Bezdomność jest trudnym zjawiskiem społecznym, uzależnionym od wielu czynników, do których należą, m.in. kwestie ilościowe, dynamika zjawiska, postrzeganie przez społeczeństwo, zmiany w strukturze populacji bezdomnych, skala potrzeb ludzi bezdomnych, przyczyny wykluczenia z aktywności społecznej i zawodowej. Obraz bezdomności w Polsce odnosi się do danych socjodemograficznych (liczba osób bezdomnych, miejsce przebywania, przyczyny, wiek, wykształcenie, czas pozostawania w bezdomności, źródła dochodu i inne) oraz postrzegania zjawiska bezdomności i bezdomnych przez państwo i społeczeństwo. Ochrona ludzi w kryzysie bezdomności uwarunkowana jest prawnie, począwszy od Konstytucji po ustawy i rozporządzenia. Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując z organizacjami społecznymi i osobami fizycznymi. Istnieje wiele organizacji polskich jak i międzynarodowych, które wspomagają wyjście z kryzysu bezdomności. (abstrakt oryginalny)