Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Bezpieczeństwo zgromadzeń w Rzeczypospolitej Polskiej i Republice Czeskiej - uwarunkowania administracyjnoprawne.

100%

Jurgilewicz M., Socha R., Ščurek R.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2021

|

nr 39

40-48

Organizacja zgromadzeń w Rzeczypospolitej Polskiej oraz na terenie Republiki Czeskiej jest coraz bardziej powszechnym wydarzeniem w życiu publicznym. Wolność pokojowych zgromadzeń umożliwia ich uczestnikom wyrażenie poglądów, co w demokratycznym państwie prawnym jest pożądanym wyrazem realizacji konstytucyjnych praw i swobód jednostek. Zatem przebieg zgromadzenia powinien być bezpieczny nie tylko dla jego uczestników, ale również wszystkich osób, które uczestniczą w tym wydarzeniu. Za bezpieczny przebieg zgromadzenia odpowiada jego organizator, służby porządkowe oraz funkcjonariusze Policji. Z drugiej strony istotne znaczenie dla bezpieczeństwa zgromadzenia mają też uwarunkowania techniczno-logistyczne. Czas pandemii, którego aktualnie doświadcza większość społeczeństwa nie tylko w Europie, ale także na innych kontynentach, istotnie wpływa na sferę prawa i swobód obywatelskich, w tym także na prawo do organizowania zgromadzeń. Artykuł porusza problematykę bezpieczeństwa zgromadzeń w Polsce i Czechach z perspektywy rozwiązań administracyjnoprawnych w czasie COVID-19. Artykuł jest efektem prowadzonych zespołowych badań naukowych realizowanych w ramach stażu naukowego odbywanego przez Autorów w Fakulta bezpečnostního inženýrství, Katedra bezpečnostních služeb - Vysoká škola báňská - Technická univerzita Ostrava w Republice Czeskiej. (abstrakt oryginalny)

2

Российский транзит и проблема перспектив

100%

Устрижицкая Д. О.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2015

|

nr 1 (10)

19-25

Annotation. Discusses typological characteristics of the modern Russian society. Modern Russian society «mixed» company with elements of oligarchic capitalism, liberal capitalism and socialism. From the point of view of the interests of the majority of Russian citizens, «the ideal» was the synthesis of the positive aspects of different models: high social guarantees, civil liberties, efficient economy, the responsible state. As an engine of progressive transformations can be considered a different kind of elite. (original abstract)

3

Российский транзит и проблема перспектив

100%

Устрижицкая Д. О.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2013

|

nr 2

353-367

Annotation. Discusses typological characteristics of the modern Russian society. Mod-ern Russian society «mixed» company with elements of oligarchic capitalism, liberal capi-talism and socialism. From the point of view of the interests of the majority of Russian citizens, «the ideal» was the synthesis of the positive aspects of different models: high social guarantees, civil liberties, efficient economy, the responsible state. As an engine of progressive transformations can be considered a different kind of elite.(original abstract)

4

Ograniczenia przemieszczania się oraz obowiązek poddania się kwarantannie w czasie stanu epidemii - wnioski i postulaty

75%

Płonka-Bielenin K.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2021

|

nr 12

43-55

Istniejąca sytuacja prawna w zakresie wprowadzonych, w formie rozporządzenia, ograniczeń przemieszczania się i kwarantanny ze względu na COVID-19 jest dość kontrowersyjna. Podnoszone są argumenty wskazujące, że rozporządzenie w przedmiocie ograniczenia przemieszczania się i kwarantanny zostało wydane na podstawie art. 46 ust. 2 i 4 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, a więc na podstawie ustawy i w związku z tym jedynie doprecyzowuje jej treść. Powyższe stanowisko jest jednak nie do przyjęcia z kilku powodów: 1) sama Konstytucja RP w art. 31 ust. 3 wskazuje, że ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie, czyli zakaz przemieszczania się powinien wynikać z ustawy, a nie z rozporządzenia, które ją doprecyzowuje; 2) przyjmując, że powyższe ograniczenia mogą zostać wprowadzone w drodze regulacji ustawowej, to zgodnie ze zdaniem drugim art. 31 ust. 3 Konstytucji RP nie mogą przecież naruszać istoty praw i wolności; 3) istnieje zasadnicza różnica pomiędzy "ograniczeniem sposobu przemieszczania się", o którym stanowi ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, a "zakazem przemieszczania się" wprowadzonym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 24.03.2020 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii. Ze względu na stan pandemii z pewnością pożądanym jest ograniczenie kontaktów społecznych, jednak powinno to być bardzo wyważone i z pewnością ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności powinny znaleźć odzwierciedlenie w ustawie.(abstrakt oryginalny)

5

Ewolucja praw i wolności człowieka w zarysie - aspekt filozoficzny

75%

Niemiec D.

