Zaprezentowano badania prowadzące do odtworzenia składu substratowego zapraw cementowych, z wykorzystaniem analizy chemicznej technikami klasycznymi wg normy PN-EN 206-1:2006. Badaniom poddano zaprawy oparte na cemencie portlandzkim i cemencie o zwiększonej zawartości składników ekspansywnych, oraz kruszywie drobnym (piasku). Badania wytrzymałościowe otrzymanych zapraw wykazały właściwości zbliżone. Skład substratowy, w sposób szacunkowy obliczono na podstawie sposobu, który polegał na oznaczeniu w substratach i produktach składu tlenkowego z uwzględnieniem zawartości wapnia, glinu, krzemu, żelaza i siarki i chlorków; sporządzeniu bilansu materiałowego dla poszczególnych tlenków w substratach i produktach. Otrzymane dane pozwoliły na ułożenie układów równań dla składników zapraw z dwoma niewiadomymi (ilość cementu i piasku). Rozwiązywano wszystkie możliwe kombinacje równań z wykorzystaniem programu komputerowego. Wyniki końcowe były średnią arytmetyczną wszystkich możliwych rozwiązań, spełniających warunki brzegowe. Zastosowany sposób odtwarzania składu okazał się bliski składu rzeczywistego (maksymalne różnice w granicach kilku procent). (abstrakt oryginalny)