Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Transakcje papierami wartościowymi
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Choć niektóre elementy potrzebne do utworzenia jednolitego europejskiego rynku finansowego wydają się do siebie pasować, brakuje jeszcze kilku istotnych, determinujących zgranie narodowych rynków w jeden mechanizm gospodarczy. Europejski Bank Centralny rozważa wprowadzenie nowej usługi, która umożliwiałaby rozrachunek transakcji na papierach wartościowych. Przyczyni się to do integracji unijnego rynku depozytowo-rozliczeniowego.
2
Content available remote Hierarchizowana sekurytyzacja kredytowa na przykładzie transakcji CLO
84%
W artykule przedstawiono metodę szacowania struktury terminowej niewykonywania zobowiązań oraz wyceny hierarchizowanych roszczeń z tytułu zadłużeń wrażliwych na niewykonanie zobowiązań dla sekurytyzacji opartej na instrumentach CLO (Collateralized Loan Obligations - CLO) z wykorzystaniem kaskadowania strat. Model ewaluacji określa, w jaki sposób podział strat między emitentami i inwestorami przez hierarchizację wpływa na sposób, w jaki sekurytyzacja przenosi sekurytyzowane zagrożenie z tytułu ryzyka kredytowego na ryzyko inwestycyjne wspomagane dźwignią wyemitowanych transzy. (fragment tekstu)
Przedstawione w artykule inicjatywy integracyjne związane z rozliczaniem transakcji międzynarodowych papierami wartościowymi są propozycjami rozwiązań problemów, jakie napotykają różne instytucje działające na rynkach kapitałowych. Obecnie trudno jednoznacznie rozstrzygnąć, która z prezentowanych koncepcji przekształci się w dominujący model rozliczeniowy, tym bardziej iż daje się zauważyć tendencję zbliżania się do siebie poszczególnych koncepcji.
W praktyce wymienia się różnorodne techniki pozyskiwania kapitału przez spółki. Jednym z alternatywnych źródeł finansowania (w relacji np. do kredytu bankowego czy faktoringu) jest sekurytyzacja. Łączy ona korzyści, jakie oferuje kredyt oraz faktoring. Celem artykułu jest przedstawienie sekurytyzacji jako jednego z możliwych narzędzi kapitałowego wsparcia przedsiębiorstw. Przez pojęcie sekurytyzacji należy rozumieć nadanie wybranym aktywom płynności poprzez ich przekształcenie w dług inkorporowany w papiery wartościowe zabezpieczone innymi aktywami, tzw. aktywami sekurytyzowanymi.
Omówiono rolę spółki specjalnego przeznaczenia w procesie sekurytyzacji. Przybliżono kategorie ryzyka pojawiającego się przy dokonywaniu transakcji sekurytyzacyjnych. Przeanalizowano europejski rynek papierów sekurytyzacyjnych.
