Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Shifting Emphasis of the ENP: is the EaP Less 'Sexy'?

100%

Stępniewski T., Visvizi A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

199-210

The ENP is an offspring of the EU's ambition to manage its relations with countries located in the Southern Mediterranean. In this sense, starting with the Barcelona Process and the ensuing Euro-Mediterranean Partnership, the power of political gravity in the ENP has always pulled this policy framework toward the South. From this perspective, the ability of the governments of Poland and Sweden to successfully promote the idea of the establishment of the Eastern Partnership, meant as a way of re-balancing the ENP's focus and pre-empting the emergence of a possible power vacuum in the region, deserves particular attention and applaud. To certain extent and in a forward thinking manner, once agreed upon, the EaP became a powerful instrument for the EU to manage its relations with countries beyond its eastern borders. Today, given the developments in the EU's southern and eastern neighbourhood, the salient question is if the EaP will retain the clout it requires if the EU is to efficiently manage its relations with countries Eastern Europe and in the broadly conceived post-Soviet space. The objective of this paper is outline the key problems and challenges that may protract the EU's capacity to do that.(original abstract)

2

Blaski i cienie Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej

100%

Barburska O.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2015

|

nr 4

49-70

Przedstawiono genezę Partnerstwa Wschodniego. Omówiono założenia, instytucje i mechanizmy oraz finansowe i ekonomiczne aspekty Partnerstwa Wschodniego.

3

The idea of East-Central Europe and its Role in Shaping the Logic behind Eastern Partnership

100%

Filipowicz M.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

69-86

The EaP embodies a potent idea and a policy-framework that equips the EU with a set of tools to address the specificity of the EU's eastern neighbours, certainly apart from Russia. The EaP presents itself in this context as a seminal, even if largely implicit, attempt to consolidate the idea of East-Central Europe as an entity that is culturally and politically independent from Russia. Paradoxically, the concept and, indeed, the idea of East-Central Europe have not been as firmly established in the popular consensus as the inhabitants of the area in question would have assumed even in the late 20th century. Indeed, following the collapse of communism in 1989, a simple mention by the political establishment, e.g. in Poland, of its prospective European integration, was received by many in so-called West with an unease. It has taken another nearly three decades for the idea of cultural and political distinctiveness of East-Central Europe to be recognized. Still, the case of Ukraine suggests that it is far from being consolidated. Therefore, if our concern today is Ukraine, but also Russia and its European vocation, it is necessary that the ideas that have shaped the prevailing conception of the region and its identity are re-thought. The objective of this paper is to do just that.(original abstract)

4

Partnerstwo Wschodnie jako kluczowy element polityki zagranicznej państw bałtyckich

100%

Kuczyńska-Zonik A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

Vol. 17, z. 2 10 lat Partnerstwa Wschodniego UE - perspektywa Polski i Europy Środkowej

137-153

Celem artykułu będzie szersze spojrzenie na znaczenie programu Partnerstwa Wschodniego dla Litwy, Łotwy i Estonii z punktu widzenia ich stosunków bilateralnych, jak i współpracy w ramach UE. Podstawę analizy stanowi stwierdzenie, że państwa te stoją na stanowisku, zgodnie z którym relacje z państwami PW powinny pozostać jednym z priorytetów wschodniego wymiaru polityki zagranicznej UE, gdyż kierunek ten zapewnia państwom bałtyckim realizację ich narodowych interesów politycznych (zwiększenie roli międzynarodowej, zapewnienie bezpieczeństwa w regionie) i gospodarczych (dostęp do rynków wschodnich). Dziesiąta rocznica PW jest okazją do oceny wkładu Litwy, Łotwy i Estonii w rozwój programu oraz do dyskusji na temat przyszłości współpracy.(fragment tekstu)

5

Partnerstwo Wschodnie po 10 latach: sukces czy porażka, realizm czy iluzja?

