Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Xenophobia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł analizuje etymologię epitetów, jakimi Niemcy i Polacy obdarzali się wzajemnie na przestrzeni wieków. Niektóre z nich sa szczególnie nacechowane ksenofobią i negatywnym wydźwiękiem, niektóre niosą ze soba dość duży ładunek niechęci. Są też obraźliwe zbitki przymiotników z rzeczownikami oraz przezwiska, które są obraźliwe dla przedstawicieli danych grup etnicznych tylko dlatego, że się ich wobec nich używa.
2
75%
Subject and purpose of work: This article analyzes the factors depicted in the literature as essential for the emergence of far-right parties and assesses the importance of unemployment, immigration and political establishments in the failures of the far-right wing parties in Sweden and Finland in early 2000s. Materials and methods: Multi-methods approach is used in this study including case studies and a novel technique based on Boolean algebra. Results: The findings of this paper lead to the conclusion that the correlation between unemployment rates and the electoral strength of far-right parties is weak and does not support simplistic thesis such as high unemployment leads to extremism. Moreover, despite objectively favorable conditions in terms of high immigration rates, the presence of non-European immigrants in a country does not in itself explain the emergence of far-right parties. Conclusions: The study points to the importance of political factors such as the differences between the mainstream parties and tackling the immigration issue by the Liberal Party in Sweden and the wide ideological span of the coalition government and the role of Finland's special relationship with the USSR that militated against the emergence of far-right parties in these countries. (original abstract)
Celem mojej pracy jest przedstawienie pewnego aspektu badania ksenofobii. Istota tego problemu tkwi, w moim przekonaniu, w dwoistym charakterze lęku i niechęci do obcych, które są nie tylko zjawiskiem społecznym, ale także obiektem bardzo silnej krytyki moralnej. Współczesna etyka oparta na szacunku dla człowieka nakazuje negatywnie oceniać każdą niechęć i wrogość skierowaną wobec przedstawicieli innych grup religijnych, etnicznych, rasowych itp. Środowiska naukowe, w szczególności humanistyczne w dużym stopniu podzielają ten punkt widzenia. Dlatego negatywna ocena moralna ksenofobii często pojawia się w pracach socjologicznych poświęconych temu zagadnieniu, co w niektórych przypadkach może prowadzić do dość zaskakujących konkluzji. W artykule wyróżniam dwie | perspektywy rozważania problematyki ksenofobicznej - opisową i wartościującą. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest analiza rozległych polityczno-kulturowych skutków wywołanych w Austrii przez europejski kryzys imigracyjny, a w szczególności - jego wpływu na wyniki wyborów do tamtejszych sejmów krajowych w 2015 r. oraz przeprowadzonych rok później wyborów prezydenckich. Badania opinii publicznej pokazują, iż w 2015 r. doszło w tym państwie do dramatycznego wzrostu negatywnego stosunku do imigrantów i uchodźców. Miało to ogromny wpływ na krajową scenę polityczną: prawicowa populistyczna Austriacka Partia Wolnościowa (FPÖ) zdołała odnieść ogromny sukces we wszystkich czterech wyborach do sejmów krajowych przeprowadzonych w 2015 r. w Austrii. W opinii autora za radykalizację austriackiego społeczeństwa odpowiedzialny jest nie obecny europejski kryzys imigracyjny, ale raczej kombinacja innych czynników, takich jak obawa o pogorszenie się wysokiego standardu życia w konsekwencji procesów globalizacyjnych i ksenofobiczny stosunek znaczącej części austriackiego społeczeństwa do setek tysięcy cudzoziemców, którzy w ostatnich dziesięcioleciach napłynęli do Austrii. Owi obcokrajowcy postrzegani są jako zagrożenie dla krajowego rynku pracy, rosnące obciążenie dla budżetu federalnego, a także zagrożenie dla austriackiej tożsamości narodowej. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest opis kompetencji komunikacyjnych, istotnych z punktu wiedzenia konieczności wypracowywania środowiska społecznego otwartego na różnorodność, którą należy uznać obecnie za nieusuwalną cechę społeczeństwa, rozumianego zarówno w kontekście lokalnym, jak i globalnym. Do badań wykorzystano analizę teoretyczną teorii kontroli niepokoju/niepewności Willama Gudykunsta. Zaproponowane narzędzia badawcze mają wymiar praktyczny, bowiem wskazują na rozwijanie konkretnych kompetencji komunikacyjnych, korzystnych w ograniczaniu zachowań ksenofobicznych. Za novum analizy należy uznać zastosowanie instrumentów komunikacyjnych do przełamywania negatywnych postaw społecznych.(abstrakt oryginalny)
Wydana w 1944 roku Dialektyka oświecenia stała się jedną z najważniejszych prac filozoficznych szkoły frankfurckiej, skupiającej zwolenników teorii krytycznej o marksistowskim rodowodzie i jednocześnie silnych wpływach freudowskiej psychoanalizy, a także innych ważnych nurtów myśli współczesnej. Autorzy dzieła, czołowi przedstawiciele szkoły: Max Horkheimer oraz Theodor W. Adorno swą książkę wydali w Nowym Jorku. W USA przebywali wówczas na przymusowej emigracji i prowadzili wykłady na Uniwersytecie Kalifornijskim. Praca powstała w intensywnej i posępnej atmosferze upadku dawnych, oświeceniowych wartości i tryumfującego na starym kontynencie hitleryzmu. W tych okolicznościach autorzy Dialektyki oświecenia jednym z głównych przedmiotów swoich analiz uczynili symptomatyczne zjawisko eksplodującego wówczas w całej Europie antysemityzmu.(fragment tekstu)
Artykuł stanowi przegląd badań dotyczących narzędzi wykorzystywanych w analizie rasistowskich i ksenofobicznych odczuć, postaw i zachowań w odniesieniu do dzieci. W obliczu niedoboru standaryzowanych narzędzi w polskich badaniach nad tymi zjawiskami mamy nadzieję, że dokonany przez nas przegląd okaże się inspiracją dla osób interesujących się problematyką rasizmu i ksenofobii oraz pragnących badać te zagadnienia. (fragment tekstu)
Based on empirical research conducted in Hungary and Poland in 2016-2017, as well as on analysis of social media, blogs and newspaper articles, this article discusses Hungarian and Polish attitudes towards Muslims and Islam. Against a historical background, we analyse how the Hungarian and Polish governments responded to the large-scale influx of Muslim refugees during the 2015 'migration crisis'. The anti-immigrant narratives, fueled by both governments and the right-wing press, resulted in something akin to Islamophobia without Muslims. Instead of portraying the people arriving at the southern border of Europe as refugees seeking safety, they described the migration process in terms such as 'raid', 'conquest' and 'penetration'. These narratives often implied that Muslims will combat Europe not only with terrorism but with the uteruses of their women, who will bear enough children to outnumber native Poles and Hungarians. The paper ends with a discussion of positive attempts to improve attitudes towards refugees in Poland and Hungary. (original abstract)
Rosnące znaczenie skrajnej prawicy jako aktorów politycznych jest jednym z najbardziej zauważalnych trendów politycznych ostatnich dziesięcioleci w Europie. Powoduje to aktywną działalność badawczą, której celem jest analiza charakteru poparcia społecznego sił prawicowych. Jednak badacze zajmujący się zagadnieniami oceny poparcia społecznego skrajnej prawicy w różnych krajach europejskich często borykają się z problemem braku odpowiednich narzędzi badawczych, a także skutecznej metodologii rzetelnej analizy przekrojowej. Wynika to nie tylko z odmiennego "tła politycznego" i "środowiska politycznego", związanego z tradycjami i kulturą polityczną, ale także z natury poparcia społecznego