Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 717

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 36 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zróżnicowanie regionalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 36 next fast forward last
Zasadniczym celem artykułu jest uporządkowanie europejskiej przestrzeni regionalnej ze względu na strukturę pracujących w sektorach ekonomicznych gospodarki, a następnie określenie związku między rozwojem regionalnym a sektorową strukturą pracujących w uzyskanych klasach regionów. Zjednoczona Europa to 25 krajów, w których na poziomie NUTS 2 wydzielono 254 regiony. (fragment tekstu)
W artykule omówiono genezę i organizację terytorialną województwa kujawsko-pomorskiego. Przedstawiono województwo na tle kraju. Przeanalizowano zróżnicowania wewnętrzne województwa w układzie powiatów.
Dane symboliczne znajdują zastosowanie w przestrzennej analizie sytuacji gospodarczej. Umożliwiają uwzględnienie struktury zjawiska w obrębie porównywanych regionów, szczególnie w przypadku znacznych dysproporcji rozwojowych. Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji danych symbolicznych i możliwości ich wykorzystania w opisie sytuacji gospodarczej jednostek terytorialnych. W artykule wskazano problemy pomiaru sytuacji gospodarczej w badaniach porównawczych jednostek terytorialnych. Zaprezentowano koncepcję i konstrukcję danych symbolicznych w opisie sytuacji jednostek terytorialnych, a także metody ich analizy. Przedstawiono również przykład empiryczny dotyczący wykorzystania danych symbolicznych w analizie poziomu zróżnicowania sytuacji gospodarczej w Polsce.(abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Regionalne zróżnicowanie poziomu rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce
100%
Podnoszenie konkurencyjności gospodarki i wyrównywanie szans rozwojowych polskich regionów nie jest możliwe bez nowoczesnych technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT) oraz szeroko dostępnych usług sektora publicznego i biznesowego. Chociaż technologie te same nie powodują szczególnych przestrzennych skutków ani nie przyczyniają się do tego, przyswojenie ich wpływa na zwiększenie zdolności regionów do wykorzystywania swoich zasobów ludzkich i infrastruktury, zmieniając tym samym potencjał rozwojowy regionów. Zwiększenie dostępności ICT w regionach ma wpływ na rozwój kapitału ludzkiego i instytucjonalnego, przyciąganie kapitału zagranicznego, możliwości wykorzystania rodzimego potencjału badawczo-innowacyjnego poprzez podnoszenie zdolności regionu do generowania nowej wiedzy oraz dostarczanie jej w odpowiedniej formie zainteresowanym podmiotom.(fragment tekstu)
5
100%
Przedmiot i cel pracy: Celem pracy było zidentyfikowanie czynników określających rozwój społecznogospodarczy, przedstawienie dysproporcji w rozwoju regionów, ukazanie związków między poziomem gospodarki a tempem rozwoju regionów, określenie biegunów wzrostu. Materiały i metody: Zakres przestrzenny badań obejmował 16 województw, natomiast zakres czasu lata 2005 i 2013. Źródła materiałów stanowiły: literatura krajowa i zagraniczna, dane z GUS. Do analizy i prezentacji danych wykorzystano metodę opisową, tabelaryczną, graficzną, wskaźnikową oraz współczynnik korelacji liniowej Pearsona. Wyniki: Wykonane badania wykazują istnienie dużych dysproporcji między regionami. Pogłębienie się różnic nastąpiło m.in. w przypadku stopy bezrobocia oraz odsetka pracujących w usługach. Biegunami wzrostu były województwa z najlepszą sytuacją gospodarczą oraz najwyższym poziomie czynników określające rozwój, a więc zdecydowanie mazowieckie, a dalej śląskie, wielkopolskie i małopolskie. Wnioski: Potwierdzono istnienie istotnego związku między sytuacją gospodarczą regionu a tempem rozwoju regionu. Obliczone współczynniki korelacji pozwoliły na stwierdzenie, że w przypadku większości cech określających rozwój regionalny występowała umiarkowana lub silna istotna zależność z sytuacją gospodarczą regionu. (abstrakt oryginalny)
