Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 102

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Town spatial planning
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Skuteczne planowanie urbanistyczne generuje wielowymiarowy kierunek zmian i wykorzystania przestrzeni. W wyniku tego procesu wraz ze zwiększaniem się przepływu pieszych odzyskiwana jest przestrzeń i jej żywotność ekonomiczna. Autor bada, pod wpływem jakich warunków przepływ pieszych wiąże się z konfiguracją przestrzeni. W artykule podjęto próbę ustalenia, jak układ przestrzenny budynków wpływa na gospodarcze, społeczne i środowiskowe efekty przepływu pieszych i interakcji społecznej.
Zmiany funkcjonalno-przestrzenne zachodzące w strefach podmiejskich, związane z poprawą standardów życia obywateli, nie podlegają sprawnemu zarządzaniu przestrzenią. Proces ten przybrał rangę problemu przestrzennego. Na przykładzie gminy Kobierzyce obliczono wskaźniki przestrzenne charakteryzujące miejscowości podmiejskie. W tym celu zastosowano m.in. wskaźnik rozlewania się zabudowy Ruska, miarę uszczelnienia gruntów wzbogacony o dane jakościowe gleb, wskaźnik gęstości zabudowy Galstera oraz wskaźnik kształtu Jianga. Badania dowiodły, że niezależnie od stosunkowo małej gęstości zabudowy miejscowości zlokalizowane najbliżej Wrocławia - Wysoka i Ślęza - charakteryzują się najbardziej nieforemnym kształtem. Jest to jeden z dowodów na brak wdrażania zasad zrównoważonego rozwoju w strukturze przestrzennej.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 1
115-130
The article is arguing that town planning requires a new restructure of design methodologies. It is stating that the complex aspects of planning require division of the whole process and should concentrate not only on the physical development phase but on all the complex growth procedures and tendencies. It should start from visionary socio-economic ideas and restrictions which would lead to futuristic interpretations of human needs and environmental aspects. Because of the complex aspects, the approach should be divided into three tears. The complexity of urban procedures should be robust in the upper tears but flexible in detailed interpretations. This only will provide the opportunity to respond adequately to the changing circumstances in urban development tendencies. The attached maps and graphs provide clear indication of the required activities, topics and procedures for a modern approach to urban planning. (original abstract)
Since the 1970s, the dominant form of residence in the Polish cities has been buildings that were homogeneous in their form and a spatial layout scheme. It has been criticized not only for visual reasons. This resulted in a phenomenon of almost total breakdown of social relationships in the housing unit areas. Dehumanisation of housing, weakening personal interactions, and an increase in risk caused a significant decrease of housing conditions. The programme of the socialist transformation of the country assumed creating similar housing conditions for all citizens. Newly built housing units were an example of the functional monotony, with scarcity of architectural forms, lack of green areas and services. These conditions were favourable for violating the neighbourly coexistence rules, hooligan's behaviour, as well as a decline in mutual recognition and personal safety. The beginning of the transformation process in Poland has caused fundamental changes in operating conditions and the role of housing. Recently constructed housing objects have begun to take varied forms. Nowadays, as far as housing is concerned, there seem to be two dominant phenomena: creating small, isolated housing composition layouts, and the formation of gated communities. New spatial and architectural standards, referring to both, the building blocks and their location on the building plot, as well as the elements of small architecture allow to create peculiar 'estate in estate' - small enclaves in the areas already partially developed, and in those of the early stages of development process. Buildings are located so that they create the inner yards (with playgrounds, green areas, car-parks). This way shaped space is supposed to be more easily tamed by its residents, stimulate creating housing communities, and cause greater concern for the surrounding areas. Residential settlements are characterised by smaller scale than in was in the in the 1960's-1980's. This applies to both, the number of buildings and the size of houses, which are much