Opracowanie stanowi próbę włączenia się do dyskusji na temat znaczenia oceny konwergencji w procesie rozszerzania europejskiej unii walutowej, ze skupieniem się na aspekcie porównawczym stopnia podobieństwa Polski względem gospodarki strefy euro oraz krajów, które już należą do obszaru wspólnej waluty. Celem artykułu jest przedstawienie wyników wskaźnikowej analizy konwergencji realnej, która w odróżnieniu od nominalnej daje pełniejszy obraz zasadności udziału państwa w unii monetarnej. Wyniki te, z jednej strony, pozwalają sformułować pewne wnioski odnoszące się do Polski i wspomagające proces wyboru terminu przyjęcia euro, a z drugiej - umożliwiają sprawdzenie, czy w okresie postkryzysowym wystąpiły tendencje wskazujące na zwiększanie się stopnia podobieństwa gospodarek krajów już posługujących się wspólnym pieniądzem. Badania, oprócz Polski, dotyczyły wybranych państw strefy euro: Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwy, Niemiec, Słowacji i Włoch. Na potrzeby niniejszego opracowania uznano, że odpowiednio szeroki przekrój wskaźników, pozwalający na osiągnięcie należytego stopnia obiektywizmu oceny konwergencji realnej państw w stosunku do całej strefy euro, będą stanowić: tempo przyrostu realnego PKB oraz współczynniki korelacji dotyczące tego miernika, poziom PKB per capita jako wyznacznik dochodu, poziom PKB na godzinę pracy jako wskaźnik wydajności pracy, koszt godziny pracy, poziom bezrobocia długoterminowego, struktura wartości dodanej brutto, zmiany wskaźnika realnego kursu walutowego, długoterminowa realna stopa procentowa oraz realna stopa rynku pieniężnego (która przy tym samym poziomie nominalnej stopy krótkoterminowej w strefie euro wyznaczona jest w poszczególnych jej krajach członkowskich przez tempo wzrostu cen). Jako okres badawczy przyjęto lata 2004-2014. Przeprowadzona analiza wskaźnikowa konwergencji realnej pozwoliła na sformułowanie kilku spostrzeżeń: stopień zbieżności gospodarek badanych krajów względem całej unii walutowej różni się w większości przypadków w zależności od tego, której sfery dotyczą poszczególne mierniki; skala konwergencji gospodarek poszczególnych analizowanych państw w stosunku do strefy euro jest również zróżnicowana; w odniesieniu do badanych krajów trudno zaobserwować tendencję do pogłębiania się skali zbieżności w okresie postkryzysowym; w przypadku Polski należy mówić nie o podobieństwie, a raczej o daleko idących dywergencjach realnych w stosunku do strefy euro, co wpływa na odsunięcie racjonalnego terminu przyjęcia wspólnej waluty.(abstrakt oryginalny)