Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Administratywizacja karania

100%

Śliwiński E.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

nr 97 Varia

199-224

Artykuł opisuje zjawisko administratywizacji karania. Polega ono na wyborze przez ustawodawcę przy regulowaniu danej dziedziny stosunków społecznych administracyjnych kar pieniężnych zamiast klasycznych instrumentów prawa represyjnego, takich jak utworzenie typu przestępstwa czy wykroczenia. Przeanalizowano w szczególności przyczyny takiego zjawiska. Ponadto (na przykładzie ustawodawstwa z ostatnich lat) opisano charakter administracyjnych kar pieniężnych. Dokonano także wskazania możliwych kierunków rozwoju odpowiedzialności administracyjnej w kontekście systemowym.(abstrakt oryginalny)

2

Czeskie rozwiązania prawne dotyczące kar administracyjnych w kontekście potrzeby reformy w Polsce

100%

Ziółkowska A., Gronkiewicz A.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

95-111

W krajowej praktyce stosowania prawa dokonanie ścisłego rozgraniczenia deliktów administracyjnych i wykroczeń bywa problematyczne. Źródłem trudności jest z jednej strony brak jednolitej nomenklatury normatywnej w zakresie określenia czynów naruszających normy prawa administracyjnego, a z drugiej rozproszenie regulacji prawnych przy jednoczesnym braku określenia wspólnych aksjomatów nakładania kar administracyjnych. Regulacje dotyczące wymierzania administracyjnych kar pieniężnych zawarte w obowiązującym Kodeksie postępowania administracyjnego mają przy tym charakter porządkujący, lecz niepełny. Pominięto w nich między innymi administracyjne kary niepieniężne. Co więcej, w doktrynie prawa administracyjnego oraz karnego zgłaszane są rozliczne uwagi dotyczące regulacji przyjętej w Kodeksie postępowania administracyjnego oraz uwagi o charakterze ogólnym. Z tych powodów zarówno ze względów praktycznych, jak i prawnych należałoby - jak się wydaje - poszukiwać dalszych rozwiązań, które mogłyby w tym zakresie stanowić swoistego rodzaju remedium. Godnymi uwagi są regulacje przyjęte w Czechach, gdzie do czasu reformy doktryna sygnalizowała zbliżone problemy do tych, które obecnie sygnalizują polscy autorzy w odniesieniu do aktualnego stanu prawnego zarówno względem kar administracyjnych, jak i wykroczeń. (abstrakt oryginalny)

3

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 listopada 2003 r. (II SA 3433/02) : glosa

100%

Nowak M. T., Taras W.

Samorząd Terytorialny

|

2004

|

nr 10

67-71

Przeanalizowano wyrok NSA, dotyczący wymierzenia kary za przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych, pod kątem jego wkładu w dyskusję o roli prawotwórczej sędziego w państwie prawa.

4

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2001 r. (IV SA 168/99) : glosa

75%

Gruszecki K.

Samorząd Terytorialny

|

2001

|

nr 7-8

145-147

Zanalizowano wyrok SN dotyczący uchylenia nałożonej kary pieniężnej za usunięcie drzew na użytkownika nieruchomości, który posiadał zgodę na ich wycinkę od konserwatora zabytków, przy czym nieruchomość nie była wpisana do rejestru zabytków.

5

Zanim uznamy karę za uzasadnioną...Legitymacja polityczna państwa jako warunek karania

75%

Peno M.

