Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zatrudnienie i rehabilitacja zawodowa osób niepełnosprawnych w Polsce w kontekście praw społecznych - wybrane zagadnienia

100%

Kowalczyk O.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2015

|

nr 3 (126)

2-28

Chociaż pierwsze akty prawa międzynarodowego dotyczące respektowania praw społecznych osób niepełnosprawnych zostały uchwalone w latach 70. XX w., w Polsce wciąż w praktyce nie są one przestrzegane. Autorka artykułu omawia podstawowe zagadnienia dotyczące trudności związanych z odnalezieniem się osób niepełnosprawnych na rynku pracy, jak również społecznych barier, jakie napotykają takie osoby, a następnie stawia diagnozę odnoszącą się do obecnego stanu wykonania zadań rehabilitacji zawodowej w Polsce i wynikających z tego konsekwencji dla zatrudniania osób niepełnosprawnych. W artykule przedstawiono i przeanalizowano także dane statystyczne prezentujące np. strukturę wydatków samorządów powiatowych na realizację zadań rehabilitacji zawodowej. W podsumowaniu zgłoszono postulaty, których wypełnienie może przyczynić się do poprawy statusu osób niepełnosprawnych, zwłaszcza w zakresie ich udziału w rynku pracy i podniesienia wysokości dochodów. (abstrakt oryginalny)

2

Osoby niepełnosprawne na rynku pracy w latach 1995-2000

100%

Kostrubiec S.

Biuletyn IGS / Szkoła Główna Handlowa. Instytut Gospodarstwa Społecznego

|

2002/2005

|

nr 1-4

89-129

Wprowadzenie systemu rynkowego w polskiej gospodarce doprowadziło do radykalnych zmian w systemie zatrudniania osób niepełnosprawnych. Przed okresem transformacji polski model rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych charakteryzował się ich izolowaniem, tworzeniem dla nich specjalnych miejsc pracy w zakładach spółdzielczych. Z punktu widzenia interesów osób niepełnosprawnych, zwłaszcza tych najciężej poszkodowanych, rozwiązanie to miało z pewnością wiele zalet. Należy do nich zaliczyć rozwiniętą opiekę socjalną i leczniczą, stabilizację zatrudnienia i poczucie przynależności do określonej społeczności. Jednak z punktu widzenia zasady integracji osoby niepełnosprawnej ze społeczeństwem model ten miał wiele istotnych słabości. Jedną z nich było pozbawienie tych osób doświadczeń wynikających z możliwości funkcjonowania w ramach otwartego rynku pracy. Drugą bardziej istotną było wyłączenie z systemu percepcji społeczeństwa zjawiska pracy osób niepełnosprawnych i usunięcie specyficznych problemów zatrudniania tych osób z pola widzenia społeczeństwa, w tym także pracodawców na otwartym rynku pracy.

3

Wstęp do analizy przeciążeń odcinka lędźwiowego kręgosłupa u ceramików, na podstawie przeglądu literatury

100%

Wysoczański B., Łukowicz M., Skrzyński S., Dudziński K.

Szkło i Ceramika

|

2015

|

nr 2

22-25

Podczas opisywania zagrożeń związanych z pracą ceramika, skupiano się do tej pory tylko na niebezpieczeństwach powstania zatruć przez pary chemiczne lub spowodowanych przebywaniem w zapylonych pomieszczeniach. Opierając się o literaturę i analizując sposób, w jaki ceramicy wykonują swoją pracę doszliśmy do wniosku, że kolejnym istotnym zagrożeniem dla zdrowia wynikającym z rodzaju pracy, są przeciążenia dolnej części pleców. Dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa są wynikiem działania dużych sił kompresyjnych i ścinających, powodujących uszkodzenia krążka międzykręgowego oraz przeciążenia struktur stabilizujących kręgosłup. Czynniki te powstają podczas przyjmowania nieprawidłowych pozycji podczas pracy, szczególnie w trakcie podnoszenia ciężkich przedmiotów, a także przez długotrwałe utrzymywanie pozycji statycznych. (abstrakt oryginalny)