Problems of Economics and Law

|

2022

|

7

|

nr 1

127-135

Celem artykułu jest prezentacja ewolucji zagadnienia praw i wolności człowieka na gruncie filozoficznym. Na przestrzeni wieków ideologia dotycząca tego obszaru odgrywała istotną rolę w sferze społecznej, moralnej czy ustrojowej. W artykule starano się wykazać, że na różnych etapach rozwoju koncepcji - od starożytności do nowożytności - wzbogacano ją o kolejne czynniki, które zawierają się we współczesnym rozumieniu oraz znaczeniu praw i wolności człowieka, bazujących na trzech podstawowych zasadach: godności, wolności oraz równości. (abstrakt oryginalny)

6

Zgromadzenie spontaniczne - zagadnienia węzłowe

75%

Kurzępa-Piękoś E.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2024

|

nr 5

30-41

W artykule omówiono węzłowe zagadnienia z zakresu regulacji prawnych dotyczących zgromadzeń spontanicznych. Ten rodzaj zgromadzeń stanowi nowość w polskim porządku prawnym i został wprowadzony dopiero w ustawie z 24.07.2015 r. - Prawo o zgromadzeniach. Zgodnie z przepisami tej ustawy zgromadzenie spontaniczne odbywa się w związku z zaistniałym nagłym i niemożliwym do wcześniejszego przewidzenia wydarzeniem związanym ze sferą publiczną, którego odbycie w innym terminie byłoby niecelowe lub mało istotne z punktu widzenia debaty publicznej. Wprowadzenie regulacji z zakresu zgromadzeń spontanicznych wydaje się uzasadnionym rozwiązaniem, urzeczywistniającym podnoszone od dawna postulaty Trybunału Konstytucyjnego oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka odnoszące się do pełnego realizowania wolności określonych na gruncie art. 57 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W artykule omówiono przepisy dotyczące zwoływania zgromadzeń spontanicznych, przypadki i tryb ich rozwiązywania, a także wskazano najistotniejsze mankamenty obowiązujących regulacji w tym zakresie.(abstrakt oryginalny)

7

Российский транзит и проблема перспектив

75%

Д.О. Устрижицкая Д. О.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2013

|

nr 1

183-196

Discusses typological characteristics of the modern Russian society. Modern Russian society «mixed» company with elements of oligarchic capitalism, liberal capitalism and socialism. From the point of view of the interests of the majority of Russian citizens, «the ideal» was the synthesis of the positive aspects of different models: high social guarantees, civil liberties, efficient economy, the responsible state. As an engine of progressive trans-formations can be considered a different kind of elite.(original abstract)

8

Szanse i zagrożenia społeczne stosowania technologii RFID

75%

Milanowicz M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu

|

2012

|

nr 27

57-68

Technologia RFID jest metodą identyfikacji bezstykowej, elektronicznego odczytywania i zapisywania danych z użyciem komunikacji radiowej. Obecnie jest z powodzeniem stosowana w przemyśle wytwórczym, transporcie, szpitalach, na stokach narciarskich oraz jako systemy antykradzieżowe w sklepach wielkopowierzchniowych. Z roku na rok zyskuje coraz więcej zwolenników, ale można zaobserwować także ruch anty-RFID. Wykorzystana w sposób niewłaściwy stanowi potencjalnie zagrożenie dla prywatności konsumentów i wolności obywatelskich. Od pewnego bowiem czasu mikroczipy o grubości kilku mikronów można znaleźć już w banknotach1, na ubraniach, a w niektórych krajach wszczepiane są nawet pod skórę. Rodzi się więc uzasadnione pytanie, w którym miejscu znajduje się ta niewidzialna granica, po której przekroczeniu stosowanie technologii RFID staje się niemoralne i zagraża poczuciu bezpieczeństwa społeczeństwa.(abstrakt oryginalny)

9

Protesty w państwach arabskich w 2011 roku na przykładzie Egiptu, Libii i Syrii

75%

Wszeborowski T. K.

