Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Methodology of Parametrization of Systematic Risk in Enterprises Not Listed on the Capital Market

100%

Michalak A.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2020

|

z. 144

339-348

Purpose: The article deals with the problem of parametrization of systematic risk. The aim of the paper is to review possible solutions in this respect. Design/methodology/approach: The article is a theoretical and cognitive study. The research was based on the systematic review method. Findings: The proposed solutions may streamline the process of parametrization of systematic risk. Moreover, they make it possible to estimate this risk in conditions in which this calculation was not possible or did not produce rational results. Practical implications: The practical implications of the conducted research are associated with the possibility of their application for the needs of management decisions in enterprises. Originality/value Traditional and alternative methods of systematic risk assessment were analysed. At the same time, the possibilities and limitations connected with them have been indicated. (original abstract)

2

Modelowanie dynamicznych oszacowań parametru beta w modelu wyceny aktywów kapitałowych

100%

Ćwiek M.

Debiuty Ekonomiczne

|

2012

|

nr 12 Państwo i przedsiębiorstwo we współczesnej gospodarce : w kierunku optymalizacji decyzji

204-218

Współczesne podejście do modelu CAPM zakłada, że bety zmieniają się w czasie. Przyjmując to założenie, porównano dwie metody dynamicznego szacowania parametru. Najpopularniejsza metoda, KMNK z ruchomym oknem estymacji, w której zastosowano dwa sposoby doboru okna, nie pozwala na wiarygodne oszacowania parametrów - niespełnione założenia powodują złe własności estymatorów. Podejściu klasycznemu przeciwstawiona jest koncepcja zrealizowanych bet wywodząca się z teorii zmienności zrealizowanej i zrealizowanej regresji. Okazuje się, że wyznaczone na podstawie notowań 5- i 30-minutowych miesięczne bety mają podobny przebieg do bel z KMNK. Z analizy wyznaczonych szeregów parametrów wynika, że zrealizowane bety są stacjonarne i występują w nich pewne zależności liniowe, jednak ze względu na niedostateczną długość szeregów nie udało się oszacować liniowych modeli szeregów czasowych dobrze opisujących ich dynamikę i pozwalających na stawianie wysokiej jakości prognoz. Na pytanie, czy szeregi zrealizowanych bet dla akcji z polskiej giełdy można modelować i prognozować, będzie można odpowiedzieć, gdy zgromadzonych zostanie więcej danych o wysokiej częstotliwości. (abstrakt oryginalny)

3

Współczynniki ryzyka rynkowego β jako kryterium budowy portfela papierów wartościowych

75%

Majewska A., Majewski S.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2002

|

nr 952 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

482-486

Artykuł ma na celu ukazanie nowego sposobu budowy portfela papierów wartościowych opartego na współczynnikach ryzyka rynkowego β (beta portfele). W związku z faktem powszechnego wykorzystywania tych współczynników i publikowania ich wartości poprzez rozmaite instytucje finansowe, powstała możliwość wykorzystania istniejących danych do analizy portfelowej, stosowanej przez inwestorów indywidualnych, przy czym jedynym narzędziem, które będzie im niezbędne przy ustaleniu udziałów spółek w portfelu jest kalkulator. Zawarte w nim są rozważania o metodzie budowy takiegoż portfela i propozycja stosowania przez inwestorów na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. W części empirycznej artykułu znajdzie się weryfikacja zaproponowanej metody. W przypadku budowy portfela przy założeniu minimalizacji ryzyka oraz w przypadku portfeli agresywnych (maksymalizacja stopy zwrotu) wyniki tej metody zostaną porównane z wynikami otrzymanymi poprzez optymalizację portfela papierów wartościowych z wykorzystaniem modelu Markowitza. Z góry wiadome jest, że wyniki otrzymane dzięki optymalizacji metodą Markowitza będą lepsze, wynika to z konieczności spełnienia warunku minimalnego ryzyka, bądź maksymalnej stopy zwrotu przy zadanym poziomie ryzyka. W artykule zostaną rozważone przypadki weryfikacji modelu po upływie określonego przedziału czasowego. (fragment tekstu)

4

Szacowanie linii charakterystycznych akcji notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie

75%

Grześkowiak A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Ekonometria

|

2000

|

4

|

nr 845

129-138

5

Stabilność w czasie współczynnika beta akcji

75%

Kuziak K.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Ekonometria

|

1999

|

2

|

nr 811 Zastosowania metod ilościowych

62-69

Omówiono model Sharpe'a oraz przedstawiono jego praktyczne wykorzystanie na przykładzie najdłużej notowanych spółek na GPW w Warszawie.

