Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  European Employment Strategy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł podzielono na trzy części. W pierwszej omówiono pierwotne założenia Europejskiej Strategii Zatrudnienia, druga dotyczy modyfikacji Strategii w kolejnych latach jej funkcjonowania, a w ostatniej części przedstawiono aktualny stan Strategii.(oryg. streszcz.)
Scharakteryzowano jeden z elementów Strategii Lizbońskiej - Europejską Strategię Zatrudnienia. Zwrócono uwagę na jej rolę w rozwoju ekonomicznym - powoduje wzrost liczby miejsc pracy oraz zwiększa spójność społeczną.
Przedstawiono cele Europejskiej Strategii Zatrudnienia. Omówiono funkcjonowanie europejskiego rynku pracy w kontekście priorytetów Strategii Lizbońskiej.
Zdaniem autora bezrobocie w Polsce ma charakter strukturalny i do jego stopniowej redukcji niezbędne jest wdrożenie rozwiązań systemowych, zmierzających przede wszystkim do wzrostu podaży miejsc pracy, jak również uelastycznienia rynku pracy oraz zwiększenia mobilności oraz poprawy kwalifikacji zawodowych osób poszukujących zatrudnienia. Autor podaje przykład państw UE, gdzie konsekwentna realizacja Europejskiej Strategii Zatrudnienia (European Employment Strategy - EES) przynosi wymierne efekty. Wymaga to jednak zawarcia swoistego paktu społecznego i porozumienia się rządu, Parlamentu, pracodawców oraz związków zawodowych w tej kwestii.
Praca na przestrzeni wieków stopniowo stawała się docenianą drogą do osiągnięcia dobrobytu. Na współczesny charakter pracy wpływają: globalizacja, rozwój nowoczesnych technologii produkcyjnych i informacyjno-komunikacyjnych oraz ukształtowanie się cywilizacji wiedzy. Rynek pracy podlega ciągłym zmianom, a znaczenie kapitału ludzkiego w XXI wieku jest nieporównanie większe niż było w poprzednim stuleciu. Pełne zatrudnienie wciąż pozostaje głównym celem polityki gospodarczej Unii Europejskiej. Bezrobocie nabiera trwałego i strukturalnego charakteru. Szansę poprawy sytuacji na rynku pracy daje jego uelastycznianie, harmonizacja w sferze podziału oraz reformowanie instytucji rynku pracy.(streszcz. oryg.)
6
Content available remote Rola Europejskiego Funduszu Społecznego w rozwoju zasobów ludzkich
63%
Europejski Fundusz Społeczny (EFS), powołany do życia na podstawie artykułu 23 Traktatu o EWG z 1957 roku, został utworzony jako pierwszy fundusz strukturalny Wspólnot Europejskich. Działania Funduszu, nastawione na kreowanie mechanizmów wspierających rozwój rynku pracy, w istotny sposób wspierają realizację Europejskiej Strategii Zatrudnienia. W artykule podjęto próbę określenia roli EFS jako instrumentu wspierającego rozwój kapitału ludzkiego w Polsce. Zaprezentowano obszary wsparcia, programy i właściwe im priorytety EFS. Zaprezentowano również dane empiryczne dotyczące podziału środków dla realizowanego w ramach Funduszu Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w podziale na priorytety i źródła finansowania w latach 2007-2013. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu przybliżono założenia Europejskiej Strategii Zatrudnienia sformułowanej w ramach Unii Europejskiej oraz wytyczne ustawodawstwa wspólnotowego nawiązujące do człowieka i jego pracy. (abstrakt oryginalny)
W ciągu ostatnich 20 lat od podpisania traktatu z Maastricht widoczna jest wyraźna europeizacja polityk na rynkach pracy krajów członkowskich. Obecnie jednak, w obliczu wyzwań płynących ze strony kryzysu finansowego i zadłużeniowego w strefie euro, rośnie zagrożenie pojawienia się jednostronnych i chaotycznych inicjatyw na poziomie narodowym. Główną hipotezą niniejszej pracy jest stwierdzenie, że współcześnie obserwować można proces renacjonalizacji polityk rynku pracy, co jest zjawiskiem nie tylko niekorzystnym z punktu widzenia budowania jednolitego europejskiego rynku pracy, ale również zagrażającym całemu projektowi integracji europejskiej. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto problem zastosowania koncepcji i instrumentów przejściowych rynków pracy do zaadaptowania strategii flexicurity w aktywnej polityce rynku pracy wobec osób na różnym etapie ich życia zawodowego. Koncepcja przejściowych rynków pracy (TLM) pozwala spojrzeć szerzej na rolę aktywnej polityki rynku pracy i wyjść poza standardowe ujęcie nastawione na ograniczanie liczby bezrobotnych przez zatrudnienie subsydiowane, szkolenia i przekwalifikowania zawodowe oraz inne środki poprawiające pozycję przetargową bezrobotnego rynku pracy. W fazie początkowej życia zawodowego TLM oferuje rozwiązania ułatwiające wejście na rynek pracy z edukacji. W okresie dojrzałym pomaga łączyć pracę zawodową z obowiązkami wychowawczymi oraz minimalizować ryzyko wykluczenia społecznego przy przechodzeniu między okresami różnej intensywności i form pracy oraz bezrobocia. W fazie schyłkowej umożliwia stopniowe wygaszanie aktywności zawodowej osób dojrzałych, z korzyścią dla poziomu ich zabezpieczenia emerytalnego. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono ewolucję założeń polityki wspólnotowej w zakresie zatrudnienia i rynku pracy oraz ocenę zakresu implementacji przez Grecję w latach 1995-2005 działań w zakresie zatrudnienia, polityki społecznej, kształcenia zawodowego oraz młodzieży. Dokonano także bardziej szczegółowej analizy rynku pracy Grecji w 2007 r. W pracy zamieszczono liczne zestawienia statystyczne.
