Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 365

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 19 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Financial risk
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 19 next fast forward last
1
Content available remote Wartość zagrożona instrumentu finansowego szacowana przedziałowo
100%
Szacowanie wartości zagrożonej z przyjętego rozkładu teoretycznego (cen, stóp zwrotu) powiązane jest z wcześniejszą estymacją parametrów wybranego rozkładu. Ze względu na fakt, iż estymatory użyte do szacowania parametrów modelu są zmiennymi losowymi, ich oszacowana wartość będzie zależała od próbki użytej w estymacji. Fakt ten nie pozwala zatem na dokładną kalkulację wartości zagrożonej, a jedynie na jej oszacowanie. Można go także wykorzystać do konstrukcji przedziałów ufności pokrywających wartość zagrożoną z zadanym poziomem ufności. W artykule zostanie przedstawiona procedura wyznaczania przedziałów ufności wartości zagrożonej dla instrumentów z dynamiką opisaną geometrycznym ruchem Browna o stałych parametrach.(abstrakt oryginalny)
Przeprowadzone badania nad ryzykiem krajów Europy Środkowo-Wschodniej pozwoliły na uzyskanie potwierdzenia niektórych wniosków sformułowanych w poprzednio prowadzonych badaniach. Nie wszystkie kraje reagują gwałtownie na zmiany koniunktury światowej - istnieją indeksy odporne na kryzys, które charakteryzują się niskim ryzykiem we wszystkich badanych okresach. Najbardziej ryzykownym rynkiem jak się można było spodziewać jest rynek największej gospodarki w badanej grupie, czyli rynek rosyjski .W przeciwieństwie jednak do poprzednich badań, gdzie analizowano grupy 30-140 indeksów, w przypadku grupy 7 indeksów otrzymujemy zgodność w ocenach według różnych miar ryzyka.(fragment tekstu)
3
Content available remote "Zarażenie finansowe" źródłem ryzyka systemowego
80%
Jednym z kluczowych czynników decydujących o stabilności systemów gospodarczych jest specyficzna lub systemowa natura ryzyka, na jakie są narażone. Dopóki ryzyko ma charakter specyficzny, dopóty stanowi zagrożenie dla pojedynczych podmiotów, nie zagrażając stabilności całego systemu, rynku czy gospodarki. Z chwilą, gdy ryzyko nabiera charakteru systemowego, w jednakowym stopniu oddziałuje na większą grupę podmiotów, będąc źródłem zagrożenia niemożliwego do neutralizacji przez zróżnicowanie form działalności, formalnie określane mianem dywersyfikacji. Jako tradycyjne źródło ryzyka systemowego uznać należy przede wszystkim niekorzystne zmiany parametrów gospodarczych, mających charakter egzogeniczny wobec całego systemu ekonomicznego.(fragment tekstu)
Rezultaty przedstawionych tu badań wskazują, że żaden z badanych modeli VaR nie wykazuje jednoznacznej przewagi nad innymi podejściami. Pod względem większości analizowanych kryteriów, najlepsze okazały się modele oparte na symulacji historycznej oraz model parametryczny używający wykładniczo ważonych obserwacji stóp zwrotu przy l = 0,94, zaś najgorsze modele parametryczne używające równo ważonych obserwacji stóp zwrotu oraz model parametryczny używający wykładniczo ważonych obserwacji stóp zwrotu, kładący mały nacisk na istotność bieżących obserwacji. Żaden z modeli nie spełnił w całości kryteriów wymaganych przez NUK, jednakże pod tym względem widać zdecydowaną przewagę modeli opartych na symulacji historycznej. Wszystkie z badanych modeli wykazały się jednak nieadekwatnością oceny ryzyka w okresach kryzysów finansowych, wskazując na to, że VaR nie może być jedynym narzędziem oceny ryzyka rynkowego, ale musi zostać uzupełniony innymi narzędziami, np. testami