchu turystycznego. Obszar Puszczy Białowieskiej po gradacji kornika w znacznym stopniu zmienił swój wygląd. Dlatego też postanowiono przeprowadzić badania wśród studentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych Zamiejscowego Wydziału Leśnego Politechniki Białostockiej w Hajnówce, jako przyszłych pracowników obszarów leśnych i pracowników samorządów lokalnych na temat ich opinii o drzewostanie świerkowym i dalszych działaniach w zakresie rozwoju turystyki w Puszczy Białowieskiej. Badania dotyczyły dwóch wątków, czy turystyka będzie intensywniej się rozwijała po pozostawieniu drzew skażonych, czy po ich wycięciu. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i adekwatnie do wymienionej metody wykorzystano technikę ankiety w postaci kwestionariusza ankiety.(abstrakt oryginalny)

2

Uwarunkowania rozwoju turystyki transgranicznej na Zalewie Wiślanym

100%

Palmowski T.

Europa Regionum

|

2016

|

28

241-256

Turystyka stanowi ważny komponent regionalnych działań na rzecz rozwoju gospodarczego oraz znaczące źródło zatrudnienia. Fakt ten uznano w Trak-tacie z Maastricht, gdzie znalazło się sformułowanie, że polityki UE powinny uwzględniać działania w dziedzinie turystyki. W wielu regionach granicznych, turystyka jest ważnym komponentem koncepcji lub strategii rozwoju. Stanowiła także jeden z priorytetów operacyjnych programów INTERREG. Opublikowany w 1995 r. przez Komisję Europejską "Green Paper" zapoczątkował debatę na temat efektywnego udziału UE w zakresie wspierania turystyki. Wskazano, że rozwój turystyki może pomóc skierować uwagę na wiele typowych potrzeb rozwojowych regionów, uwzględniać promocję różnorodnych działań gospodarczych w regionach przygranicznych; stworzenie nowych możliwości zatrudnienia, zwiększenie liczby miejsc pracy oraz rozwój nowych kwalifikacji. Rozwój turystyki może wpłynąć na większą ofertę środków ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturalnego regionu oraz możliwości zwiększenia wachlarza i jakości lokalnych atrakcji i usług, oraz lokalnej infrastruktury.(fragment tekstu)

3

Potencjał ludzki istotnym czynnikiem rozwoju turystyki na Kubie

100%

Sławska D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2010

|

nr 53 Potencjał turystyczny. Zagadnienia ekonomiczne.Regionalne aspekty rozwoju potencjału turystycznego

259-268

Powszechnie przyjmuje się, że pojęcie "potencjał turystyczny" obejmuje elementy środowiska przyrodniczego i społeczno-gospodarczego, jak również zachowania człowieka, które mogą stać się bodźcem do rozwoju turystyki. Z właściwym kierunkiem rozwoju turystyki ściśle związane jest przygotowanie wykwalifikowanej kadry, dlatego tak istotną rolę odgrywa kształcenie przyszłych pracowników turystyki oraz podnoszenie kwalifikacji zatrudnionego już personelu. Edukacja dotyczy zarówno kadry turystycznej bezpośredniej (np. hotelarze, obsługa ruchu turystycznego), jak i kadry paraturystycznej (np. kelnerzy, kucharze). Dla Kuby rozwój turystyki ma kolosalne znaczenie. Jest to jedno z biedniejszych państw świata, a socjalistyczny system polityczny doprowadził do ruiny gospodarczej wyspy. Powszechny niedostatek we wszystkich dziedzinach funkcjonowania kraju powoduje, że zaniedbania w sektorze turystyki są bardzo duże. Kuba ma wspaniałe walory turystyczne, dlatego właśnie w przyszłości turystyka powinna być głównym motorem dźwignięcia kraju z biedy. Aby tak się stało, muszą nastąpić znaczne inwestycje w rozwój turystyki, m.in. w budowę nowych hoteli, a także tworzenie i rozwijanie produktów turystycznych. Do wszystkich koniecznych zmian należy dodać rozwój kadr, co będzie nabierać znaczenia w przyszłości, w miarę rozwoju turystyki. Problematyka potencjału ludzkiego w rozwoju turystyki na Kubie jest bardzo istotna. (fragment tekstu)