smaller, better adjusted to the human scale. The manifestation of the changes is the emergence of closed housing estates or buildings. The common denominator of all such objects is the spatial isolation. However, the physical barrier does not strengthen identification with the place of residence. Polish housing is at a stage of huge technological transformation which results in physiognomic changes. The houses built from prefabricated elements are characterised by simple forms with only few details. It is more and more common that buildings are 'revived' by a great variety of colours and materials, as well as by leaving flat roofs behind. The greatest potential for shaping the physiognomy of buildings is in the use of conventional or mixed technology. Newly built houses are characterised by simple forms and high aesthetics based on attention to details. The contemporary residential space changes according to the principles of the capitalist formation. It means that it is considerably shaped by economic criteria - those relating to the demand and the supply of housing and residential areas, as well as to the social factors (with the fundamental question: where and how we live?). Accommodation not only is a desirable good from the economic point of view, but also it is valuable as far as the social criteria are concerned, since it is seen as one of the indicators of social position.(original abstract)
|
2012
|
nr 3(81)
56-61
W artykule przedstawia się główne zasady lokalizacji cmentarzy w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawne oraz praktykę urbanistyczną. Jednocześnie dokonuje się przykładowej oceny usytuowania nekropolii w strukturze funkcjonalno-przestrzennej wybranego miasta (Leszna) analizując uwarunkowania ekofizjograficzne, powiązania komunikacyjne i charakter zagospodarowania otoczenia. Konkluzję opracowania stanowi stwierdzenie, że w przedmiotowej jednostce badawczej nie jest możliwe spełnienie wszystkich wymagań legislacyjnych, a pełniejsze zaspokojenie potrzeb społecznych związanych z dostępnością, funkcjonowaniem i estetyką cmentarzy wiązałoby się z poniesieniem znacznych nakładów finansowo-organizacyjnych zarówno przez lokalny samorząd, jak i wspólnoty parafialne. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Churches in city's landscape - contradiction of perception. An example of Łódź
75%
|
|
nr 9
143-160
Kościoły są nieodłącznym elementem krajobrazu polskich miast. Ich znaczenie w strukturach przestrzennych podlega jednak ciągłej ewolucji. Nowe budowle nie stanowią już punktów centralnych, czy dominant nawet najbliższego otoczenia. W procesie sukcesji przestrzennej w krajobraz władzy zdążyły już wpisać się banki i biurowce. Kościół jako instytucja stać się mniej znaczącym aktorem. Następuje również odejście od religijności i religii, choć jak dowodzą niektórzy jedynie pozorne (por. Casanova 2005). Z drugiej strony okazuje się, że kościół jako budowla jest centrum przestrzeni religijnej i to również, dla tych którzy deklarują, że ich związek z religią nie jest mocny. Na przestrzeni ostatnich lat zmieniły się oczekiwania wobec Kościoła i jego roli w życiu społecznym. Gdy mówimy o całej Polsce to z jednej strony pojawia się dojrzały katolicyzm - rośnie wskaźnik communicantes, relatywnie duża jest liczba osób upatrujących w kościele wartości nadrzędnych, z drugiej strony mamy do czynienia odrzuceniem Kościoła jako podmiotu życia politycznego. W Łodzi obraz jest bardziej spójny. Mieszkańcy nie są religijni, a Kościół jako instytucja i nośnik wartości marginalizowany. Ciekawym jest zatem jak ta sytuacja przekłada się na obecność Kościoła w przestrzeni miasta. Otoczenie istniejących budowli nową tkanką miejską i dopasowanie nowych kościołów do istniejącego krajobrazu zależy od poczucia estetyki architekta i inwestora, czyli proboszcza. Te niestety często są rozbieżne, i gotowe budynki mają niewiele wspólnego z pierwotnymi projektami. M. Grymin (2009) pisząc o lokalizacji zespołów parafialnych po 1945 r. wydziela kilka ich typów widocznych w aglomeracji. Są to lokalizacje: peryferyjne, w obszarach zieleni, w miejscach eksponowanych (węzłowych), w obszarach zwartej zabudowy, przy placach i w strefach międzyosiedlowych. Autor zauważa, że ze szkodą dla tworzenia przestrzeni miejskiej jest "wyrzucenie" kościołów z centrów osiedli. Mogą one mieć jego zdaniem funkcje centrotwórcze, ale tylko zaledwie jeden nowy łódzki kościół ma taką lokalizację - pw. Św. Faustyny na Placu Niepodległości. W opozycji do części postulatów architekta i dziedzictwa