4

Kwotowe systemy wspierania zatrudniania osób niepełnosprawnych na przykładzie Polski, Czech i Węgier

100%

Garbat M.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2012

|

nr 115 Polityka edukacyjna wobec rynku pracy

129-137

W poszczególnych krajach Unii Europejskiej funkcjonują różne systemy wspierania zatrudnienia osób niepełnosprawnych - od tych najbardziej skrajnych, a więc systemu kwotowego i systemu opartego na zapisach antydyskryminacyjnych - do rozwiązań hybrydowych, łączących elementy obydwu systemów. Pomimo różnic o charakterze prawnym, formalnym i merytorycznym, a także co do zasad działania i finansowania, cel funkcjonowania wszystkich systemów jest taki sam: pomoc w zatrudnieniu, aktywizacja oraz rehabilitacja zawodowa osób niepełnosprawnych. (fragment tekstu)

5

Analiza efektywności kluczowych instrumentów systemu rehabilitacji zawodowej

100%

Skiba W.

Studia Oeconomica Posnaniensia

|

2019

|

7

|

nr 1

25-44

W artykule analizowany jest problem efektywności kosztowej i społecznej kluczowych instrumentów polityki społecznej w obszarze rehabilitacji zawodowej: subwencji płacowych na zatrudnianie osób z niepełnosprawnością oraz wpłat na PFRON z tytułu niezatrudniania określonych kwot pracowników niepełnosprawnych. Podstawową metodą, dzięki której cel ten ma być osiągnięty, jest wielowymiarowa analiza danych zastanych, w szczególności danych urzędowych pochodzących z rejestrów PFRON dotyczących subsydiowania zatrudnienia, zatrudnienia w ramach spełnienia ustawowego warunku minimalnego poziomu zatrudniania osób niepełnosprawnych oraz danych na temat aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnością (OzN) pochodzących z Badań Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL). Analizą objęto lata 2008-2017, w niektórych obszarach rozszerzając perspektywę czasową do roku 2004. Największą wartością artykułu jest wykazanie, dzięki przyjętemu zakresowi analizy danych urzędowych, statystycznie istotnych braków zależności pomiędzy analizowanymi kluczowymi instrumentami polityki społecznej, a poziomem zatrudnienia OzN. (abstrakt oryginalny)

6

Aktywizacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych na współczesnym rynku pracy - zakłady aktywności zawodowej

100%

Łubianka B., Mariańczyk K.

Przegląd Prawa Administracyjnego

|

2019

|

2

95-111

Artykuł ma charakter przeglądowy. Zaprezentowano problematykę rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych na przykładzie zakładów aktywności zawodowej. Praca opiera się na publikacjach o zakładach aktywizacji zawodowej z ostatnich dziesięciu lat. Celem artykułu jest przedstawienie aktualnego stanu funkcjonowania zakładów aktywności zawodowej jako jednej ze współczesnych form aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych w Polsce. Analizie poddano społeczne, prawne i organizacyjne aspekty działania zakładów aktywności zawodowej ze szczególnym odniesieniem się do lokalnego rynku pracy województwa lubelskiego(abstrakt oryginalny)