100%

Piskorska B.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

Vol. 17, z. 2 10 lat Partnerstwa Wschodniego UE - perspektywa Polski i Europy Środkowej

9-39

W artykule głębszej analizie zostanie poddana specyfika programu - cele strategiczne i ich ewolucja. Zostanie również podjęta próba oceny realizacji założeń i instrumentów z punktu widzenia podejścia badawczego, uwzględniającego siłę transformacyjną UE.(fragment tekstu)

6

Białoruś w polityce Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej w latach 2009-2019

100%

Romantsov R.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

Vol. 17, z. 2 10 lat Partnerstwa Wschodniego UE - perspektywa Polski i Europy Środkowej

95-135

Polityka Unii Europejskiej w stosunku do Białorusi - analizowana w niniejszym artykule na przykładzie Partnerstwa Wschodniego - ma wpływ na procesy integracyjne tego państwa ze strukturami Unii. Zdobyte dotąd doświadczenie Unia Europejska wykorzystuje do przeprowadzenia zmian na różnych płaszczyznach życia białoruskiego społeczeństwa. W celu przedstawienia tematu można sformułować następujące pytania badawcze: Jak rozwijały się stosunki między Białorusią a Unią Europejską od roku 1991 do 2019? W jaki sposób realizowane było Partnerstwo Wschodnie wobec Białorusi w latach 2009-2019? W artykule przyjęto założenie badawcze, zgodnie z którym Partnerstwo Wschodnie jest częścią polityki Unii Europejskiej wobec wybranych państw byłego Związku Radzieckiego(fragment tekstu)

7

Podsumowanie polskiego przewodnictwa w Radzie UE - wybrane zagadnienia

100%

Błaszczuk-Zawiła M., Kaliszuk E.

Wspólnoty Europejskie

|

2011

|

nr 6 (211)

10-29

1 czerwca 2011 r. Polska przejęła od Węgier półroczne przewodnictwo w Radzie UE. Wydarzeniu temu przypisano bardzo duże znaczenie, przede wszystkim z uwagi na jego bezprecedensowy charakter. W artykule autorki oceniły najważniejsze punktu polskiego programu przewodnictwa: przyjęcie pakietu sześciu aktów prawnych wzmacniających zarządzanie gospodarcze w UE (tzw. "sześciopak"), porozumienie w sprawie jednolitego patentu, w tym utworzenia jednolitego sądu patentowego, kompromis w sprawie programu żywności dla najuboższych, szczyt klimatyczny w Durbanie, rozszerzenie strefy Schengen o Bułgarię i Rumunię, podpisanie traktatu akcesyjnego z Chorwacją, rozwój Partnerstwa Wschodniego oraz zakończenie negocjacji w sprawie strefy wolnego handlu i umowy stowarzyszeniowej z Ukrainą. W opinii autorek Polska w trakcie sprawowania przewodnictwa w RUE zbyt dosłownie potraktowała radę pełnienia roli "uczciwego pośrednika" i nie wykorzystała wyjątkowej okazji do wzmocnienia roli Europy Środkowej w UE. (abstrakt oryginalny)

8

The Presence of the Polish Dairy Companies in the Markets of Eastern Partnership

100%

Werenowska A., Poleganow B.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2015

|

17

|

z. 5

319-323

Wspieranie przedsiębiorców poza granicami kraju jest jednym z zadań przynajmniej dwóch ministerstw - Ministerstwa Gospodarki oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Część zadań wykonywanych jest także przez różnego rodzaju instytucje, które mają za zadanie wspierać polski eksport. Proponowane przez nie formy współpracy z przedsiębiorstwami - od wspomagania finansowego poprzez promocję, a kończąc na zawieraniu międzynarodowych umów, mają stworzyć wachlarz narzędzi, dzięki którym firmy będą miały szansę na zdobycie nowych rynków zbytu na swoje produkty, a tym samym zwiększą swoje dochody i wpłyną pozytywnie na zamożność całego społeczeństwa. Dokonano oceny działań Ministerstwa Gospodarki oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych dotyczącej ich wpływu na ułatwienie internacjonalizacji przedsiębiorstw. Przeprowadzono badania sondażowe - wywiad standaryzowany. Rozmówcami byli pracownicy wybranych przedsiębiorstw przemysłu mleczarskiego, którzy bezpośrednio zajmują się eksportem w firmie. Kwestionariusz wywiadu przeprowadzono z przedstawicielami 15 przedsiębiorstw z badanej branży. (abstrakt oryginalny)

9

Shanghai Cooperation Organisation's Development within the Greater Eurasian Partnership - Russian Viewpoint

100%

Kulintsev Y. V.