historycznego pozostają opinie Łodzian. Na pytanie gdzie powinien znajdować się kościół większość osób odpowiada - tam gdzie łatwo dotrzeć lub że nie ma to żadnego znaczenia. Na najładniejsze, czy eksponowane miejsce wskazywało nie więcej niż po 3% badanych. Ciekawie mieszkańcy miasta określają funkcje przestrzenne budowli sakralnych. Dla dwóch trzecich respondentów to przede wszystkim ozdoba architektoniczna i urozmaicenie krajobrazu. Co trzeci Łodzianin stwierdził, że kościoły pozwalają na określenie własnego położenia i są miejscem orientacji w terenie. Wynika z tego, że w ocenie użytkowników przestrzeni miasta świątynie stanowią jednak dominanty. Potwierdza to stwierdzenie o konieczności wyróżniania się z otoczenia obiektów kultu religijnego. Relatywnie niska religijność Łodzian nie powoduje, że wykluczają oni ze swojego otoczenia obiekty kultu religijnego, przeciwnie kościoły stanowią prawdziwe axis mundi sfery sacrum. Jak udowadniają badania taki proces może nastąpić z powodów bardziej prozaicznych - o lokalizacji kościołów często decyduje dostępność działek i konieczność uzupełnienia o funkcje religijne istniejących obszarów zabudowy mieszkaniowej.(abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Wybrane osiedla Katowic w perspektywie efektu depopulacji
75%
|
|
nr 223
140-151
Pod koniec lat 80. XX w. socjologowie H. Häußermann i W. Siebel po raz pierwszy sformułowali przypuszczenie, według którego miasta dotknięte kryzysem demograficznym mogą stanowić nowy model rozwoju. Został on przez nich nazwany kurczącym się miastem. Aktualnie w Katowicach mieszka 308 tys. mieszkańców (dane GUS), lecz za dwie dekady liczba ta spadnie do 229 tys. osób. W latach powojennych do miasta napłynęło 50 417 repatriantów i oni to w głównej mierze zasiedlili powstające osiedla mieszkaniowe. Artykuł skupia się na trzech katowickich osiedlach mieszkaniowych: im. Tysiąclecia, im. I.J. Paderewskiego oraz im. A. Zgrzebnioka, i pokazuje ich stan aktualny, zarówno urbanistyczny, jak i zasobowy, który został przebadany w ramach polsko-niemieckiego projektu badawczego, dotyczącego wielkich osiedli mieszkaniowych. Niezmiernie ważnym dla tych analiz był wybór osiedla komparatywnego, którym zostało lipskie osiedle Grünau, gdzie efekt depopulacji i starzenia się społeczeństwa jest już od lat widoczny. Głównym celem artykułu jest więc nie tylko pokazanie różnic, jakie występują na osiedlach polskich i osiedlu niemieckim, lecz przede wszystkim wskazanie perspektywy rozwoju, która pozwoliłaby z jednej strony na zastosowanie pozytywnych wzorców, z drugiej dałaby szansę uniknięcia błędów, jakie popełniono na osiedlu Grünau, podejmując drastyczne kroki w obliczu depopulacji.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote The City as a Pretext for Developing Logistic Concepts
75%
Celem artykułu jest przedstawienie ogólnego zarysu spojrzenia autora na miejskość bazującą na koncepcji rozwoju logistyki miejskiej. Autor w oparciu o przegląd różnych aspektów rozwoju miasta ukazuje znaczenie logistyki pod względem siły absorbcji miejskiej logistyki w celu kreowania publicznej oraz semipublicznej przestrzeni, jak również w celu poprawy jakości życia poprzez rozwijanie miejskiej infrastruktury logistycznej.(abstrakt oryginalny)
9
75%
|
2015
|
nr 52
77-94
Autor od kilkunastu lat samodzielnie lub w zespołach badawczych prowadzi badania nad funkcjonowaniem przestrzeni publicznych miast Górnego Śląska. Poniższy tekst jest próbą refleksji, która zrodziła się podczas ich trwania. Autor skoncentrował się w nim na problematyce nowych mieszczan i funkcji, które przestrzeń publiczna pełni wobec nich. Celem tekstu jest pokazanie katowickiej ulicy Mariackiej jako przestrzeni dla tej grupy społecznej. W początkowej części tekstu podjęta została próba pokazania problematyki tworzenia się nowych mieszczan w Polsce. Następnie autor przedstawia specyfikę ulicy Mariackiej. W kolejnej części omówione zostały funkcje przestrzeni publicznych. W zasadniczej części tekstu przedstawiono funkcje, które spełnia wobec nowych mieszczan katowicka ulica Mariacka. (abstrakt oryginalny)