6
100%
Celem artykułu jest statystyczna ocena poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego gmin wiejskich na przykładzie gmin województwa charakteryzującego się średnimi wartościami wskaźników rozwoju społeczno-ekonomicznego. (fragment tekstu)
Dokonano analizy kierunków zmian oraz określenia stopnia polaryzacji głównych kierunków produkcji zwierzęcej w Polsce w układzie terytorialnym. Do oceny stopnia zjawiska polaryzacji przyjęto określenie kąta nachylenia prostej linii trendu zmian danej cechy (a = tgα). Z przeprowadzonej analizy wynika, że pomiędzy latami 2002-2004 a 2009-2011, doszło do znacznego pogłębienia różnic regionalnych pod względem intensywności chowu bydła w Polsce, a wskaźnik terytorialnej polaryzacji obsady bydła wyniósł ponad 21o. Obserwowane między województwami różnice pod względem obsady trzody chlewnej są nadal duże, ale w analizowanym okresie nie uległy pogłębieniu, a raczej nastąpiła ich niewielka konwergencja (o 2,7o). Pogłowie trzody chlewnej, w latach 2002-2012, zmniejszyło się o prawie 40%. Utrzymanie tej tendencji może rzutować na bezpieczeństwo żywnościowe kraju oraz zasoby nawozów naturalnych mających duże znaczenie w utrzymaniu żyzność gleb. Zmiany pogłowia bydła były relatywnie dość niewielkie. W analizowanym okresie pogłowie bydła ogółem wzrosło o 4,4%, podczas gdy pogłowie krów zmniejszyło się o 14,4%. (abstrakt oryginalny)
Europa Środkowo-Wschodnia jest regionem silnie zróżnicowanym pod względem gospodarczym i społecznym. Wynika to głównie z faktu, iż kraje tworzące ten region charakteryzują się odmiennymi uwarunkowaniami historycznymi, kulturowymi, zasobami gospodarczymi, kapitałem społecznym, czy systemami politycznymi. Dziesięć spośród nich należy obecnie do Unii Europejskiej, co wpływa na tempo zmian i poziom ich rozwoju. W ostatnim dziesięcioleciu nastąpiły istotne zmiany w gospodarce całego regionu. Tempo zmian było jednak dość zróżnicowane. Na tle pozostałych krajów Europy Środkowo-Wschodniej korzystnie wyróżniają się Słowenia, Słowacja i Czechy. Biorąc pod uwagę tylko państwa regionu należące do UE, Polskę należy zaliczyć do krajów charakteryzujących się słabszymi wskaźnikami, w zasadzie we wszystkich zaprezentowanych obszarach. (abstrakt oryginalny)
Głównym problemem rozwojowym Mazowsza jest konieczność pogodzenia szybkiego tempa rozwoju metropolii warszawskiej z jednoczesną potrzebą zwiększania spójności regionu i poprawy warunków życia mieszkańców jego najsłabszych terenów. Nie ma podstaw do twierdzenia, że różnice wewnątrz województwa mazowieckiego będą - w horyzoncie czasu objętego strategią rozwoju regionu - ulegać zmniejszeniu. Przeciwnie, wszystko wskazuje na to, że będą się powiększać. Aby odwrócić tę tendencję, konieczna jest radykalna poprawa drogowych i kolejowych powiązań między Warszawą a najważniejszymi miastami regionu: Radomiem, Płockiem, Siedlcami, Ostrołęką, Ciechanowem, Pułtuskiem. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Ageing Process in Czech Cohesion Regions after 1990
