Choć z punktu widzenia sprawozdawczości finansowej zysk (strata) netto jest rachunkowym rezultatem różnicy między wygenerowanymi w danym okresie przychodami i przypadającymi kosztami uzyskania tych przychodów, miara ta - ze względu na swój interaktywny charakter - w znaczny sposób oddziałuje na indywidualne zachowania uczestników rynku kapitałowego, stanowiąc pozytywną lub negatywną przesłankę zaangażowania przez nich środków pieniężnych w przedsiębiorstwie. Jednocześnie kategoria wyniku finansowego netto jest wysoce podatna na intencjonalne kształtowanie jej wysokości przez dostosowywanie wartości zysku (straty) netto do przekonań, myśli, życzeń i pragnień poszczególnych interesariuszy podmiotu gospodarczego. Zasadniczym celem artykułu jest dokonanie bliższej charakterystyki rozwiązań metodologicznych podkreślających znaczenie korekt zysku netto w detekcji zarządzania zyskiem. Dla operacjonalizacji postawionego celu badawczego sformułowana została hipoteza badawcza, traktująca o występowaniu niskiego i wyraźnie zróżnicowanego stopnia dopasowania poszczególnych modeli różnic memoriałowych do danych empirycznych. Weryfikacja wskazanej hipotezy nastąpiła przy wykorzystaniu sześciu modeli różnic memoriałowych, do których zaliczono modele: Healyʼego, DeAngelo, Jones, Dechow i in., Kothari i in. oraz Kasznika. Badania empiryczne przeprowadzono wśród spółek wchodzących w skład indeksów giełdowych: WIG20, mWIG40 oraz sWIG80, których akcje były przedmiotem obrotu na giełdzie przez co najmniej 15 lat (1999-2016). (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.