Chorzowskie Studia Polityczne

|

2012

|

nr 5 Bariery współczesnej demokracji - perspektywa globalna = Barriers to Modern Democracy - a Global Perspective

81-99

Autor przedstawił genezę oraz przebieg protestów mających miejsce w 2011 roku w państwach arabskich na przykładzie Egiptu, Libii i Syrii. Bezpośrednią ich przyczyną była próba samospalenia, dokonana w Tunezji przez handlarza Mohameda Bouaziziego 17 grudnia 2010 roku. Obywatele państw arabskich, organizujący się m.in. poprzez internetowe portale społecznościowe, manifestowali przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, korupcji, ograniczonym swobodom i prawom obywatelskim, a także autorytarnym rządom i dyktatorom - prezydentowi Egiptu Hosniemu Mubarakowi, prezydentowi Syrii Baszarowi Asadowi i przywódcy Libii Muammarowi Kaddafiemu. (abstrakt oryginalny)

10

Rossijskij tranzit i problema perspektiv

63%

Ustrižickaâ D. O.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2013

|

nr 1

317-333

Discusses typological characteristics of the modern Russian society. Modern Russian society «mixed» company with elements of oligarchic capitalism, liberal capitalism and socialism. From the point of view of the interests of the majority of Russian citizens, «the ideal» was the synthesis of the positive aspects of different models: high social guarantees, civil liberties, efficient economy, the responsible state. As an engine of progressive transformations can be considered a different kind of elite.(author's abstract)

11

The COVID-19 Pandemic as an Opportunity for a Permanent Reduction in Civil Rights

63%

Chmielnicki P., Minich D., Rybkowski R., Stachura M., Szocik K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2021

|

Vol. 30, nr 4

77-109

Pandemia COVID-19 wywołała daleko idące skutki, które są widoczne przede wszystkim w funkcjonowaniu służby zdrowia, organizacji życia społecznego i stanie gospodarki narodowej. Warto zwrócić uwagę także na konsekwencje prawne i polityczne, które są mniej oczywiste i odczuwalne dla przeciętnych obywateli. Jedną z najważniejszych jest zmiana ustawodawstwa, która pociąga za sobą ograniczenie wolności i praw obywatelskich. Niniejszy artykuł jest empirycznym dowodem na to, jak polskie ustawodawstwo ogranicza prawa podstawowe. Władze w walce z pandemią nie korzystają z rozwiązań, które znajdują się w Konstytucji RP, lecz sięgają po pozakonstytucyjną formę tzw. specustaw. Omawiając to zagadnienie, autorzy odwołują się do amerykańskiego ustawodawstwa i polityki, gdzie znamiennym przykładem jest Patriot Act, który można interpretować jako pretekst do ograniczania swobód obywatelskich w imię walki z terroryzmem. Jak stwierdzono, takie sytuacje nadzwyczajne jak obecna pandemia czy zagrożenie terroryzmem są wykorzystywane do trwałego i znaczącego ograniczania praw obywatelskich. (abstrakt oryginalny)

12

Introduction: The Return of the Exception

63%

Mańko R., Tacik P., Fusco G. G.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

nr 96 The Return of the Exception

7-15

Historia XX wieku, a ostatnio trwająca dwie dekady wojna z terroryzmem, nauczyły nas, że normalizacja stanu wyjątkowego (rozumianego tu jako mnożenie instrumentów prawnych regulujących kompetencje nadzwyczajne i ich stałe stosowanie w różnych sytuacjach kryzysowych) nigdy nie jest wolna od ryzyka pozostawienia długotrwałych skutków dla systemów prawnych i politycznych. W niniejszym tomie poświęconym Powrotowi stanu wyjątkowego, pragniemy zwrócić uwagę na fakt, że w czasie pandemii stan wyjątkowy pojawił się ponownie w swojej "pełnowymiarowej" wersji w postaci całodobowej godziny policyjnej i znaczących ograniczeń swobody poruszania się i zgromadzeń, a wszystko to przyozdobione wojenną retoryką walki z niewidzialnym wrogiem, którym, biorąc pod uwagę biologiczny status wirusów, możemy być tylko my sami. Ale "powrót" należy tu rozumieć także w jego psychoanalitycznym znaczeniu. Podobnie jak wyparte, które pozostaje w stanie latencji w obrębie nieświadomości, by w końcu powrócić, by wpłynąć na świadomość i zachowanie podmiotu, podobnie i stan wyjątkowy jest elementem, który pozostaje w stanie latencji w tekście prawa, by powrócić w sposób jawny w konkretnym momencie, przejawiając się w nie dokońca dających się przewidzieć formach i intensywności. Wciąż jednak nie wiadomo, czy pandemia inauguruje nową epokę liberalnej legalności - epokę postprawa - czy tylko wróży jej strukturalny kryzys.(abstrakt oryginalny)

