Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

100%

Mizera A.

|

nr 9

7-8

Początki wody na Ziemi sięgają czasów sprzed 4,6 miliarda lat. Badania wykazały, że woda nie mogła powstać w trakcie tworzenia Ziemi. Nasza planeta była prawdopodobnie wtedy tak rozgrzana, że cała woda wyparowałaby. Współczesne badania sugerują, że większość wody na Ziemi pochodzi z pozaziemskiego źródła, prawdopodobnie z asteroid i komet, które uderzały w Ziemię, i były bogate w wodę. Wraz z wodą, która parowała, pojawiła się atmosfera, a wraz z nią mogło powstać na Ziemi życie. (abstrakt oryginalny)

2

Climate Change and Water Resources in Algeria : Vulnerability, Impact and Adaptation Strategy

100%

Mohammed T., Al-Amin A. Q.

|

nr 1

411-429

Zmiany klimatu przez długi czas przestały być ciekawostką naukową. Stanowią one główne zagadnienie ekologiczne, które dominuje nad naszym czasem i główne wyzwanie, na które muszą odpowiedzieć organizacje ochrony środowiska. Woda jest jednym z najważniejszych surowców w Algierii. Ze względu na jego znaczenie niezbędne jest poznanie jego wrażliwości na zmiany klimatu. W Algierii wrażliwość na zmiany klimatyczne wyraża się w kilku aspektach: eksplozja demograficzna, prawdopodobna redukcja spływów wody, niedobór zasobów, degradacja infrastruktury hydraulicznej, zagrożenia na mokradłach ... itd. Staw czoła tej sytuacji, Algieria dostosował środki ilościowe i jakościowe w ramach trwałego zarządzania tym nieocenionym zasobem na przyszłość. (abstrakt oryginalny)

3

Naruszenie stosunków wodnych - ewolucja instytucji w ciągu ostatnich 100 lat

100%

Dolny J.

|

nr 4

19-30

Autor przedstawia instytucję naruszenia stosunków wodnych, zwaną zakłóceniem stosunków wodnych, w okresie od 1922 r. do czasów współczesnych. Analizuje rozwiązania prawne w tym zakresie funkcjonujące w minionym stuleciu. Celem artykułu jest wskazanie na ewolucję instytucji prawnej, przede wszystkim przy użyciu metody historyczno-prawnej, oraz przedstawienie zalet i wad przyjętych rozwiązań. Następnie, po dokonanej analizie, autor sformułował postulaty de lege ferenda w zakresie obecnie obowiązujących rozwiązań.(abstrakt oryginalny)

4

Rola torfowisk w ochronie zasobów przyrodniczych i wodnych na obszarze powiatu białostockiego w województwie podlaskim

75%

Kiryluk A.

|

nr 4 (47)

38-50

Celem pracy jest charakterystyka przyrodniczej i gospodarczej roli dolinowych torfowisk niskich, ze szczególnym uwzględnieniem ich funkcji retencyjnych. Pełniejszą ocenę torfowisk przeprowadzono na obszarze powiatu białostockiego w województwie podlaskim, na którym występuje 147 torfowisk niskich(fragment tekstu)

5

Przemiany sieci hydrograficznej i zagospodarowania terenu na obszarze miejskim (zlewnia Potoku Służewieckiego, Warszawa)

75%

Oksiuta M.

|

z. 120

105-115

Przedstawiono zmiany sieci rzecznej i użytkowania terenu w zurbanizowanej zlewni Potoku Służewieckiego w Warszawie. Scharakteryzowano przeobrażenia cieku od końca XVII w. Do chwili obecnej. Omówiono również zmiany sposobu użytkowania zlewni, w szczególności zachodzące w latach 1993-2002 oraz poddano analizie plany na lata 2002-2012.

6

Stan, wykorzystanie i zanieczyszczenie wód w Polsce

75%

Kida-Kowalczyk J.

