Do najważniejszych przyczyn braku bezpieczeństwa żywnościowego w wielu krajach rozwijających się należą: niski poziom produkcji rolniczej wynikający z małej wydajności niewielkich gospodarstw rolnych, które dominują w strukturze obszarowej; niekorzystne warunki glebowo-klimatyczne, zasoby wody za małe w stosunku do potrzeb, ograniczony dostęp ubogiej ludności wiejskiej do środków produkcji, przede wszystkim do ziemi lepszej jakości i środków plonotwórczych, niedostateczna umiejętność uprawy ziemi, wiążąca się z brakiem wykształcenia (choćby podstawowego); klęski żywiołowe, międzynarodowe konflikty zbrojne i wojny plemienne; niska siła nabywcza ludności wiejskiej; wiele gospodarstw rolnych nie jest związanych z rynkiem oraz brak jest miejsc pracy na wsi i w mieście poza rolnictwem, wśród ludności rozszerzają się choroby zakaźne i będące skutkiem niedożywienia; zmniejsza się pomoc zewnętrzna i ograniczane są środki własne (publiczne) na inwestycje w rolnictwie krajów rozwijających się z powodu zbyt wolnego obrotu kapitału. (fragment artykułu)