Przegląd Europejski

|

2021

|

nr 3

233-241

Autor przedstawia nowe kierunki rozwoju Szanghajskiej Organizacji Współpracy (ang. SCO), bada geopolityczne przyczyny ich powstania oraz identyfikuje rolę i miejsce Organizacji w ramach Wielkiego Partnerstwa Euroazjatyckiego (ang. GEP). Autor także omawia Strategię rozwoju SCO do 2025 roku oraz identyfikuje obszary będące przedmiotem wspólnego zainteresowania z ideami rozwojowymi GEP, które koncentrują się na działaniach gospodarczych i handlowych oraz zagadnieniach interakcji politycznych i współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa społecznego. W podsumowaniu autor wnioskuje, że państwa SCO działają jako "motory" rozwoju regionalnego, podejmując wspólne wysiłki w celu stworzenia warunków niezbędnych do zapewnienia trwałego rozwoju społecznego i gospodarczego. Nowe kierunki rozwoju SCO pokazują, że Organizacja potrafi dostosować się do nowych warunków zmieniającego się świata, a jej udział w nowych formatach współpracy jest pozytywnie oceniany w krajach kontynentu euroazjatyckiego.(abstrakt oryginalny)

10

The Eastern Partnership as a Contested Neighbourhood: The Role of External Actors - The EU and Russia

100%

Legucka A., Włodkowska A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2021

|

nr 4

37-50

Contestation remains a significant factor in the EU neighbourhood. The aim of this article is to elaborate on the role of external actors - namely the European Union and the Russian Federation - in managing local and regional contestation. The latter is defined as incompatibilities between two or more competing views about how political, economic, social, and territorial order should be established and/or sustained. Competing interests between the EU and Russia concern many issues; the model of political system in the neighbourhood (democracy vs. authoritarianism), the model and direction of the economic integration of these countries (European or Eurasia integration), and the infrastructure and availability of gas and oil (energy disputes). The common neighbourhood, which concerns EU Eastern Partnership (EaP) countries (Armenia, Azerbaijan, Belarus, Georgia, Moldova, and Ukraine), has become an area of rivalry rather than cooperation between the EU and Russia. The first seeks to stabilise the post-Soviet area, while Russia exploits local destabilisations and conflicts to maintain its influence there. (short original abstract)

11

Polityka Unii Europejskiej wobec krajów regionu Kaukazu Południowego w kontekście globalnego kryzysu finansowego

100%

Konopelko A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2013

|

nr 315, t. 1 Integracja i kryzysy na lokalnych i globalnych rynkach we współczesnym świecie

410-420

Polityka Unii Europejskiej wobec krajów Kaukazu Południowego jest przykładem braku spójnej długofalowej koncepcji jej członków wobec krajów obszaru postradzieckiego. Jak dotąd, UE nie wypracowała żadnej wieloletniej kompleksowej strategii wobec regionu Kaukazu Południowego. Cele i założenia Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego nie zostały zaprojektowane w kontekście globalnego kryzysu gospodarczego. Dotychczasowe unijne wsparcie w ramach PW opiera się głównie na pomocy sektorowej (integracja funkcjonalna, a nie instytucjonalna). Podczas gdy UE oferuje krajom wschodniego sąsiedztwa obietnice i nie do końca określone perspektywy, Rosja proponuje konkretne korzyści. W okresie kryzysu finansowego uzyskała ona dominację inwestycyjną w sektorze energetycznym i w infrastrukturze.(abstrakt oryginalny)