Wiadomości Statystyczne

|

2002

|

nr 3

43-49

Omówiono takie zagadnienia jak: wykorzystanie zasobów wodnych, źródła zanieczyszczenia wód, stan czystości rzek i jezior, zanieczyszczenie wód podziemnych oraz wód Bałtyku.

7

Stężenie wybranych metali ciężkich w osadach dennych cieku wodnego

75%

Szydłowski K., Podlasińska J.

|

nr I/1

59-71

Badania prowadzono na odcinku cieku wodnego zlokalizowanym we wsi Mostkowo. Ciek ten częściowo płynie rurą w ziemi. Badaniu poddano część nieskanalizowaną o długości 1022 m, na której wydzielono trzy punkty pomiarowe. Osady denne analizowano pod kątem zawartości wybranych metali ciężkich, tj.: Cd, Co, Cr, Cu, Ni, Pb, Zn. Wykorzystując maksymalne wartości stężeń metali ciężkich w analizowanych próbach przeprowadzono ocenę zanieczyszczenia osadów z cieku wodnego. Celem pracy była ocena stopnia zanieczyszczenia wraz z wskazaniem na możliwość ich zagospodarowania. Uzyskane wyniki analiz chemicznych pozwoliły na stwierdzenie, że najwyższe stężenia badanych metali ciężkich wystąpiły w próbach pobranych z punktu zlokalizowanego w pobliżu zabudowy gospodarczej, ogródków działkowych oraz w pobliżu centrali nasiennej (P-1) w warstwach osadów 5-10 i 20-30 cm. Wyniki wskazują, że w badanych osadach występował różny stopień akumulacji metali ciężkich zależny od miejsca poboru prób. Wskazują na to zróżnicowane szeregi zawartości metali ciężkich w osadach. Dla punktu P-1 szereg ten ma postać; Zn>Pb>Cu>Cr>Ni>Co>Cd, dla punktu P-2; Zn>Cu>Cr>Ni>Pb>Co>Cd oraz dla punktu P-3 szereg ten wyglą- da następująco; Zn>Cu>Cr>Pb>Ni>Co>Cd. Osady denne klasyfikowane były do pierwszej i drugiej klasy jakości osadów wodnych dlatego mogą być dowolnie zagospodarowane w środowisku wodnym i lądowym.(abstrakt oryginalny)

8

Wieloletnia i sezonowa zmienność wydajności źródeł Sudetów i Karpat

75%

Bartnik A., Moniewski P.

|

z. 155

7-26

Wydajność jest jedną z najważniejszych charakterystyk ilościowych źródeł. Determinuje ona nie tylko rozmiary wypływów wód podziemnych, ale odzwierciedla również stan retencji ich wodonośca. Analiza wydajności źródeł w dłuższej perspektywie czasowej umożliwia jej powiązanie z warunkami hydrogeologicznymi i meteorologicznymi obszaru zasilania oraz obliczenie charakterystyk zmienności sezonowej i wieloletniej. W pracy wykorzystano, pochodzące z baz danych PIG-PIB, dane o wydajności 84 źródeł znajdujących się w południowej Polsce. Serie pomiarowe mają różną długość i pochodzą z lat 1973-2016. Współczynnik zmienności Mailleta wydajności źródeł zmieniał się w szerokim zakresie: od 2 do ponad 2 tysięcy, przy czym udział wypływów mało zmiennych, zmiennych i bardzo zmiennych stanowi po około 33%. Wydajność poszczególnych źródeł cechuje znaczne zróżnicowanie sezonowe. Ilość wypływającej wody zależy nie tylko od warunków zasilania atmosferycznego, lecz przede wszystkim od hydrogeologicznych właściwości zlewni podziemnej wypływu i jego położenia. Źródła szczelinowe, a także wypływy o niewielkiej wydajności odznaczają się na ogół znacznie większą zmiennością wydatku niż wypływy porowe lub krasowe. Natomiast sezonowość wydajności w mniejszym stopniu zależy od wielkości wypływu, w większym zaś od jego wysokości - źródła położone na większej wysokości bezwzględnej charakteryzują się wyższym indeksem sezonowości wydajności i późniejszą porą jej koncentracji. (abstrakt oryginalny)