Instrumenty pochodne są obecnie podstawowymi instrumentami ograniczenia ryzyka rynkowego ponoszonego zarówno przez banki, jak i ich klientów korporacyjnych. Jednak instrumenty pochodne nie tylko pełnią funkcję zabezpieczenia przez ryzykiem, lecz niekiedy same generują ryzyko dla tych podmiotów. Jedną z metod ograniczenia ryzyka transakcji instrumentami pochodnymi jest wdrożenie przez banki/firmy inwestycyjne regulacji markets in financial instruments directive (MiFID). Przesłanką wprowadzenia MiFID był obowiązek przedstawienia klientowi przez bank/firmę inwestycyjną informacji na temat charakteru instrumentu finansowe- o i opis ryzyka, jaki się z nim wiąże, po to, by mógł on dokonywać operacji zgodnych ze swoimi oczekiwaniami inwestycyjnymi. Celem artykułu jest wskazanie znaczenia norm ostrożnościowych przy zawieraniu przez banki transakcji na rynku instrumentów pochodnych, w tym w szczególności wytycznych dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID) oraz jej znaczenia dla działalności banków/firm inwestycyjnych i ich klientów.(abstrakt oryginalny)
Transakcje repo to operacje finansowe, znane przede wszystkim jako operacje rynku otwartego banków centralnych - u nas obecne od pięciu lat. Przedmiotem tych operacji są zazwyczaj bony skarbowe, jakkolwiek możliwe jest dokonywanie analogicznego obrotu przy ustanowieniu jako ich przedmiotu rzeczy ruchomych - z tym zastrzeżeniem, iż w takim razie najczęściej nie byłyby to operacje dokonywane w ramach aukcji rynku otwartego. Autorzy artykułu zajęli się wyłącznie takim charakterem obrotu. Rozważania odnoszą się do dwu kwestii: charakteru prawnego samych operacji tudzież ich administracyjno-organizacyjnej struktury. Problematyka prawna koncentruje się na zastosowaniu konstrukcji kodeksowych do transakcji repo. Definicja prawna jest względnie prosta: transakcja repo zachodzi wtedy, gdy oferent proponuje nabycie papieru wartościowego, którego nie jest emitentem i który po zakończeniu operacji zachowa swą gospodarczą przydatność. Jednocześnie, w ofercie zobowiązuje się on nieodwołalnie do odkupu przedmiotu transakcji w ustalonym terminie i po ustalonej cenie, zaś nabywca przyjmuje te warunki za nieodwołalnie wiążące i jedynie w kwestii ceny ma możność przedstawiania własnych propozycji. Obowiązujący w Polsce Kodeks cywilny zna taką formę transakcji, defniując ją jako sprzedaż z zastrzeżeniem odkupu - art. 593 i nast. k.c. Na temat tego zjawiska prawnego przeważają poglądy zgodne z tu wyłożonymi. Istnieje jednak również przekonanie o dopuszczalności uznania tej formy obrotu za pożyczkę papierów wartościowych. Jest ono nie do zaakceptowania w warunkach prawa polskiego, które nie zna formy pożyczki papierów wartościowych (art. 720 k.c.) i pożyczki zabezpieczonej papierami wartościowymi. Ta ostatnia koncepcja dotyczy stanowiska organów unijnych, jakkolwiek nie jest akceptowana w większości krajów członkowskich UE. Równie doniosłe są jednak problemy o charakterze organizacyjno-proceduralnym. Obrót ten stanowi formę niewładczego realizowania przez organ publiczny, jakim jest bank centralny, jego celów władczych w sferze podstawowej funkcji konstytucyjnej: polityki pieniężnej. Charakterystyka wariantów operacji repo i reverse repo oraz repo "nieprawdziwe" powinna wzbogacić teoretyczną bazę tego obrotu, który stał się doniosłym instrumentem w obrocie finansowym, mimo skromnej literatury. (abstrakt oryginalny)
W roku 2005 zezwolenie KPWiG otrzymały cztery podmioty - Opera, Investors, Intrum Justitia oraz Superfund. Działalność operacyjną rozpoczął także Copernicus Capital. Tak więc, choć rok 2005 wydawał się rekordowym po względem "wykwitu" nowych TFI, wiele wskazuje na to, iż w roku 2006 będzie podobnie.
Fuzje, przejęcia, alianse strategiczne, tworzenie struktur holdingowych, budowa konsorcjów są wszechobecne na rynku krajowym i zagranicznym - wynika to z globalizacji oraz prób sprostania narastającej konkurencji. Coraz częściej można spotkać różne formy koncentracji przedsiębiorców. Przyczyną tego zjawiska jest m.in. efekt synergii, chęć pozyskania nowych rynków zbytu, zapewnienia kanałów dystrybucji, zabezpieczenia kontroli nad rynkiem dostaw, etc.