This paper presents the concept and methodology for assessing the market potential of local convenience shops in spatial terms. The methods concerned are based on spatial analyses using information derived from open data concerning local population density and competing establishments. The study focused on four main stages, including the estimation of shop density, population density, the compilation of a market potential map, and data reclassification to identify the potential for the location of new shops. The area under study comprised three cities: Łódź, Poznań, and Wrocław. The results of the study suggest that a high market potential does not concern the most populated areas but less populated ones, which is mainly due to much less competition. It was also indicated that the study may serve an important role in terms of sustainable urban development and an improvement in the inhabitants' quality of life.(original abstract)
Gospodarowanie przestrzenią w dużym mieście jest procesem skomplikowanym, gdyż uczestniczy w nim wielu aktorów. Pojawiają się problemy przestrzenne i ekologiczne, które wywoływane są głównie przez zdywersyfikowane pojmowanie dostępnej przestrzeni. Autorzy poprzez analizę wybranych aspektów potencjału Krakowa pokazali jego miejsce w Polsce. Ponadto poddano analizie uzyskane informacje w granicach administracyjnych Miasta Krakowa podczas badań ankietowych. Końcowa ocena uwypukla stanowisko przedstawicieli władz poszczególnych dzielnic dotyczące sposobów i jakości zagospodarowania przestrzennego w mieście. Przeciwstawiono także "zrozumienie" mieszkańców Krakowa oraz ich zainteresowanie zmianą w przestrzeni wynikającą bezpośrednio z opracowań planistycznych oraz decyzji administracyjnych. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule przedstawiono aspekty praktyczne tworzenia prognoz skutków finansowych uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego z uwypukleniem tematyki związanej z kosztami kształtowania przestrzeni publicznej.
|
2018
|
58
19-27
Many cities in the North are adopting an inclusionary housing policy in response to housing affordability and social inclusion, which is implemented in very few cities in the South. There is a research gap to determine the potential of this planning instrument in the fast growing cities in developing countries. This research reviews the possibility of implementing inclusionary housing policies there. This is case study research, which has selected Dhaka, the capital city of Bangladesh, as a case study city. Data have been collected from both primary sources (site surveys and in-depth semi-structured interviews) and secondary sources. A qualitative thematic analysis has been performed. This research revealed that implementing inclusionary housing policy in Dhaka is currently challenging due to the lack of legal, financial and organisational capacity. However, this policy can be enabled through the revision of housing policy, the legal and institutional frameworks, financial mechanisms, the knowledge base, and finally through political will. (original abstract)
Zrównoważony rozwój miast jest nadrzędnym celem planowania rozwoju, w tym rozwoju przestrzennego, na poziomie lokalnym. Za podstawę osiągnięcia takiego rozwoju powszechnie przyjmowana jest koncepcja zintegrowanego planowania przestrzennego. Dotychczasowe badania w tym zakresie koncentrują się jednak raczej na planowaniu na poziomie metropolii i dużych miast, zaś mniejsze jednostki przestrzenne są raczej pomijane. W niniejszym artykule, na podstawie badań empirycznych przeprowadzonych w dziesięciu małych i średnich miastach w Niemczech i Polsce, oceniona zostanie zgodność praktyk planowania przestrzennego z podejściem zintegrowanym. Szczegółowej analizie poddane zostaną takie aspekty, jak np. rozpowszechnienie podejścia planistycznego, w którym uwaga skoncentrowana jest na danym obszarze, traktowanym w sposób całościowy, w przeciwieństwie do tradycyjnych praktyk, polegających na uwzględnianiu w planowaniu zapotrzebowania na tereny pod zabudowę mieszkaniową, a także potrzeba aktywnego kierowania rozwojem przestrzennym przez władze lokalne oraz dostrzeganie potrzeby realizacji priorytetów przestrzennych (takich jak rozwój terenów typu brownfield czy też dysfunkcyjnych terenów wewnątrzmiejskich). Chociaż istnieją pewne wyniki badań w tym zakresie, dotyczące głównie operacyjnych aspektów planowania, wynikających z dwóch odmiennych, krajowych systemów planowania, wyniki te wskazują również na silną zależność stosowania zintegrowanych praktyk planowania od sytuacji społeczno-ekonomicznej i pozycji hierarchicznej danego miasta, wykraczających poza kontekst krajowy. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 693
187-202
W artykule zaprezentowano proces przemian użytkowania ziemi w oparciu o podstawowe jednostki ewidencyjne, jakimi stały się 4 byłe dzielnice administracyjne Krakowa. W latach 1973-1991 funkcjonowały dzielnice: Krowodrza, Nowa Huta, Podgórze i Śródmieście.