7

Zatrudnienie osób niepełnosprawnych w Polsce i w krajach Unii Europejskiej

100%

Kowalczyk O.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2004

|

Niepełnosprawni a praca

93-101

Polska stając się członkiem UE zdecydowała o przyjęciu ponadnarodowych standardów socjalnych wyznaczanych przez władze naczelne Unii. Dotyczy to również działań podejmowanych na rzecz bardzo licznej w każdym kraju zbiorowości osób niepełnosprawnych. Według dostępnych danych liczbowych ponad 40 min ludzi żyjących w państwach dawnej "15" jest niepełnosprawnych; około 50% z nich to osoby w wieku aktywności zawodowej. W Polsce, według NSP z 2002 r., 14% społeczeństwa to osoby mniej sprawne, co oznacza, że prawie 5,5 min ma jakieś ograniczenie sprawności. Ponad 70% z nich jest w wieku 16-64 lata. W ostatnich latach podejmowano wobec tej grupy bardzo wiele nowych działań w sferze polityki społecznej. W tym opracowaniu zostaną omówione niektóre z nich, dotyczące zatrudnienia niepełnosprawnych w Polsce na tle rozwiązań stosowanych w krajach Unii Europejskiej. Celem jest wykazanie, że konieczna jest reforma dotychczasowego sytemu wspierania osób niepełnosprawnych w zakresie samodzielnego funkcjonowania, możliwego dzięki podejmowaniu pracy. (fragment tekstu)

8

Wybrane problemy funkcjonowania zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności

100%

Szatur-Jaworska B.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2004

|

Niepełnosprawni a praca

103-123

Polityka społeczna powinna służyć społecznej integracji osób niepełnosprawnych, poprawie ich sytuacji zdrowotnej i zawodowej. Jednym z kluczowych instrumentów prawnych tej polityki jest uchwalona w 1997 roku (potem wielokrotnie nowelizowana) ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Na jej mocy pojawiło się wiele nowych rozwiązań prawnych i organizacyjnych. Należy do nich utworzenie nowego systemu orzekania o niepełnosprawności. Został on powołany, aby w społecznej praktyce nie ograniczać zjawiska niepełnosprawności do niezdolności do pracy. Orzeczenie niezwiązane z niezdolnością do podjęcia zatrudnienia miało otwierać przed osobami niepełnosprawnymi dostęp do różnych form rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz do ulg i uprawnień tworzonych w ramach działań podejmowanych na rzecz tych osób, dlatego ustalanie prawa do korzystania z systemu wspierania osób niepełnosprawnych oraz łagodzenia skutków niepełnosprawności zostało oparte na innych kryteriach niż niezdolność do zarobkowania. (fragment tekstu)

9

Zasady finansowania barierą rozwoju terapii zajęciowej osób z niepełnosprawnościami

100%

Barczyński A.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2016

|

nr 258

233-244

Warsztaty terapii zajęciowej z założenia powinny stanowić istotny element systemu stwarzający niepełnosprawnym, niezdolnym do podjęcia pracy, możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskiwania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia. Analiza liczby warsztatów terapii zajęciowej na poziomie województw z uwzględnieniem liczby mieszkańców wskazuje na istotną nierównomierność ich lokalizacji i skłania do stwierdzenia, że obecny stan i kierunki zmian nie mają charakteru racjonalnych rozwiązań systemowych. Wykazana ograniczona i zróżnicowana dostępność osób niepełnosprawnych do terapii zajęciowej oraz analiza dynamiki zmian w tym zakresie stanowi inspirację do pytania o przyczyny takiej sytuacji. Uprawnione jest postawienie tezy, że przyczyny mają charakter ekonomiczny. Znacząca część publikacji poświęcona jest aktualnym relacjom między stanem systemu a zasadami jego finansowania na poziomie samorządu terytorialnego. Prezentowane są również autorskie propozycje nowelizacji algorytmu rozdziału środków finansowych na rehabilitację osób niepełnosprawnych, a dyskusja nad nimi może być impulsem do poprawy w kategoriach rozwiązań systemowych.(abstrakt oryginalny)

10

Wpływ instytucji pomocy publicznej na instrumenty polityki społecznej w obszarze aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych

100%

Skiba W.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2015

|

nr 405 Instytucje w teorii i praktyce

213-237

W artykule omówione zostaną zmiany, jakie zaszły w Polsce po 1989 roku w zakresie stosowanych ekonomicznych instrumentów polityki społecznej (przede wszystkim zwolnienia podatkowe, dotacje i subwencje dla podmiotów gospodarczych) w obszarze zatrudniania i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych. Przedstawiona zostanie geneza instytucji, na podstawie których realizowane były cele polityki państwa w tym obszarze, i omówiona skrótowo ewolucja w okresie poprzedzającym okres transformacji ustrojowej. Wskazane instytucje, za pomocą których państwo wspierało politykę społeczną w obszarze aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych i utrzymania ich zatrudnienia, cechowały się istotną historyczną zmiennością; w artykule wskazane zostały czynniki kluczowe dla ewolucji systemu(abstrakt oryginalny)

11

Aktywizacja zawodowa osób z niepełnosprawnością w Niemczech na przykładzie młodych osób rehabilitowanych przez Federalną Agencję Pracy

100%

Beyersdorf J.

Studia Oeconomica Posnaniensia

|

2015

|

3

|

nr 10

44-63

W niemieckim systemie rehabilitacji zawodowej, Federalna Agencja Pracy (BA) jest podmiotem odpowiedzialnym za integrację zawodową młodych osób z niepełnosprawnością. Wspieranie samostanowienia i integracji społecznej osób z niepełnosprawnością jest ważnym celem polityki społecznej w Niemczech, jednak generuje też w budżecie BA pokaźne koszty. Na tym tle autorka zadaje pytanie o znaczenie programów aktywizacji zawodowej w biograficznym procesie tranzycji młodych osób rehabilitowanych przez BA na rynek pracy. Bazą części empirycznej jest ankieta Instytutu ds. Badań Rynku Zatrudnienia (IAB) zawierająca dane 1961 młodych osób rehabilitowanych, użyta metoda to analiza sekwencji. Jako wynik analizy autorka prezentuje sześć typów tranzycji na rynek pracy różniących się między sobą pod względem bliskości do struktur rynku pracy, znaczenia indywidualnej sytuacji zdrowotnej oraz szans zatrudnienia w pięć lat po opuszczeniu systemu edukacji powszechnej. Dla znacznej części osób rehabilitowanych edukacja zawodowa jest częścią procesu tranzycji. Autorka konkluduje, że proces tranzycji w przypadku tej części młodych osób rehabilitowanych może stworzyć podstawy do bardziej długofalowego uczestnictwa w życiu zawodowym. Inna podgrupa młodych osób rehabilitowanych wymyka się ocenie, gdyż jej proces przejścia na rynek pracy jest zdominowany przez aktywność niezwiązaną ani ze strukturami rynku pracy, ani z ich sytuacją zdrowotną.(abstrakt oryginalny)

12

Zakłady aktywności zawodowej i ich rola w procesie rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych

84%

Politaj A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia

|

2010

|

10

|

nr 139

171-183

Zakłady aktywności zawodowej są stosunkowo nową formą prowadzenia rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych. W założeniach miały wypełnić lukę w systemie rehabilitacji, istniejącą między warsztatem terapii zajęciowej a chronionym i otwartym rynkiem pracy osób niepełnosprawnych. Pierwsza placówka tego typu w Polsce powstała w 2000 r. Obecnie działa ponad 50 tego typu instytucji. Zatrudnienie znajduje tam prawie 2 tysiące osób niepełnosprawnych z poważnymi schorzeniami. (abstrakt oryginalny)

13

Rehabilitacja zawodowa osób niepełnosprawnych - szanse i zagrożenia

84%

Zarębski M.