9

Możliwość retencjonowania wody w nizinnej zlewni cieku Jeziorka

75%

Olszewska B., Nowicka E.

|

nr I/1

5-15

Praca zawiera informacje dotyczące możliwości retencjonowania wody w nizinnej zlewni rzeki Jeziorki. Jeziorka to ciek II rzędu położony w całości w dolinie Odry w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim. Jest to prawostronny dopływ Średzkiej Wody, która uchodzi do Odry w rejonie Malczyc. W pracy podano charakterystykę opisywanej zlewni z uwzględnieniem jej położenia, warunków hydrogeologicznych, glebowych oraz meteorologicznych. Opisane zostały także zasoby wodne zlewni oraz kształtowanie się wód gruntowych. W pracy przedstawiono inwentaryzację istniejących obiektów małej retencji w analizowanej zlewni. Zaprezentowano możliwości retencjonowania wody na podstawie analizy charakterystyki opisywanego obszaru a także po szczegółowym zapoznaniu się z podstawowymi formami retencji. Zostały przedstawione także schematy praktycznego zastosowania obiektów jak i warunków do celów retencyjnych. Budowa morfologiczna zlewni Jeziorki, analiza materiałów źródłowych oraz map topograficznych wskazała jako najlepszą formę retencji tej zlewni - retencję koryt i dolin rzecznych.(abstrakt oryginalny)

10

Odpływ rzeki Prądnik w Ojcowie w latach 1961-2014

75%

Bryndal T., Kroczak R., Soja R., Cieślik M.

|

z. 155

47-67

W pracy przedstawiono analizę odpływu krasowej zlewni wyżynnej - Prądnika w posterunku Prądnik-Ojców (67,5 km2) w wieloleciu 1961-2014. Analizowano przepływy i odpływy charakterystyczne oraz formy odpływu. Wyniki wykazały, że zlewnia charakteryzuje się dużymi zasobami wody SSq1961-2014, wynosi 6.5 dm3∙s-1∙km-2. Odpływ jednostkowy jest nieco wyższy niż średnia dla Polski (5,62 dm3∙s-1∙km-2). Zlewnia charakteryzuje się wyjątkowo stabilnym odpływem, a prawidłowość tę obserwuje się zarówno w roku hydrologicznym, jak również w wieloleciu. Odpływ Prądnika w wieloleciu ulegał zmianom będącym rezultatem zmiennego zasilania zlewni opadami. Lata lub wielolecia z podwyższonym/obniżonym odpływem Prądnika korespondują zwykle z tożsamymi okresami odnotowanymi na innych rzekach Polski. W 53-letniej serii nie stwierdzono istotnych statystycznie zmian odpływu. Podobne zależności charakteryzowały większe rzeki Polski w ostatnim półwieczu. W strukturze odpływu dominuje odpływ podziemny, który jest bardzo wysoki i stanowi średnio 90%, co również wyróżnia Prądnik na tle zlewni regionu. Średni roczny odpływ podziemny z wielolecia wynosi 5,8 dm3∙s-1∙km-2, a wartość ta jest o ok. 1,5 dm3∙s-1∙km-2 wyższa w porównaniu z sąsiednimi zlewniami. (abstrakt oryginalny)

11

Zróżnicowanie i zmienność wieloletnia sezonowości przepływu w wybranych przekrojach wodowskazowych Wisły

75%

Jokiel P., Tomalski P.

