Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Monaster w Ujkowicach - prawosławne sanktuarium w województwie podkarpackim

100%

Szpara K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 66 Turystyka religijna: atrakcje turystyki religijnej

355-364

Województwo podkarpackie jest bardzo zróżnicowanym pod względem przyrodniczym i kulturowym obszarem Polski. Jego współczesny wizerunek kształtowało pogranicze, na którym te ziemie od zawsze funkcjonowały. Różnorodność kulturowa regionu stanowi o jego bogactwie. Przez wieki ścierały się na tym terenie wpływy polskie, ruskie (Łemkowie i Bojkowie), żydowskie, ukraińskie i inne. Decyduje to o jego atrakcyjności i umożliwia rozwój wielu typów i form turystyki. Wyróżniającymi się formami turystyki poznawczej są: turystyka przyrodnicza i kulturowa(fragment tekstu)

2

Turystyka przyrodnicza, ekoturystyka i turystyka zrównoważona - problemy klasyfikacyjne

84%

Adamski P., Ciapała S.

Folia Turistica / Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie

|

2016

|

nr 40

9-26

Cel. Usystematyzowanie relacji pomiędzy trzema tytułowymi pojęciami - turystyką przyrodniczą, ekoturystyką i turystyką zrównoważoną. Metoda. Dokonano przeglądu występujących w literaturze definicji tytułowych pojęć. Na tej podstawie wyróżniono podstawowe, stosowane przez badaczy grupy kryteriów definicyjnych, co umożliwiło wyznaczanie trzech osi przestrzeni optymalizacyjnej: (i) oś stopnia poszanowania środowiska przez turystę, (ii) oś stopnia naturalności odwiedzanego terenu oraz (iii) oś poziomu przyrodniczych zainteresowań turysty. Za pomocą położenia, w stworzonej przez osie przestrzeni optymalizacyjnej zdefiniowano pojęcia "ekoturystyki", "turystyki przyrodniczej" oraz poziom poszanowania środowiska turystyki zrównoważonej. Wyniki. Ustalono, że źródłem występujących w literaturze przedmiotu niekonsekwencji w definiowaniu turystyki przyrodniczej i ekoturystyki jest stosowanie różnych, nie zawsze przystających do siebie kryteriów. Kryteria te, w dużej części, odpowiadają odmiennym osiom zaproponowanej przestrzeni optymalizacyjnej dla usług turystycznych, w której wyróżniono trójwymiarowe obszary odpowiadające rozpatrywanym pojęciom. Obszary te do pewnego stopnia pokrywają się, wskutek czego przy definiowaniu ich wzajemnej relacji nie można zastosować podejścia dysjunktywnego. Niektóre formy turystyki przyrodniczej spełniają kryteria ekoturystyki, a inne nie. Z kolei nie wszystkie formy turystyki spełniające kryteria "ekoturystyki" mogą być uznawane za turystykę przyrodniczą. Ograniczenia badań i wnioskowania. Podstawowym ograniczeniem jest zawężenie wnioskowania do trzech kryteriów oraz brak metodyki pozwalającej na ilościowe oszacowanie poziomu realizacji analizowanych kryteriów. Implikacje praktyczne. Zaproponowane podejście do analizowanych form turystyki może być pomocne przy tworzeniu dokumentów planistycznych dla obszarów chronionych (np. PZO Natura 2000), gdyż zmniejsza ryzyko nieporozumień związanych z różną interpretacją preferowanych form turystyki. Oryginalność pracy. Praca prezentuje nową, oryginalną metodę klasyfikacji form turystyki opartych na walorach przyrodniczych, kojarzonych z turystyką przyrodniczą. Rodzaj pracy: metodyczno-przeglądowa. (abstrakt oryginalny)

3

Możliwości wykorzystania krajobrazu dolin rzecznych w rozwoju ekoturystyki i turystyki przyrodniczej na wybranych przykładach

84%

Machnik A., Basińska-Zych A.

Studia Periegetica

|

2013

|

nr 2(10) Współczesne tendencje rozwoju turystyki w Polsce = Current Trends in the Development of Tourism in Poland

61-73

Doliny rzeczne od dawna stanowiły przedmiot zainteresowania ludzi, zarówno w kontekście społeczno-gospodarczym, jak i w sensie naukowym. W ujęciu holistycznym stanowią one szczególny typ złożonego ekosystemu, a ich struktura przyrodnicza jest niezwykle bogata i cechuje się dużą różnorodnością biologiczną. Dla turysty krajobrazy dolin rzecznych stanowią na ogół dużą atrakcję i są często wykorzystywane, choćby jako przestrzeń rekreacyjna. Natomiast ekoturystyka - najbardziej wysublimowana forma podróżowania przyjaznego środowisku, odbywająca się zwykle na obszarach o najwyższych walorach przyrodniczych i krajobrazowych - może przyczynić się również do ochrony tych krajobrazów. Jeszcze większe możliwości prezentowania turystom i uwrażliwiania ich na piękno i znaczenie walorów przyrodniczych dolin rzek stwarza turystyka przyrodnicza, która nie ma tak wysokich wymagań wobec uczestnika i organizatora. (abstrakt oryginalny)

4

Kształtowanie postaw studentów jako przejaw społecznej odpowiedzialności uczelni w kształceniu kadr turystycznych

84%

Maćkowiak M., Jęczmyk A., Uglis J.