4

Zrównoważony rozwój turystyki wyzwaniem współczesnej polityki turystycznej

80%

Kiryluk H.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr 259 Wyzwania współczesnej polityki turystycznej : problemy polityki turystycznej

247-263

W artykule omówiono główne wyzwania współczesnej polityki turystycznej, do których zaliczono przede wszystkim kształtowanie trwałej konkurencyjności podmiotów i obszarów recepcji turystycznej, w oparciu o zasady zrównoważonego rozwoju turystyki. W pracy przedstawiono koncepcję zrównoważonej turystyki oraz dokonano analizy stopnia uwzględnienia problematyki zrównoważonego rozwoju w dokumentach strategicznych kreujących politykę turystyczną w skali międzynarodowej. Następnie, na podstawie badań ankietowych, dokonano oceny wiedzy mieszkańców województwa podlaskiego na temat turystyki zrównoważonej. Badania przeprowadzone w latach 2010 i 2011 metodą bezpośredniego wywiadu standaryzowanego.(abstrakt oryginalny)

5

Determinanty rozwoju agroturystyki w powiecie gorlickim

80%

Bogusz M., Galiszewska S.

Turystyka i Rozwój Regionalny

|

2017

|

8 Współczesne problemy rozwoju turystyki

25-34

Celem opracowania było rozpoznanie i ocena determinantów wpływających na rozwój agroturystyki w powiecie gorlickim. Materiał badawczy obejmował wyniki wywiadów przeprowadzonych z kwaterodawcami oraz zebranych opinii od agroturystów. Oceniono najważniejsze determinanty mające wpływ na rozwój agroturystyki na badanym obszarze. Dokonana analiza potwierdziła, że najważniejszym czynnikiem rozwoju agroturystyki w powiecie gorlickim są uwarunkowania przyrodnicze regionu. Dowiodła również, że szansą na lepsze funkcjonowanie gospodarstw agroturystycznych byłaby wzajemna współpraca kwaterodawców w ramach różnych organizacji. (abstrakt oryginalny)

6

Metoda oceny poziomu rozwoju agroturystyki w jednostkach samorządu terytorialnego

80%

Zawadka J.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2013

|

15

|

z. 5

375-379

Zaprezentowano metodę oceny poziomu rozwoju agroturystyki w jednostkach samorządu terytorialnego. Do wyodrębnienia zmiennych użytych do konstrukcji miernika posłużono się metodą ekspercką. Wyselekcjonowano w ten sposób 9 zmiennych, którymi były: liczba gospodarstw agroturystycznych na 100 gospodarstw rolnych w gminie, liczba miejsc noclegowych w gospodarstwach na 1000 mieszkańców, wykorzystanie miejsc noclegowych, innowacje i zakres oferty agroturystycznej, sezonowość i kategoryzacja, a także obecność turystów zagranicznych w gospodarstwach oraz możliwość pobytu osób niepełnosprawnych. Badania empiryczne przeprowadzone zostały w 2009 r. na próbie 81 gospodarstw agroturystycznych funkcjonujących na terenie 12 gmin wiejskich województwa lubelskiego. Metodą badań własnych był sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem techniki wywiadu i ankiety. Efektem badań było utworzenie rankingu gmin pod względem poziomu rozwoju agroturystyki. (abstrakt oryginalny)

7

Możliwości rozwoju gmin wiejskich i miejsko-wiejskich województwa zachodniopomorskiego o dużym udziale obszarów prawnie chronionych

