Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 81

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Transatlantic relations
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Przedstawiono zagadnienie instytucjonalizacji stosunków transatlantyckich w trzech okresach: w dobie zimnej wojny, po zimnej wojnie i u progu XXI wieku. Stwierdzono, iż wzajemne wsparcie w ramach wspólnoty państw demokratycznych, posiadających wspólne korzenie kulturowo-cywilizacyjne, stanowi istotę zinstytucjonalizowanej współpracy transatlantyckiej. Jest fundamentem na którym oparte jest amerykańsko-europejskie partnerstwo, wspólnota transatlantycka.
2
Content available remote Transatlantyckie obroty usługowe Unii Europejskiej w świetle zasad WTO
100%
Celem artykułu jest analiza obrotów usługowych UE z USA i Kanadą przeprowadzona zgodnie z regułami GATS. W badaniach uwzględniono trzy pierwsze formy świadczenia usług wskazywane przez WTO, pomijając tryb 4. - obecność osób fizycznych świadczących usługi. Proces badawczy objął zarówno tradycyjne studia literatury, jak również wskaźnikową analizę danych statystycznych dotyczących handlu usługami. O doborze okresów badawczych (2010-2016 dla GATS-1 i GATS-2 oraz 2010-2014 dla GATS-3) przesądziły względy metodologiczne oraz dostępność danych statystycznych. Z przedstawionych badań wynika, iż w analizowanych latach nastąpiła dynamiczna intensyfikacja transatlantyckich obrotów usługowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza jej wymiany z USA. Analiza jednoznacznie dowodzi ogromnego znaczenia GATS-3 w wymianie usługowej UE z partnerami zza Atlantyku, a zwłaszcza w imporcie. W ramach tego modelu handlu usługowego USA i Kanada posiadają bardzo dużą przewagę nad UE. (abstrakt oryginalny)
The International System is traversing a challenging stage in its evolution. The United States should carefully consider the risks of an idiosyncratic leadership and closely work with their European partners, securing a world order based on the norms of multilateralism and democracy. Still, the US President Donald Trump unveils an approach based on emotional and synchronous elements. As a matter of consequence, the EU is considering other geopolitical alternatives to accomplish its goals and deliver the best outcome to the people it serves and for global prosperity. The paper investigates the very specific psychological factors influencing Trumpian political thinking and justifying his corresponding foreign policy decision-making processes, in the current transatlantic environment. By contextual examples, the analysis reveals the sensitivities and flaws in applying a subjective, belief-based approach of international (bilateral) relations. We put things into a broader perspective, by analysing the implications of such political behaviour patterns for the international liberal order, in the circumstances of the more and more prominent geopolitical triangle: the EU-China-the US.(original abstract)
Donald Trump's "America-first" diplomacy has undermined the foundations of many alliances, including a transatlantic relationship on which post-war liberal order would rest. Under the current American presidency, EU-US relations are facing significant challenges whose implications are still far from clear. The list of discrepancies between the allies are growing ever longer and the American administration's decisions are antithetical to those taken by Brussels and other European capitals. Divisions, among other things, have occurred over policies towards the Paris Climate Agreement, Joint Comprehensive Plan of Action and the Middle East approach. The special relationship between Europe and United States can no longer be taken for granted. In this presented paper, the author has looked beyond current political disagreements in order to focus on the long term factors underlying the "special relationship". The rationale behind this research is the dawn of great power politics that happens during the transition from uni-to-multipolar order. America's disengagement from (and defunding of) the global scene means that the European Union will have to adjust to a world with numerous centres of power and different sources of threat. Ursula von der Leyen announced, upon assuming office in December 2019, that she would lead a "geopolitical Commission" engaged in tackling global challenges. All of this in the face of the first American administration in post-war history that opposes European integration. Due to the space limit (and deservedness for sole attention), the security and defence dimension of transatlantic cooperation will only be briefly mentioned. Regardless of any comments made by former European Commission President Jean-Claude Juncker that the European Union will not create an alternative model to NATO, the creation of a Permanent Structure Cooperation (PESCO) and the establishing of a European Defence Fund cannot be limitted. Enhanced European defence will be essential for a "healthy transatlantic partnership with the United States". That partnership will, almost certainly, become more transactional.(original abstract)