|

z. 155

27-45

Celem pracy jest identyfikacja sezonowości przepływu Wisły w 14 przekrojach wodowskazowych zlokalizowanych wzdłuż jej biegu (od Skoczowa po Tczew). Wykorzystano w tym celu indeks sezonowości IS oraz wskaźnik pory koncentracji PK, wskaźnik sezonowości odpływu GMO oraz termin połowy odpływu TPO. Dane hydrometryczne udostępnione zostały przez IMGW-PIB i pochodzą z wielolecia 1951-2016. Przeciętne wskaźniki pory koncentracji i termin połowy odpływu przypadają w analizowanych przekrojach wodowskazowych w kwietniu lub maju. Z biegiem Wisły przeciętne PK i TPO cofają się w kierunku zimy (są coraz wcześniejsze). Przeciętne indeksy sezonowości IS zawierają się w granicach 22-32%, podczas gdy wskaźniki sezonowości odpływu GMO 10,0-14,5. Najwyższymi indeksami sezonowości cechuje się górski odcinek Wisły aż po wodowskaz w Goczałkowicach (tu IS osiąga maksimum). Następnie wskaźnik ten gwałtownie maleje, co wynika z sumowania się w Wiśle dopływów z cieków o zróżnicowanych warunkach formowania się odpływu (karpackich i wyżynnych). Wyraźny wzrost IS widoczny jest ponownie poniżej ujścia Dunajca, a później Sanu. W Zawichoście IS osiąga lokalne maksimum. W dalszym biegu Wisły IS nieznacznie maleje aż do ujścia. Wyjątek stanowi tu przekrój wodowskazowy we Włocławku, na którym zaznacza się nieznaczny wzrost indeksu sezonowości związany z funkcjonowaniem zbiornika zaporowego. Zmiany wskaźnika sezonowości odpływu (GMO) z biegiem Wisły są podobne do zmian IS, przy czym różnice między ekstremami są słabiej zaznaczone. W pięciu analizowanych latach powodziowych indeksy (IS) i wskaźniki sezonowości (GMO) były dość wysokie w górnym biegu Wisły oraz przeciętne w środkowym i dolnym jej biegu. Terminy pory koncentracji (PK) i połowy odpływu (TPO) były dość stabilne w całym biegu rzeki, choć bardzo zróżnicowane w obrębie wybranych lat. W dwu z trzech lat suchych zmiany badanych miar sezonowości z biegiem Wisły były podobne jak w warunkach przeciętnych. Różnice wystąpiły w 1959 r., w którym IS były bardzo wysokie, a PK i TPO w coraz niżej położonych przekrojach - coraz późniejsze. (abstrakt oryginalny)

12

Wpływ warunków wodnych na zawartość makro i mikroskładników w liściach drzew pestkowych. Cz.1, Śliwa odm. 'Amers' i 'Cacańska rana'

75%

Jaroszewska A., Podsiadło C., Kowalewska R.

|

2015

|

nr II/1

335-347

Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2011-2012 w Stacji Doświadczalnej w Lipniku k. Stargardu Szczecińskiego. Gleba, na której zostało założone doświadczenie zaliczana jest do IV b klasy bonitacyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lekkich o małej retencji wody użytecznej. Doświadczenie założono metodą losowanych bloków u układzie niezależnym, w czterech powtórzeniach. Pomiędzy drzewami utrzymywano krótko ściętą murawę, a w rzędach ugór herbicydowy. Badano wpływ nawadniania uzupełniającego na zawartość makro - i mikroskładników w liściach śliwy odm. 'Amers' i 'Cacańska Rana'. Schemat doświadczenia obejmował poletka kontrolne, bez nawadniania - O oraz poletka nawadniane - W. Nawadnianie stosowano według wskazań tensjometru, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej - 0,01 MPa. Do nawadniania użyto zraszaczy typu Hadar o zasięgu r = 2m.W zależności od sumy opadów w poszczególnych latach zastosowano od 11,8 do 14,0 m3 wody. Badania wykazały, że obie badane odmiany drzew pestkowych reagowały podobnie na zastosowany czynnik wodny. W liściach pobranych z drzew nawadnianych zanotowano tendencję do zmniejszenia koncentracji azotu, a zwiększenia fosforu. Po dobną reakcję obu odmian stwierdzono również w przypadku koncentracji potasu i wapnia. Ponadto na obiektach, na których zanotowano wzrost zawartości cynku wyraźnie obniżała się koncentracja żelaza. Zależność ta szczególnie zaznaczyła się w liściach odmiany 'Cacańska Rana'.(abstrakt oryginalny)