6

The Use of Blume and Vasicek Methods in the Estimation of Beta Coefficient in the Single-Index Model

75%

Depta A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2005

|

194 Multivariate Statistical Analysis : Probability, Statistical Inference and Applications

99-109

Na rynku kapitałowym kształtowanie się stóp zwrotu akcji jest zdeterminowane działaniem czynnika odzwierciedlającego zmiany na tym rynku. Obserwacja cen losowo wybranych akcji pokazuje, że w czasie dobrej koniunktury na giełdzie (mierzonej którymś z indeksów giełdowych) większość cen akcji rośnie, natomiast kiedy sytuacja na rynku się pogarsza, ceny większości akcji spadają. Obserwacje empiryczne potwierdzają, że na wielu rynkach kapitałowych stopy zwrotu większości akcji są w dużym stopniu powiązane ze stopą zwrotu z indeksu rynku, odzwierciedlającego ogólną sytuację na rynku. Celem artykułu jest przedstawienie alternatywnych metod szacowania współczynników beta. Oszacowanie przyszłych współczynników bela można otrzymać przez wyznaczenie współczynników beta dla danych z przeszłości i wykorzystanie tych współczynników jako szacunków przyszłych współczynników beta. Przedstawione zostały dwie metody szacowania współczynnika beta: Blume'a oraz Vasicka. (abstrakt oryginalny)

7

O pewnym sposobie wyznaczania współczynnika beta na polskim rynku kapitałowym

75%

Tarczyński W.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania

|

2009

|

nr 15 Metody ilościowe w ekonomii

199-213

Celem badań, których wyniki są prezentowane w niniejszym artykule, jest propozycja nowej procedury szacowania współczynnika beta na podstawie modelu Sharpa opierającej się na optymalizacji długości próby i zapewnieniu stabilności współczynnika beta. Proponowana metoda jest wolna od wady aktualnej koniunktury na giełdzie, która z reguły determinuje długość próby, na której podstawie szacowany jest model Sharpa. W ten sposób określana próba ma praktycznie za każdym razem inną długość. (fragment tekstu)

8

Współczynnik beta na polskim rynku kapitałowym

75%

Tarczyński W.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2009

|

Metody matematyczne, ekonometryczne i komputerowe w finansach i ubezpieczeniach 2008

205-218

Model Sharpa należy do jednego z najpopularniejszych w analizach rynku kapitałowego. Wynika to głównie z jego prostoty i wykorzystywania współczynnika beta jako miary ryzyka. Jego praktyczne zastosowania mają najczęściej miejsce bez sprawdzania założeń modelu i dyskusji nad długością próby jaka powinna być wykorzystana do jego oszacowania, a problem jest poważny, ponieważ w miarę wydłużania liczby obserwacji przestaje być spełnione kluczowe założenie o liniowej zależności, jaka jest w modelu Sharpa. W literaturze coraz częściej podejmuje się problem stabilności współczynnika beta w kontekście długości próby, na podstawie której jest szacowany. W pracy podniesione zostały trzy kwestie: niejednorodności wariancji składnika losowego modelu i jej wpływu na efektywność estymatorów parametrów, badania stabilności współczynnika beta, wyboru długości próby estymacyjnej dla modelu Sharpa. Celem badań, których wyniki są prezentowane w niniejszym opracowaniu jest propozycja nowej procedury szacowania współczynnika beta na podstawie modelu Sharpa, opierającej się na optymalizacji długości próby i zapewnieniu stabilności współczynnika beta. Proponowana metoda jest wolna od wady aktualnej koniunktury na giełdzie, która determinuje z reguły długość próby, na podstawie której szacowany jest model Sharpa. Próba określana w ten sposób praktycznie za każdym razem jest innej długości. (fragment tekstu)

9

Beta Stability Over Bull and Bear Market on the Warsaw Stock Exchange

75%

Dębski W., Feder-Sempach E., Świderski B.