11
Content available remote Bezrobocie w Polsce i UE - najważniejszy element polityki zatrudnienia
63%
Najistotniejszym zadaniem polityki zatrudnienia Unii Europejskiej i Polski jest regulacja rynku pracy, a przede wszystkim ograniczenie rozmiaru bezrobocia. Realizacja tego zadania polega na wykorzystaniu środków z funduszy strukturalnych, w tym Europejskiego Funduszu Społecznego. Efektem działania tej polityki w Polsce winno być zmniejszenie bezrobocia do 2010 roku o około 2-3%. (fragment tekstu)
W artykule zaprezentowano zagadnienia dotyczące zaangażowania pracowników wykonujących pracę za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej. Artykuł składa się z części teoretycznej, w której przybliżono pojęcie zaangażowania i pracy tymczasowej, oraz empirycznej, w której przedstawiono wyniki badań własnych. Badanie ankietowe zrealizowano w lipcu i sierpniu 2011 r. wśród 197 pracowników tymczasowych. Wyniki badań pokazały, że postawy pracowników tymczasowych nie są typowe dla zaangażowania pracowniczego. Równocześnie oni sami ocenili swoje zaangażowanie stosunkowo wysoko. Wskazali również dwa główne czynniki wspomagające zaangażowanie, tj. stabilność zatrudnienia oraz staż pracy w danej organizacji. Pracodawcy natomiast uznali pracowników tymczasowych za grupę przejawiającą najniższy poziom zaangażowania. (abstrakt oryginalny)
W gospodarce opartej na wiedzy kapitał ludzki, określany współcześnie jako wartościowy zasób, który dostarcza organizacji wymiernych korzyści, stanowi źródło jej przyszłych dochodów i kanwę konkurencyjności. Menedżerowie, aby pozyskać cenny kapitał, dokonują przemyślanych i celowych działań, które przekładają się na realizację strategii zatrudnienia. Jednym z elementów procesu formułowania strategii zatrudnienia jest analiza rynków pracy prowadzona tak po stronie podażowej, jak i popytowej. Informacje pozyskiwane przez pracodawców na temat rynku pracobiorców mogą dotyczyć np.: przedsiębiorczości, wielkości zatrudnienia i przychodów generowanych do gospodarki, kreowania nowych miejsc pracy, które to informacje sukcesywnie gromadzi m.in. Główny Urząd Statystyczny (GUS). W niniejszym opracowaniu przedsiębiorczość w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw zostanie omówiona w odniesieniu do procesu formułowania strategii zatrudnienia. Ocena sytuacji na rynku, prowadzona z uwzględnieniem możliwości pozyskania pracowników o kluczowych dla organizacji kompetencjach, jaką niewątpliwie stanowi przedsiębiorczość, jest zgodna z Europejską Strategią Zatrudnienia, Strategią "EUROPA 2020", strategią lizbońską i rekomendacjami Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). Podstawowym celem opracowania było rozpoznanie skali zjawiska przedsiębiorczości w sektorze MSP w Polsce oraz przeprowadzenie jego analizy w kontekście procesu formułowania strategii zatrudnienia. (abstrakt oryginalny)
Zatrudnienie odgrywa główną rolę w dokumentach strategicznych Unii Europejskiej. Traktat z Amsterdamu stworzył Europejską Strategię Zatrudnienia, która jest realizowana w sposób ciągły od 1998 r. Strategia lizbońska z 2000 r. zawiera cele zatrudnieniowe jako podstawowe dla rozwoju UE. Cele te zostały przeniesione do ram finansowych na lata 2007-2013 poprzez politykę spójności i dwa fundusze - EFS oraz EFRR. O procesie aplikacyjnym odnośnie do projektów finansowanych przez te fundusze decydują kryteria lizbońskie. Doświadczenia Strategii lizbońskiej i polityki spójności na lata 2007-2013 będą użyteczne także w nowej Strategii "Europa 2020" i w polityce spójności w okresie 2014-2020. (abstrakt oryginalny)
Zidentyfikowano problemy kobiet w kontekście polityki społecznej Unii Europejskiej. Opisano Europejską Strategię Zatrudnienia, która zakłada równość szans, w tym równość płci. Omówiono pojęcie, założenia i działania podejmowane w ramach gender mainstreaming. Oceniono również europejskie samozatrudnienie w podziale według płci.(fragment tekstu)