100%
Artykuł dotyczy zróżnicowania spójności między czeskimi regionami po 1990 roku. Zostały w nim we wstępie opisane zaludnienie i przestrzenne zróżnicowanie regionów. Ranking przestrzenny spójności regionów obejmuje osiem jednostek terytorialnych. Wziętymi pod uwagę regionami spójności (NUTS 2) w Republice Czeskiej są: Czechy środkowe (Bohemia, CBM), Morawy (CMR), Śląsko-Morawski (MS), Północno-wschodni (NE), Północno-zachodni (NW), Praga (PRG), Południowo-wschodni (SE) i Południowo-zachodni (SW). Został zbadany ich proces starzenia ludności na przestrzeni 18 lat. Typologia uwzględnia elementy najmłodsze (dzieci) i najstarsze. Analiza na poziomie przestrzennym obejmuje utworzenie metody kartograficznej dla przetwarzania danych demograficznych. Możemy użyć metody ArcGIS 9.2 i jej wersji ArcMap 9.2 jako pełnego systemu kontroli, dostarczenia i wykorzystania informacji geograficznych dla doskonalszego przetwarzania informacjji przestrzennych, za pomocą metod kartograficznych. Podstawowym celem było grupowanie wszystkich ośmiu czeskich regionów spójności na czeskim terytorium na podstawie grupowania zgodnego z procesem starzenia ludności. Ten zasadniczy cel polegał też na dopasowaniu 8 regionów na obszarze Czech do różnych grup w procesie procesie starzenia ludności: ludność dojrzała, ludność starzejąca się, ludność stara i ludność bardzo stara. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu dokonano porównania zmian w realizacji możliwości produkcyjnych rolnictwa w wybranych województwach, tj. dolnośląskiego i opolskiego (A) oraz małopolskiego i podkarpackiego (B), między okresami 2002-2004 a 2012-2014. Podstawowym źródłem informacji były dane statystyczne GUS oraz rezultaty badań własnych. Przeprowadzona analiza wskazała na dość znaczne zróżnicowanie możliwości produkcyjnych polskiego rolnictwa w przekroju regionalnym. Różnice między analizowanymi grupami województw w mniejszym stopniu odnoszą się do warunków siedliskowych i przyrodniczych, a wynikają przede wszystkim z odmiennego poziomu organizacji i intensywności produkcji rolniczej. Pod tym względem różnice te uległy dość dużemu pogłębieniu. Najlepszym łączeniem celów produkcyjno-środowiskowych charakteryzuje się rolnictwo województw dolnośląskiego i opolskiego. Cele produkcyjno-środowiskowe rolnictwa najlepiej łączone są w województwach dolnośląskim i opolskim. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była próba określenia zróżnicowania regionalnego wydajności miodowej rodzin pszczelich w Polsce. Wskazano czynniki różnicujące wielkość produkcji miodu od rodziny pszczelej. Określono przeciętne wielkości produkcji miodu od rodziny pszczelej w poszczególnych województwach. Wskazano, że średnia wydajność miodowa pni pszczelich w Polsce określona na podstawie danych Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt w Warszawie była związana z udziałem powierzchni rzepaku i rzepiku w ogólnej powierzchni województw. (abstrakt oryginalny)
Celem rozdziału jest ocena dynamiki, struktury i zróżnicowania przestrzennego zamachów samobójczych Polsce w latach 1999-2017. Przy czym do zachowań samobójczych zalicza się samobójstwa dokonane (koń-czą się odebraniem sobie życia) oraz próby samobójcze, czyli samobójstwa usiłowane, inaczej niedokonane. Analizowano zagadnienie pod kątem wy-branych cech demograficzno-społecznych samobójców, tj. płci, wieku, miejsca zamieszkania, stanu cywilnego, a także przyczyny zachowań autodestrukcyjnych. W opracowaniu wykorzystano dane statystyczne opisujące zamachy samobójcze w Polsce w postaci rocznych szeregów czasowych z lat 1999-2017, pochodzące z zasobów informacyjnych Komendy Głównej Policji. Korzystano także z Banku Danych Lokalnych GUS-u. (fragment tekstu)