This article examines whether calls for European 'strategic autonomy' in response to Trump's rhetoric are qualitatively different from earlier disagreements in US-EU relations. By doing so, it re-assesses Geir Lundestad's concept of "Empire by Invitation" to illustrate constraints for the development of such an autonomy especially in defence affairs. We argue that the US's involvement in European defence affairs was never an invitation to 'empire', as the invitational aspect was based on consent. A process has been accelerated by the Trump presidency whereby this consent has shifted towards strategic estrangement. However, the article argues that the reactive and intergovernmental nature of EU foreign and security policy continues to hamper more autonomous policy planning in CSDP matters - different readings about cyclical disruptions in EU-US relations notwithstanding. The article finally discusses how the introduction of new CSDP mechanisms impacts on this debate.(original abstract)
François Hollande became a president of the 5th French Republic in a difficult moment for its international interests. In Europie, Africa and the Middle East, France had to face multiple unfavorable events and processes. Instability in the Arab states, civil war in Syria and Mali or eurozone crisis had major importance for the French international status and security. In this context, it is important to consider, what kind of approach to these challenges was adopted by the new president? Furthermore, did he remain faithful to the traditional fundaments of the French foreign policy? Therefore, this article is an analysis of the elements of continuity and change in the diplomacy of the 5th Republic between May 2012 and October 2013, basing on its European, American, African and Arab policy.(original abstract)
Autor odnosi się m.in. do zasadniczych przesłanek dynamicznych przemian bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w drugiej dekadzie XXI w. oraz podejmuje sformułowanie szerszej refleksji na temat kształtowania od lat 90. przez państwa zachodnie na czele z USA nowego ładu międzynarodowego, opierającego się na wartościach demokratycznych oraz zasadach gospodarki liberalnej.
8
75%
Migracje ludności do państw Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego z obszarów przyległych do kontynentów europejskiego i północnoamerykańskiego, a także państw sąsiadujących stały się dla nich jednym z fundamentalnych wyzwań pierwszej połowy XXI w. W sferze bezpieczeństwa międzynarodowego wynika to z kilku równocześnie zachodzących zjawisk. Pierwszym jest transparentność granic i kontrola nad ich przekraczaniem. Drugie to ochrona ładu międzynarodowego na styku granic państw Unii Europejskiej, Sojuszu Północnoatlantyckiego oraz przylegających do nich obszarów. Trzecim jest zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego państw wspólnoty transatlantyckiej, na które wywierają wpływ migracje ludności. Czwartym - zagadnienia tożsamości indywidualnej i zbiorowej, charakteru i sposobów integracji społecznej migrującej ludności na tle starzejących się społeczeństw. Piątym wreszcie - praktyczne zapewnienie bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego, przede wszystkim przy wykorzystaniu metod rozwoju ekonomicznego i zapewniania praw człowieka. (fragment tekstu)