80%

Janiszewska D. A., Ossowska L.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2014

|

16

|

z. 6

155-160

Celem badań była ocena możliwości rozwoju turystyki w gminach województwa zachodniopomorskiego o dużym udziale obszarów prawnie chronionych w 2012 roku. W artykule wzięto pod uwagę gminy wiejskie oraz miejsko-wiejskie. Poziom uwarunkowań wyznaczono metodą wskaźnika syntetycznego. Najwyższym poziomem uwarunkowań dla rozwoju turystyki charakteryzowały się gminy położone w południowo-wschodniej części województwa oraz gminy nadmorskie. (abstrakt oryginalny)

8

Planowanie strategicznego rozwoju turystyki na poziomie lokalnym

80%

Abram M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2010

|

nr 53 Potencjał turystyczny. Zagadnienia ekonomiczne. Strategiczne aspekty rozwoju potencjału turystycznego

15-28

Planowanie strategiczne jest systematyczną metodą radzenia sobie ze zmianami, budowania konsensusu obejmującego całą społeczność oraz tworzenia wspólnej wizji lepszej przyszłości gospodarczej. Jest to twórczy proces, którego celem jest zidentyfikowanie najważniejszych zjawisk oraz uzgodnienie wiarygodnych celów, zadań i strategii, których realizacja będzie dotyczyć tych zagadnień. Planowanie strategiczne jest również ważnym narzędziem służącym zbliżeniu liderów gospodarczych oraz władz miejskich czy gminnych w celu stworzenia partnerskich inicjatyw prywatno-publicznych, służących poprawie klimatu gospodarczego oraz konkurencyjnej pozycji gminy lub miasta. (fragment tekstu)

9

The Local Community Perception of Tourism Development : the Case Study of Gryfino County - Western Pomerania, Poland

80%

Głąbiński Z., Duda T.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2017

|

No. 37

7-23

An increasing number of people from various countries have seen tourism as a chance to develop local economy and quality of life. The article presents the results of the analysis of tourism potential of Gryfino County in Western Pomerania in Poland and confronts them with how it is perceived by the residents. Although the county abounds in great tourist attractions, both of natural and cultural nature and is favourably located in geographic terms, tourism is developing very slowly. In order to examine the reasons for the current situation, an attempt to survey the opinion of the local community on this subject was made by applying the method of Focus Group Interviews. The results emphasise the significance of local community for tourism development in a region. (original abstract)

10

Niedoceniany potencjał turystyczny wschodnich regionów Turcji w aspekcie rozwoju turystyki kulturowej

80%

Lewandowska M.

Turystyka Kulturowa

|

2012

|

nr 8

23-48

Głównym celem artykułu jest ocena potencjału turystycznego, z wyszczególnieniem turystyki kulturowej, wschodniego regionu Turcji oraz oszacowanie realnych szans na jej rozwój. Postawiona hipoteza badawcza brzmi: wschodnie regiony Turcji są interesującą destynacją turystyczną dla uprawiania licznych form turystyki kulturowej. W artykule zawarto informacje dotyczące podstawowych wiadomości geograficznych, historycznych, politycznych oraz społeczno-gospodarczych na temat wschodnich regionów Turcji. Opisane zostały również wybrane walory i atrakcje turystyczne, składające się na niezwykłe, bogate dziedzictwo kulturowe tego obszaru. Przedstawiono również zagadnienia terminologiczne na temat specjalistycznych form podróżowania: turystyki trampingowej i backpackingu, a także omówiony został aktualny stan turystyki kulturowej tych obszarów wraz z perspektywami jej rozwoju. Wniosek końcowy, jaki płynie z artykułu jest następujący: wschodnie regiony Turcji posiadają bardzo duży, aczkolwiek niewykorzystany w pełni, potencjał turystyczny w zakresie rozwoju turystyki kulturowej. (abstrakt oryginalny)

11

Development of Tourism in Khmelnytsky Region

80%

Shorobura I., Dolynska O.

