Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zwalczanie inflacji
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Restrykcyjna polityka monetarna mająca na celu zwalczanie inflacji przyniosła w Polsce zamierzone skutki. Od kilku lat Rząd Federacji Rosyjskiej i Bank Centralny także prowadzą politykę monetarną mającą na celu walkę z inflacją. Emisja pieniądza w Rosji jest ściśle kontrolowana, płaca minimalna utrzymuje się na niezmienionym poziomie, a pensje pracowników sfery budżetowej rosną tylko w miarę wzrostu PKB. Tak więc na rynku nie ma nadmiernej ilości pieniądza. Jednak stopa inflacji w dalszym ciągu jest zbyt wysoka, mimo że w niektórych regionach Rosji pensje wypłacane są z opóźnieniem. Wydaje się, że na sukcesy Polski w walce z inflacją miała wpływ bardzo kon-sekwentna polityka monetarna, prowadzona od samego początku transformacji gospodarczej, pomimo dość częstych zmian ekip rządowych. Reformy w Rosji przeprowadzane były w sposób bardziej chaotyczny, nie miały tak silnego poparcia społecznego,. a polityka monetarna charakteryzowała się brakiem dyscypliny, zwłaszcza w początkowym okresie reform. Nawet w ciągu ostatnich kilku lat, kiedy uczyniono walkę z inflacją jednym z priorytetów gospodarczych, polityka monetarna i kredytowa Rosji nie była tak restrykcyjna i konsekwentna, jak w Polsce. Chociaż ostatnie lata przyniosły Rosji niewątpliwe sukcesy w walce z inflacją, to w dalszym ciągu utrzymuje się ona na poziomie znacznie wyższym niż w większości krajów Europy Środkowej. Z drugiej jednak strony, zbyt restrykcyjna polityka fiskalna może również niekorzystnie wpłynąć na wzrost gospodarczy, a to oznacza, że rząd Rosji najprawdopodobniej nie zamierza walczyć z inflacją za wszelką cenę. (abstrakt autora)
W artykule omówiono charakter i dotychczasowy przebieg procesu inflacji w Polsce oraz perspektywy jego wygaśnięcia.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytania: 1. Jakie czynniki powodują utrzymywanie się w Polsce relatywnie wysokiej inflacji? 2. Czy Polska jest w stanie dokonać w najbliższych latach znaczącego, trwałego zbliżenia się do zachodnioeuropejskich standardów inflacji?
Autor omawia zjawisko inflacji i hiperinflacji w krajach Europy Środkowo-Wschodniej w początkowym okresie transformacji i późniejszą walkę o jej obniżenie. Do artykułu załączono wskaźniki 12-miesięcznej inflacji w latach 1991-1998.
Autorka charakteryzując powiązania deficytu budżetowego i inflacji oraz przepływy kapitału w krajach Europy Środkowej i Wschodniej dochodzi do wniosku, że restrykcyjna polityka pieniężna nie prowadzi do dostatecznego dyscyplinowania władz fiskalnych. Niespójność polityki pieniężnej i fiskalnej rodzi zaś skutki destabilizacyjne, ujawniające się w sektorze zagranicznym, fiskalnym oraz w przebiegu procesów dezinflacyjnych.
Od wielu lat podstawowym celem polityki pieniężnej praktycznie wszystkich krajów wysoko rozwiniętych jest utrzymanie długookresowego wzrostu cen na możliwie niskim poziomie. Przedział 0-2 procent rocznego wzrostu cen jest ostatnio traktowany przez banki centralne tych krajów jako odpowiadający pojęciu stabilności cen.
Artykułu analizuje skutki polityki gospodarczej w Polsce lat 90-tych, której celem było obniżenie poziomu inflacji.
Zadaniem opracowania jest pokazanie, jak różne rodzaje inflacji (kosztowa, popytowa, inercyjna) - wyodrębnione na podstawie różnorodnych kryteriów, wpływają na przebieg procesu dezinflacji.
Autorka przedstawiła teoretyczne podstawy przebiegu procesów inflacyjnych, a następnie omówiła doświadczenia krajów latynoamerykańskich w zwalczaniu inflacji, a także ich perspektywy na przyszłość.
