Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wspólna Polityka Handlowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Omówiono zasady wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej wobec krajów trzecich. Następnie przedstawiono etapy wdrażania zasad wspólnej polityki handlowej przez Polskę oraz ocenę ekonomicznych efektów tej polityki dla polskiego handlu zagranicznego.
Zasady i struktura systemu powszechnych preferencji celnych - GSP (Generalized System of Preferences) Wspólnoty Europejskiej oraz kilka porównań z obecnym polskim systemem preferencji celnych.
W dniu 23 czerwca 2000 r. została podpisana na okres 20 lat Umowa o Partnerstwie między krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) a Wspólnotą Europejską. Zastąpi ona dotychczasową Konwencję z Lome. W niniejszym artykule przedstawiono dotychczasowe relacje Unii Europejskiej z powyższą grupą państw.
Generalnie, poza jednym w zasadzie wyjątkiem, wszystkie rozdziały tej książki cechuje wysoki poziom merytoryczny. Jednocześnie teksty dotyczą kwestii niezwykle aktualnych i ważnych z punktu widzenia przyszłości całej Unii Europejskiej, a tym samym i Polski. W zdecydowanej większości rozdziałów rozważania nie ograniczają się do prostego omówienia danego tematu, ale mają bardziej analityczny charakter, wskazując na źródła danego problemu i powstałe skutki oraz możliwe odmienne interpretacje danych zjawisk, a niekiedy zawierają także wyjaśnienie teoretyczne. Książka, mimo iż napisana przez dość duży zespół autorski (13 osób) i to międzynarodowego pochodzenia (z 7 ośrodków badawczych, w tym w większości z tureckich; z Polski współautorami są: Bogumiła Mucha-Leszko, Tomasz Białowąs oraz Magdalena Kąkol z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie), jest dobrze, logicznie zredagowana, bez powtórzeń, a przy tym uwzględnia kluczowe, jakkolwiek oczywiście wybrane, kwestie jednolitego rynku europejskiego. Jestem przekonana, że wszystkie osoby zajmujące się szeroko rozumianą problematyką rynku wewnętrznego UE znajdą dla siebie w recenzowanej tu książce ciekawe i użyteczne wątki. (fragment tekstu)
Objective: The objective of the article is to determine which exchange rate regime provides higher bilateral trade: fixed rate or currency union. Research Design & Methods: An index was designed based on variables commonly recognised as those that might affect the value of bilateral trade and those that are differently affected by fixed exchange rate regime and currency union. These variables are trade openness, trading partner trade importance, similarities of government debt and borrowing, similarities of inflation, and the correlation coefficient of detrended GDP. The index serves as a dependent variable in the main model, which was created using principal component analysis. I also ran models with both trade openness and trading partner trade importance as dependent variables. Findings: Although the index appeared to be higher in countries with a currency union, the results show that a currency union does not provide higher values of bilateral trade compared to a fixed exchange rate regime. Implications & Recommendations: Research can be repeated with more attention dedicated to independent variables. Alternative de facto classifications of exchange rate regimes can be used for future studies as well. Contribution & Value Added: The article contributes to existing studies on exchange rate regimes that commonly and interchangeably use notions of fixed exchange rate regime and currency union. To my best knowledge, there is no previous empirical research that would separately compare the impact on trade of these notions. The current study fills this gap. (original abstract)
RESEARCH OBJECTIVE: This article aims to present the principles of decision- making, distribution of competences regarding the common commercial policy (CCP), with attention given to the evolution of European Parliament's (EP) role and to identify actions taken by the EP in relation to the CCP. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: Due to the Member States' delegation of powers to the supranational level and decision-making procedures, allegations that there is no democratic legitimacy in the European Union are of particular relevance to the CCP. In this context, special importance is given to the role of the European Parliament and powers vested in it, especially over the past years. The article employs an analytical and descriptive method. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part presented decision- making principles for the EU's common commercial policy. Next, the evolution of the European Parliament's role in the shaping of the CCP was discussed. Finally, the last part gives attention to the EP's actions in practice and attempts to assess what was a decisive factor behind the Parliament's specific position. RESEARCH RESULTS: The Treaty of Lisbon increased the formal powers of the European Parliament with regard to the CCP, but at the same time, diminished the role of Member States' national parliaments (which was due to the fact that the CCP coverage was extended and the scope of the EU's exclusive competences was broadened). The research conducted has revealed that the EP is more and more often taking advantage of its position in the shaping of the EU commercial policy. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Due to the fact that the role of the European Parliament in the decision-making process has increased, the issue of a democracy deficit in the shaping of the CCP, which was raised in the pre-Lisbon Treaty period, is currently becoming less formally legitimate. (original abstract)
Artykuł omawia podstawy metodologiczne oceny efektów integracji handlu, zasady wspólnej polityki handlowej w Unii Europejskiej, wdrażanie tych zasad przez Polskę i wpływ na polski handel zagraniczny.