12

Partnerstwo wschodnie a polska prezydencja w radzie UE

100%

Szwarc K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2012

|

nr 2 Polska prezydencja wobec wyzwań współczesnej Unii Europejskiej

161-170

Pomysł zaangażowania Unii Europejskiej we współpracę między UE a jej wschodnimi sąsiadami jest promowany przez Polskę od 1998 roku. Najsilniejszym przejawem tych starań była inicjatywa polsko-szwedzka pod nazwą "Partnerstwo Wschodnie". W 2008 r. Rada Europejska potwierdziła ten projekt, dzięki czemu stał się wschodnim wymiarem europejskiej polityki sąsiedztwa. Uzyskanie akceptacji UE dla Partnerstwa Wschodniego było w znacznym stopniu sukcesem polskiej dyplomacji. Udowodniło to, że Polska jest silnym partnerem w UE, którego inicjatywa i determinacja doprowadziły do konstruktywnych działań. Przegląd i ocena działań i rozwoju Partnerstwa Wschodniego były jednym z trzech priorytetów polskiej prezydencji w UE. Najważniejszym wydarzeniem podczas polskiej prezydencji było spotkanie na szczycie Partnerstwa Wschodniego, które odbyło się w dniach 29 i 30 października 2011 r. W Warszawie. Pomimo tego, że nie był to pełny sukces, podjęto ważne decyzje dotyczące rozwoju Partnerstwa Wschodniego. Przy ocenie polskiej prezydencji należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Pierwszą z nich jest rola prezydencji Rady w systemie instytucjonalnym i decyzyjnym UE. Druga to ocena sytuacji politycznej zarówno w państwach członkowskich UE, jak i krajach partnerskich. Autentyczna wola wszystkich stron do podjęcia konstruktywnych działań jest warunkiem koniecznym dla powodzenia Partnerstwa Wschodniego. Jedną z ważnych zasad jest więcej za więcej. Oznacza to, że UE stosuje zestaw warunków do państw członkowskich Partnerstwa Wschodniego, co wymaga kontynuacji reform demokratycznych. Głównym celem tego artykułu jest zademonstrowanie istoty Partnerstwa Wschodniego i sformułowanie opinii na podstawie analizy działań i wyników programu. Artykuł podzielony jest na trzy części: I. Istota Partnerstwa Wschodniego; II. Partnerstwo Wschodnie jako polski priorytet polskiej prezydencji; III. Ocena polskiej prezydencji. (fragment tekstu)

13

Europejskie Partnerstwo Wschodnie - wymiar polityczny, ekonomiczny i bezpieczeństwa zacieśniania stosunków ze wschodnimi sąsiadami Unii Europejskiej

100%

Czermińska M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2020

|

nr 2 Świat - Europa - Niemcy : historyczne i współczesne problemy stosunków międzynarodowych. Część 2, Europa - Niemcy

195-214

Przystąpienie dziesięciu państw do Unii Europejskiej w 2004 r., a następnie Rumunii i Bułgarii w 2007 r., zbliżyło Wspólnotę do niestabilnych regionów na wschodzie i południu. Pojawiła się konieczność wzmocnienia relacji (w tym handlowych) z sąsiadami. Wschodni sąsiedzi Unii Europejskiej zawsze odgrywali bardzo ważną rolę w kształtowaniu jej polityki zagranicznej. Unijna polityka wschodnia obejmuje nie tylko kwestie gospodarcze, ale również polityczne i bezpieczeństwa. Ze względu na zbliżone doświadczenia historyczne, podobne problemy oraz silne wzajemne powiązania gospodarcze, państwa partnerskie traktowane są jako jeden region. Celem artykułu jest ukazanie założeń, istoty i głównych wymiarów Partnerstwa Wschodniego w kontekście wzmocnienia stosunków ze wschodnimi sąsiadami Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)

