Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 90

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Ubezpieczenia emerytalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Bezpieczeństwo planów emerytalnych jest jednym z najistotniejszych elementów ich systemu utworzonego w USA. Zarówno regulacje prawne, jak i organy nadzoru zabezpieczają prawa objętych nimi pracowników oraz pracodawców tworzących poszczególne plany emerytalne. Uregulowania prawne, które funkcjonują w systemie amerykańskim w sposób istotny przyczyniają się do wzrostu zabezpieczenia finansowego obywateli USA. Podstawą prawną, która definiuje zasady tworzenia i funkcjonowania planów emerytalnych w sektorze prywatnym, jest Ustawa o Emeryturach Pracowniczych z 1974 r (Employee Retirement Income Security Act). W niniejszym opracowaniu analizie poddano wybrane elementy uregulowane w treści ERISA związane z obowiązkami informacyjnymi planów emerytalnych, zasadami uczestnictwa oraz nabywania praw do świadczeń przez pracowników.(abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest analiza systemu repartycyjnego i kapitałowego ubezpieczeń emerytalnych w świetle uwarunkowań demograficznych. (fragment tekstu)
Bardzo trudnym okresem dla funkcjonowania systemu emerytalnego jest czas wypełniony zadaniami, które łączą zmierzch starych uregulowań i przejście do modelu funkcjonującego w pełni na nowych zasadach. Przewidywania przedstawiane przez rodzimych reformatorów oraz polityków społecznych wskazują, iż zakończenie okresu przejściowego dla całości systemu nastąpi nie wcześniej aniżeli po 2030 r. Pełna jego stabilizacja oraz ewentualność zmian w strukturze opłacania składki przewidywana jest po tej dacie, co wydaje się w pełni uzmysławiać trudności realizacji przedsięwzięcia. (fragment tekstu)
Celem niniejszej pracy jest prezentacja możliwości zastosowania diagramu Lexisa do analiz demograficznych w ubezpieczeniach emerytalnych. (fragment tekstu)
5
Content available remote Charakterystyka zarządzania ubezpieczeniami społecznymi w Polsce
61%
Celem artykułu jest omówienie podstawowych zagadnień dotyczących zarządzania ubezpieczeniami społecznymi przez instytucje państwowe, głównie w aspekcie prawnych regulacji tego zarządzania. Uczyniono to poprzez charakterystykę zarządzania podstawowymi rodzajami ubezpieczeń. Ubezpieczenia społeczne są podstawowym instrumentem stosowanym przez państwo w ramach polityki socjalnej. Są one regulowane przez normy prawa publicznego. Przez przedmiot ubezpieczenia rozumie się niezawiniony brak dochodu, powstały w wyniku zarówno zdarzeń losowych, jak i szczególnych sytuacji rodzinnych. (abstrakt oryginalny)
6
61%
Przedmiot i cel pracy Przedmiotem pracy była ocena ubezpieczenia emerytalnego w ZUS i KRUS z punktu widzenia ubezpieczonego i finansów publicznych. Celem opracowania było obliczenie różnicy efektywności oszczędzania ubezpieczonych w ZUS i w KRUS. Materiały i metody opracowaniu wykorzystano literaturę w zakresu ubezpieczeń społecznych, akty prawne, dane statystyki masowej oraz informacje statystyczne KRUS i ZUS. Zastosowano metody analizy opisowej i analizy finansowej. Wyniki badań przedstawiono z wykorzystaniem metody tabelarycznej. Wyniki W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, iż aktualnie w Polsce adekwatność dochodowa ubezpieczenia emerytalnego wynosi około 50%. Jest ona znacznie niższa od uznawanej za optymalną, którą ocenia się na 70%. Udział dotacji na ubezpieczenie emerytalne w wydatkach budżetowych w Polsce rośnie i w 2018 roku wskaźnik ten wynosił 16,16%. Wnioski Efektywność oszczędzania w ubezpieczeniu emerytalnym w KRUS jest ponad 6 krotnie wyższa niż efektywność oszczędzania emerytalnego w ZUS. