Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wage bill
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Przedmiotem artykułu jest prezentacja metody kształtowania wielkości funduszu płac i jego podziału między jednostki organizacyjne, zakłady i stanowiska pracy tak, aby wielkość tego funduszu była zgodna z kondycją ekonomiczną przedsiębiorstwa i wynikających z niej możliwości płacowych oraz odpowiadała randze zadań realizowanych na stanowisku dla podstawowego procesu produkcyjnego i ekonomiki przedsiębiorstwa ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki przedsiębiorstwa kolejowego.
Skuteczność stosowanego systemu motywacji zależy od przyjętego w nim sposobu uzależnienia wzrostu funduszu płac do realizacji celów podstawowych przedsiębiorstwa oraz od sposobu uzależnienia płac indywidualnych poszczególnych pracowników od ilości i efektywności ich pracy. (fragment tekstu)
Metodologia planowania eksperymentów znajduje zastosowanie w projektowaniu procesu produkcyjnego, pozwalając na poprawę jego rezultatów technologicznych i ekonomicznych. Plany eksperymentów wykorzystywane są również w naukach przyrodniczych oraz pozwalają na modyfikację istniejących metod statystycznych. W teorii indeksów statystycznych poszukuje się takiej postaci indeksów dla wielkości absolutnych, które pozwoliłyby na ich właściwą interpretację ekonomiczną, a jednocześnie spełniałyby odpowiednie aksjomaty. Wśród podejść w konstrukcji indeksów statystycznych dla wielkości absolutnych wymienia się ujęcie czynnikowe zaproponowane w 1961 r. przez K.S. Banerjeego. W niniejszym artykule przedstawiono konstrukcję indeksów statystycznych dla wielkości stosunkowych z wykorzystaniem podejścia czynnikowego. Ponadto zaprezentowano przykład empiryczny, pozwalający zweryfikować własności zaproponowanych indeksów statystycznych.(abstrakt oryginalny)
4
84%
Artykuł opisuje działania podjęte przez władze PRL w ramach wdrażaniach reformy Wielkich Organizacji Gospodarczych (tzw. reforma WOG). Była to szeroko zakrojona reforma zarządzania przemysłem w gospodarce centralnie planowanej. Jej głównym założeniem była decentralizacja zarządzania produkcją przemysłową poprzez przyznanie organizacjom gospodarczym szeregu uprawnień. Druga część tekstu poświęcona jest ogólnym zasadom funkcjonowania organizacji gospodarczych w nowym systemie ekonomiczno-finansowym, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii produkcji, funduszu płac oraz inwestycji. Zastosowaną metodą badawczą jest analiza treści, zarówno istniejących opracowań z epoki, jak i archiwalnych dokumentów urzędowych.(abstrakt oryginalny)
W artykule uwypuklono problemy, których rozwiązanie może przyczynić się do wzmocnienia motywacyjnej funkcji płac, czyniąc z nich bardziej skuteczny instrument oddziaływania na podaż usług handlowych. Kształtowanie i wykorzystanie funduszu płac przedsiębiorstw handlowych wiąże się z całym kompleksem problemów dotyczących: formuły dyspozycyjnego funduszu płac, mierników oceny działalności jednostek organizacyjnych handlu, sposobów ustalania wynagrodzeń indywidualnych i oceny pracowników handlu w celu sprawiedliwego różnicowania ich zarobków. Kształtowanie dyspozycyjnego funduszu płac na podstawie dochodu czystego stwarza warunki do nadania większej roli czynnikom efektywnościowym w fazie przygotowania i realizacji planu handlowo-finansowego. W powiązaniu z odpowiednim systemem wielomiernikowej oceny pracy jednostek organizacyjnych handlu powino to stworzyć podstawy do rywalizacji między przedsiębiorstwami handlowymi na płaszczyźnie efektów ekonomicznych i powiązanego z nimi funduszu płac. Możliwości wzmocnienia motywacyjnej funkcji płac kryją się także w modyfikacji zasad wynagradzania pracowników handlu. Chcąc wykorzystać te możliwości trzeba więcej uwagi przywiązywać do oceny pracy indywidualnej, i na podstawie wyników oceny różnicować poziom i proporcje zarobków. W zakończeniu artykułu zwrócono uwagę na potrzebę zwiększenia roli ogniw wykonawczych handlu w kształtowaniu i wykorzystaniu funduszu płac. (abstrakt oryginalny)
W artykule zreferowano próbę zbudowania trzyrównaniowego liniowego modelu ekonometrycznego wyjaśniającego kształtowanie się trzech wielkości: rocznego osobowego funduszu płac netto w gospodarce uspołecznionej, rocznej sprzedaży detalicznej towarów, wkładów oszczędnościowych w PKO i bankach spółdzielczych (stan na koniec roku). Szacunki interesujące nas modelu oparto na rocznych danych z przedziału czasowego 1955-1977. Dane wzięto z Rocznika Statystycznego GUS, 1978. (fragment tekstu)
Poddano analizie błędy popełniane przez zły system motywacyjny. Typowym błędem uznano niedostosowanie systemu do potrzeb firmy, dalsze to takie jak niewłaściwy dobór celów lub złe ich sformułowanie, brak elastyczności, ale także zawężenie problemu tylko do wybranych działów i brak uwzględnienia potrzeb pracowników.