skrajnej prawicy, mającego nie tylko "jawny", ale i "ukryty" komponent. Podczas gdy "jawny" jest na powierzchni i dobrze mierzalny (głównie za pomocą konwencjonalnych narzędzi, takich jak sondaże), "ukryty", obejmujący głębokie nastroje społeczne, jest trudno mierzalny. Tworzy to poważne problemy w ocenie rzeczywistego poparcia publicznego sił skrajnie prawicowych, biorąc pod uwagę fakt, że "ukryty" komponent ma być kluczowy dla osiągnięcia tego celu. Aby rozwiązać powyższy problem, w październiku 2020 r. miedzynarodowa grupa badaczy zainicjowała projekt, którego celem jest opracowanie specyficznej metodologii badawczej dotyczącej połączenia tradycyjnych i "cyfrowych" metod, takich jak analiza porównawcza, wywiady z ekspertami i monitoring mediów społecznościowych (metoda SML) dla właściwej analizy nastrojów ksenofobicznych i anty-imigranckich w trzech społeczeństwach europejskich - w Niemczech, Polsce i Rosji - jako komponentu "ukrytego". Oczekuje się, że realizacja tego projektu badawczego nie tylko dostarczy wglądu w specyfikę powszechnego poparcia skrajnej prawicy w różnych państwach europejskich poprzez ocenę "ukrytego" komponentu, ale także pomoże ocenić jego rzeczywistą skalę, wyodrębnić czynniki wpływające na poparcie społeczne skrajnej prawicy, kładąc nacisk na toczące się procesy polityczne i społeczne. Co ważniejsze, przygotowany projekt badawczy ma dostarczyć informacji potrzebnych do opracowania wskaźników do ważnej, przekrojowej analizy skrajnie prawicowej polityki w różnych państwach. Pozwoli to przezwyciężyć problemy w niektórych "słabych punktach" badań - począwszy od ogromnych różnic politycznych aż po niewystarczalne odpowiednie dane. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i poddanie dyskusji wypracowanego podejścia metodologicznego.(abstrakt oryginalny)
10
63%
Problematyka migracji międzynarodowych jest u nas od początków ubiegłego wieku przedmiotem badań ośrodków naukowych reprezentujących różne dyscypliny. W Polsce do niedawna kwestia migracji wiązała się głównie, jeżeli nie wyłącznie, z emigracją z Polski. Wraz z początkiem obecnej transformacji systemowej i towarzyszącym jej stopniowy, napływem imigrantów do Polski, w obszarze zainteresowań badawczych pojawiła się również problematyka imigracji. Podobnie jak w Europie Zachodniej - choć ze względu na skalę problemu nie w takim dużym stopniu - i u nas w dyskursie publicznym (zarówno politycznym, jak i naukowym) na znaczeniu stopniowo zyskują wyzwania społeczne, kulturowe, polityczne czy wreszcie ekonomiczne związane z przybywaniem do Polski przedstawicieli innych krajów, narodów, kultur. Dyskutuje się zarówno o prawnoekonomicznym określeniu pozycji przybyszów w 1997 r. uchwalono nową ustawę o cudzoziemcach, która przestała obowiązywać we wrześniu 2003 r. wraz z wejściem w życie dwóch nowych ustaw: o cudzoziemcach i o udzielaniu cudzoziemcom ochrony), jak i o socjologicznych aspektach procesów migracji. W orbicie zainteresowań ośrodków badawczych pojawiły się m.in. takie kwestie jak dystans Polaków wobec innych narodowości, kultur czy inności w ogóle. W dyskursie coraz częściej używa się (a czasami nawet nadużywa) takich pojęć jak: otwartość, tolerancja, wielokulturowość z jednej strony i dyskryminacja, ksenofobia, rasizm - z drugiej. Na znaczeniu zyskuje problematyka dotycząca podziału na swoich i obcych. W ten nurt badań nad wspomnianą problematyką wpisują się badania realizowane w Polsce pod kierunkiem Jolanty Supińskiej od listopada 2003 r. w Instytucie Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Badania o dość prowokacyjnym w polskim tłumaczeniu tytule: Ksenofobia w Europie: formy dyskryminacji instytucjonalnej, politycznej i społecznej, realizowane są wspólnie z siedmioma innymi krajami europejskimi w ramach Piątego Ramowego Programu Badawczego Unii Europejskiej. Realizację projektu zaplanowano na trzy lata - do końca 2005 r.