Krytyka Prawa

|

2021

|

T. 13, Nr 2

209-226

Głównym celem rozważań jest próba opracowania koncepcji usprawiedliwienia kary opartej na moralnej odpowiedzialności sprawcy. Moralna odpowiedzialność sprawcy jest postrzegana jako podstawa do ukarania w przypadku braku legitymacji politycznej lub moralnego autorytetu państwa do karania. Czy kara kryminalna jest uzasadniona, jeśli państwo nie ma tak zwanego ius puniendi? Tak postawione pytanie rodzi wiele problemów, a już sam wniosek, że państwo może nie mieć ius puniendi, wydaje się kontrowersyjny. Artykuł omawia szeroki zakres problemów związanych z ius puniendi i polityczną legitymacją państwa.(abstrakt oryginalny)

6

Kary pieniężne na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi

75%

Fleszer D.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2022

|

nr 9

11-17

Przewóz towarów wrażliwych wymagał interwencji i wprowadzenia mechanizmów, za pomocą których zostałyby wyeliminowane sytuacje związane z nielegalnym obrotem nimi. Narzędziem tym miał być monitoring przewozu towarów, realizowany przede wszystkim przez nałożenie na podmioty uczestniczące w obrocie paliwami obowiązków związanych z przekazywaniem danych do rejestru SENT. Ich niewłaściwe wykonanie zostało obarczone sankcją w postaci nałożenia kary pieniężnej. Jej wysokość ma spełniać funkcję prewencyjną i tym samym przyczyniać się do realizacji rygorów przewidzianych ustawą SENT. Celem niniejszego artykułu jest oznaczenie okoliczności, z powstaniem których wiąże się nałożenie kary pieniężnej na gruncie ustawy SENT. Ich znajomość pozwoli podmiotom, których obowiązki w zakresie przewozu towarów wrażliwych ustawa SENT kreuje, podjąć skuteczne działania ukierunkowane na ich realizację i tym samym pozwoli podmiotom uniknąć zastosowania w stosunku do nich dotkliwej sankcji, jaką niewątpliwie jest kara pieniężna za uchybienie tym obowiązkom.(abstrakt oryginalny)

7

Zastosowanie działu IVa Kodeksu postępowania administracyjnego do kar pieniężnych w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - glosa częściowo krytyczna do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2022 r., III OPS 1/21

75%

Wierzbicka K.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 6

82-95

Celem glosy jest analiza uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9.06.2022 r. w przedmiocie nałożenia lub wymierzania kar pieniężnych w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Kary pieniężne w tej ustawie wpisują się w specyfikę prawa ochrony środowiska, które charakteryzuje się podwyższonymi standardami odpowiedzialności. Ochrona środowiska opiera się na zasadzie "zanieczyszczający płaci". Stanowi to o obiektywnej odpowiedzialności administracyjnej za delikt administracyjny. Dział IVa Kodeksu postępowania administracyjnego wprowadza gwarancje proceduralne wobec ukaranych podmiotów. Subsydiarne stosowanie tych przepisów stanowi przejaw subiektywnej odpowiedzialności administracyjnej i prowadzi do jej "zmiękczenia". (abstrakt oryginalny)

8

Administracyjne kary pieniężne za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych jako instrument zwalczania kryzysu gospodarczego

75%

Nowakowska A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2023

|

70

|

nr 2

133-149

Nasilające się zjawisko nieterminowego regulowania należności, a także stosowania w umowach wydłużonych terminów zapłaty skłoniło ustawodawcę do poszukiwania bardziej radykalnych rozwiązań niż uregulowane w ustawie o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych prywatnoprawne instrumenty mające na celu ograniczenie zatorów płatniczych. Od 2020 r. cel ten ma być realizowany za pomocą administracyjnych kar pieniężnych za nadmierne opóźnienia w spełnianiu świadczeń pieniężnych, wymierzanych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Upływ 3,5 roku od momentu wejścia w życie nowelizacji ustawy umożliwia ocenę funkcjonowania nowej regulacji. Celem artykułu było ustalenie, czy prawna regulacja administracyjnych kar pieniężnych jest skuteczna, tj. czy wpłynęła na ograniczenie zatorów płatniczych, a tym samym czy może być uznana za jedną ze skutecznych metod zwalczania kryzysu gospodarczego. Wyjaśnienie problemu badawczego nastąpiło w oparciu o analizę danych statystycznych dotyczących terminowości wykonywania zobowiązań pieniężnych przez przedsiębiorców, analizę dotychczas wydanych decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz informacji pozyskanych od przedsiębiorców. Badania te pozwoliły na wyciągnięcie wniosku, że opisywana regulacja nie przyczyniła się do ograniczenia zatorów płatniczych, ale można się spodziewać poprawy tej sytuacji, gdy postępowania przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będą mogły być prowadzone na podstawie przepisów znowelizowanych w 2022 r. Nie wydaje się natomiast możliwe, by administracyjne kary pieniężne za nadmierne opóźnienia w spełnianiu świadczeń pieniężnych stanowiły skuteczne narzędzie zwalczania kryzysu gospodarczego. (abstrakt oryginalny)