13

Legal, Economic, and Environmental Conditions for the Application of "Fee for Discharging Rainwater and Snowmelt Into Waters" in Poland

75%

Piontek W.

|

nr 3 (82)

235-256

This paper aims to identify and analyse the legal, economic and environmental conditions for the application of fees for discharging rainwater and snowmelt into waters. The article discusses the fundamental problems of rainwater management in Poland and the consequences of several decades of neglect. Economic and legal instruments used in water resources management are indicated. The fee for discharging rainwater and snowmelt to waters is characterised in detail. This paper shows the critical functions of the fee, legislative flaws, problems in practical application, factors determining the amount of the financial burden and potential measures for its optimisation. The directions of legislative changes, conditioning the fulfilment by the fee of the functions ascribed to it, have been indicated. This article is based on a review of the literature, legal acts, and statistical data from the Institute of Meteorology and Water Management and the Polish Central Statistical Office.(original abstract)

14

Określanie opłat za usługi wodne zgodnie z wymaganiami ramowej dyrektywy wodne

75%

Miłaszewski R., Rauba E.

|

2010

|

nr 2 (38)

66-80

Politykę wodną krajów Unii Europejskiej określa dyrektywa 2000/60/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 roku w sprawie ustanowienia ram działalności Wspólnoty w dziedzinie polityki wodnej, zwana Ramową Dyrektywą Wodną (RDW). Dokument ten formułuje także podstawowe zasady w odniesieniu do opłat za usługi wodne(abstrakt oryginalny)

15

Main Issues Concerning Drinking Water Supply in the Angara River Watershed

75%

Rush E. A.

|

3 Innowacyjność usług turystycznych w układach przestrzennych

109-115

Autorka przeanalizowała problematykę gospodarki wodnej rzeki Angary i jej znaczenia ekonomicznego dla kraju.

16

Ocena efektywności ekonomicznej eksploatacji zbiornika retencyjnego "Słupsko"

63%

Halama A.

|

2013

|

nr 136 Transformacja współczesnej gospodarki jako przedmiot badań

103-112

Zasoby wodne Polski są jednymi z najmniejszych w Europie i cechują się znacznymi wahaniami. Ważne jest zatem efektywne wydatkowanie dostępnych zasobów w gospodarce wodnej. Mając na uwadze powyższe przeprowadzono przykładową analizę i ocenę efektywności ekonomicznej budowy i eksploatacji małego zbiornika retencyjnego "Słupsko". Przeprowadzono ocenę metodą analizy kosztów i korzyści (AKK) znaną także jako CBA (cost benefit analysis) z zastosowaniem okresu i stopy zwrotu nakładów inwestycyjnych oraz wskaźników NPV i IRR (fragment tekstu)

17

Podstawowe problemy gospodarowania wodami opadowymi i roztopowymi na terenach zurbanizowanych

63%

Mańkowska-Wróbel L.

|

z. 8

209-220

Sposób postępowania z wodami opadowymi i roztopowymi odprowadzanymi z terenów zurbanizowanych i uprzemysłowionych jest niezwykle istotnym elementem zrównoważonego rozwoju miast. W artykule zostaną omówione podstawowe problemy związane z odprowadzaniem wód opadowych na terenach zurbanizowanych oraz metody alternatywnego - w stosunku do tradycyjnych systemów kanalizacyjnych - ich zagospodarowania.(abstrakt oryginalny)

18

Transnational Water Resource Management in the Karawanken/Karavanke UNESCO Global Geopark

63%

Schmalzl L., Hartmann G., Jungmeier M., Komar D., Schomaker R. M.

|

18

|

nr 3 Contemporary Research in the Field of Entrepreneurship, Management, and Innovation: Regular Issue