Acta Universitatis Nicolai Copernici. Ekonomia

|

2009

|

40

205-213

Artykuł zawiera wyniki badań ankietowych dotyczących poczucia integracji z resztą społeczności organizacji osób niepełnosprawnych oraz ich ocenę jakości i dostępności świadczonych im usług medycznych i rehabilitacyjnych oraz potrzeby zwiększenia ich zakresu poprzez zaangażowanie w to przedsięwzięcie pracodawców. (abstrakt oryginalny)

14

Rola samorządu powiatowego w rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych

84%

Potok A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2012

|

nr 232

113-126

Rosnąca liczba osób niepełnosprawnych obliguje państwo do podjęcia działań zmierzających do ich rehabilitacji zawodowej i społecznej. Część zadań w tym zakresie wykonuje samorząd powiatowy. Otrzymuje on środki na ich wykonanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Środki te stanowią jedno ze źródeł dochodów budżetów tych jednostek samorządu terytorialnego, a ustawa wskazuje, na co środki te powinny być wydatkowane. Zadania w zakresie rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych są różnorodne i mają na celu poprawę warunków pracy tych osób, stworzenie nowych miejsc pracy dla niepełnosprawnych, podniesienie ich kwalifikacji zawodowych czy też podjęcie przez nie działalności gospodarczej. (abstrakt oryginalny)

15

Wpływ uwarunkowań logistycznych na proces rehabilitacji polskich weteranów rannych na misjach poza granicami kraju

84%

Bornikowska A., Skopińska J., Skopiński Z., Kuliński S.

Logistyka

|

2014

|

nr 4, CD 1

116-120

Celem artykułu jest przedstawienie czynników logistycznych mających istotny wpływ na proces rehabilitacji rannych weteranów na misjach poza granicami kraju. Autorzy zaproponowali optymalizowanie procesu rehabilitacji poddając analizie wybrane problemy logistyczne metodami heurystycznymi w aspekcie końcowych efektów dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Zakładany przez autorów rezultat końcowy to pełne włączenie weteranów do funkcjonowania społecznego. (abstrakt oryginalny)

16

Rehabilitacja zawodowa osób chorujących onkologicznie - potrzeby i bariery wdrażania

84%

Ulaniecka N.

Polityka Społeczna

|

2024

|

nr 1

19-27

Choroby nowotworowe i związane z nimi leczenie w sposób szczególny wpływają na funkcjonowanie społeczne i zawodowe. Zarówno przejściowe dolegliwości, jak i wynikające z choroby długotrwałe reperkusje fizyczne i psychospołeczne w większości przypadków silnie rzutują na możliwości zawodowe. Istnieje zatem potrzeba wsparcia osób chorujących onkologicznie i osób po leczeniu, ukierunkowanego na zwiększanie ich jakości życia, a także na różne formy przeciwdziałania negatywnym skutkom choroby oraz wykluczenia społecznego i dezaktywizacji zawodowej. Biorąc pod uwagę rosnące statystyki zachorowań i związaną z tym coraz większą liczbę pacjentów i osób po leczeniu - wypracowanie skutecznych działań w tym zakresie staje się niezwykle ważnym zadaniem polityki społecznej. W związku z tym w artykule zarysowano specyfikę i obecne bariery rehabilitacji zawodowej osób chorujących onkologicznie, uwzględniając również aspekt włączania jej w ogólną i powszechną rehabilitację onkologiczną.(abstrakt oryginalny)

17

Rehabilitacja zawodowa osób niepełnosprawnych w Polsce : propozycje zmiany obecnych zasad

84%

Uścińska G.