Studia Zarządzania i Finansów Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu

|

2017

|

nr 13 Perspektywy rozwoju organizacji w świetle paradygmatów zarządzania i finansów

81-88

Tourism fosters the democratization of society by raising people's cultural level and improving their health, and it contributes to the social and economic development of regions and the country as a whole. In the Khmelnytsky region there are 33 recreational facilities with almost 4 thousand places. They include 9 sanatoria, 3 sanatorium-dispensaries, 10 recreation centres, 11 health camps for children, 35 hotels for 2 thousand places. In the region there are 120 wildlife sanctuaries, 158 nature monuments, 35 monuments of landscape architecture, 17 nature reserves, and also the National Nature Park "Podilsky Tovtry," the largest one in Europe. The tourism development program in the Khmelnytsky region for 2013-2015 was developed in accordance with the requirements of the Law of Ukraine on Tourism, the Strategy of regional development of the Khmelnytsky region for 2011-2020, and the Order of the Cabinet of Ministers of Ukraine of August 6, 2008, No.1088-p. approving the tourism development and resorts strategy. (original abstract)

12

Progi rozwojowe w cyklu życia obszaru turystycznego na przykładzie Wschodniej Dzielnicy Uzdrowiskowej Kołobrzegu

80%

Miedziński M.

Ekonomiczne Problemy Turystyki

|

2017

|

nr 1(37)

2223-235

Celem opracowania jest ustalenie przebiegu zmodyfikowanego cyklu życia obszaru turystycznego (TALC) oraz wskazanie progów rozwojowych dla wyodrębnionej przestrzennie Wschodniej Dzielnicy Uzdrowiskowej Kołobrzegu. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych zbudowano tam kilka obiektów wczasowych, które funkcjonowały do końca lat dziewięćdziesiątych, a następnie w ich miejsce zbudowane zostały nowe obiekty hotelowo-sanatoryjne i apartamentowe. Proces ten został przedstawiony na przykładzie I i II linii zabudowy hotelowo-sanatoryjnej i apartamentowej rozmieszczonej na powierzchni 21 ha w bezpośrednim sąsiedztwie plaży. Kolejne 13 ha zlokalizowanych jest w dalszej odległości od plaży w ramach możliwej III linii zabudowy. W ostatnich latach odnotowano znaczący wzrost liczby miejsc noclegowych z kilkuset do ponad 4 tys. z możliwością dalszego ich zwiększenia do 9 tys. miejsc. III linia zabudowy może być obszarem lokalizacji dla kolejnych 8 tys. miejsc noclegowych. Możliwości lokalizacyjne i skala rozbudowy bazy noclegowej na tym terenie są uwarunkowane dostępnością plaż oraz powierzchnią plaży przypadającą na jednego wypoczywającego (ok. 10 m2/os.). Uwzględniono także zmiany zagospodarowania i pojemności bazy noclegowej oraz ograniczenia fizjograficzne, przestrzenne, funkcjonalne, komunikacyjne i urbanistyczne. Na podstawie przyjętego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wskaźnika urbanistycznego (500 os./ha) oraz docelowej pojemności plaż przy założeniu 10 m2 na 1 osobę wskazano progi rozwoju obszaru turystycznego. Dla wyraźnie wyodrębnionych i intensywnie zagospodarowywanych obszarów turystycznych posiadających plan zagospodarowania (MPZP) możliwe jest ustalenie progów rozwojowych i użycie do badań przestrzeni turystycznej tak zwanego progowego cyklu życia obszaru turystycznego (TTALC), którego założenia konstrukcyjne w postaci modyfikacji cyklu życia obszaru turystycznego mogą zostać zastosowane w prognozowaniu przemian obszarów turystycznych.(abstrakt oryginalny)

13

Efektywność środków wydatkowanych na rzecz rozwoju turystyki przez samorządy gminne wojewódźtwa łódzkiego

80%

Lawin M., Napierała T.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr 258 Wyzwania współczesnej polityki turystycznej : problemy funkcjonowania rynku turystycznego

113-126

Celem opracowania jest próba oceny efektywności wydatkowania środków finansowych, które gminy województwa łódzkiego przeznaczają na promocję i rozwój turystyki. Autorzy prezentują szeroko dyskutowany w literaturze problem zarządzania rozwojem turystyki na poziomie miast i gmin. Proponują również własny model oceny efektywności działań podejmowanych przez samorządy gminne na rzecz rozwoju turystyki. Krytycznie podchodzą do wniosków uzyskanych w badaniach empirycznych. Wskazują, że omawiana ocena efektywności wydatkowania środków na promocję i rozwój turystyki nie może zostać dokonana w sposób prosty i oczywisty.(abstrakt oryginalny)

14

Społeczno-ekonomiczne dysfunkcje rozwoju monokultury turystycznej na wschodnim wybrzeżu meksykańskiego Jukatanu

80%

Kowalczyk-Anioł J.