7-36

CEL: Zarządzanie transgranicznymi zasobami naturalnymi było przedmiotem badań w różnych dyscyplinach. Niemniej jednak, poza spostrzeżeniami teoretycznymi, dowody empiryczne skutecznego zarządzania transgranicznego lub zarządzania zasobami naturalnymi są nadal ograniczone, nawet w Unii Europejskiej (UE), gdzie zapewnia się szereg instrumentów w celu wspierania współpracy transgranicznej między jej państwami członkowskimi. Nasz artykuł, dostarcza dowodów na przykładzie współpracy transgranicznej między dwoma państwami członkowskimi UE, Austrią i Słowenią, uzupełniając ramy analityczne w celu zidentyfikowania czynników stymulujących pomyślną współpracę transgraniczną. METODYKA: Na przykładzie Geoparku Karawanken Europejskiego Ugrupowania Współpracy Terytorialnej (EUWT) oceniamy czynniki sukcesu i granice współpracy transgranicznej obejmującej różne formy współpracy. Ponadto, w oparciu o dowody empiryczne z warsztatów z lokalnymi, regionalnymi i krajowymi interesariuszami, badamy potencjał ram organizacyjnych EUWT w zakresie skutecznego zarządzania zasobami wodnymi w wymiarze transgranicznym na obszarze Geoparku. WYNIKI: Przeprowadzona przez nas analiza pakietów projektów, wspólnych przedsięwzięć/konsorcjów oraz EUWT jako możliwych form współpracy transgranicznej wskazuje, że EUWT mają różne zalety w porównaniu z luźniejszymi formami współpracy. Wyższe koszty operacyjne ponoszone przez organizację kontrastują z lepszym zarządzaniem działalnością transgraniczną, zgodnie z ramami prawnymi i reprezentacją po obu stronach granicy. Zwiększa to akceptację i ułatwia podejmowanie decyzji. Ponadto zwiększa możliwość uzyskania środków finansowych zgodnie z planowanymi działaniami i wymogami regionalnymi, jednocześnie zmniejszając indywidualne ryzyko finansowe dla partnerów. Geneza Globalnego Geoparku UNESCO Karawanken/Karavanke (Geopark Karawanken) wskazuje, że luźniejsze formy organizacji, np. pakiety projektów, pozwalają interesariuszom na wzajemne poznanie się bez większego wysiłku instytucjonalnego. W miarę postępującej integracji forma organizacyjna może być bardziej złożona. Doświadczenie w opracowywaniu transgranicznych instrumentów gospodarki wodnej pokazuje, że nawet w bardziej wyrafinowanej formie współpracy, takiej jak EUWT, nadal istnieją przeszkody w zarządzaniu transgranicznymi zasobami naturalnymi. Przeszkody wynikają np. z krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych, standardów danych, technik monitorowania i czynników miękkich, takich jak bariery językowe. IMPLIKACJE: Przykład Geoparku Karawanken pokazuje, że wprowadzenie EUWT może uzyskać znaczące wsparcie transgranicznych władz publicznych. Mimo to EUWT ma tendencję do wykluczania prywatnych przedsiębiorstw lub podmiotów społecznych, ponieważ nie mogą one być aktywnymi członkami zarządu. Zbadanie dalszych opcji ściślejszej integracji sektora prywatnego w modelach partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) może być przydatne, aby zachować możliwość włączenia bardzo potrzebnych prywatnych umiejętności i zasobów. Doświadczenie Geoparku Karawanken sugeruje, że EUWT mogą i będą znaczącą formą organizacji w Europie dla szeregu działań, na przykład w dziedzinie zasobów transgranicznych, transgranicznych obszarów chronionych lub transgranicznych regionów. Pomoże to w osiągnięciu celów programów UE w zakresie przeciwdziałania kryzysom klimatycznym i bioróżnorodności poprzez umowy ponadnarodowe, np. Zielony Ład czy Strategia Bioróżnorodności. ORYGINALNOŚĆ I WARTOŚĆ: Artykuł ten zawiera zwięzły przegląd transnarodowej gospodarki zasobami wodnymi w Unii Europejskiej w kontekście EUWT i przedstawia praktykom uwagi dotyczące potencjalnych wyzwań związanych z pomyślnym wprowadzeniem EUWT. Chociaż analiza wspólnych doświadczeń różnych EUWT może doprowadzić do opracowania europejskiego standardu i wytycznych dla pomyślnego stworzenia tego narzędzia spójności terytorialnej, niniejszy artykuł stanowi pierwszy krok, torując drogę przyszłym badaniom. (abstrakt oryginalny)