Główną przyczyną dekoniunktury na europejskich rynkach papierów wartościowych był kryzys finansów publicznych w niektórych krajach Unii Europejskiej. W listopadzie 2009 roku minister finansów Grecji podał informację o katastrofalnym stanie finansów publicznych w tym kraju. Podobne dane opublikował w styczniu 2010 roku rząd hiszpański, a w maju przedstawiciel rządu węgierskiego. Ekonomiści obawiali się, że ujawniający sie kryzys finansów publicznych może przyczynić sie do powrotu recesji zapoczątkowanej w lipcu 2007 roku. Przejawem narastających obaw było zachowanie się kursów akcji na giełdach papierów wartościowych. W tym czasie odnotowywano duże wahania cen akcji, które miały swoje odbicie w wartości indeksów i kapitalizacji poszczególnych rynków. W celu uchwycenia rozmiarów i wpływu kryzysu na rynki giełdowe, została przeprowadzona analiza zmian zachodzących na wybranych rynkach państw zagrożonych katastrofą finansów oraz krajów posiadających dobrą sytuację w zakresie kształtowania się deficytu budżetowego. W wyniku dokonanych badań zostały wykazane pewne zależności oraz wpływ kryzysu na wyniki osiągane przez poszczególne rynki papierów wartościowych. (abstrakt oryginalny)
Transakcje krótkiej sprzedaży polegają na sprzedaniu papierów wartościowych, a następnie ich odkupieniu. W artykule wyjaśniono podstawowe pojęcia związane z transakcjami krótkiej sprzedaży. Przedstawiono jej mechanizm na polskim rynku, uregulowany rozporządzeniem RM z 1999 roku. Przybliżono problemy oraz wskazano propozycje zmian, które powinny doprowadzić do uaktywnienia tego instrumentu na polskim rynku papierów wartościowych.
W ciągu ostatnich dwóch miesięcy osoby zarządzające spółkami notowanymi na GPW lub zasiadające w ich radach nadzorczych przeprowadziły kilkanaście znaczących transakcji giełdowych. Poczynania menedżerów lepiej obrazują kondycję zarządzanej przez nich firmy niż sprawozdania finansowe. Zdaniem autorki drobni akcjonariusze powinni patrzeć co robią z akcjami prezesi spółek, gdyż transakcje tych osób są barometrami kursów akcji.
Artykuł stanowi kontynuację tekstu odnoszącego się do transakcji przejęć spółek. W niniejszej części zaprezentowane zostały kwestie związane z łączeniem spółek, w szczególności zaś z procedurą, wymogami i skutkami prawnymi takich transakcji.
Celem artykułu jest przybliżenie zagadnienia znaczących transakcji wewnątrzgrupowych w konglomeracie finansowym oraz wskazanie i próba wyjaśnienia kwestii kontrowersyjnych. Podjęto próbę wskazania powodów objęcia nadzorem znaczących transakcji wewnątrzgrupowych w konglomeracie finansowym, a także próbę sprecyzowania kryteriów, którymi należy się kierować, przeprowadzając takie transakcje. Poruszono również zagadnienie stron transakcji wewnątrzgrupowych, kwalifikowania transakcji wewnątrzgrupowej do kategorii "znaczących" transakcji, a także obowiązków związanych z przeprowadzaniem takich transakcji.
W Polsce wielkie pieniądze wciąż budzą kontrowersje. O największych transakcjach wciąż wiadomo niewiele. Część tajemnic odkrywa tylko giełda, a na przykład na przełomie stycznia i lutego Bill Gates sprzedał akcje warte 750 mln dolarów - zaledwie kilka miesięcy po tym, jak na jego konto wpłynęło ponad 800 mln z innej transakcji. Na analitykach z Wall Street nie zrobiło to większego wrażenia.
Krótka sprzedaż, czyli sprzedaż papierów, których się jeszcze nie ma, ale które będzie można szybko pożyczyć, to transakcja, która zwiększa płynność rynku finansowego i stymuluje jego rozwój. Na polskim rynku wciąż brakuje takich instrumentów. W artykule przedstawiono bariery hamujące transakcje krótkiej sprzedaży na polskim rynku.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.