14

Źródła finansowania reform w państwach Partnerstwa Wschodniego

100%

Latoszek E., Kłos A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2015

|

nr 3

77-99

Celem artykułu jest przedstawienie głównych źródeł pomocy finansowej skierowanej do państw Partnerstwa Wschodniego oraz wskazanie na aktualny stan realizacji założeń Partnerstwa Wschodniego. W artykule wskazano na istotę i cel utworzenia Partnerstwa Wschodniego, przedstawiono specyfikę programów skierowanych do państw Partnerstwa opracowanych przez Unię Europejską, Europejski Bank Inwestycyjny oraz przez państwa Grupy Wyszehradzkiej. Z uwagi na różny horyzont czasowy realizacji poszczególnych programów, ich specyfikę oraz brak zbiorczych danych statystycznych obrazujących poziom wydatkowania środków skierowanych do państw Partnerstwa Wschodniego trudno wskazać na ich efektywność. Jednakże, gdy weźmie się pod uwagę aktualny stan realizacji założeń tego przedsięwzięcia, tj. podpisanie umów stowarzyszeniowych z Gruzją, Mołdawią i Ukrainą, można mówić o pewnym sukcesie. Dzięki tym umowom państwa Partnerstwa będą mogły liczyć na dalszą pomoc i stopniową integrację z Unią Europejską.(fragment tekstu)

15

Eastern Partnership and the Preferences of New EU Member States

100%

Mišík M.

Polish Political Science Review. Polski Przegląd Politologiczny

|

2013

|

Vol. 1, Iss. 1

29-42

This paper tries to shed some light on factors influencing the positions of the new member states of the EU on Eastern Partnership in its initial phase. It utilises an analytical approach developed by Copsey and Haughton (2009) and argues that the two most important factors affecting positioning of newcomers towards the initiative are: perceived size and geography. While the new members were especially keen to support their immediate neighbours, they were using a common policy towards these countries to increase their presence and influence in the region since the initiative helped them to deal with neighbourhood issues they were not able to solve on their own. The paper suggests an amendment to the theoretical approach and proposes an assumption explaining positioning of the member states towards the third countries that better reflect the empirical evidence than the original framework. Moreover, the research showed that Poland differed from the rest of the new EU countries, was much more active and influential and rather resembled the old members. However, due to its not very positive image (caused by its assertive approach and strong effort to play a prominent role within the EU) its influence within the EU was limited and, therefore it proposed the Eastern Partnership together with Sweden that held a much better image.(original abstract)

16

Proces wdrażania Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej a problemy transformacji gospodarczej państw poradzieckich na przykładzie Mołdawii

100%

Adamczyk N.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2019

|

nr 2 Handel międzynarodowy a współpraca polityczno-gospodarcza państw

139-160

Artykuł analizuje znaczenie programu Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej dla szerszego procesu transformacji systemowej państw poradzieckich, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji w Mołdawii. W oparciu o wskaźniki i dane statystyczne publikowane przez unijne instytucje oraz amerykańskie ośrodki naukowo-badawcze nakreślono implikacje strategii realizowanych wobec sześciu państw byłego Związku Radzieckiego. Na tym tle ukazano sytuację polityczno-gospodarczą Mołdawii oraz jej powiązania handlowe z Unią Europejską. (abstrakt oryginalny)

17

Partnerstwo Wschodnie Unii Europejskiej : w poszukiwaniu nowego modelu integracji

75%

Stępniewski T.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2015

|

nr 4 (51)

242-256

Unia Europejska staje w obliczu wyzwań płynących z sąsiedztwa zarówno południowego, jak i wschodniego. Do niedawna wydawało się, że uwaga Wspólnoty winna być skierowana przede wszystkim ku południowym sąsiadom (skutki arabskiej wiosny). Jednak wydarzenia na Ukrainie w postaci Euromajdanu, aneksji Krymu przez Rosję, wybuchu wojny hybrydowej (obecnie już regularnej wojny) między Rosją i Ukrainą spowodowały, że Unia Europejska nie może biernie przyglądać się tym wydarzeniom. Celem niniejszego artykułu jest próba pokazania znaczenia projektu Partnerstwa Wschodniego zarówno dla państw Europy Wschodniej i Kaukazu Południowego, jak też dla samej Unii Europejskiej, a także przedstawienie kilku rekomendacji w celu uskutecznienia Partnerstwa Wschodniego. (abstrakt oryginalny)