9

Sprawne karanie za zanieczyszczenie powietrza jako instrument poprawy jakości życia - uwagi na tle karania za naruszenie przepisów "uchwały antysmogowej"

75%

Dorosz-Kruczyński J., Gerwatowska M.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 4

77-91

Celem artykułu jest analiza, który z modeli odpowiedzialności jednostki jest najbardziej adekwatny w zwalczaniu przez władze publiczne działalności człowieka polegającej na zanieczyszczaniu powietrza. Autorzy przedstawili istniejące problemy z jakością powietrza atmosferycznego w Polsce i ich przełożenie na jakość życia ludzi. Omówiono też konstytucyjne obowiązki władz publicznych w zakresie zwalczania takiego niepożądanego zjawiska w zakresie, w jakim zasadne jest represjonowanie przez państwo działalności człowieka szkodzącej powietrzu atmosferycznemu. W opracowaniu przedstawiono różne modele odpowiedzialności jednostki za czyny zabronione przez prawo istniejące w ramach systemu prawa publicznego. Omówiono i porównano odpowiedzialność karną, odpowiedzialność wykroczeniową i odpowiedzialność administracyjno-karną. Na przykładzie penalizowania naruszeń przepisów "uchwał antysmogowych" przedstawiono praktyczne konsekwencje wyboru przez ustawodawcę określonego modelu odpowiedzialności dla załatwiania konkretnych spraw.(abstrakt oryginalny)

10

Dane personalne pod parasolem : jakie wykroczenia związane z naruszeniem ochrony danych osobowych podlegają karze?

75%

Gad-Nowak M.

Personel i Zarządzanie

|

2020

|

nr 3

64-69

W ubiegłym roku Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wydał 94 decyzje, w tym pięć nakładających kary administracyjne za naruszenia przepisów z zakresu danych osobowych. Wśród ukaranych podmiotów znalazły się zarówno przedsiębiorstwa prywatne, jak i instytucje publiczne, w tym urząd miasta. Wysokość kar finansowych wyniosła od 40 tys. Zł do 2 830 410 zł. Najwyższa kara dotyczyła wycieku danych klientów sklepu internetowego, do którego doszło w wyniku ataku hakerskiego. (fragment tekstu)

11

Charakter normatywny pieniężnej kary administracyjnej za brak złożenia wniosku o rejestrację pojazdu przez właściciela w świetle art. 2 ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczania niektórych skutków kradzieży tożsamości