13

Dopuszczalna ilość imion w systemie prawa polskiego. Podstawowe zagadnienia administracyjnoprawne

63%

Hrynicki W. M.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2009

|

nr 1(14)

109-124

Imię jest znakiem indywidualizującym osobę fizyczną i obok nazwiska służy do zidentyfikowania człowieka. Imię i nazwisko, obok miejsca zamieszkania, należy do podstawowych wyznaczników określających osobę fizyczną jako podmiot praw i obowiązków. Ustawo-dawca w przepisie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego, polecił kierownikowi urzędu stanu cywilnego odmówić przyjęcia oświadczenia rodziców (rodzica) o wyborze dla dziecka imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, niepozwalającego na odróżnienie płci, użytego w formie zdrobniałej bądź więcej niż dwóch imion. Zarówno w literaturze przedmiotu, jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych, wielokrotnie już podkreślono, że poza przypadkami expressis verbis wymienionymi we wspomnianym przepisie art. 50 ust. 1, imię podlega wpisowi do aktu urodzenia, a przepis ten, jako wyjątek od zasady, iż prawo wyboru imienia dziecku należy do rodziców, nie powinien być interpretowany rozszerzająco. (fragment tekstu)

14

Fair Use Vs. Permitted Use : a Comparative Legal Analysis of Personal Use in Polish and American Intellectual Property Law

63%

Czech D.

Gospodarka, Rynek, Edukacja

|

2017

|

18

|

nr 2

15-24

Użytek osobisty odgrywa istotną rolę nie tylko w krajowych i międzynarodowych systemach prawnych, ale także w szerszym kontekście społeczno-gospodarczym. Takie prawo własności intelektualnej, które równoważy wyłączne interesy autora i wolności osobiste nabywców utworów, zapewniając tym samym przestrzeń prawną dla użytku osobistego, realizuje w ten sposób jedno ze swoich podstawowych zadań: gwarantuje nieodpłatny, publiczny dostęp do życia kulturalnego. Polski dozwolony użytek prywatny oraz amerykański fair use to instytucje prawne, które w swych założeniach służą temu samemu celowi - prawnej regulacji użytku osobistego. Ze względu na swoją inherentną elastyczność amerykańska doktryna fair use jest często uważana przez polskich przedstawicieli doktryny za modelowy system regulacji użytku osobistego. Niemniej jednak analiza porównawcza przedstawiona w niniejszym artykule wykazała, że pogląd ten jest pewnym uproszczeniem rzeczywistej sytuacji prawnej w Stanach Zjednoczonych. Trudno nie zgodzić się z twierdzeniem, że oparta na orzecznictwie doktryna fair use jest zdecydowania bardziej elastyczna, co umożliwia jej łatwą adaptację do nowych zjawisk społecznych. Elastyczność ta jednakże osiąganą jest za cenę stabilności i pewności prawnej. Z wyjątkiem sporadycznych, jednoznacznych przypadków, podmioty powołujące się na fair use mają niewielką gwarancję, że sąd przychyli się do ich interpretacji danej sytuacji prawnej. Nowa perspektywa zaoferowana przez porównawczy charakter niniejszej analizy pozwoliła również pogłębić zrozumienie krajowych przepisów, rzucając nowe światło na ich ograniczenia. (abstrakt oryginalny)

15

O potrzebie konstytucjonalizacji prawa obywateli do prawdy i konieczności poszerzenia ustawowego zakresu jego ochrony w czasach postprawdy

63%

Florczak-Wątor M.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2023

|

nr 11

73-89

Prawo do prawdy ma silne umocowanie w wielu przepisach Konstytucji RP statuujących zasady konstytucyjne, jak również prawa i wolności jednostki. Nie jest ono jednak wprost wyrażone w Konstytucji RP, co zdaniem autorki powinno mieć miejsce. W artykule zaprezentowano możliwy sposób wyrażenia tego prawa oraz jego usytuowania w tekście ustawy zasadniczej. Omówiono też wybrane instrumenty ochrony prawa do prawdy w ramach różnych procedur. Analiza ta doprowadziła do wniosku, że obecnie istniejąca ochrona tego prawa nie jest wystarczająca i wyraźna jego konstytucjonalizacja byłaby wskazana.(abstrakt oryginalny)

16

Restrictions on the Exercising of Human and Civil Rights and Freedoms Due to Cybersecurity Issues