Folia Oeconomica Stetinensia

|

2016

|

vol. 16, iss. 1

75-92

Beta parameter is one of the commonly used measures of the investment risk of individual stock or portfolio. It plays a crucial role in modern portfolio theory particularly in management of financial investment portfolios. In the field of beta parameter, numerous studies have been conducted, especially beta properties stability in the context of the stock market cycle phases, measuring frequency of rate of return, and the length of a sample period. There are much fewer studies concerned beta parameter in the countries of Central and Eastern Europe which have undergone systemic transformation at the end of the previous century. From a scientific point of view, it is interesting to know how the beta parameter behaves in these countries. The main goal of this article is to examine the beta parameter stability over bull and bear market conditions on the Warsaw Stock Exchange. The paper presents an analysis of beta stability for 134 stocks of the largest companies listed at the WSE during years 2005-2013. To verify statistically the hypothesis of beta parameter stability, we used monthly returns in the Sharpe's single-index model. In the first part of the article, we present a brief review of the literature and methodology of the study, while in the second part, the obtained results and conclusions are shown. (original abstract)

10

Efekt interwału w oszacowaniach współczynnika beta na podstawie akcji spółek z indeksu WIG20 i DAX w okresie 2005-2015 - analiza porównawcza

75%

Feder-Sempach E.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2017

|

nr 325

20-30

Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza porównawcza oszacowań współczynnika beta za pomocą modelu jednoindeksowego Sharpe'a dla dużych spółek z rynku polskiego należących do indeksu WIG20 i z rynku niemieckiego do indeksu DAX w okresie 2005-1015 z użyciem trzech różnych częstotliwości pomiaru stopy zwrotu - dziennej, tygodniowej, miesięcznej (ang. intervaling effect). Spółki z rynku niemieckiego i polskiego udało się w większości zaklasyfikować do agresywnych i defensywnych. Współczynnik beta malał wraz ze zwiększeniem interwału pomiaru stopy zwrotu dla dwóch spółek niemieckich i pięciu polskich, a stopień objaśnienia równania przez indeks rynku rósł wraz z wydłużeniem interwału w przypadku trzech spółek z Niemiec i sześciu z Polski.(abstrakt oryginalny)

11

Specyfika prezentacji informacji o cechach charakterystycznych kapitału własnego w warunkach nowych modeli biznesowych

75%

Lukyanova I. A., Piekarska A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

nr 484 Kapitały w jednostkach gospodarczych

131-150

Obecnie na Białorusi ma miejsce stopniowe reformowanie rachunkowości, które polega na zbliżeniu stosowanych rozwiązań do MSSF. Podejmowanych jest też wiele działań przyciągających zagraniczne inwestycje do branży IT. Jest to nowy kierunek rozwoju, wynikający ze zrozumienia priorytetów postindustrialnego społeczeństwa. Branża IT, zarówno na Białorusi, jak i na świecie, stworzyła nowy model biznesowy. W przeciwieństwie do innych sektorów gospodarki ta branża nie jest związana z ziemią czy kapitałem. Podstawowym wykorzystywanym przez nią zasobem jest praca ludzi. W artykule zidentyfikowano aktualne problemy rachunkowości i odzwierciedlenia w sprawozdawczości finansowej branży IT kapitału własnego, przeanalizowano możliwość wykorzystania modeli wyceny opartych na WACC lub współczynniku beta w branży IT, co stanowiło cel artykułu. Dzięki przeprowadzonym badaniom zaproponowano warianty rozwoju sprawozdawczości w zakresie kapitału własnego. Jako metody badawcze wykorzystano analizę i dedukcję.(abstrakt oryginalny)