75%

Januszkiewicz K.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 11

37-56

Artykuł dotyczy charakteru prawnego dolegliwości administracyjnej kary pieniężnej wprowadzonej do ustawy z 20.06.1997 r. - Prawo o ruchu drogowym przez art. 2 ustawy z 7.07.2023 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczania niektórych skutków kradzieży tożsamości. W przypadku naruszenia przez właściciela pojazdu obowiązku złożenia wniosku o rejestrację pojazdu w terminie ustawowym, właściwy starosta będzie zobligowany do nałożenia sztywno określonej kary, której wysokość jest zróżnicowana. Jeżeli zaś osobą dopuszczającą się deliktu będzie przedsiębiorca prowadzący na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie obrotu pojazdami, sankcja wynosić będzie 1.000 zł. Natomiast w przypadku pozostałych osób - przewidziano obostrzenie w granicy 500 zł. Przekroczenie terminu ustawowego, wynoszącego dla przedsiębiorcy 90 dni, a dla pozostałych osób 30-180 dni, spowoduje zwiększenie kwoty kar z 1.000 zł na 2.000 zł, a z 500 zł do 1.000 zł. Wykluczono możliwość stosowania wobec wymienionych osób przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego określających dyrektywy wymiaru kary i wyłączenia karalności ze względu na zaistnienie siły wyżej lub odstąpienia od kary, nie wprowadzając tożsamych gwarancji. Skutkiem powyższego przepis zawiera automatyzm w nakładaniu sztywnej kary, co prowadzi do tego, że kontrola instancyjna decyzji nakładającej sankcję będzie jedynie pozorna, wszak sądy administracyjne, jak również samorządowe kolegia odwoławcze będą mogły badać działanie organu jedynie pod kątem legalności. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy wskazana kara spełnia prawnoczłowiecze wymogi proporcjonalnej sankcji. Z prezentowanego tekstu wynika, że omawiana restrykcja jest niecelowa, nieadekwatna i niekonieczna względem zakładanego przez projektodawcę celu. (abstrakt oryginalny)

12

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej w sprawach z zakresu utrzymania czystości i porządku w gminach w orzecznictwie sądów administracyjnych

75%

Springer A.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 9

37-46

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej jest instytucją zawartą w wielu ustawach, w których określone są przesłanki jej zastosowania. W ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach prawodawca nie umieścił tożsamych regulacji. W takim przypadku zastosowanie znaleźć musi ogólny przepis z art. 189f Kodeksu postępowania administracyjnego. Prezentowany artykuł stanowi analizę skutków uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, dokonującej klarownej wykładni przepisów prawa. Artykuł wyraża aprobatę dla stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego, potwierdzając konieczność uwzględniania przepisu art. 189f k.p.a. w każdym przypadku, gdy spełnione zostaną zawarte w nim przesłanki odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej w postępowaniach o naruszenie przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Organy administracji publicznej powinny w ramach prowadzonych postępowań badać, czy przesłanki takie zachodzą, a jeśli tak - bezwzględnie poprzestać na pouczeniu. (abstrakt oryginalny)

13

Sankcje alternatywne na tle prawnoporównawczym

75%

Lamprecht I.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1988

|

nr 35 Nauki penalne

217-228

Dając możliwość stosowania za ten sam czyn różnych rodzajów kar, sankcje alternatywne są jednym z ważniejszych wyznaczników stopnia represyjności danego ustawodawstwa. Specyfika sankcji alternatywnych rodzi szereg pytań, głównie o charakterze kryminalno-politycznym, z których można przykładowo wymienić następujące: czy i jaki wpływ ma alternatywny typ sankcji na kierunek sędziowskiego wymiaru kary? Czy na wybór kary alternatywnej mają wpływ przede wszystkim okoliczności przedmiotowe, czy też okoliczności podmiotowe? Jakie są wzajemne związki między ustawowym opisem danego przestępstwa a ustawowym zagrożeniem karami alternatywnymi? Czy sankcje alternatywne mogą wydatnie przyczynić się do ograniczenia dominacji kary pozbawienia wolności? Próba odpowiedzi na postawione pytania znacznie przekroczyłaby jednak ramy jednego artykułu. W związku z tym w niniejszej publikacji zwrócono głównie uwagę na możliwości ograniczania stosowania kary pozbawienia wolności przez wykorzystanie sankcji alternatywnych. Rozważania prowadzone są z wykorzystaniem metody prawnoporównawczej, która pozwoli zorientować się w tym, czy kształtuje się wspólna świadomość prawna w tej kwestii, a także - jakie są przyjęte sposoby rozwiązań. (fragment tekstu)

14

Reguła kolizji z art. 189a § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego

75%

Firlus J. G.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2022

|

nr 12

63-78

Kodeks postępowania administracyjnego od lat pozostaje w sieci zależności z przepisami szczególnymi. Charakter tych związków bywa różny od przepisów warunkujących zastosowanie określonej instytucji, skończywszy na tych, które wyłączają punktowo lub całościowo zastosowanie kodeksu. Mechanizm rozdzielania zakresów zastosowania pomiędzy regulacją kodeksową a przepisami szczególnymi zazwyczaj nie jest wprost uregulowany przez ustawodawcę. W tym kontekście jako szczególne jawi się rozwiązanie przyjęte w treści art. 189a § 2 k.p.a., którego funkcja sprowadza się do określenia rekonstrukcji zasad wymierzania administracyjnych kar pieniężnych. Praktyka stosowania prawa ukazała niedostatki przedmiotowego mechanizmu, których skala skutkowała podjęciem przez NSA uchwały z 9.06.2022 r., III OPS 1/21. W niniejszym artykule analizie poddana zostanie funkcja i charakterystyka normy z art. 189a § 2 k.p.a. ze szczególnym uwzględnieniem oficjalnej jego wykładni dokonanej przez NSA.(abstrakt oryginalny)

15

Legal Aspects of the Imposition and Enforcement of an Administrative Penalty for Failure to Register a Vehicle Imported from the Territory of a European Union Member State

63%

Brzezicki T., Rączka P., Wantoch-Rekowski J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2021

|

Vol. 30, nr 2

33-47

Nowelizacja ustawy Prawo o ruchu drogowym wprowadziła nową instytucję prawną związaną z brakiem dokonania zarejestrowania pojazdu, jaką jest administracyjna kara pieniężna w wysokości od 200 do 1000 zł. Kara nakładana jest w drodze decyzji administracyjnej przez właściwego starostę. Wraz z wejściem do obrotu prawnego powyższej instytucji pojawią się nowe problemy związane z prowadzeniem postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia kary, a także ustalenia jej wysokości. Ponadto starosta jako wierzyciel jest zobowiązany do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w sytuacji braku dobrowolnego wykonania decyzji nakładającej karę. Wprowadzona instytucja ma na celu zapewnienie realizacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/53/ WE z dnia 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji, dotyczącej m.in. braku sankcji za niezarejestrowanie importowanego pojazdu oraz niewyrejestrowanie pojazdu wycofanego z eksploatacji. W niniejszym artykule omówiono główne problemy związane ze stosowaniem wprowadzonej instytucji w zakresie procedury administracyjnej, charakterem nakładanej kary oraz jej egzekucji. Rozważania przeprowadzono w oparciu o metodę dogmatyczną. (abstrakt oryginalny)

16

Kary administracyjne nakładane na bezrobotnych

63%

Przeklasa D.

Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

|

2017

|

34

|

nr 2

35-46

W artykule podjęto istotną, lecz rzadko poruszaną przez przedstawicieli polskiej doktryny prawa administracyjnego oraz prawa pracy, problematykę nakładania na osoby bezrobotne kar z tytułu naruszenia norm administracyjnego prawa materialnego. Praca stanowi - dokonaną w świetle przepisów prawa, poglądów doktryny i judykatury - analizę dwóch niezwykle ważnych i aktualnych zjawisk, które mają wymiar ekonomiczny, prawny i społeczny: bezrobocia i kar administracyjnych. W publikacji przedstawiono pojęcia bezrobocia i bezrobotnego, dokonano też rozróżnienia poszczególnych rodzajów kar (kary kryminalnej, kary wymierzanej za wykroczenie, kary administracyjnej pieniężnej i kary administracyjnej niepieniężnej). Dalsze rozważania przeniesiono na grunt regulacji prawnej dotyczącej sfery praw i obowiązków osoby bezrobotnej - ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Celem artykułu jest prezentacja dotychczas niedostrzeganej problematyki kar administracyjnych nakładanych na bezrobotnych i przybliżenie ich swoistego charakteru. (abstrakt oryginalny)

17

Opłata legalizacyjna - charakter prawny oraz zasady nakładania w świetle demokratycznego państwa prawnego