63%

Czuryk M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2022

|

Vol. 31, nr 3

31-43

Ograniczenie korzystania z wolności i praw człowieka może mieć miejsce w szczególnych okolicznościach. Nie ma ono charakteru powszechnego, może być stosowane wyjątkowo dla ochrony dobra oczywiście ważniejszego. Takim dobrem, które uzasadnia wprowadzenie stosownych ograniczeń, może też być cyberbezpieczeństwo. Ustrojodawca nie określa wprost cyberbezpieczeństwa jako przesłanki ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela, lecz dopuszcza takie ograniczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa, którego elementem składowym jest też cyberbezpieczeństwo, mające zwłaszcza dzisiaj, w dobie Internetu, szczególne znaczenie. Zagrożenia w cyberprzestrzeni mogą skutkować wprowadzeniem stanu nadzwyczajnego (stanu wojennego, wyjątkowego czy też klęski żywiołowej), w ramach którego dopuszcza się ograniczenie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw. W tym przypadku ustawodawca wprost stanowi, że działania w cyberprzestrzeni zagrażające określonym dobrom prawnie chronionym mogą skutkować wprowadzeniem ograniczeń wolności i praw jednostki, a celem będzie przywrócenie cyberbezpieczeństwa. (abstrakt oryginalny)

17

Kontrowersje wokół armeńskiej ustawy o wolności sumienia i organizacjach religijnych

63%

Król-Mazur R.

Sprawy Międzynarodowe

|

2021

|

nr 4

229-260

W artykule omówiono obowiązujące w Republice Armenii (RA) ustawodawstwo pod kątem przestrzegania prawa do wolności religijnej. Szczegółowej analizie poddana została ustawa o wolności sumienia i organizacjach religijnych z 17 czerwca 1991 r., która w lekko znowelizowanej wersji obowiązuje w Armenii do dziś. Zwrócono uwagę, że od momentu jej uchwalenia nieustannie poddawana jest ona krytyce przez obrońców praw człowieka i mimo powtarzających się prób podjęcia pracy nad jej gruntowną nowelizacją nie udaje się dokonać jej zmiany. Na przestrzeni lat nie zdołano usunąć zapisów krytykowanych przez międzynarodowe instytucje i organizacje zajmujące się przestrzeganiem praw człowieka - a w kolejnych projektach zmian pojawiały się nieustannie te same dyskryminujące przepisy prawne. Wykazane zostaną sprzeczności, jakie zachodzą między zapisami ustawy z 17 czerwca 1991 r. a zapisami w innych aktach prawnych obowiązujących w Armenii. Autorka postawiła następujące pytania badawcze: jaką rolę odegrał Ormiański Kościół Apostolski (OKA) w blokowaniu prac nad zmianami analizowanej ustawy? Jakie czynniki przyczyniły się do utrzymywania się do dnia dzisiejszego w Armenii zapisów prawnych odnoszących się do kwestii wolności religijnej - jednego z fundamentalnych praw człowieka - sprzecznych ze standardami międzynarodowymi? Artykuł skupia się na analizie treści aktów normatywnych, pomijając kwestie ich egzekwowania, to ostatnie bowiem znalazło miejsce w innych pracach autorki. W artykule zastosowano analizę instytucjonalno-prawną. (fragment tekstu)