Polityka Społeczna

|

2015

|

nr 10

8-14

W Polsce rehabilitacja zawodowa jest rozwijana od wielu lat. Dla zmniejszenia liczby osób niezdolnych do pracy i zwiększenia ich udziału na rynku pracy kluczowe jest stworzenie możliwości ich kompleksowej rehabilitacji: społecznej, medycznej i zawodowej. Tak zwana rehabilitacja "przed rentą" służy poprawie lub przywróceniu zdolności do pracy zarobkowej. Efektywność procesu rehabilitacji wymaga, aby działania rehabilitacyjne były podejmowane jak najwcześniej. Niedocenianie roli kompleksowej rehabilitacji w procesie leczenia skutkuje wzrostem liczby osób niezdolnych do pracy, które pobierają świadczenia rentowe. Tymczasem znaczną część osób niepełnosprawnych stanowią osoby w wieku produkcyjnym, które po prawidłowo przeprowadzonej rehabilitacji mogłyby powrócić do pracy lub byłyby zdolne do stworzenia sobie miejsc pracy. W artykule zawarto rekomendacje mające na celu stworzenie warunków kompleksowej rehabilitacji społecznej, zawodowej i medycznej. Podejmowane w trakcie trwania projektu zadania ostatecznie zostały wykorzystane do opracowania założeń powstania i funkcjonowania modelowego ośrodka rehabilitacji zawodowej w Polsce. Opracowanie jego teoretycznej koncepcji - według założeń wykonawców projektu - stanowić może asumpt do działań na rzecz utworzenia takiej placówki w najbliższej przyszłości w Polsce. (abstrakt oryginalny)

18

Wypalenie zawodowe a zmienne demograficzne i psychospołeczne u aktywnych zawodowo fizjoterapeutów

84%

Wrzesińska M., Rasmus P., Wicherska K., Krukowska J.

Zdrowie Publiczne i Zarządzanie

|

2015

|

13

|

nr 3

295-301

Fizjoterapeuci w porównaniu z innymi pracownikami opieki zdrowotnej są szczególnie narażeni na ryzyko wypalenia zawodowego ze względu na bezpośredni kontakt z niepełnosprawnymi pacjentami będącymi nierzadko w złej kondycji psychicznej. Brak możliwości spełnienia oczekiwań chorych w zakresie pełnego powrotu do zdrowia i sprawności powoduje doświadczanie bezpośredniej konfrontacji z negatywnymi emocjami i roszczeniową postawą pacjentów.(fragment tekstu)

19

Zatrudnienie osób niepełnosprawnych jako forma rehabilitacji zawodowej

84%

Nadolna E., Piocha S.

Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej

|

2009

|

nr 13

127-140

W Polsce, podobnie jak w wielu krajach świata, podejmowane są działania, których celem jest stworzenie osobom niepełnosprawnym warunków do rozwoju i udziału w życiu społecznym na równi ze sprawnymi obywatelami. W artykule przedstawiono problematykę zatrudnienia osób niepełnosprawnych jako formę ich rehabilitacji zawodowej. Ukształtowany w Polsce model kompleksowej rehabilitacji zakłada uwzględnienie wszystkich rodzajów potrzeb osoby niepełnosprawnej w procesie rehabilitacyjnym. Postępowanie terapeutyczne łączy rehabilitację psychologiczną, medyczną, społeczną i zawodową. Podział ten ma znaczenie jedynie metodyczne, ponieważ w praktyce rehabilitacja jest procesem ciągłym a poszczególne jej etapy nakładają się i uzupełniają. (abstrakt oryginalny)

20

Rehabilitacja społeczna i zawodowa osób z niepełnosprawnością

84%

Tomczyszyn D.

Rozprawy Społeczne

|

2020

|

14

|

nr 4

102-113

Rehabilitacja osób z niepełnosprawnością to proces kompleksowy i wieloetapowy. Zaczyna się od rehabilitacji medycznej, ale istotną jej częścią jest rehabilitacja społeczna i zawodowa. Istnieje wiele barier związanych z realizacją procesu rehabilitacyjnego, m.in. trudności w dostępie do usług rehabilitacyjnych, biurokratyzacja systemu, negatywne postawy społeczne wobec osób niepełnosprawnych, brak miejsc pracy dla osób z niepełnosprawnością, ich niskie wykształcenie. Znaczenie rehabilitacji społeczno-zawodowej nie ogranicza się do stymulacji rozwoju, ma także związek z poczuciem sensu życia i wzrostem własnej wartości osób niepełnosprawnych. Rehabilitacja społeczna i zawodowa osób posiadających deficyty w bezpośredni sposób wpływa na proces integracji i inkluzji tych osób ze środowiskiem społecznym. (abstrakt oryginalny)