Robert Kagan is one of these American scientist, who brightly and precisely define his opinions on the most important matters related with the international arena safety. Trough scientific articles to books, he analyses the "disorders" of the Global Order after the Cold War - called often "period of deregulation". The article shows, there are difficulties with the term "Global Order" after the Cold War. Also its shows the meaning and importance this Global Order to the modern international policy. R. Kagan's thought, based on the so-called hierarchic vision of this Order, which United States as the most important imperium ("creator/stabilizer" of it). Each "disorders" of this Order connected with such dangers like: asymmetric threats, international terrorism, growth the autocratic states and different elements, influences on this Global System. The North Atlantic Treaty Organization is not able to deal from all these problems. It is political-military Atlantic Allied, which has limited possibilities, especially in the economic and cultural (soft power) level. R. Kagan pays attention on the NATO. This organization sets on military operations, extinguishing conflicts, humane actions, which unfortunately often turn into armed fight. For this global structure is harder dissolves such affairs like: the growth of "failing states", problems of security co-operation, the challenges connected with economic crisis and others ecological difficulties. These threats/challenges standing before the NATO in the nearest future. There are plenty of questions about appear and shape this organization (next extensions), its aims and position of the USA, like the only and the most important leader of the NATO.(original abstract)
Most atlantycki i organizacje stanowiące jego instytucjonalne filary, łączący jedną cywilizację demokracji, praw i wolności człowieka, rządów prawa i gospodarki rynkowej, jest zwykle widziany z geopolitycznej perspektywy państw dużych, bez prób analizy wagi tego mostu i znaczenia dla mostu państw średniej wielkości. Ta perspektywa jest dodatkowo zaburzana przez różnice w postrzeganiu znaczenia poszerzania europejskiego filaru mostu w stosunku do poszerzania filaru amerykańskiego. Celem artykułu jest zbadanie wagi uczestnictwa Polski i Meksyku w instytucjach mostu atlantyckiego z ich perspektywy. Prowadzimy interdyscyplinarne badanie relacji regionalnych i transregionalnych ugrupowań integracyjnych i sojuszu obronnego. Szukamy odpowiedzi na pytanie o możliwą sytuację geopolityczną i geo-ekonomiczną Polski i Meksyku w przypadku osłabienia bądź rozpadu UE, NAFTA i NATO. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Znaczenie sektora energetycznego w relacjach transatlantyckich
75%
Surowce mineralne, a zwłaszcza surowce energetyczne oraz dostęp do energii są niezwykle istotnymi czynnikami warunkującymi wzrost gospodarczy, rozwój gospodarczo-społeczny i postęp technologiczny. Państwa, które posiadają ograniczone zasoby energetyczne, chcąc utrzymać się na ścieżce zrównoważonego rozwoju, a także stale rozwijać swój potencjał konkurencyjności są zmuszone do zapewnienia ciągłości dostaw surowców energetycznych i nawiązywania współpracy z gospodarkami surowcowymi. Artykuł jest próbą wskazania znaczenia energii dla gospodarki, zidentyfikowania wyzwań dla sektora energetycznego Unii Europejskiej, a także w miarę możliwości udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaką rolę w relacjach transatlantyckich pełni sektor energetyczny. Wypunktowane zostaną także inicjatywy Unii Europejskiej oraz Stanów Zjednoczonych w zakresie działań i wzajemnej współpracy w sektorze energetycznym. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza ryzyka skutków podpisania Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji dla Unii Europejskiej, w obrębie przyjętej metodologii badawczej. Realizację celu osiągnięto poprzez omówienie: istoty partnerstwa transatlantyckiego, ekonomicznych relacji pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi oraz ryzyka wprowadzenia Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji dla Unii Europejskiej. W opracowaniu przyjęto następującą hipotezę badawczą: ocena ryzyka skutków wprowadzenia Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji dla Unii Europejskiej, nie daje obecnie legimityzacji do podpisania tego Porozumienia. Badania oparto na modelu UN-GPM (UNGlobalPolicy Model). Wyniki przeprowadzonych badań pokazują, że negocjacja TTIP w takim kształcie jak obecnie doprowadzi w UE do spadku PKB, dochodów osobistych i zatrudnienia, wzrostu niestabilności finansowej oraz utrzymania ciągłej tendencji spadkowej udziału pracy w tworzeniu PKB. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Konsekwencje brexit dla przyszłości współpracy transatlantyckiej
75%