Ekonomiczne Problemy Turystyki

|

2017

|

nr 1(37)

209-222

Artykuł wpisuje się w nurt rozważań na temat dysfunkcji rozwoju współczesnej turystyki. Celem opracowania jest przedstawienie w formie studium przypadku uwarunkowań i aktualnego poziomu rozwoju turystyki na wschodnim wybrzeżu półwyspu Jukatan w stanie Quintana Roo oraz ocena jej wpływu na rozwój regionu. Przeprowadzona analiza dowodzi, że obok podkreślanych makroekonomicznych korzyści (dla kraju i regionu), zamiast oczekiwanego i deklarowanego impulsu dla rozwoju regionu, propagowany przez rządową agencję FONATUR od lat siedemdziesiątych XX wieku model masowej turystyki uruchomił w Quintana Roo zjawisko określane jako "koło zastoju", powodując szereg negatywnych społeczno-gospodarczych konsekwencji, w tym między innymi niekontrolowane procesy migracyjne, marginalizację rodzimej ludności (Majów) i eskalację ubóstwa(abstrakt autora)

15

Uwarunkowania i ocena potencjału turystycznego województwa podlaskiego

80%

Parzych K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2010

|

nr 52 Potencjał turystyczny. Zagadnienia przestrzenne

173-182

Potencjał turystyczny jest najczęściej definiowany jako wszelkie elementy przyrodnicze i antropogeniczne oraz zachowania człowieka, które mogą stać się bodźcem dla rozwoju turystyki1. W szerokim rozumieniu tego określenia, elementami potencjału turystycznego są istniejące walory turystyczne, zarówno naturalne, jak i antropogeniczne walory recepcyjne miejsca, na które składają się wszelkie elementy zagospodarowania turystycznego oraz dostępności komunikacyjnej, jak i całe otoczenie społeczne, kulturowe i gospodarcze, stwarzające przesłanki dla pojawienia się w danym miejscu ruchu turystycznego. Zdaniem J. Kaczmarka, A. Stasiaka i B. Włodarczyka na potencjał turystyczny składają się zasoby strukturalne (walory turystyczne, zagospodarowanie turystyczne, dostępność komunikacyjna) oraz zasoby funkcjonalne (ekonomiczne, polityczne, kulturowe, społeczno- -demograficzne, psychologiczne, technologiczne, ekologiczne)2. Pojęcie potencjału turystycznego jest terminologicznie bliskie pojęciu atrakcyjności turystycznej, znacznie częściej używanemu w literaturze przedmiotu3. W artykule podjęto zagadnienie potencjału turystycznego obszaru województwa podlaskiego wraz z jego oceną dla potrzeb rozwoju turystyki.(fragment tekstu)

16

Uwarunkowania rozwoju turystyki na przykładzie wsi podhalańskich

80%

Hełdak M., Raszka B.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2010

|

nr 52 Potencjał turystyczny. Zagadnienia przestrzenne

83-93

Celem pracy jest analiza uwarunkowań rozwoju turystyki w gminie Bukowina Tatrzańska, dokonana na podstawie oceny zasobów turystycznych przestrzeni, w tym potencjału przyrodniczego, kulturowego i infrastrukturalnego oraz kapitału ludzkiego i przedsiębiorczości społeczności lokalnej. Badania ujawniły, że w rozwoju turystycznym gminy, poza zasobami turystycznymi przestrzeni, niebagatelną rolę odegrały przedsiębiorczość społeczności lokalnej oraz jej potencjał organizacyjny. Nieformalne więzi społeczne i wzajemne zaufanie mieszkańców są tutaj impulsem działania dla nowych przedsięwzięć inwestycyjnych.(fragment tekstu)

17

Commissions for Border Waters and Their Role in the Development of Tourism. - on the Example of Poland with Particular Emphasis on the Southern Border

80%

Sanetra-Półgrabi S.

