Celem jest ekonomiczna analiza procesu dochodzenia roszczeń o zadośćuczynienie z tytułu szkody na osobie z ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, traktowanego jako proces finansowania szkody z określonego źródła. Aby osiągnąć wskazany cel, autorka identyfikuje dwa podstawowe problemy badawcze. Pierwszy z nich to determinanty ekonomiczne procesu dochodzenia roszczeń. Drugi to problem kwantyfikacji zadośćuczynienia, mającego stanowić pieniężną kompensację bólu i cierpienia. Tak zidentyfikowane problemy pozostają ze sobą w ścisłym związku, ponieważ wycena dobra mającego być przedmiotem kompensacji stanowi istotny etap w procesie dochodzenia roszczeń i jako taka podlega uwarunkowaniom właściwym dla całego procesu, a jednocześnie decyzje w przedmiocie kwantyfikacji świadczenia wpływają na przebieg tego procesu. Dodatkowo, zakreślając przedmiot analizy jak w temacie pracy, autorka uznała za celowe zbadanie, w jakim stopniu realizacja roszczeń o zadośćuczynienie determinowana jest poprzez konstrukcję ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Konstrukcja ta jest w dużej mierze wyrazem decyzji podmiotów obarczonych ryzykiem zobowiązania do finansowania świadczeń na rzecz poszkodowanego. Krokiem istotnym dla realizacji tak określonych celów jest przyjęcie tezy, że kwantyfikacja zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową jest możliwa i konieczna do prawidłowego funkcjonowania ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej jako źródła finansowania szkód na osobie. Lord Kelvin, brytyjski fizyk, matematyk i przyrodnik, powiedział: "Jeśli możesz zmierzyć to, o czym mówisz, i wyrazić liczbami, wtedy wiesz coś nie coś na ten temat"6 . Mogłoby to stanowić wyznacznik, punkt odniesienia dla praktyki w zakresie formułowania roszczeń, przewidywania ich wartości oraz orzekania. Druga tezą, która implikuje tok rozważań, jest stwierdzenie, że nie tylko prawne regulacje i wnioskowanie z orzecznictwa determinują proces dochodzenia roszczeń o zadośćuczynienie, a decyzje poszkodowanych oraz zakres i realność kompensacji są warunkowane czynnikami społeczno-ekonomicznymi. Autorka stawia tezy w tej kolejności, pierwsza z nich jest bowiem nadrzędnym celem pracy. Teza druga i zagadnienia z nią związane są jednakże przedmiotem analizy w toku pracy pojawiającym się wcześniej, gdyż dotyczy ona procesu dochodzenia roszczeń w całości, kwantyfikacja zaś zadośćuczynienia jest w tym procesie osadzona, choć dokonywana niejednokrotnie na kilku etapach i przez różne podmioty (poszkodowanego, jego pełnomocnika, ubezpieczyciela, sąd). Ze względu na założony kierunek badań i temat pracy w aspekcie podmiotowym proces jest ujmowany przede wszystkim z punktu widzenia poszkodowanych dochodzących roszczeń. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.