63%

Staniszewska L.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

24-33

Artykuł koncentruje się na problematyce charakteru prawnego opłaty legalizacyjnej, która w doktrynie od lat budzi wątpliwości. Instytucja ta - chociaż została przez ustawodawcę nazwana mianem opłaty - jest wyposażona w liczne cechy właściwe dla administracyjnych kar finansowych. Opłata ta może być zaliczona do instrumentu bardzo zbliżonego do kar, jednak z tą różnicą, że brakuje jej cech przymusowości. Przyjęta w polskim ustawodawstwie konstrukcja opłaty legalizacyjnej także i z tego powodu jest przedmiotem krytyki. Jest to instytucja nietypowa, która może być rozważana także jako sui generis, która wymaga jednak przyjęcia jednolitej interpretacji w zakresie zasad jej nakładania. Postulować należy do ustawodawcy o wprowadzenie definicji opłaty legalizacyjnej, która wpłynęłaby na właściwą interpretację przepisów związanych z jej stosowaniem. (abstrakt oryginalny)

18

Dekodyfikacja postępowania w sprawie legalizacji obiektu budowlanego

63%

Lemańska J.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

68-77

Autorka podejmuje rozważania związane z dekodyfikacją postępowania w sprawie legalizacji samowoli budowlanej. Wskazuje na zastosowane przez ustawodawcę mechanizmy wyłączające stosowanie w tym postępowaniu norm Kodeksu postępowania administracyjnego i ich konsekwencje. W artykule przeprowadzona została analiza obecnego kształtu postępowania w sprawie legalizacji samowoli budowlanej, która prowadzi do wniosku o jego zasadniczej zmianie w stosunku do regulacji wcześniejszych. Kluczowe są rozważania, w których autorka wykazuje, że postanowienie o nałożeniu opłaty legalizacyjnej jest w istocie decyzją administracyjną. Te ustalenia prowadzą do kolejnych refleksji: relacji pojęć opłata legalizacyjna - kara pieniężna (w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego). W artykule zawarte zostały argumenty przemawiające za możliwością utożsamienia tych określeń, przy równoczesnym wskazaniu trudności związanych z możliwością zastosowania regulacji działu IVa Kodeksu postępowania administracyjnego do opłat legalizacyjnych. (abstrakt oryginalny)

19

On Carrier Sanctions - A Voice from Poland. The Liability of Carriers in the Jurisprudence of Administrative Courts

63%

Strąk K.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2022

|

nr 1

63-81

This article analyses carrier sanctions in light of Poland's membership of the European Union and its obligation to protect the EU's external borders. It offers an in-depth analysis of the scope of the carriers' obligations with regard to bringing third-country nationals to the Eastern external border of the European Union and explores ways how these obligations should be fulfilled correctly so that carriers are not obliged to pay administrative fines of as much as 3000-5000 euro per person. The research is based on an extensive review of the jurisprudence of Polish administrative courts and takes into account the specificity of this jurisprudence.(original abstract)

20

Obowiązek odnośnie do zapewnienia przez krajowy zakład ubezpieczeń adekwatności składki - aspekty prawne

63%

Wajda P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2020

|

nr 1

3-19

Niniejszy artykuł został poświęcony zagadnieniu o doniosłym znaczeniu praktycznym, jakim jest zapewnienie adekwatności składki ubezpieczeniowej. Analiza kar administracyjnych nakładanych w ostatnich kilku latach przez Komisję Nadzoru Finansowego na krajowe zakłady ubezpieczeń prowadzi do sformułowania konkluzji, że jest to kwestia budząca bardzo poważne wątpliwości w praktyce obrotu. Przedmiotem rozważań uczyniono w szczególności to, czy adekwatność składki powinna być oceniana na szczeblu - jak wynika z literalnego brzmienia przepisów prawa - zakładu ubezpieczeń jako zorganizowanej całości, czy też - jak zdaje się przyjmować Komisja Nadzoru Finansowego - na szczeblu danej grupy ubezpieczeń, czy też wreszcie na szczeblu pojedynczej umowy ubezpieczenia.(abstrakt oryginalny)