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem opracowania jest obecny stan prawny w zakresie zbiegu ubezpieczeń społecznych z uwzględnieniem kumulacji i rozłączności poszczególnych tytułów ubezpieczenia emerytalnego i rentowych. Autorzy podejmują także próbę wskazania optymalnego kierunku przyszłych zmian i budowy nowego modelu kumulacji tytułów ubezpieczenia społecznego. Przeprowadzona analiza pozostaje w ścisłej korelacji z koniecznością rozszerzenia zakresu podmiotowego ubezpieczenia społecznego oraz dążeniem do uproszczenia systemu i ujednolicenia zasad podlegania ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym. Ocena przydatności stosowania zbiegu tytułów ubezpieczenia społecznego oraz zaproponowana koncepcja modelu kumulacji tytułów uwzględnia potrzebę zwiększenia poziomu przychodów FUS oraz prognozy źródeł finansowania przyszłych świadczeń. (abstrakt oryginalny)
Zmiany systemu emerytalnego w Polsce są już faktem. Przyjęte rozwiązania stanowią całkowitą zmianę w stosunku do dotychczasowego systemu i odzwierciedlają powszechnie akceptowaną ideę systemu "wielofilarowego". Do głównych przyczyn wprowadzenia nowych rozwiązań w ramach systemu emerytalnego należy zaliczyć: ♦ starzenie się społeczeństwa (wzrost procentowego udziału osób w wieku nieprodukcyjnym w społeczeństwie), ♦ wydłużanie się życia ludzkiego (wzrasta okres pobierania świadczeń emerytalnych), ♦ niewydolność dotychczasowego systemu repartycyjnego (szczególnie mocno objawiło się to w latach 90. kiedy nastąpił gwałtowny wzrost liczby świadczeniobiorców, przy spadku liczby osób płacących składki w rezultacie spadku zatrudnienia), znaczne obciążenie budżetu państwa wydatkami na cele emerytalne.(abstrakt oryginalny)
Przeprowadzono symulację oszczędzania na Indywidualnym Koncie Emerytalnym. Omówiono indywidualne ubezpieczenia na życie o charakterze oszczędnościowym lub ochronno-oszczędnościowym.
W niniejszym opracowaniu przedstawiono zasady funkcjonowania IKE na rynku finansowym, miejsce jakie zajmuje konsument IKE oraz poziom wiedzy społeczeństwa Polskiego na temat IKE. W wyniku kampanii prowadzonej przez państwo, o zwiększenie świadomości konsumentów na temat dodatkowego oszczędzania na przyszłą emeryturę wzrosła liczba zawieranych umów o prowadzenie IKE. (fragment tekstu)
Artykuł jest próbą rozpoznania perspektyw rozwoju systemu indywidualnych kont emerytalnych w Polsce. celem artykułu jest identyfikacja szans i zagrożeń na rynku IKE.
W ostatnich latach w wielu państwach przeprowadzono głębokie reformy powszechnych systemów zabezpieczenia emerytalnego. Są one przede wszystkim konsekwencją finansowej niewydolności systemów dotychczas istniejących, która wynika głównie z przyczyn demograficznych. Najczęstszym kierunkiem ewolucji jest wzrost znaczenia form kapitałowych oraz podniesienie rzeczywistego wieku przejścia na emeryturę.(abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera zestawienie liczby skarg z zakresu zabezpieczenia emerytalnego wpływających do rzecznika ubezpieczonych w latach 2008-2011. W artykule opisano problemy systemu zabezpieczenia emerytalnego w Polsce w kontekście skarg kierowanych do rzecznika ubezpieczonych. Ponadto przedstawiono tryb rozpatrywania skarg oraz wynik interwencji w sprawach zakończonych z zakresu zabezpieczenia emerytalnego podejmowanych przez rzecznika ubezpieczonych. (abstrakt oryginalny)