warunków skrajnych oraz testami wrażliwości. Z kolei duży zakres wahań wymogu kapitałowego pochodzącego z modelu wewnętrznego może rodzić potrzebę wprowadzenia miar regulacyjnych, które wykazują się większą stabilnością w czasie i są dostosowane tempem swojej zmienności do możliwości banku pozyskania dodatkowego kapitału na pokrycie ryzyka, w przeciwieństwie do obecnych miar cechujących się dużą procyklicznością. Zmienność wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka rynkowego, niedostosowana do horyzontu w jakim banki są w stanie zmniejszyć swoją ekspozycję na ryzyko bądź zwiększyć kapitał, stawia pod znakiem zapytania rolę tej miary nadzorczej w zapewnieniu stabilności systemowej. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Ryzyko finansowe w polskim i światowym górnictwie węgla kamiennego
80%
Ryzyko finansowe oznacza niebezpieczeństwo niespłacenia zobowiązań wraz z odsetkami. Jest ono tym większe, im mniejszy jest udział kapitału własnego w strukturze kapitału. Nie jest to jednak jedyny parametr wpływający na poziom tego ryzyka. Celem niniejszego artykułu jest identyfikacja zestawu wskaźników diagnostycznych, za pomocą których można sparametryzować ryzyko finansowe. Taki zestaw zastosowano do badania ryzyka finansowania w branży górniczej, porównując polskie i światowe przedsiębiorstwa górnicze. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Detecting Financial Distress with the b-Sherrod Model: a Case Study
80%
Praca ta wskazuje na znaczenie badania i analizy różnych koncepcji trudnej sytuacji i porażek finansowych poza rolą i wagą oceny skuteczności spółek. Trudności i niepowodzenia firm są uważane za najistotniejsze tematy dla naukowców i badaczy ze względu na potencjalny wpływ, jaki mogą one wywrzeć na majątek akcjonariuszy, wierzycieli i społeczeństwo. Dlatego też wielu badaczy podjęło się znalezienia metody wykrywania i przewidywania trudności i niepowodzeń w celu umożliwienia firmie przetrwania i zachowania ciągłości działalności jeszcze przed porażką. Niniejsze badanie skoncentrowało się na zastosowaniu modelu B-Sherroda, który uważany jest za najbardziej zaawansowany w wykrywaniu tego zjawiska, poprzez zbadanie stosowalności tego modelu na próbie pochodzącej z kuwejckiej firmy produkcyjnej. Analiza wykazała, że model B-Sherroda wykrywania i przewidywania trudności finansowych powinien zostać przyjęty jako wiarygodna technik oceny wydajności przedsiębiorstw. Empiryczne wyniki badania wykazały skuteczność modelu B-Sherroda w ujawnieniu trudności finansowych, co może pomóc inwestorom i innym interesariuszom zwizualizować zdolności przedsiębiorstwa do nieprzerwanej działalności. (abstrakt oryginalny)
Celem tego opracowania jest porównanie wskaźników zadłużenia w sektorach niefinansowych w Polsce oraz próba pokazania sektorowego zróżnicowania tych wskaźników. Ponieważ badania obejmują lata 2003-2013 kolejnym celem artykułu jest zbadanie czy i w jakim stopniu światowy kryzys finansowy wpłynął na poziom i strukturę zadłużenia sektorów polskiej gospodarki oraz które sektory okazały się być najbardziej/najmniej podatne na zjawiska globalnego kryzysu finansowego. W artykule dokonano analizy i oceny wskaźników zadłużenia oraz indeksów dynamiki wskaźników zadłużenia i wskaźników ogólnej sytuacji finansowej. Odchylenie standardowe wskaźników zadłużenia wyłoniło sektory o najmniejszym i największym ryzyku finansowym.(abstrakt oryginalny)
Opisano związek między pojęciami: użyteczność i skłonność oraz omówiono grę hazardową, jako przykład klasycznej teorii użyteczności. Przedstawiono także miarę skłonności do ryzyka.