Omówiono reformy gospodarcze Władysława Grabskiego na tle sytuacji gospodarczej w Polsce w 1923 roku. Następnie przedstawiono gospodarkę Polski w roku 1989 i zaprezentowano program reform znany pod nazwą planu Balcerowicza. W zakończeniu porównano działania Władysława Grabskiego i Leszka Balvcerowicza.
Problem polityki stabilizacji cen w krajach Unii Europejskiej należy niewątpliwie do najważniejszych aspektów polityki ekonomicznej. To bowiem, jak formułowane są cele w tym obszarze, decyduje o charakterze tej polityki a w rezultacie również o dynamice procesów rozwojowych w ramach ugrupowania. Analiza procesów inflacyjnych w krajach Unii wiatach 1993-2003 oraz analiza zasad formułowania celu inflacyjnego przez banki centralne, w tym również EBC, nasuwa przypuszczenie, że polityka „równania do lidera cenowego", a następnie dążenie do stabilizowania cen w poszczególnych krajach Unii na niskim poziomie, nie musi być wcale optymalne z punktu widzenia średniookresowych perspektyw rozwoju gospodarczego w tych krajach. Przeciwnie, część krajów tego ugrupowania, charakteryzujących się wyższym poziomem inflacji neutralnej, może w wyniku tej polityki rozwijając się wolniej, nie wykorzystując w pełni swoich możliwości produkcyjnych. Pojawia się więc potrzeba rewizji zasad polityki stabilizacji cen, a zwłaszcza zasad formułowania celu inflacyjnego przez EBC. (fragment tekstu)
Opracowanie niniejsze ma charakter teoretyczny. Jego celem jest przedstawienie roli podaży pieniądza w strategii, w której bank centralny podejmuje się realizacji trzech celów: finalnego, pośredniego i operacyjnego. Celem finalnym jest zwalczanie lub stabilizacja inflacji na niskim poziomie. Natomiast teoretycznie najważniejszą kategorią celu pośredniego polityki monetarnej określającą realizację celu finalnego jest podaż pieniądza.(fragment artykułu)
W Polsce ogłoszono program antyinflacyjny, który zakłada redukcję stopy inflacji do poziomu poniżej 20 procent może nawet 17 procent W artykule dyskutuje się realność tych założeń oraz dotychczasowe posunięcia rządu w tym zakresie.
Autorzy skupili się na przedstawieniu roli jaką polityka finansowa odgrywa w stabilizacji gospodarki w Europie Wschodniej oraz ocenie tej polityki w okresie transformacji gospodarczej. Przedstawiają główne przyczyny braku równowagi finansów państwa w początkowym okresie reform wskazując, że programy antyinflacyjne powiodły się bardziej w krajach, które wdrażały surowszą politykę pieniężną. Kraje te jednocześnie szybciej odnotowały wzrost gospodarczy. Autorzy omawiają doświadczenia Polski i Rumunii o biegunowo różnych założeniach polityki finansowej.
Zwrócono uwagę na złożoność determinantów inflacji w świetle podstawowych koncepcji teoretycznych. Przedstawiono genezę i ewolucję teorii kosztowo-strukturalnych oraz podstawowe czynniki determinujące wzrost kosztów wytwarzania w gospodarce. Zaprezentowano wpływ wzrostu kosztów wytwarzania na zmiany poziomu cen. Omówiono także problem powstawania spirali inflacyjnej.
Polityka stabilizacyjna jest polityką równoważenia wewnętrznego i zewnętrznego gospodarki. Oba rodzaje równowag oddziałują na siebie, przy czym przyjęte rozwiązania w zakresie stopnia zewnętrznego otwarcia gospodarki oraz systemu kursu walutowego, determinują skuteczność instrumentów polityki pieniężnej i fiskalnej. Celem opracowania jest analiza wyborów, jakich dokonywano, realizując politykę tłumienia inflacji w Polsce w warunkach dylematów, jakie wynikają z czworokąta niespójnych rozwiązań systemowych. (fragment tekstu)
Przedstawiono poglądy wybranych przedstawicieli środowisk naukowych Polski okresu międzywojennego (Krakowskiej Szkoły Ekonomii, R. Rybarskiego, S. i W.Grabskiego, M.Kaleckiego) wobec polityki antykryzysowej rządu.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.