Po odzyskaniu niepodległości II Rzeczpospolita stanęła przed problemem istnienia na jej terytorium porządku prawnego odziedziczonego po trzech zaborcach. Sytuacja taka miała odzwierciedlenie również w ubezpieczeniach społecznych, a szerzej w zabezpieczeniu społecznym. Najbardziej rozwinięty system ubezpieczeń istniał na ziemiach byłego zaboru pruskiego. Wiązało się to z tym, że Niemcy były ojczyzną ubezpieczeń społecznych. Mniej rozwinięty system funkcjonował na ziemiach byłego zaboru austriackiego, a prawie wcale nie istniał na ziemiach byłego zaboru rosyjskiego. W II Rzeczypospolitej najwcześniej wprowadzono z centralizowane ubezpieczenie chorobowe. W styczniu 1919 r. zaczął obowiązywać dekret o ubezpieczeniu chorobowym, zastąpiony następnie ustawą z 1920 r. Prace nad ujednoliceniem ubezpieczeń społecznych toczyły się w latach 1917-1934. Jednym z wyników tych prac było przygotowanie projektu jednolitego ubezpieczenia społecznego dla pracowników umysłowych. W 1924 r. ustawodawstwo poaustriackie dotyczące ubezpieczenia wypadkowego rozciągnięto na ziemie byłego zaboru rosyjskiego. Natomiast z 28 marca 1933 r. pochodzi ustawa o ubezpieczeniu społecznym, tzw. ustawa scaleniowa. Jej największym osiągnięciem było wprowadzenie ubezpieczenia emerytalnego robotników - wprowadzenie go odbyło się jednak kosztem ubezpieczenia chorobowego. Do ubezpieczenia wypadkowego zakwalifikowano ryzyko trzech chorób zawodowych. Ustawa nie przewidywała w stosunku do rent inwalidzkich rozróżnienia na inwalidztwo częściowe i całkowite. Przepisy dotyczące ubezpieczeń społecznych w II Rzeczypospolitej należało scalić, a niekiedy tworzyć na nowo - przed II wojną światową powstało w Polsce w tym celu ponad 100 aktów prawnych. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszego opracowania są zagadnienia teoretyczne i ekonomiczne składki emerytalnej, należącej do wyodrębnionej prywatnej części ubezpieczenia emerytalnego. (fragment tekstu)
16
Content available remote Doubezpieczenie emerytalne w racjonalizowaniu systemu zabezpieczenia społecznego
61%
Przeprowadzane na całym świecie reformy systemów emerytalnych zakładają wzrost znaczenia dodatkowego zabezpieczenia emerytalnego. Zabezpieczenie to funkcjonować może w różnych formach, przy czym najczęściej wykorzystywane są konstrukcje funduszy inwestycyjnych i emerytalnych oraz ubezpieczeń na życie z elementem oszczędnościowym. Pomimo wygody i prostoty konstrukcji opartych na metodzie oszczędnościowej nie oferują one zwykle ochrony przed szeregiem ryzyk, na które narażony jest uczestnik dodatkowego systemu emerytalnego. Metoda ubezpieczeniowa jest obecnie wykorzystywana głównie na etapie wypłaty środków, poprzez oferowanie ochrony przed ryzykiem długowieczności. Zakres stosowania tej metody w dodatkowym systemie emerytalnym może być jednak znacznie szerszy. Przy spełnieniu także innych warunków, w tym edukacji emerytalnej i odpowiedniego poziomu rozwoju rynków finansowych, ubezpieczenie może zostać skutecznie wykorzystane przy racjonalizowaniu dozabezpieczenia emerytalnego na każdym etapie zarządzania ryzykiem starości. (abstrakt oryginalny)
Po zakończeniu drugiej wojny światowej zarówno we Włoszech, jak i w Polsce realizowany był model państwa opiekuńczego. Państwo dbało o zaspokajanie wszelkich potrzeb wszystkich obywateli i zapewnienie im całkowitego bezpieczeństwa socjalnego. Ingerowało w każdą dziedzinę życia społecznego, a więc także w system emerytalny. Takie rozwiązanie wykluczało udział ubezpieczeń dodatkowych-prywatnych w ogólnym systemie zabezpieczenia emerytalnego. Państwo było coraz bardziej hojne, a obywatele przejawiali coraz bardziej roszczeniową postawę. Wraz z upływem czasu sytuacja ta przyczyniła się do znacznego wzrostu udziału wydatków na emerytury we wszystkich wydatkach na cele społeczne, a tym samym spowodowała poważne problemy finansowe państwa i w konsekwencji powstanie potężnego deficytu budżetowego. Taki stan rzeczy wymagał interwencji. Oba kraje zostały zmuszone do zreformowania swoich systemów emerytalnych. Polscy reformatorzy skupili się przede wszystkim na "dodaniu" do obowiązkowego I filara dwóch dodatkowych filarów. Włosi skupili się natomiast na reformowaniu systemu bazowego w kierunku ścisłego powiązania faktu nabycia uprawnień do emerytury z faktem podjęcia aktywności zawodowej i opłacania składek. (fragment tekstu)