Omówiono rolę funduszu płac, nagród oraz innych funduszy celowych przedsiębiorstw transportu publicznego w Białorusi, w ich funkcjonowaniu w warunkach rynkowych.
Działanie podmiotu - pojedynczego człowieka lub zespołu ludzi - jest nazywane gospodarowaniem, jeśli prowadzi on to działanie dla osiągnięcia postawionego sobie celu gospodarczego. Celem gospodarczym jest syntetycznie, wartościowo (pieniężnie lub niepieniężnie) wyrażony pożytek z działania, jaki pragnie osiągnąć prowadzący to działanie. W gospodarowaniu, jako działaniu celowym, proces działania jest tak układany, aby cel ten osiągnąć. Z tego punktu widzenia gospodarowanie jest działaniem racjonalnym w świetle wiedzy podmiotu działającego o środkach, technice i organizacji działania i w świetle wagi, jaką on przypisuje ustalonemu przez siebie celowi gospodarczemu. W przypadku, gdy podmiotem działającym nie jest pojedynczy człowiek, ale zespół wspólnie działających ludzi, problem celu gospodarowania jest bardziej rozbudowany. We wspólnym gospodarowaniu zespołu ludzi dochodzi do głosu nie tylko wspólny im wszystkim cel gospodarowania zespołu jako całości, ale ponadto indywidualne cele, jakie swemu udziałowi w zespołowym działaniu stawiają poszczególni uczestnicy zespołu. To właśnie zachodzi w przedsiębiorstwach, a wśród nich - w przedsiębiorstwach państwowych. Punktem wyjścia dla skutecznego sterowania procesem gospodarowania przedsiębiorstwa państwowego (jak zresztą i innymi przedsiębiorstwami) - zarówno sterowania wewnątrz przedsiębiorstwa, jak i sterowania przedsiębiorstwem z zewnątrz - jest znajomość tego zestawu celów w nim realizowanych. Instrumentalnym wyposażeniem tego sterowania są konkretne zadania, środki rzeczowe oraz finansowe i formy organizacyjne, będące czynnikami wyznaczającymi - obok innych czynników - przebieg procesów w sferze realnej. Zabezpieczenie instrumentalne sterowania jest jednak na tyle skuteczne - na ile ludzie mu poddawani chcą i potrafią na nie reagować. (fragment tekstu)
Polska od dłuższego czasu odczuwa niedobór pracowników. Zjawisko to ze względu na swój zasięg i znaczenie gospodarcze winno być poddane szczegółowym studiom, które mogłyby odpowiedzieć na pytania, podstawowe dotyczące tego problemu oraz pozwolić kształtować politykę w zakresie gospodarki czynnikiem ludzkim. W niniejszym opracowaniu chciałbym podzielić się niektórymi spostrzeżeniami dotyczącymi problemów wydajnościowych. Wydaje mi się, że gdyby udało się wprowadzić odpowiedni system oddziaływania ekonomicznego, czynnik ludzki mógłby stać się najłatwiej dostępnym w obecnych warunkach i znaczącym elementem wzrostu gospodarczego. Reforma gospodarcza trwająca od 1982 r. dała już pewne wyniki, które mogą być przedmiotem analizy. W porównaniu z latami 1980-1981 nastąpił wyraźny spadek zatrudnienia w sferze produkcji oraz w dziale nauki i rozwoju techniki. Tendencje zniżkowe dały się wyraźnie zauważyć w budownictwie już w latach 1975-1980. Wyraźny wzrost zatrudnienia notuje się natomiast w sferze budżetowej. Przegląd warunków działania sfery produkcyjnej w reformie pozwala wyodrębnić interesującą cechę, która silnie oddziaływuje na gospodarkę zatrudnieniową w przedsiębiorstwach. Jest nią ogólny fundusz płac przedsiębiorstwa. Fundusz, który przede wszystkim został wypracowany, a następnie także powiększony o fundusz wykupiony z banku w zamian za podatek od ponadnormatywnych wynagrodzeń, dotacje, próg bezpodatkowy, ulgi eksportowe itp. (fragment tekstu)
Oczywistym warunkiem godziwego wynagradzania pracowników jest uzyskiwanie przez firmę w miarę korzystnych wyników ekonomiczno-finansowych, stanowiących podstawę do utworzenia odpowiednio wysokiego poziomu funduszu płac. Spełnienie tego wymogu w warunkach gospodarki rynkowej napotyka na istotne utrudnienia w postaci ostrej konkurencji pomiędzy podmiotami gospodarczymi działającymi na rynku. Jeszcze bardziej niekorzystnie sytuacja wygląda w sferze zamówień publicznych, gdzie zjawisko niemal rujnującej konkurencji jest widoczne gołym okiem.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.