11
Content available remote Postawy ksenofobiczne a Polacy. Zamach z Paryża na łamach "Gazety Wyborczej"
63%
Celem niniejszego artykułu jest pokazanie, jak "Gazeta Wyborcza" na swoich łamach przedstawiała zamach z Paryża, który miał miejsce w listopadzie 2015 r. W ramach badania zostało przeanalizowanych ponad 70 tekstów z pierwszego tygodnia po tym wydarzeniu. Z ich lektury wyłaniają się nie tyle suche informacje o samej tragedii we Francji, ile doniesienia o ksenofobicznych postawach Polaków z różnych części Polski, dla których zamach był pretekstem (lub wytłumaczeniem) do wszczynania niebezpiecznych sytuacji w stosunku do wyznawców islamu. Takie wydarzenia potwierdzają tezę, że wśród Polaków mowa nienawiści w stosunku do muzułmanów nie maleje. (abstrakt oryginalny)
What has been less visible to observers over more than Iran's thirty years political events or, in other words, what was actually formed the motivation power of government system after the 1979 revolution, was located under the shadow of a vast tree of religion, is a kind of xenophobia and, in its particular form, is anti-Western. It can be argued that the contents, capacity and role of this religion without any "anti-Western" anticipation were useless and deficient to the Iranian Shiite rulers. The basis of the discussion in this article is the context in which a kind of anti-modernization grew from within and became the dominant discourse of society headed by traditional clergy. What is being discussed in this article is to fingers on the main stimulus and the central tool of production of legitimacy, and its role and application in conjunction with the political ideology of rule in Iran. In this regard, the present article seeks to explain how this primary stimulus has evolved and how it is used as a political tool but in the form of ideology. (original abstract)
The 20th anniversary of the World Conference against Racism, Racial Discrimination, Xenophobia and Related Intolerance, held in Durban in 2001, provides a good opportunity to look at the institutional arrangements undertaken to implement the Durban Declaration and Programme of Action, as well as to study and assess state practice in this regard. This article discusses the activities of expert bodies and the intergovernmental forms of co-operation established after the Durban Conference in order to implement its conclusions and recommendations. The author notes that while the post-Durban developments in the area of counteracting racism are substantial, structural racism, racial injustice, inequality, and discrimination still constitute a disturbing threat to both human dignity and the basic values of the United Nations. It is argued that the 20th anniversary of the Durban Conference should induce states and other relevant stakeholders to reflect on - and reinforce - the UN's action against racism, racial discrimination, xenophobia, and related intolerance.(original abstract)
15
Content available remote Polacy wobec innych narodów, mniejszości narodowych i uchodźców
51%
W tekście przedstawiono stosunek Polaków do mniejszości narodowych, uchodźców, innych narodów i grup etnicznych, zwracając uwagę przede wszystkim na postawy, wypowiedzi i niektóre zachowania mające charakter nietolerancyjny i ksenofobiczny. Ich stosunkowo duży zakres oraz nasilanie się w ostatnich latach pozostaje w sprzeczności z wartościami i zasadami demokracji liberalnej, co rodzi zagrożenie dla demokracji tego typu. Agresja, w tym mowa nienawiści, jest skierowana szczególnie przeciwko muzułmanom, Romom i Żydom, ale wzrost niechęci ze strony Polaków dotyczy większości innych narodów, a w największym stopniu uchodźców. Zasygnalizowano możliwe przyczyny tego stanu rzeczy, ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi politycznych tworzących sprzyjający klimat dla postaw i zachowań. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest refleksja na temat dyskursywnego (w tym językowego) i symbolicznego obrazu imigrantów, a także krytyczne spojrzenie na zróżnicowanie podejść do omawianego problemu. Co prawda problem imigrantów i imigracji nie należy w Polsce do dominujących, jednakże wcześniej czy później będzie on aktualny i może stać się swoistą lekcją tolerancji dla naszych rodaków wobec obcokrajowców.
Artykuł pt: Nacjonalizm w trzecim pokoleniu - odradzanie się ideologii skrajnie prawicowych we współczesnej Europie składa się z ze wstępu i trzech zasadniczych części. W pierwszej z nich zostały wyjaśnione charakterystyczne cechy zjawiska nacjonalizmu. W drugiej zaś opisano przejawy skrajnie nacjonalistycznych formacji politycznych istniejących obecnie w krajach europejskich. W trzeciej natomiast zaprezentowano poszczególne ugrupowania polityczne w takich krajach jak: Niemcy, Wielka Brytania, Austria, Holandia, Rumunia, Bułgaria, Grecja, Węgry, Finlandia, Dania, Szwecja, Norwegia. Tekst zamykają wnioski końcowe. (abstrakt oryginalny)
In this article the term 'resentment', as used by Friedrich Nietzsche and then redefined by Max Scheler, is employed to explain anti-Semitic attitudes in Poland. The resentful attitude is based on the emotion of jealousy, which leads to a desire to degrade anyone with whom comparisons are made, in order to increase feelings of self-worth. This characteristic of the term was used to description of the group's attitudes. In this article, modern anti-Semitism is portrayed as an inseparable element of a wider Catholic nationalist ideology, which creates the image of (symbolic) Jews as morally inferior and unfairly competing with (symbolic) Poles. In research conducted between 1992 and 2012 the author finds correlations between strong nationalist feelings and attitudes of jealousy and a desire to degrade Jewish people. The image produced by the empirical data is one in which the Jews are the enemy, directed by their own national (sic!) interests, and desiring to take advantage of the Poles, who are honest and idealistic, driving by theirs declarations and values, even against their own, actual interests.The author hopes the article can be a starting point for discussing the idea of resentment as a theoretical tool in research devoted not only to anti-Semitism, but also to xenophobia and attitudes to other groups in the democracy.(original abstract)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.