Duński model flexicurity, na który składa się: elastyczny rynek pracy, aktywna polityka rynku pracy i hojne państwo opiekuńcze, stanowi obecnie wzorzec do naśladowania przez wiele krajów europejskich. Ponadto, model ten odgrywa istotną rolę w kształtowaniu Europejskiej Strategii Zatrudnienia. Jednak, aby osiągnąć tak korzystne rezultaty z wdrażania polityki flexicutrity, jak w Danii, nieodzowne jest współwystępowanie wszystkich jej składowych, które z jednej strony zapewniają elastyczność form pracy, natomiast z drugiej bezpieczeństwo socjalne dla osób z nich korzystających. Celem publikacji jest przedstawienie, w jakim stopniu realizuje się politykę flexicurity w krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce, a także, jakie są problemy związane z jej wdrażaniem. (abstrakt oryginalny)
W roku 2005 realizowana jest juž kolejna edycja rządowego Programu "Pierwsza Praca". Od początku jego realizacji 183 tys. młodych bezrobotnych podjŠło zatrudnienie. Główny cel uruchomionego w czerwcu 2002 roku programu to niedopuszczenie do tego, aby młodzi ludzie stawali siŠ oraz pozostawali osobami bezrobotnymi. Program "Pierwsza Praca" pozostaje jednym z instrumentów realizacji Narodowej Strategii Wzrostu Zatrudnienia i Rozwoju Zasobów Ludzkich 2000-2006. Ponadto Program jest częścią realizacji Europejskiej Strategii Zatrudnienia, zgodnie z którą młodzi ludzie wchodzący na rynek pracy są przedmiotem szczególnej troski Krajów Członkowskich.
W artykule zaprezentowano jedną z propozycji holistycznej polityki rynku pracy, która ma szansę stać się wzbogaceniem teoretycznym i źródłem praktycznych rozwiązań przy wdrażaniu Europejskiej Strategii Zatrudnienia, a mianowicie koncepcję przejściowych rynków pracy. Przejściowe rynki pracy (Transitional Labour Markets - TLM), definiuje się jako zespół instytucjonalnych unormowań i instrumentów (institutional arrangements) - między innymi instytucji, przepisów, źródeł finansowania - które pozwalają na znalezienie się w warunkach znacznie odbiegających od stanu pełnego zatrudnienia (tj. w warunkach zatrudnienia przejściowego - transitional employment). Wskazano również najważniejsze rekomendacje zespołu W. Koka, powołanego do zbadania kluczowych wyzwań polityki zatrudnienia i zidentyfikowania praktycznych działań, które mogłyby bezpośrednio i pośrednio wpłynąć na zdolność krajów członkowskich UE do wdrożenia postulatów zmodyfikowanej Europejskiej Strategii Zatrudnienia i osiągnięcia jej celów.
Niesprzyjająca sytuacja na rynku pracy, brak odpowiedniego wykształcenia czy nieaktualne kwalifikacje zawodowe więźniów sprawiają, że wymagają oni wsparcia przede wszystkim w sferze zatrudnienia. Przedstawiono zasady i możliwości zatrudnienia więźniów. Politykę taką uwzględnia m.in. europejska strategia zatrudnienia, w której kluczową rolę odgrywa edukacja dorosłych, w tym i więźniów. Omówiono dostosowanie procesu szkoleniowego do potrzeb polskiego systemu więziennictwa.
Niniejszy artykuł stanowi podsumowanie analizy dostępnych danych opisujących główne wydarzenia na polskim rynku pracy, jakie miały miejsce po wstąpieniu kraju do Unii Europejskiej. Po 2004 roku w zakresie organizacji rynku pracy zmianom uległy przede wszystkim: pewne elementy prawa pracy, stopień otwartości rynków pracy w innych krajach unijnych dla pracowników z Polski oraz system finansowania i organizacji szkoleń i innych przedsięwzięć mających na celu podnoszenie kwalifikacji pracowników. Każdy z wymienionych elementów w swoisty sposób wpłynął na sytuację na rynku pracy w Polsce. W artykule omówiono każdą płaszczyznę, na której wystąpiły zmiany oraz pod-jęto próbę określenia ich oddziaływania na rynek pracy. Zmiany scharakteryzowano przy pomocy analizy wartości poszczególnych wskaźników, charakteryzujących stan rynku pracy. Artykuł podzielono na pięć części. W pierwszej zawarto opis podstawowych elementów tworzących i wspierających funkcjonowanie europejskiego rynku pracy. W drugiej, trzeciej i czwartej opisano kolejno: zmiany w zakresie prawa pracy, które nastąpiły w Polsce po wstąpieniu kraju do Unii Europejskiej; migracje zarobkowe Polaków po 2004 roku odbywające się dzięki istniejącej w ramach Unii swobody przepływu pracowników oraz skutki funkcjonowania Europejskiego Funduszu Społecznego w Polsce. Ostatnia część to szczegółowa analiza wybranych wskaźników związanych z rynkiem pracy, której efektem ma być znalezienie odpowiedzi na pytanie, jakie są skutki wstąpienia Polski do Unii Europejskiej dla krajowego rynku pracy. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.