18
Content available remote Powszechny system emerytalny w Niemczech - geneza i aktualny kształt
61%
Powszechny system emerytalny powstał w Niemczech już w XIX w. W późniejszych latach przeprowadzono wiele reform. Obecnie powszechne ubezpieczenie emerytalne jest oparte na modelu repartycyjnym. Najważniejsze zmiany nastąpiły po 2001 r., kiedy wprowadzono uzupełniające kapitałowe formy ubezpieczenia emerytalnego. System jest finansowany głównie ze składek ubezpieczonych, ale również z dotacji budżetu państwa. Zarządzanie odbywa się poprzez Niemieckie Ubezpieczenie Emerytalno-Rentowe (Deutsche Rentenversicherung). Ubezpieczonymi są wszyscy zatrudnieni. Każdy ubezpieczony podczas aktywności zawodowej zbiera tzw. punkty płacowe (Entgeltpunkte), na podstawie których następnie jest obliczana wysokość świadczenia. Wiek emerytalny jest podnoszony stopniowo z 65 lat do 67 lat w 2031 r. Istnieje również możliwość przejścia na pełną emeryturę po 45 latach odprowadzania składek. Obecnie nie planuje się dalszych zmian w systemie, jednak niekorzystne zmiany demograficzne mogą w przyszłości wpłynąć negatywnie na jego stabilność i wymusić kolejne reformy. (abstrakt oryginalny)
W ostatnich stu latach większość państw Europy, zwłaszcza kontynentalnej, stworzyła rozbudowane obowiązkowe systemy emerytalne o charakterze publicznym. Stopniowo zostały one zdominowane przez zasadę umowy międzypokoleniowej i finansowania repartycyjnego. Mimo tej zasadniczej zbieżności poszczególne kraje charakteryzują się zróżnicowanymi szczegółowymi regulacjami, wynikającymi z ewolucji systemów emerytalnych w poszczególnych państwach - zarówno w zakresie konstrukcji systemów PAYG, jak i uzupełniających emerytur . Kryzys repartycyjnych systemów emerytalnych, mający między innymi podłoże demograficzne, wywołał ożywioną dyskusję nad efektywnością poszczególnych rozwiązań, związkami z budżetem państwa, sektorem finansowym, wiekiem emerytalnym itd. Przedmiot zainteresowania niniejszej części jest znacznie węższy. Jest nim analiza systemów emerytalnych z punktu widzenia opiekuńczej roli państwa. Oznacza to, że część istotnych kwestii związanych z obecnymi dyskusjami nad reformami emerytalnymi nie jest tutaj podejmowana, podobnie jak nie są rozważane różnorodne techniczne różnice między poszczególnymi krajowymi rozwiązaniami w tym zakresie. (fragment tekstu)
Zarządzanie różnymi rodzajami ryzyka w kapitałowych ubezpieczeniach emerytalnych ujawnia istniejące napięcia w całości systemu emerytalnego. Znaczenia nabiera kategoria ryzyka związana z funkcjonowaniem operatora systemu repartycyjnego (ZUS). Należy pamiętać, iż jest on nadal silnie powiązany z budżetem i systemem finansów publicznych. Pewne istotne rodzaje ryzyka mogą być obecnie nierozpoznawalne i mieć charakter powiązany bardziej z otoczeniem systemu emerytalnego - także międzynarodowym - aniżeli z nim samym. Uzasadnione wydaje się postawienie tezy, iż w polskich uwarunkowaniach ryzyko płynące stamtąd może nabrać większego znaczenia. Z drugiej strony, osłabienie presji demograficznej na krajowy rynek pracy spowoduje w perspektywie dekady obniżenie poziomu bezrobocia. Oznaczać to będzie powiększenie transferów finansowych do systemu kapitałowego oraz osłabienie ryzyka związanego ze środowiskiem pracy. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.