19

Factors Affecting Household Access to Water Supply in Residential Areas in Parts of Lagos Metropolis, Nigeria

63%

Akoteyon I. S.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2019

|

No. 43

7-24

Access to water is vital for sustainable human socio-economic development. The study examined factors affecting households' access to water supply in three residential areas in parts of Lagos metropolis, Nigeria. A random sampling technique was employed to administer questionnaires to 200 households. The study area was delineated into residential types using the grid method. The result shows the dominance of improved water sources in the high/medium-income residential areas. Households in the medium-income area recorded the highest access in terms of distance to, and safety of water supply. The factor analysis explains 77.41% of the variance with three components, namely: water access, demographic and economic attributes. The results of the analysis of variance reveal three significant variables, namely: main water source, income and cost, which is significant at p<0.01. The regression equation model obtained is given as Y = 2.059 + 0.307MWS + 0.286INM + 0.164CST. The study concluded that main water source, income and cost are the factors affecting access to water supply in the study area. The study recommends investment in water infrastructure, giving a higher priority to low-income residential areas for improved healthy living and sustainable socio-economic development. (original abstract)

20

Mecz piłkarski jako wyzwanie dla przedsiębiorstwa wodociągowego

63%

Szemla M.

|

z. 132 Zarządzanie współczesną organizacją

477-506

W niniejszym opracowaniu badano wpływ przebiegu transmisji sportowych na zużycie wody w systemie wodociągowym. Założono, że wysoka oglądalność transmisji wywołuje zmniejszenie zapotrzebowania na wodę. Korelacja danych na wykresach wskazuje na wzajemną zależność zużycia wody od oglądalności. Analizą objęto 67 meczów piłkarskich rozegranych w okresie od 2012 do 2018 r . Szczegółowej analizie poddano 47 meczów, dla których skorelowano dane z oglądalności z danymi z zużycia wody w czasie ich transmisji telewizyjnych. Posiadały ponad 5 mln widzów oraz ponad 40% udział w widowni telewizyjnej. Dla tych meczy opracowano wykresy zużycia wody z systemu telemetrycznego największych polskich przedsiębiorstw. W każdym analizowanym przypadku zachodzi korelacja przebiegu transmisji meczu z ilością wody zużywanej w całym systemie dystrybucyjnym. Na 10 minut przed meczem oglądalność znacznie rośnie a zużycie wody gwałtownie maleje. Podczas I i II połowy meczu oglądalność rośnie a zużycie wody maleje. Na początku przerwy oraz tuż po zakończeniu meczu oglądalność gwałtownie maleje a zużycie wody ekstremalnie szybko rośnie. Niezależnie od czasu rozgrywania zaobserwowano tzw. Szczyt sanitarny jako skokowy wzrost zużycia wody oraz Wąwóz reklamowy w wykresie oglądalności. Z uwagi na silnie rosnące przepływy w krótkim czasie rośnie ryzyko wystąpienia awarii oraz ryzyko utraty ciągłości dostaw. W trakcie transmisji sportowych o dużym wskaźniku oglądalności należy zapewnić możliwość nagłego wzrostu zapotrzebowania na wodę o min. 15%, tj. o ponad 2000 m3/h dla dużych magistralnych systemów dystrybucji wody wyposażonych w sieć zbiorników wyrównawczych. Dla innych przedsiębiorstw wodno-kanalizacyjnych w systemach z mniejszą infrastrukturą należy zapewnić możliwość wzrostu chwilowego zapotrzebowania od 50% do nawet 100%. (abstrakt oryginalny)