Ekonomiczne Problemy Turystyki

|

2017

|

nr 2(38)

61-71

Współczesne uczelnie ze względu na zmiany zachodzące w ich otoczeniu coraz częściej w swojej działalności upodabniają się do organizacji biznesowych. Podobnie jak przedsiębiorstwa zaczynają sobie zdawać sprawę ze znaczenia, jakie dla ich efektywnego funkcjonowania ma idea społecznej odpowiedzialności. Najbardziej bezpośrednimi interesariuszami szkół wyższych są studenci, których należy przygotować do odnalezienia się na rynku pracy. W artykule dokonano krótkiej analizy problematyki społecznej odpowiedzialności uczelni oraz przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych wśród studentów kierunków turystyka i rekreacja oraz turystyka przyrodnicza Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Badania dotyczyły zachowań pracowników uczelni, które mogą wpływać na kształtowanie etycznych i społecznie pożądanych postaw studentów.(abstrakt oryginalny)

5

Turystyka przyrodnicza w mieście

84%

Machnik A.

Studia Periegetica

|

2018

|

nr 1(21) Uwarunkowania aktywności turystyczno-rekreacyjnej w metropoliach

119-135

Celem artykułu jest przedstawienie możliwości wykorzystania terenów zieleni miejskiej do realizowania turystyki przyrodniczej. Różnorodność zarówno tej formy turystyki, jak i charakteru zielonej infrastruktury miast pozwala na przygotowanie bardzo szerokiej i zróżnicowanej oferty w tym zakresie. W artykule podjęto próbę uporządkowania teoretycznych podstaw zagadnienia turystyki przyrodniczej, miast zrównoważonych i roli zieleni w rozwoju i kształtowaniu przestrzeni publicznej miast oraz w życiu mieszkańców i turystów. Przedstawiono również obiekty i obszary atrakcyjne dla miłośników tej formy turystyki. Wydaje się, że miasto, a zwłaszcza obszary metropolitarne są mimo wszystko atrakcyjne dla turystyki przyrodniczej. (abstrakt oryginalny)

6

Dziedzictwo przyrodnicze w rozwoju turystyki kulturowej na terenach wiejskich

84%

Machnik A., Kurczewski R.

Turystyka Kulturowa

|

2014

|

nr 7

34-48

Tereny wiejskie ze względu na dziedzictwo naturalne i kulturowe oraz dobre warunki wypoczynkowe (cisza, spokój, czyste środowisko) są atrakcyjne pod względem turystycznym, zwłaszcza dla zwolenników takich form turystyki jak turystyka kulturowa i turystyka przyrodnicza. W sposób naturalny zawierają one bowiem w swoim obrębie tradycje i obyczaje oraz elementy kultury materialnej, które powstały w wyniku wzajemnego, wielowiekowego przenikania się świata natury ze światem kultury. Umiejętne wykorzystanie wiedzy na ten temat powoduje zwiększenie atrakcyjności oferty wielu gospodarstw agroturystycznych oraz imprez organizowanych w ramach turystyki wiejskiej. Autorzy pragną zatem przybliżyć wybrane zagadnienia dotyczące motywów przyrodniczych w kulturze, zwrócić uwagę na możliwości wykorzystania zasobów i walorów dziedzictwa przyrodniczego w rozwoju różnych form turystyki kulturowej na terenach wiejskich. W artykule zaprezentowane zostaną związki pomiędzy obydwoma sferami, wynikające z nich problemy i zagrożenia, a także korzyści płynące z takiej zależności. (abstrakt oryginalny)

7

Jak rozumieć turystykę przyrodniczą? Studium przypadku młodzieży akademickiej

84%

Graja-Zwolińska S., Spychała A.

Turyzm

|

2013

|

23

|

z. 1

37-45

Turystyka przyrodnicza z jednej strony stanowi w ostatnich latach istotną część światowego przemysłu turystycznego, z drugiej nastręcza badaczom wielu problemów w definiowaniu samego zjawiska. Czy jego wyznacznikiem winno być miejsce realizacji aktywności turystycznej czy dominujący motyw jej uprawiania? Czy w świetle teorii, jak i praktyki w ogóle istnieje potrzeba porządkowania tej terminologii? Autorki artykułu podjęły próbę "dyskusji" z literaturą zarówno zagraniczną, jak i krajową, a następnie starały się poznać rozumienie analizowanego terminu wśród studentów poznańskiej uczelni, szczególnie związanej ze środowiskiem przyrodniczym. Artykuł należy traktować jako przyczynek do dalszych rozważań i analiz w kontekście teoretycznym i praktycznym. (abstrakt oryginalny)

8

Main Destinations for One Day Leisure Trips in the Area of Poznań Metropolis

84%

Zamelska M., Kaczor B.