|
2018
|
nr 42
81-89
Współczesne miasta to złożone systemy funkcjonalno-przestrzenne. Ich struktura przestrzenna zdefiniowana jest przez układy komunikacyjne splatane z systemami zieleni miejskiej, a komponowana przez trójwymiarową formę zabudowy, przestrzeni publicznych i terenów zieleni. Ta forma urbanistyczna stanowi pewną całość, której wartości przestrzenne nie tylko kształtują funkcjonalność miasta, ale również jego tożsamość, której najważniejszym wyznacznikiem jest właśnie tkanka miejska. Tożsamość miasta jest natomiast istotnym elementem procesu umacniania lub czasem budowania jakości kulturowej, tworzącej system wartości będących ważnym elementem oceny skutków polityki przestrzennej miasta. Istotne dla procesu porządkowania czy też uczytelniania kompozycji urbanistycznej są dokumenty planistyczne, które powinny stanowić narzędzie do tworzenia nowych i ochrony istniejących wartości przestrzennych danego obszaru miasta. Działania podejmowane w miastach w zakresie planowania ich rozwoju przestrzennego w kontekście tworzenia wartości przestrzennych koncentrują się na kilku aspektach. Pierwszym z nich jest odnowa przestrzeni miejskiej realizowana w ramach projektów rewitalizacyjnych. Drugim są strategiczne projekty urbanistyczne, które wspomagają równoważenie rozwoju społeczno-gospodarczego na całym obszarze miasta. Trzecim aspektem, wspomagającym dwa poprzednie, są inicjatywy społeczne podejmowane w celu zagospodarowania niewielkich przestrzeni miejskich bądź też inspirowania lokalnych władz do realizacji inwestycji ważnych dla lokalnych społeczności. (abstrakt oryginalny)
Turystyka i rekreacja są w szczególny sposób powiązane z percepcją krajobrazu. Efekt pełnego wypoczynku uzyskuje się w atrakcyjnym krajobrazie multisensorycznym, czyli rejestrowanym również poprzez inne zmysły niż wzrok. Celem badań była identyfikacja krajobrazów mutlisensorycznych oraz próba wykazania ich znaczenia w procesie pozawzrokowej percepcji przestrzeni miejskiej, co może mieć szczególne znaczenie w kształtowaniu przestrzeni atrakcyjnej turystycznie i rekreacyjnie, zwłaszcza dla osób niepełnosprawnych. W badaniach zastosowano metodę ankietową, którą objęto różne grupy odbiorców. W świetle przeprowadzonych badań wydaje się, że w projektowaniu ogólnodostępnych przestrzeni miejskich, w tym terenów o funkcji wypoczynkowo-rekreacyjnej, wskazane jest wykorzystywanie i utrwalanie naturalnych walorów środowiska, gdyż mają one pozytywny wpływ na percepcję.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 9/3
35-44
Analizy zacienienia są wykonywane od kilkunastu lat. Powszechnie są one tworzone na podstawie danych rastrowych z zapisanymi atrybutami wysokościowymi. Niewątpliwą zaletą użycia rastra jest szybkość i prostość analizy, dużym minusem są różnego typu ograniczenia. Jednym z nich jest niemożność wykonania prawidłowej analizy modelu miasta 3D. Analiza oparta tylko na danych rastrowych nie daje odpowiedzi na pytanie, co się dzieje na elementach pionowych budynków, a przecież sumarycznie powierzchnie tych elementów (ścian) w dużych miastach przewyższają znacznie powierzchnie elementów poziomych i skośnych, które da się zapisać w postaci rastra. Dopiero od niedawna dostępne są narzędzia do wykonywania analiz zacienienia na modelach 3D. Jednak takie narzędzia są drogie i mają pewne