12

Nowe strategie inwestowania pasywnego - inteligentna beta

75%

Fraś A.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2017

|

nr 325

58-69

Inwestowanie pasywne polega na konstrukcji portfela, który będzie jak najlepiej naśladować wybrany indeks giełdowy. Oprócz licznych przesłanek analitycznych, przemawiających na korzyść strategii pasywnych, na ich popularność wpływają również niskie koszty oraz relatywnie słabe wyniki aktywnie zarządzanych funduszy. Z badań wynika, że w ciągu ostatnich pięciu lat 70% funduszy nie osiąga wyników lepszych niż benchmark. Na rynku amerykańskim fundusze pasywne stanowią już 1/3 ogółu. "Inteligentna beta" eliminuje ułomności tradycyjnych, bazujących na kapitalizacji indeksów - przypisujących zbyt duże znaczenie przewartościowanym spółkom - dzięki zastosowaniu alternatywnych schematów wag opartych m.in. na zmienności kursu czy polityce dywidendowej. Przez ostatnie pięć lat aktywa zarządzane według strategii "inteligentnej bety" w USA rosły średnio o 33% rocznie, jednak w Polsce są one ciągle niedostępne, a oferowane instrumenty pasywne pozostają niszowe.(abstrakt oryginalny)

13

Wykorzystanie współczynnika Giniego do oceny ryzyka systematycznego

75%

Majewska E.

Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych / Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

|

2010

|

11(XI)

|

nr 2

201-210

W pracy przedstawimy możliwości wykorzystania średniej różnicy Giniego oraz uogólnionego współczynnika Giniego do oceny ryzyka systematycznego. Omówimy korzyści wynikające z zastosowania tych miar do wyznaczania współczynnika beta. Zaprezentujemy wyniki uzyskane metodą najmniejszych kwadratów oraz z wykorzystaniem wspomnianych miar dla wybranych akcji notowanych na GPW w Warszawie. (abstrakt oryginalny)

14

Metody korygowania historycznych wartości współczynników beta w estymacji parametru beta dla akcji notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie

75%

Byrka-Kita K., Rozkrut D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2010

|

nr 25

253-272

Nawet na rozwiniętych rynkach kapitałowych kwestia wyznaczania kosztu kapitału własnego, a w szczególności beta jako taka stanowią przedmiot wielu kontrowersji. W Polsce problem szacowania kosztu kapitału jest niezwykle swobodnie traktowany, co stanowi bardzo poważny mankament przeprowadzanych analiz oraz wycen. Niewątpliwie wynika to z faktu, że znaczenie kosztu kapitału jako kategorii jest bardziej uwypuklane przez teorię i badania naukowe niż dostrzegane przez menedżerów. Znajomość kosztu kapitału nie jest na co dzień potrzebna zarządzającym, gdy nie podejmują decyzji inwestycyjnych, czy też decyzji związanych z procesami fuzji i przejęć. Ponadto nie jest to wartość raportowana w systemach ewidencji księgowej. Dekady dyskusji akademickiej nie pozwoliły odpowiedzieć na pytanie czy beta jest wiarygodną miarą ryzyka czy też nie. Również rezultaty badań przeprowadzonych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie nie dają jednoznacznych podstaw ani do przyjęcia CAPM ani do odrzucenia modelu. Związku z powyższym celem niniejszego artykułu było omówienie aspektów technicznych szacowania indeksu ryzyka beta oraz zbadanie ich stabilności w czasie. W tym celu wykorzystano test Chowa.Nawet na rozwiniętych rynkach kapitałowych kwestia wyznaczania kosztu kapitału własnego, a w szczególności beta jako taka stanowią przedmiot wielu kontrowersji. W Polsce problem szacowania kosztu kapitału jest niezwykle swobodnie traktowany, co stanowi bardzo poważny mankament przeprowadzanych analiz oraz wycen. Niewątpliwie wynika to z faktu, że znaczenie kosztu kapitału jako kategorii jest bardziej uwypuklane przez teorię i badania naukowe niż dostrzegane przez menedżerów. Znajomość kosztu kapitału nie jest na co dzień potrzebna zarządzającym, gdy nie podejmują decyzji inwestycyjnych, czy też decyzji związanych z procesami fuzji i przejęć. Ponadto nie jest to wartość raportowana w systemach ewidencji księgowej. Dekady dyskusji akademickiej nie pozwoliły odpowiedzieć na pytanie czy beta jest wiarygodną miarą ryzyka czy też nie. Również rezultaty badań przeprowadzonych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie nie dają jednoznacznych podstaw ani do przyjęcia CAPM ani do odrzucenia modelu. Związku z powyższym celem niniejszego artykułu było omówienie aspektów technicznych szacowania indeksu ryzyka beta oraz zbadanie ich stabilności w czasie. W tym celu wykorzystano test Chowa.(abstrakt oryginalny)

15

The Boundaries for Inequality Aversion and Certain Measures of Income Inequality

75%

Kot S. M.

Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego

|

2009

|

nr 4/2

615-620

W artykule wykazano, że istnieją granice dla awersji do nierówności przy zastosowaniu miar nierówności dochodów Atkinsona i uogólnionej entropii. Wyznaczono te granice dla rozkładu dochodów uogólnionego Beta drugiego rodzaju GB2. (abstrakt oryginalny)

16

Statystyczna weryfikacja modelu CAPM na przykładzie polskiego rynku kapitałowego

75%

Trzpiot G., Krężołek D.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej

|

2006

|

nr 60

341-351

Poniższa praca prezentuje testy badające zasadność stosowania modelu wyceny aktywów kapitałowych CAPM w przypadku Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie SA. Wykorzystano dwa podejścia do testowania modelu: tradycyjne (zaproponowane przez Fama i MacBeth) oraz warunkowe (zaproponowane przez Pettengill, Sundaram oraz Matur). Podejście warunkowe zawiera dodatkowo test średnio dodatnich nadwyżek rynkowych oraz test symetryczności zależności ryzyko - dochód w okresach dodatnich i ujemnych nadwyżek rynkowych. Weryfikację modelu przeprowadzono dla dziennych logarytmicznych stóp zwrotu z akcji 92 spółek notowanych na GPW w okresie styczeń 2000 - grudzień 2005. (abstrakt oryginalny)

17

Wpływ zmiany indeksu rynku na parametr beta dla spółek z indeksu WIG20

75%

Dębski W., Feder-Sempach E., Wójcik S.

Problemy Zarządzania

|

2018

|

vol. 16, nr 3 (76), cz. 2 Nowe trendy w finansach

11-23

Autorzy analizują wrażliwość parametru beta na zmianę indeksu WIG na WIG20, czyli indeksu rynku w modelu jednoindeksowym Sharpe'a, oszacowanym dla dwunastu największych spółek z GPW w Warszawie w latach 2005-2015 z wykorzystaniem 3 interwałów pomiaru stopy zwrotu - dziennej, tygodniowej i miesięcznej. W przypadku danych dziennych ma znaczenie, czy indeksem rynku (jako zmienną objaśniającą) będzie WIG czy WIG20, przez zmniejszenie częstotliwości pomiaru wpływ tej zmiany na oszacowania modelu ulega zwiększeniu. Wrażliwość parametru beta na zmianę specyfikacji modelu - zmianę indeksu rynku - jest duża w przypadku danych dziennych, ale maleje wraz z wydłużeniem się interwału pomiaru stopy zwrotu. Zmiana indeksu rynku nie ma z kolei wpływu na parametry struktury stochastycznej estymowanego modelu. (abstrakt oryginalny)

18

Differentiation of Beta Coefficients during COVID-19 Pandemic - the Example of Stocks of the Largest Companies Listed on the Warsaw Stock Exchange

75%

Lisicki B.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2022

|

nr 4 (998)