Studia Periegetica

|

2018

|

nr 4(24) Tourism and Recreation in Cities and Regions Development

77-91

Celem artykułu jest identyfikacja głównych obszarów i form jednodniowej aktywności wypoczynkowej mieszkańców na terenie metropolii Poznań. Przyjęto hipotezy, iż dominującym obszarem aktywności turystyczno-wypoczynkowej badanych mieszkańców jest Dolina Warty i jej główne dopływy, a najczęstsza forma aktywności to turystyka kwalifikowana, turystyka przyrodnicza, rekreacja ruchowa, relaks i wypoczynek. Do weryfikacji hipotez wykorzystana została metoda sondażu diagnostycznego, z zastosowaniem wywiadu z kwestionariuszem. Badania przeprowadzono w latach 2015 i 2016, na próbie ok. 1600 mieszkańców metropolii. Artykuł ma charakter badawczy i dotyczy preferencji w zakresie użytkowania przestrzeni turystyczno-wypoczynkowej Metropolii Poznań. Praktyczną implikacją artykułu jest wskazanie poziomu aktywności w konkretnych strefach turystyczno-wypoczynkowych obszaru badań, celem ich klasyfikacji. Wyniki potwierdziły obie przyjęte tezy. Głównymi kierunkami jednodniowych wyjazdów wypoczynkowych mieszkańców okazały się obszary Doliny Warty oraz Dolin Rzek Głównej i Cybiny (szczególnie okolice Jeziora Maltańskiego). Natomiast preferowane turystyczne formy rekreacji to turystyka kwalifikowana, przyrodnicza, relaks, wypoczynek i rekreacja ruchowa. (abstrakt oryginalny)

9

Tourism Ecology: Towards a New Discipline

67%

Lorant D., Bujdosó Z.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Turystyki i Ekologii

|

2012

|

R. I, t. 2, nr 2

91-96

Turystyka przyrodnicza stanowi szeroką kategorię alternatywnej formy turystyki. W prezentowanym artykule opracowano charakterystykę zrównoważonego rozwoju i postawy odpowiedzialności w turystyce. W pracy wykorzystano pojęcie ekologii turystyki, traktując je jako nowy termin, obejmujący teorię i praktykę rozwoju turystyki, umożliwiającą efektywny rozwój obszarów wiejskich, przy wykorzystaniu tak zasobów naturalnych jak i społeczno-kulturowych. (abstrakt oryginalny)

10

Do Polish tourists want wellbeing tourism? Preferences for wellbeing tourism versus the psychological wellbeing of individuals

67%

Młynkowiak-Stawarz A.

e-mentor

|

2023

|

nr 2

56-68

This paper is part of a study on the impact of tourism experiences on the psychological wellbeing of individuals. Integrating the approach of positive psychology and research on tourists' behaviour within the field of marketing, Caroll Ryff's concept of psychological wellbeing and the concept of wellbeing tourism were used for this purpose. The aim of the research was to investigate differences in the level of perceived psychological wellbeing by tourists preferring different types of wellbeing tourism, and the article presents theoretical and practical premises for defining wellbeing tourism. Wellbeing tourism can be defined as a specific type of tourism based on six pillars that ensure a sustainable approach to travel and leisure - simultaneous care for the body, soul, and mind of the tourist, as well as the environment, society, and economy of the destination area. Through analysis of variance, it was found that these differences are significant for those preferring natural and cultural wellbeing tourism, and they are also influenced by the perception of one's financial situation. Applying the results of the study will enable tourism enterprises to design an offer for tourists that will increase their sense of psychological wellbeing.(original abstract)

11

Zarządzanie wiedzą i edukacja dla potrzeb turystyki przyrodniczej i ekoturystyki

59%

Machnik A.

Współczesne Zarządzanie

|

2013

|

nr 1

148-158

Turystyka przyrodnicza i ekoturystyka są w Polsce wciąż niedoceniane, mimo iż na świecie rośnie popyt na tego typu imprezy. Brakuje zarówno kadr przygotowanych do zaprojektowania i poprowadzenia wycieczki przyrodniczej lub ekoturystycznej, jak i systemu zarządzania wiedzą o przyrodzie w gminie. W artykule podjęta została próba usystematyzowania zagadnień definicyjnych oraz zidentyfikowania potrzeb turystów w stosunku do oferty przyrodniczej, jak i określenia zadań dotyczących edukacji przyszłych organizatorów w tym zakresie. Zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych wśród turystów w trzech parkach krajobrazowych województwa wielkopolskiego, dotyczące potrzeb ankietowanych w odniesieniu do zdobywania wiedzy przyrodniczej oraz satysfakcji z pobytu w parku. (abstrakt oryginalny)