Celem artykułu jest ocena wpływu decyzji Wielkiej Brytanii o wystąpieniu z Unii Europejskiej na dalszy rozwój współpracy transatlantyckiej. Przyjęto tezę, iż w okresie najbliższych lat umowa TTIP nie zostanie sfinalizowana, a stan stosunków umownych pomiędzy UE i USA na skutek zmiany woli politycznej i uwarunkowań negocjacji po ogłoszeniu brexit ulegnie zmianie. Zaprezentowana zostanie historia współpracy transatlantyckiej i geneza TTIP oraz stan negocjacji i ich prawne uwarunkowania po ogłoszeniu brexit. Przeanalizowany zostanie handel Unii Europejskiej i USA z Wielką Brytanią z wykorzystaniem wskaźników dynamiki handlu, pokrycia handlu oraz wskaźników relacji eksportowo-importowej. Wyniki analizy wskazują stały wzrost wolumenu wymiany handlowej obu partnerów, przy malejącej dynamice wzrostu. Zaprezentowano możliwe scenariusze dotyczące porozumień gospodarczych w świetle impasu negocjacji TTIP. (abstrakt oryginalny)
W wyniku zmian w międzynarodowym układzie sił gospodarczych oraz w związku z pojawieniem się globalnych zagrożeń terroryzmem i nasileniem antyzachodniej retoryki w świecie rola i pozycja Wspólnoty Transatlantyckiej (WT) w systemie międzynarodowym uległy transformacji. W okresie zimnej wojny WT definiowano w kontekście podziału Wschód-Zachód, a po jej zakończeniu w układzie Północ-Południe. W ostatnich kilku latach, pod wpływem zmian strukturalnych w systemie międzynarodowym, zaczyna się ją postrzegać w dualistycznym układzie ze Wspólnotą Pacyfiku. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o istotę WT oraz okre ślenie jej miejsca we współczesnym systemie międzynarodowym. (abstrakt oryginalny)
Prezentowana analiza przemian systemu bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w drugiej dekadzie XXI w. stanowi kontynuację wcześniejszych badań na temat strategicznego wymiaru współpracy transatlantyckiej. Jej zasadniczym celem jest dokonanie pogłębionej oceny przemian polityczno-militarnych i społecznych aspektów bezpieczeństwa transatlantyckiego o charakterze globalnym i regionalnym. Towarzyszące im wyzwania i zagrożenia o charakterze wewnętrznym oraz międzynarodowym narastały już od początku XXI w., jednak dopiero w latach 2013-2015 postawiły pod znakiem zapytania dotychczasowy system bezpieczeństwa i współpracy w Europie, mozolnie budowany po przezwyciężeniu konfliktu Wschód-Zachód na przełomie 1989 i 1990 r.(fragment tekstu)
Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Transatlantic Relations in Post-Bipolar Era : Strategy for a "New Europe"
75%
Współcześnie region określany mianem Nowej Europy doświadcza złożonego i ważnego okresu rozwoju w swojej historii. Większość państw regionu znajduje się na ostatnim etapie transformacji: zrywają z pozostałościami geopolitycznego porządku z czasów dominacji Związku Radzieckiego i koncentrują się na uczestnictwie w formach regionalnej lub globalnej integracji. Podobny scenariusz miał miejsce w Europie Środkowo-Wschodniej pod koniec XX w. W obu przypadkach kluczowe znaczenie miało oddziaływanie aktorów zewnętrznych, głównie jednoczącej się Europy i Stanów Zjednoczonych, którzy budowali paradygmat rozwoju państw regionu. Stawały one w obliczu dylematu wyboru pomiędzy atlantyckim wektorem polityki zagranicznej (pozycja Stanów Zjednoczonych jest tradycyjnie mocna w regionie) a pogłębianiem współpracy z Unią Europejską, do której większość z nich należy.(abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Teoretyczne aspekty instytucjonalizacji stosunków transatlantyckich
75%
Artykuł jest próbą określenia czym jest instytucjonalizacja stosunków transatlantyckich, jaką grupę państw ona obejmuje i jaki jest rodzaj więzi, która stanowi o złożoności relacji.
Foreign policy is not only a reaction to the world as it is, but it also attempts to build a world as it should be. The European Union, being an actor on the international scene, grounds its external action in conceptions of the necessity of multilateralism and in building postmodern (post- Westphalian) notions of state sovereignty. These elements are an inherent part of the Union's "foreign policy/identity nexus". The identity is reinforced by significant "Others", who do not share the EU's view of the ideal world order. The Donald Trump administration's reluctance and even repudiation of multilateral solutions is a challenge for the operationalization of the EU's "foreign policy/identity nexus" and thus the US is currently in the position of the Union's constitutive "Other". However, while we would expect that this development would reinforce the EU's external action identity, the Trump presidency has at the same time empowered antiglobalist and sovereigntist forces in Europe, which will drive wedges into EU foreign policy and cause further incoherence, especially along the new/ old member state divide.(original abstract)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.