Przedstawiono zakres wspólnej polityki handlowej Wspólnoty Europejskiej. Omówiono system preferencji handlowych stosowany przez Unię Europejską i umowy zawarte przez Wspólnotę z krajami trzecimi.
9
Content available remote Polityka handlowa Unii Europejskiej po światowym kryzysie gospodarczym
75%
Celem artykułu jest przedstawienie kierunków rozwoju polityki handlowej Unii Europejskiej w trudnych warunkach makroekonomicznych jako skutków światowego kryzysu gospodarczego. (fragment tekstu)
10
Content available remote Wspólna Polityka Handlowa Unii Europejskiej : implikacje dla Polski
75%
Zastanawiając się na przyczynami obecnej pozycji Unii Europejskiej w handlu światowym, należy przeanalizować zasady polityki handlowej UE, które tworzą warunki dla rozwoju wymiany handlowej poszczególnych państw członkowskich i całego ugrupowania. Z uwagi na charakter niniejszego opracowania warto nie tylko pochylić się nad istotą Wspólnej Polityki Handlowej, ale również przeanalizować zmiany dotyczące polskiej polityki handlowej, związane z akcesją naszego kraju do UE. (fragment tekstu)
Wspólnota Europejska wprowadziła System Powszechnych Preferencji w lipcu 1971 roku. Głównym jego celem jest ułatwienie krajom rozwijającym się dostępu do rynku Unii Europejskiej dzięki obniżeniu bądź całkowitej redukcji stawek celnych na importowane z tych krajów towary. Obecnie, tj. od 1 stycznia 2014 roku, obowiązuje zmieniony GSP. Rozporządzenie ustanawiające nowy system weszło w życie 20 listopada 2012 roku i obowiązuje do 31 grudnia 2023 roku, jedynie preferencje dla krajów najsłabiej rozwiniętych zostały ustanowione bezterminowo. Celem artykułu jest przedstawienie nowych zasad kwalifikowania do GSP zarówno w ujęciu podmiotowym (beneficjenci), jak i przedmiotowym (towary), zmian w zakresie mechanizmu graduacji, a także próba określenia znaczenia wprowadzonych zmian dla beneficjentów starego i nowego systemu.(abstrakt oryginalny)
Zaprezentowano ewolucję wspólnej polityki handlowej w świetle traktatów. Przeprowadzono charakterystykę wybranych instrumentów stosowanych w ramach autonomicznej polityki handlowej. Omówiono rodzaje i podstawy prawne umów handlowych zawieranych przez Unię Europejską. Przedstawiono konsekwencje przyjęcia przez Polskę zasad wspólnej polityki handlowej UE.
Przedmiotem opracowania jest Umowa UE - Ukraina o utworzeniu Pogłębionej i Kompleksowej Strefy Wolnego Handlu (DCFTA) będąca częścią umowy stowarzyszeniowej Ukrainy z Unią Europejską. Jest ona przykładem nowej generacji porozumień preferencyjnych, które w sposób kompleksowy regulują kwestie związane z dostępem do rynków. W artykule analizie poddano treść umowy w kontekście bieżących relacji handlowych UE Z Ukrainą oraz celów unijnej polityki handlowej. (abstrakt oryginalny)
W artykule poruszono problematykę efektu mnożnikowego w gospodarce otwartej na przykładzie handlu zagranicznego Kolumbii z członkami ugrupowania integracyjnego CAN. Głównym celem pracy jest próba określenia reakcji mnożnikowej w Kolumbii z tytułu bilateralnej wymiany handlowej z Peru, Ekwadorem, Boliwią - krajami CAN. Na potrzeby realizacji zamierzonego celu opracowania zastosowano analizę porównawczą obrotów handlowych (eksportu, importu) oraz wskaźników handlu zagranicznego: stopa eksportu, stopa importu, krańcowa stopa eksportu, krańcowa stopa importu, dochodowa elastyczność eksportu, dochodowa elastyczność importu, mnożnik eksportu. W latach 2000-2019 oszacowany efekt mnożnikowy Kolumbii z tytułu wymiany handlowej z krajami CAN charakteryzował się zróżnicowaniem. Dodatnie skumulowane przyrosty PKB Kolumbii uzyskano w wyniku wymiany wzajemnej z Ekwadorem (9,220 mld USD) i Boliwią (0,512 mld USD). (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia zasady przyznawania i obsługi administracyjnej płatności bezpośrednich w Polsce po przystąpieniu do Unii Europejskiej. Opis kampanii dopłat w latach 2004-2006 jest uzupełniony o charakterystykę polskiego modelu uwzględniającego dużą liczbę producentów i zmieniające się formy wsparcia gospodarstw. Przedstawiono podstawy prawne obecnego systemu dopłat i przebieg kampanii i ich realizacji w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wraz z poziomem stawek dla różnych rodzajów upraw. Następnie opisano przewidywane zmiany sposobu naliczania dopłat w modelu Jednolitej Płatności dla gospodarstwa, które wprowadzają stopniowo wszystkie kraje UE. W podsumowaniu zaprezentowano możliwe kierunki ewolucji Wspólnej Polityki Rolnej wpływające bezpośrednio na poziom i strukturę dopłat bezpośrednich.(abstrakt oryginalny)