Scientific Journal of Bielsko-Biala School of Finance and Law

|

2021

|

nr 2

45-53

The article analyzes the significance of the commission for border waters, characterizes their structure and role, paying particular attention to the working groups, their tasks and achievements. Using the case study as a research method and basing on the existing literature on the subject in the field of political and administrative sciences, security sciences and other related disciplines, the main tasks of selected entities and their impact on the development of tourism were determined. Based on the analysis of the content of the minutes of the meetings of the representatives of the Polish-Slovak Commission for Border Waters and the Polish-Czech Commission for Border Waters, as well as their working groups, key areas related to the tasks they undertook for the period 2017-2019 were selected. These included: flood protection, planning and monitoring activities, implementation of the provisions of the Water Framework Directive as well as initiating and improving bilateral cooperation. Then, these areas were linked with activities that contribute to the development of tourism and what potential effects they bring. The article also indicates the final conclusions. (original abstract)

18

Finansowanie rozwoju turystyki na obszarach przyrodniczo cennych w regionalnych programach operacyjnych w perspektywach finansowych Unii Europejskiej w latach 2007-2013 i 2014-2020

80%

Meyer B., Panasiuk A.

Europa Regionum

|

2016

|

28

215-226

Przeprowadzona analiza dostępności środków Unii Europejskiej na rozwój regionalnej gospodarki turystycznej w dwóch kolejnych okresach programowania UE, wskazuje na wiele niejednoznaczności, a przede wszystkim na brak kontynuacji. Znaczący napływ środków UE do gospodarki turystycznej w okresie 2007-2013, mimo dużego strumienia zasileń, nie był wystarczająco efektywny. Głównym beneficjatem środków na projekty turystyczne były jednostki samorządu lokalnego, a finansowane cele obejmowały często oddziaływanie na rozwój infrastruktury lokalnej (kulturalnej, rekreacyjnej i sportowej), odpowiadając na potrze-by mieszkańców, a nie konieczne bezpośrednio na potrzeby turystów. Zadania z zakresu turystyki i środowiska przyrodniczego posiadły ograniczone możliwości wsparcia. Z zapisów RPO taka możliwość dotyczyła tylko trzech województw. W perspektywie 2014-2020 gospodarka turystyczna została zepchnięta na margines finansowania unijnego. Najistotniejszy zakres powiązań związanych z dostępem do środków UE na cele turystyczne obejmuje osie priorytetowe i działania w poszczególnych RPO w obszarze zagadnień środowiska przyrodniczego, a głównie ochrony jego dziedzictwa. Wszystkie województwa zadania z zakresu środowiska przyrodniczego wpisały do osi priorytetowych, umiejscawiając w ramach ich działania związane z turystyką na obszarach przyrodniczo cennych. Do zakończenia perspektywy finansowej UE na lata 2014-2020, tj. do 2022 roku należy oczekiwać realizacji projektów turystycznych związanych z udostępnianiem obszarów przyrodniczo cennych turystom oraz związanych z tym markowych produktów turystycznych. Działania te będą podobnie jak w minionej perspektywie prowadzone przede wszystkim przez podmioty samo-rządu terytorialnego. (abstrakt oryginalny)

19

Stan obecny i kierunki rozwoju ośrodków narciarskich w Polskich Karpatach

80%

Krzesiwo K.