Oceniając europejską przestrzeń regionalną na poziomie NUTS-2, należy podkreślić, że:- regiony typu NUTS-2 są adresatem bardzo znacznego wsparcia finansowego budżetu UE, stąd analizy regionalne na tym szczeblu wzbogacają procesy poznawcze, analityczne i decyzyjne,- państwa, które stanowią region NUTS-2, a więc: Dania, Cypr, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta i Słowenia - nie podlegają ocenie zróżnicowania regionalnego na poziomie NUTS-2, stąd pełna porównywalność różnic regionalnych jest możliwa dopiero na szczeblu NUTS-3,- wybór szczebla analizy regionalnej powinien zależeć m.in. od celu analizy,- do państw o największym zróżnicowaniu regionalnym należą: Finlandia, Wielka Brytania, Słowacja, Francja, Grecja i Włochy,- do państw o najmniejszym zróżnicowaniu regionalnym należą: Polska, Irlandia i Czechy,- do państw o najbogatszych regionach należą: Wielka Brytania, Belgia, Luksemburg, Niemcy, Francja, Austria i Finlandia,- do państw o najbiedniejszych regionach należą: Polska, Łotwa, Węgry, Czechy, Słowacja i Estonia. (fragment tekstu)
We współczesnej Polsce występuje zróżnicowanie regionalne pod względem poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego. Jest ono wynikiem przede wszystkim kolejnych procesów historycznych, którym podlegał nasz kraj. Niepokojące jest jednak narastanie tych dysproporcji. Podkreśla się niekorzystny rozwój sytuacji w regionach dotychczas najsłabiej rozwiniętych. Jednocześnie wskazuje się, że wykształciła się grupa regionów wyraźnie wyprzedzających resztę kraju pod względem rozwoju społecznego i gospodarczego. W artykule dokonano analizy stopnia tych zróżnicowań na podstawie wybranych wskaźników społeczno-ekonomicznych. (fragment tekstu)
16
Content available remote Regionalne zróżnicowanie rozwoju rolnictwa ekologicznego w Polsce
100%
Celem pracy była ocena stopnia rozwoju rolnictwa ekologicznego w regionach NUTS 1 z uwzględnieniem funkcji środowiskowej, społecznej i ekonomicznej. Na podstawie danych bibliograficznych i ankietowych skonstruowano wskaźniki rozwoju poszczególnych funkcji w regionach NUTS. Stwierdzono, że rolnictwo ekologiczne było najlepiej rozwinięte w regionie III - północno-zachodnim oraz w regionie V - północnym. Najsłabiej rozwinięte rolnictwo ekologiczne było w regionie I - południowym. Stwierdzono, że na stopień rozwoju rolnictwa ekologicznego ma wpływ przede wszystkim funkcja środowiskowa. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zaprezentowanie zagadnienia zrównoważonego i trwałego rozwoju l w kontekście różnych aspektów zróżnicowania intra-regionalnego, które może w konsekwencji oznaczać pozytywną dywersyfikację lub negatywne dysparytety takie jak: wysoką amplitudę oraz niekorzystny rozkład prowadzący do wysokiej polaryzacji. W celu zmierzenia poziomu polaryzacji wprowadzono następujące pojęcia: krańcowej stopy zróżnicowania (ERD), współczynnika polaryzacji (PQ), wskaźnika polaryzacji (PI) oraz kręgów polaryzacji. Kwestię zróżnicowania i polaryzacji ukazano na przykładowych danych dla powiatów ziemskich województwa małopolskiego w latach 2003 i 2008. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było określenie czynników decydujących o regionalnym zróżnicowaniu produkcji jęczmienia w Polsce. Materiał źródłowy do analizy zróżnicowania regionalnego produkcji jęczmienia stanowiły dane statystyczne GUS z lat 2012-2013, zestawione według województw. Spośród wielu cech charakteryzujących produkcję jęczmienia wybrano 18 zmiennych, które poddano analizie statystycznej. Za pomocą rachunku korelacji poszukiwano zależności wielkości produkcji jęczmienia w regionach od poziomu poszczególnych zmiennych. Do wyodrębnienia pięciu grup województw zróżnicowanych pod względem produkcji jęczmienia użyto analizy skupień. O regionalnym zróżnicowaniu produkcji jęczmienia w Polsce decydują przede wszystkim czynniki organizacyjne i siedliskowe gospodarstw. (abstrakt oryginalny)
Zamierzeniem autorów artykułu jest: po pierwsze, przebadanie wspólnych warunków, które zadecydowały o obecnym kształcie systemów terytorialnych w Polsce, na Węgrzech i w Republikach Czeskiej i Słowackiej. Następnie przedstawiono typowe zróżnicowanie terytorialne występujące w tym regionie, tzn.: kontrasty między centrum i prowincją, konflikt między miastem a wsią; różnice w stopniu modernizacji między wschodnimi i zachodnimi obszarami, które występują w każdym z omawianych krajów, wreszcie podziały społeczno-kulturalne ukazujące się w poziomie lokalnej samoorganizacji. W części końcowej omówiono strategie reorganizacji terytorialnej, tak jak są one wprowadzane w krajach będących przedmiotem badań.
Metoda zróżnicowania regionalnego ma niewątpliwy wpływ na poziom kalkulowanych składek netto w ubezpieczeniach na życie. Po zastosowaniu tej metody zaobserwowano zmiany w poziomie kalkulowanych składek. W klasycznym ubezpieczeniu na życie oraz w ubezpieczeniu mieszanym zastosowanie metody regionalnego zróżnicowania wpływa na zmniejszenie poziomu kalkulowanych składek blisko o 0,05% przyjętej sumy ubezpieczenia. Należy pamiętać, że przyjęta do kalkulacji i porównań suma ubezpieczenia stanowi minimalną kwotę wynikającą z ogólnych warunków ubezpieczenia stosowanych przez największy polski zakład ubezpieczeń na życie. Wzrost sumy ubezpieczenia niewątpliwie wpłynąłby na wzrost poziomu wykazanych różnic. Jedynie w przypadku ubezpieczenia na dożycie zastosowanie metody spowodowało wzrost poziomu składek netto kalkulowanych na podstawie danych wojewódzkich. Na podstawie prezentowanych w artykule wyników można stwierdzić, że metoda regionalnego zróżnicowania składek poprzez zmniejszenie poziomu składek netto wpływa na poziom składki brutto, czyli sumy bezpośrednio wpłacanej przez klienta. Towarzystwo ubezpieczeniowe, stosując metodę zróżnicowania regionalnego, przy zachowaniu wszelkich norm ostrożnościowych jest w stanie zmniejszyć cenę oferowanej usługi i intensyfikować proces sprzedaży. Polska stoi przed integracją z gospodarczymi strukturami Unii Europejskiej. Wiąże się to z pełnym otwarciem rynku ubezpieczeń dla przedsiębiorstw zagranicznych, jak również rynków europejskich dla przedsiębiorstw polskich. Przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe chcące konkurować na tym rynku powinny tworzyć własne, dokładne statystyki ubezpieczeniowe. W znacznym stopniu uprościłoby to wdrażanie takich metod, jak metoda zróżnicowania regionalnego oraz pozwoliłoby na łatwiejsze poszukiwania innych innowacji produkcyjnych. W długim okresie posiadanie własnych statystyk oraz różnorodnych, dopasowanych do potrzeb klientów produktów spowodowałoby wzrost konkurencyjności na rynku ubezpieczeniowym. (abstrakt autora)
first rewind previous Strona / 36 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.