Podstawową zasadą w przepisach prawa celnego jest zasada powszechności należności celnych. Oznacza to, że od każdego towaru przywożonego z terytorium państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty pobierane są należności celne przywozowe. Zwolnienie z nich stanowi wyjątek, który musi wynikać wprost z przepisów celnych i może mieć miejsce przy obejmowaniu towarów procedurą celną dopuszczenia do obrotu. W artykule zaprezentowano przede wszystkim katalog towarów, które mogą po przedstawieniu odpowiedniego wniosku podlegać zwolnieniu z należności celnych przywozowych, oraz wypadki, w których zwolnienie takie jest uzależnione od wpisania danego towaru do określonego wykazu. Porównując regulacje prawne dotyczące zwolnień z należności celnych przywozowych przed wstąpieniem do Unii Europejskiej i po nim można stwierdzić, że nastąpiła liberalizacja przepisów celnych. W artykule wskazano również dokumenty, które muszą być dołączone do zgłoszenia celnego oraz którymi musi legitymować się osoba ubiegająca się o skorzystanie z takiego zwolnienia. Określono również szczegółowe wymogi, które muszą być spełnione po dopuszczeniu towaru do obrotu przy jednoczesnym zwolnieniu z należności celnych przywozowych.