Prace Geograficzne / Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2023

|

z. 171

101-124

Prognozy dotyczące rozwoju turystyki narciarskiej na świecie nie napawają opty- mizmem. Wiążą się one z wpływem zmian klimatycznych na skrócenie sezonu narciarskiego i na spadek popytu na uprawianie narciarstwa oraz z postępującym procesem starzenia się społeczeństw krajów rozwiniętych gospodarczo, skąd pochodzi najwięcej narciarzy i snow- boardzistów. ośrodki narciarskie na całym świecie stoją zatem w obliczu licznych wyzwań będących konsekwencjami tych zjawisk. Celem niniejszego artykułu było ukazanie obecnego stanu bazy narciarskiej w polskich Karpatach oraz określenie współczesnych kierunków roz- woju ośrodków narciarskich na tym obszarze. Do najważniejszych metod, które zastosowano w procesie badawczym, należały: inwentaryzacja infrastruktury narciarskiej, obserwacja terenowa, analiza stron internetowych ośrodków narciarskich i ich profili zamieszczonych w mediach spo- łecznościowych oraz wywiady z przedstawicielami czołowych przedsiębiorstw zarządzających ośrodkami narciarskimi. Stan infrastruktury dla narciarstwa zjazdowego w polskich Karpatach w pierwszej połowie 2020 r. liczył 469 urządzeń przeznaczonych do transportu turystów po sto- kach, w tym 91 kolei linowych, o łącznej długości 199,8 km i zdolności przewozowej 400,8 tys. osób/godz. oraz 528 tras zjazdowych o łącznej długości 304,7 km. najlepiej zagospodarowanymi regionami turystycznymi pod tym względem są Tatry i Podhale oraz Beskid Śląski. Spośród 91 miejscowości wyposażonych w wyciągi narciarskie i koleje linowe czołowe miejsca zajmują: Białka Tatrzańska, Krynica-Zdrój, Wisła, Zakopane i Szczyrk. Do najważniejszych trendów rozwojowych bazy narciarskiej w badanym regionie należy zaliczyć: modernizację i budowę nowych, wysokiej jakości urządzeń przeznaczonych do transportu narciarzy po stokach; rozbu- dowę oferty ośrodków narciarskich pod kątem sezonu letniego, w szczególności dla rowerzystów i rodzin z dziećmi; łączenie ofert wielu ośrodków narciarskich z regionu w postaci wspólnych skipassów; stosowanie specjalnych promocji cenowych na zakup karnetów narciarskich poza sezonem wysokim; stosowanie nowoczesnych narzędzi interaktywnych przyciągania klientów; wysoką koncentrację ruchu turystycznego w wybranych miejscowościach; rozwój infrastruktury przeznaczonej dla turystów podróżujących kamperami. Wymienione działania są najczęściej stosowanymi narzędziami adaptacyjnymi do zmian klimatycznych i demograficznych mających prowadzić do wzrostu rentowności ośrodków narciarskich. (abstrakt oryginalny)

20

Zmiana wizerunku województwa śląskiego pod wpływem rozwoju turystyki dziedzictwa przemysłowego

80%

Hendel M., Żemła M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2015

|

nr 379 Gospodarka turystyczna w regionie. Przedsiębiorstwo. Samorząd. Współpraca

269-277

W artykule omówiona została próba zmiany wizerunku województwa śląskiego polegająca na promowaniu pozytywnego postrzegania elementu tego wizerunku - dziedzictwa przemysłowego, dotychczas kojarzonego negatywnie i stereotypowo. Zaprezentowane zostały wyniki badań prowadzonych na zlecenie władz wojewódzkich przez różne pracownie badawcze w różnych okresach czasu. Wyniki te dowodzą, że zarówno działania w zakresie tworzenia produktu turystyki przemysłowej, jak i promocyjne przyniosły częściowy efekt. Zmiana wizerunku na bardziej pozytywny i docenienie atrakcyjności dziedzictwa przemysłowego regionu dotyczą przede wszystkim mieszkańców, natomiast mieszkańcy innych regionów kraju postrzegają atrakcyjność województwa przede wszystkim przez pryzmat jego części niezwiązanych z dziedzictwem przemysłowym(abstrakt oryginalny)