18

Wpływ polskiej dyplomacji na kształtowanie i realizację polityki wschodniej UE

75%

Barburska O.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2013

|

nr 4

49-72

Reasumując rolę Polski w kreowaniu i prowadzeniu polityki Unii Europejskiej wobec Europy Wschodniej, można stwierdzić, że - mimo wszelkich słabości czy niedostatków - rola ta zasadniczo odpowiada zarówno polskim aspiracjom, jak też możliwościom. Jak już wspomniano, ukształtowanie się za wschodnią granicą grupy państw powiązanych z UE jak najściślejszymi więzami integracyjnymi leży w żywotnym interesie geostrategicznym Polski. Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że tego rodzaju podejście nie musi oznaczać nadawania priorytetu jakimś neojagiellońskim koncepcjom skierowania polskiej polityki na Wschód, które zawierała myśl Piłsudskiego czy szkoła polityczna Giedroycia. Zaangażowanie w umacnianie wpływów Unii Europejskiej w Europie Wschodniej należy raczej traktować jako działanie zgodne z polską racją stanu, stanowiące racjonalne i logiczne uzupełnienie zasadniczego priorytetu, jakim jest jak najpełniejszy udział Polski w strukturach integracji euroatlantyckiej.(fragment tekstu)

19

Polska polityka wschodnia - mit czy spuścizna

75%

Łysek W.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Turystyki i Ekologii

|

2016

|

R. V, t. 9, nr 1

5-28

W 1989 roku, po blisko półwieczu, w Warszawie można było samodzielnie kształtować politykę wschodnią. Cele przed nią stojące wydawały się oczywiste. Rządzący odwoływali się do koncepcji z pierwszej połowy XX w. oraz tych ukształtowanych na łamach emigracyjnej "Kultury". Wszystkie te pomysły łączyło jedno: wspierano niepodległościowe dążenia narodów zamieszkujących na wschód od polskich granic. Dwadzieścia pięć lat później trudno jednoznacznie zdefiniować cele polityki wschodniej. Elity III Rzeczpospolitej nie przedstawiły własnej wizji stosunków ze wschodnimi sąsiadami. Kształtujący politykę wschodnią wciąż odwołują się do dawnych idei. Równocześnie wiele z proponowanych w przeszłości rozwiązań zostało zrealizowanych bądź uległo dezaktualizacji. W związku z tym istotne wydaje się pytanie, czy współczesna polska polityka wschodnia jest mitem, czy jedynie spuścizną pozostawioną przez poprzednie pokolenia. (abstrakt oryginalny)

20

Polityka wschodnia Polski w myśli politycznej partii Prawo i Sprawiedliwość (lata 2005-2007)

75%

Chojan A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 5 Transformacja, integracja i kryzysy w Europie Środkowej i Wschodniej

301-314

The article concerns eastern policy of Poland in 2005-2007, i.e. a period governed by the political party of Law and Justice (PiS) and President Lech Kaczynski. In fact, it covers the years 2005-2007. Its aim is to present the main objectives and directions of eastern policy in Poland at that time. The paper consists of three parts: an introduction, an analysis of Polish eastern policy in the 2005-2007 period and a conclusion. For any government after 1989 eastern policy was one of the priority issues of foreign affairs. It was also the case during the rule of Law and Justice and President Kaczynski. The change of government in Poland in 2005 led also to a change in the implementation of eastern policy. One of the conclusions presented in the paper is that PiS government caused departure from Russia-centered perception of eastern policy, with the aim to develop equal relations with other countries in Central and Eastern Europe. The instrument to achieve this goal was to be an effective and rational energy policy, in which the main role was played by Polish President Lech Kaczynski. The policy was to serve as a basis for cooperation between the countries exporting, shipping and importing energy resources. It was also one of few areas on which there was a relative consensus among stakeholders. In other words, that government in Poland aimed to make eastern policy as practical as possible. It also wanted to give it a more economical dimension. As a result, Polish eastern policy was becoming gradually more real, focusing on national interests of Poland.(original abstract)