Zasadniczym i tradycyjnym instrumentem ochrony wspólnego rynku Unii Europejskiej (UE) pozostają cła i wspólna taryfa celna. Taryfa celna łączy nomenklaturę celną (szczegółowa lista towarów) ze stosowanymi stawkami celnymi, w oparciu o które oblicza się cło należne w imporcie do Unii Europejskiej. Taryfa celna jest wykorzystywana ponadto do gromadzenia danych statystycznych w handlu zewnętrznym UE. Głównym celem opracowania jest ukazanie roli jaką odgrywają środki taryfowe, a w szczególności wspólna taryfa celna, w ochronie rynku wewnętrznego Unii Europejskiej. Celem szczegółowym jest weryfikacja hipotezy badawczej mówiącej o malejącej roli ceł i wspólnej taryfy celnej dla ochrony wspólnego rynku UE. Przeprowadzona analiza wysokości, rodzajów i zmian stawek celnych w unijnej taryfie celnej potwierdziła postawioną hipotezę badawczą, że stawki celne generalnie nie odgrywają już głównej roli w ochronie rynku wewnętrznego. W ciągu ponad dwudziestu lat wykazywały tendencję malejącą, począwszy od połowy lat 90. XX wieku (średnia stosowana stawka celna zmalała o 9 pkt. procentowych, a średnia ważona importem zmalała ponad czterokrotnie). Prawie 26% wszystkich linii taryfowych jest objętych zerową stawką celną (KNU), ponadto najwięcej towarów (30% wszystkich linii taryfowych) jest objętych niskimi cłami, z przedziału od 0% do 5% włącznie. Niemniej jednak w odniesieniu do niektórych towarów, głównie rolnych (wyroby mleczarskie, cukier i słodycze, zboża), ale też tekstyliów, odzieży, pojazdów samochodowych cła stanowią nadal barierę w dostępie do rynku unijnego.(abstrakt oryginalny)
Scharakteryzowano narzędzia parataryfowe będące elementami polityki handlowej Wspólnot Europejskich. Przedstawiono preferencyjne środki taryfowe do których można zaliczyć: kontyngenty taryfowe, plafony taryfowe i autonomiczne zawieszenie poboru ceł. Przybliżono również inne narzędzia parataryfowe takie jak: dodatkowe opłaty celne i zawieszenie ceł dodatkowych.
The purpose of the article is to show the importance of the European Union's common commercial policy in implementing the concept of sustainable development. The article uses the qualitative and quantitative method, analysis of Polish and foreign literature and analysis of a number of free trade agreements, signed or negotiated in the form of free trade zones and the system of customs preferences (GSP). The analysis concerns EU trade relations in the context of the implementation of sustainable development assumptions. In the new generation trade agreements, economic growth is served by the use of both the idea of free trade and sustainable development. The starting point for the analysis is the discussion of the promotion of the idea of sustainable development by the European Union based on accepted liberal solutions in the common EU trade policy, currently used in the period of weak development of international trade. The second point discusses the European Union's strategy in the common trade policy, developed on the basis of UN resolutions on sustainable economic development. The third point examines the issue of problems in achieving the goals of sustainable economic development in the case of developing countries.(original abstract)
W niniejszym artykule, który jest kontynuacją rozważań z WE nr 9/2000, przedstawiono najważniejsze postanowienia Umowy o Partnerstwie.
Przedstawiono zarys zmian wspólnej polityki handlowej Wspólnoty w ujęciu historycznym. Wspólnota opierając się na unii celnej chce przyczynić się do harmonijnego rozwoju handlu światowego, stopniowego usunięcia przeszkód w wymianie międzynarodowej i obniżenia barier celnych. Jednocześnie Wspólnota traktuje zniesienie ceł w handlu między jej państwami członkowskimi jako sposób na zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorstw. Obecnie wspólna polityka handlowa, zgodnie z art. 133 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, formalnie opiera się na jednolitych zasadach w szczególności w zakresie: zmian taryf celnych, zawierania układów celnych i handlowych, instrumentów liberalizacji, polityki eksportowej, oraz środków ochronnych w handlu, takich jakie muszą być podejmowane w przypadku dumpingów i subsydiów.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.