ograniczenia. Na przykładzie aplikacji ArcGIS można stwierdzić, że takimi ograniczeniami są trudność w wyznaczaniu powierzchni zacienionych wraz z ich statystyką. W przypadku aplikacji Bentley Microstation V8i minusem jest brak wpływu na statystykę wynikową i fakt, że wygenerowane dane są dostępne tylko w postaci wyświetlanego wyniku. Wprawdzie powstają dodatki do różnych aplikacji, ale są one płatne i również nie zapewniają stuprocentowej kontroli nad prezentacją wyników. W niniejszym artykule rozważana jest możliwość wykonania analizy zacienienia wysokich zabudowań miejskich oraz jej wizualizacji przy wykorzystaniu algorytmu śledzenia promieni dostępnego w aplikacji Blender udostępnianej na licencji GPL. Autor przetestował działanie aplikacji na przykładzie modelu 3D fragmentu miasta zbudowanego na potrzeby analizy, a także modelu miasta rzeczywistego (Nowy Jork).(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 60
259-268
Autorka w artykule przedstawia metodykę prowadzenia badań w projekcie finansowanym przez niemieckie Ministerstwo Edukacji i Badań pt. "Integrated catchment management and risk-based resource allocation in urban and peri-urban areas" oraz w grancie wewnątrzuczelnianym AR w Szczecinie Nr BW/HE/03/03. Miejscem badań są obszary aglomeracji Stuttgartu nazywane w literaturze, peri-urban, mieszczące się na przejściowych obszarach między miastem a obszarami wiejskimi. Są to aktualnie obszary podlegające intensywnym badaniom ze względu na ich bardzo dużą dynamikę i stale zmieniające się funkcje miasta i jego centrum. Autorka stosuje podejście agentowe wychodząc od modeli automatów komórkowych. Definiuje podstawowe pojęcia takie jak: rodzaje automatów komórkowych, typy agentów, sąsiedztwo, stany komórki, renta położenia (bid rent), efekty zewnętrzne. W artykule autorka wyprowadza podstawowe zależności dla efektów zewnętrznych. (abstrakt oryginalny)
Dlaczego miasta sie kurczą i jakie w tym kontekście działania należy podjąć? W prezentowanym artykule podjęta zostaje problematyka kurczenia sie miast ze szczególnym uwzględnieniem implikacji dla planowania przestrzennego i użytkowania ziemi w Łodzi. Rozważania skoncentrowane zostały na strukturach instytucjonalnych, które wymuszają i kształtują działania polityczne odpowiadające na proces kurczenia się miast. Przedstawiono także analizę porównawczą tego zjawiska w obszarach metropolitalnych krajów OECD. Choć Łódź rozpoczęła strategie inwestowania i odnowy miejskiej w celu ograniczenia trendu depopulacji, brak zarządzania metropolitalnego oraz sprzyjanie procesom niekontrolowanego rozwoju przestrzennego zagraża rentowności podatkowej oraz zrównoważonemu rozwojowi obszaru metropolitalnego w sferze zarówno gospodarczej, społecznej, jak i środowiskowej. Kluczową rolę w tworzeniu pozytywnych bodźców, które ułatwia kurczącym sie miastom - takim jak Łódź, dostosować sie do zmieniających sie uwarunkowań rozwoju, pełnią władze szczebla centralnego. Władze miejskie mogą bowiem samodzielnie nie poradzić sobie z tym problemem. Celem artykułu jest przybliżenie procesów prowadzących do kurczenia sie populacji Łodzi oraz przedstawienie zaleceń, które w postaci odpowiednich działań instytucjonalnych i zachęt politycznych mogą przeciwdziałać wspomnianym procesom.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.