18

Stosunki polsko-francuskie 1986-1989

63%

Pasztor M., Jarosz D.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 2

353-366

Uformowany po zwycięstwie w wyborach parlamentarnych we Francji prawicowej koalicji (w marcu 1986 r.) rząd Jacques'a Chiraca przyjął wobec władz PRL strategię stopniowej normalizacji, ale bez spektakularnych gestów. Wizyty w Polsce złożyli m.in. minister do spraw sportu i młodzieży, Christian Bergelin (w październiku 1986 r.) oraz minister spraw zagranicznych Jean-Bertrand Raimond (w kwietniu 1987 r.). Znakiem czasu i świadectwem intencji utrzymania dialogu z opozycją było to, że szef francuskiej dyplomacji spotkał się również z przedstawicielami polskiej opozycji (w ambasadzie Francji w Warszawie). Pod wpływem zachodzących w Polsce przemian politycznych, w tym przede wszystkim rozmów władz komunistycznych z opozycją, które doprowadziły do Okrągłego Stołu i pierwszych po wojnie częściowo wolnych wyborów parlamentarnych, następował rozwój kontaktów na najwyższym szczeblu. Rangę symbolu przemian miała wizyta Lecha Wałęsy w Paryżu w grudniu 1989 r. i w Polsce prezydenta F. Mitteranda, który przybył do Warszawy 14 czerwca 1989. W dziedzinie gospodarczej na relacje dwustronne największy negatywny wpływ wywierało zadłużenie Polski wobec Francji, które pod koniec 1980 r. wynosiło około 2,5 mld USD, a w 1988 - około 3,3 mld USD. Negocjacje na temat spłat tego zadłużenia wobec państw Zachodu odbywały się w ramach Klubu Paryskiego. Spadek polskiego eksportu do Francji, który w stanie wojennym i do 1988 r. nie osiągnął wielkości z 1980 r., wynikał przede wszystkim z drastycznego zmniejszenia sprzedaży polskiego węgla. Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce, represje wobec opozycji politycznej oraz ograniczenia swobód obywatelskich odbiły się również na relacjach naukowych i kulturalnych. Zmiany na lepsze odnotowano w drugiej połowie lat 80. Wymiana naukowa i kulturalna odbywała się coraz częściej poza centralnie ustalanymi programami. Lata 80. trudno nazwać owocnymi w relacjach między FPK i PZPR. Francuscy komuniści, którzy w okresie wprowadzania stanu wojennego w Polsce byli w koalicji rządowej, nie mogli zająć stanowiska rażąco innego niż ich socjalistyczni współpartnerzy. Sytuacja zmieniła się po ich wyjściu z koalicji rządowej w lipcu 1984 r. Odtąd kontakty były coraz częstsze, ale ich znaczenie coraz mniejsze, wobec słabnięcia pozycji i wpływów ruchu komunistycznego w Europie. (abstrakt oryginalny)

19

KGB wobec zagrożeń systemu radzieckiego. Przykład rejonu trockiego w LSRR (1980-1984)

63%

Bobryk A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 1

35-65

In the USSR, including Lithuania, which was annexed in 1940, repression was the key tool used by the establishment to eliminate from the society any potential threats to the system. One of the key services was the KGB (eng. CSS = Committee for State Security). Its operation is presented with the Trotsky Region as an example. This administrative unit was characterised with a multinational population, and somehow peripheral location, yet still close to the capital of the Republic. Its unique character was emphasised by higher touristic activity resulting from the appeal of its cities and its position on the main route from Poland to Vilnius. As the possibilities to visit the country by people of other nationalities were limited, this was a very important factor for the secret services. The period which was analysed is 1980-1984. This was a particularly specific time as frequent changes in the key positions in the Communist Party took place at that time. During this period a slow change in the defined spheres of threat can be observed. Although the KGB activity was initially focused largely on surveillance of people who had been involved in anti-system activities decades earlier and most of whom had served jail sentences and on searching for the activity of the western intelligence, it later became a response to the challenges of the current times. They resulted largely from the effect of the changes taking place in Poland on the attitudes of the Russian citizens. This concerned the issues of achieving better working conditions through protests, the emerging criticism of the system and the aspirations to gain more civil liberties.(original abstract)

20

Trajektorie rozwoju społeczno-ekonomicznego w gospodarkach postkomunistycznych

63%

Tridico P.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2011

|

nr 1 (15)

71-95

Celem poniższego artykułu jest próba określenia relacji między instytucjami a rozwojem gospodarczym w przypadku postkomunistycznych państw Europy Środkowo-Wschodniej oraz byłych republik Związku Radzieckiego. Odnosząc się do literatury na temat różnorodnych form kapitalizmu, dokonałem klasyfikacji gospodarek postkomunistycznych zgodnie z ich modelem społeczno-ekonomicznym oraz sprawdziłem, czy typ modelu wywiera wpływ na rozwój społeczno-ekonomiczny. Przedstawiłem pięć typów modelów społeczno-ekonomicznych gospodarek postkomunistycznych: model konkurencyjny, korporacyjny, etatystyczny, hybrydowy i państwowy. Dzięki analizie czynnikowej zauważyłem, że zmienne identyfikujące model kapitalizmu konkurencyjnego nie są istotne dla wzrostu gospodarczego. Wręcz przeciwnie, wzrost gospodarczy w połączeniu z rozwojem kapitału ludzkiego przede wszystkim spowodowany jest przez coraz wyższy poziom wydatków publicznych w obszarze zdrowia i edukacji oraz przez rozwój praw i wolności obywatelskich. Te dwie zmienne lepiej identyfikują korporacyjny typ modelu społeczno-ekonomicznego. (abstrakt oryginalny)