11-28

Cel: Celem artykułu jest weryfikacja występowania tzw. efektu interwału współczynnika beta (β) akcji spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie (GPW) w trakcie pandemii COVID-19. Wybuch i rozprzestrzenianie się pandemii zdestabilizowały funkcjonowanie wielu gałęzi gospodarki, w tym rynków kapitałowych, co może skłaniać do poszukiwania nowych zależności dotyczących ich funkcjonowania bądź potwierdzania tych, które zostały zauważone wcześniej. Metodyka badań: Zweryfikowano wartości β akcji wybranych spółek notowanych w indeksie WIG podczas pandemii COVID-19 z wykorzystaniem zróżnicowanego horyzontu czasowego stóp zwrotu (dziennych, tygodniowych, dwutygodniowych i miesięcznych). Współczynniki β zostały obliczone za pomocą klasycznej metody najmniejszych kwadratów (KMNK) na próbie badawczej składającej się z wybranych emitentów z GPW zgrupowanych w indeksach: WIG20, mWIG40 oraz sWIG80. Wyniki badań: Analizując wartości współczynników β szacowanych na podstawie wskazanych horyzontów czasowych stóp zwrotu podczas pandemii COVID-19, można dostrzec między nimi znaczne różnice. Co więcej, w większości przypadków są one istotne statystycznie. Wskazuje to na występowanie efektu interwału β w badanym okresie. Efekt ten jest silniejszy dla spółek o niższym poziomie kapitalizacji, co stanowi potwierdzenie wyników wcześniejszych badań przeprowadzonych dla zagranicznych rynków kapitałowych. Za interesujące należy uznać to, że wraz z wydłużaniem horyzontu czasowego stóp zwrotu wartość współczynników β rośnie również dla spółek o najwyższym poziomie kapitalizacji, co dotychczas znalazło odzwierciedlenie w literaturze przedmiotu wyłącznie w przypadku rynków azjatyckich w latach kryzysowych. Wnioski: Na podstawie uzyskanych wyników badań można stwierdzić, że pandemia COVID-19 nie zaburzyła występowania efektu interwału współczynników β. Miała wpływ na pewne szczegółowe jego charakterystyki, które do pewnego stopnia (aczkolwiek nieznacznie) różniły się od wcześniejszych obserwacji. Istotne do odnotowania jest to, że zróżnicowanie współczynnika β (w zależności od przyjętego do jego obliczenia horyzontu czasowego zwrotów) w dalszym ciągu nie pozwala na jednoznaczne wykorzystanie go jako efektywnej miary ryzyka inwestycji w papiery wartościowe. Wkład w rozwój dyscypliny: Przeprowadzone badania oraz uzyskane wyniki dotyczące występowania efektu interwału współczynników β akcji spółek notowanych na GPW pozwalają pogłębić wiedzę uczestników rynku kapitałowego w zakresie możliwego wykorzystania β do pomiaru ryzyka systematycznego akcji spółek w czasach podwyższonej zmienności. Wiedza ta wydaje się ważna w kontekście lokowania środków na GPW ze względu na konieczność dostosowania portfeli inwestycyjnych do zmieniających się realiów funkcjonowania polskiego rynku kapitałowego. (abstrakt oryginalny)

19

Net Working Capital Strategy Influencing Beta Coefficient Based on Companies Listed on Newconnect Alternative Exchange in Warsaw

75%

Bolek M.

e-Finanse

|

2019

|

15

|

nr 2

36-47

The goal of this paper is to present the net working capital strategies relationship with the systematic risk ratio, namely beta coefficient, that is a measure of a stock's volatility in relation to the market. The strategy of financing assets reflected in net working capital is influencing the financial liquidity policy and the risk of the company thereafter. Decisions and strategies that are performed by management are assessed by investors when a company is listed on the exchange and should be reflected in share price volatility. The survey is based on quantitative analysis of NewConnect nonfinancial company data. The results of the analysis show that the relationship between net working capital indicators and beta coefficient is negative. (original abstract)

20

The Impact of Dieselgate on the Required Rate of Return on Equity of VW, BMW and Daimler

75%

Čižinská R., Matějková P., Neset P.

e-Finanse

|

2021

|

17

|

nr 1

8-18

Our paper studies the impacts of the Dieselgate scandal on the required rate of return on equity investments into VW, Daimler, and BMW. The object of investigation is the beta coefficient that determines the risk premium in the Capital Asset Pricing Model (CAPM). Our research takes a deep dive into the developments from the turning point of the scandal (the EPA NOTICE 2015) on September 18, 2015 - when a Notice of Violation of the Clean Air Act was issued to Volkswagen by the EPA - to the end of February 2016. This period also covers FORMAL COMMENCEMENT 2016, when the U.S. Department of Justice first sued Volkswagen on behalf of the EPA. The spillover (contagion) effect of fraudulent practices of VW impacted BMW, Daimler and other companies in the industry that share a similar business model and market segment. Our research of historical market betas has not confirmed the expectation that in the context of the Dieselgate scandal the return required on equity investments into VW, Daimler, and BMW would soar. The Dieselgate scandal proves that the reliability of beta estimates is an inverse function of market volatility. Historical market beta is, therefore, not a good estimate of the required rate of return for the companies in question. (original abstract)