Rozwój regionalny następuje poprzez rozwój podmiotów funkcjonujących w obszarze i na rynku regionu. Są to głównie podmioty gospodarcze z kapitałem niepublicznym nie notowane na GPW .Niezależnie od stadium rozwoju gospodarki rynkowej, podmioty gospodarcze wymagają stałego dopływu kapitału. Problem ten jest szczególnie widoczny w początkowej fazie rozwoju gospodarki rynkowej, co nie oznacza, że nie dotyka podmiotów gospodarek w pełni rozwiniętych.(fragment tekstu)
NewConnect to nowy rynek w Polsce, skonstruowany na zasadzie alternatywnego systemu obrotu. W ciągu ponad dwóch jego istnienia inwestorzy napotkali wiele rodzajów ryzyka z nim związanego. Wśród nich są: krótka historia funkcjonowania spółek, brak wystarczających informacji na temat wyników finansowych emitentów oraz podejmowanych przez nich działań, przewaga ofert prywatnych nad publicznymi, niskie obroty, węższy zakres ochrony prawnej dla inwestorów oraz rodzaj branży, z której pochodzą emitenci. Z kolei analiza statystyczna dowodzi, iż rynek ten nie rozwijał się w tak szybkim tempie, jak było to oczekiwane w momencie jego tworzenia. Jedną z głównych przyczyn tego był zapewne kryzys finansowy.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono kilka problemów metodologicznych związanych z szacowaniem ryzyka w finansach: problem zapewnienia niezmienności klasy odniesienia (jednorodności analizowanej rzeczywistości), właściwego określenia próby i populacji, problem zapewnienia losowego doboru elementów próby oraz problem zachowania stabilności warunków początkowych. Bez rozwiązania powyższych problemów szacowanie ryzyka na podstawie danych historycznych może być obarczone pewnymi błędami.
Artykuł ma charakter krytyki niektórych poglądów na sposób zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie. Omówiono pięć założeń, które umożliwiają racjonalne podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. Przedstawiono procedurę zastosowania zasad racjonalnego zachowania w warunkach niepewności. Podkreślono, że ryzyko posiada swoją wartość, a dobór zabezpieczeń musi zostać poparty racjonalnymi przesłankami.
13
Content available remote Liquidity risk reporting in Italian companies listed in the "Star segment"
61%
Niedawny kryzys na rynkach finansowych zwrócił uwagę na ryzyko utraty płynności. W doktrynie, ryzyko utraty płynności dotyczy przejściowych trudności w zapewnieniu odpowiedniej płynności dla procesów operacyjnych. Badania na temat ryzyka utraty płynności zwykle przypisują mu dwie przyczyny. Jeśli chodzi o pasywa, jest ono związane z trudnościami w realizacji już podjętych zobowiązań lub odnowienia kredytu ciągłego. Odnośnie aktywów, jest ono związane z trudnością likwidacji już dokonanych inwestycji, bez przeprowadzania nieopłacalnych dezinwestycji. W międzynarodowych standardach rachunkowości widać, że pojęcie to nie jest jednorodne i może być bardziej ograniczone niż w teorii, do tego stopnia, że we Włoszech organy nadzoru (CONSOB, Banca d'Italia, ISVAP) odczuły niedawno potrzebę zapewnienia wskazówek co do minimalnej zawartości informacyjnej wymaganej w sprawozdawczości. W niniejszej pracy, po opisaniu głównych znaczeń przypisywanych ryzyku płynności według standardów rachunkowości, na podstawie empirycznego badania spółek notowanych w segmencie Star na Włoskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, sprawdzono: a) informacje zawarte w sprawozdaniach finansowych, b) poziom zgodności i obszerności opcjonalnych informacji sprawozdawczych, c) czy istnieje związek między ich sytuacją ekonomiczno-finansową i obszernością raportów ryzyka płynności. Wyniki prowadzą do stwierdzenia, że podane informacje są niskiej jakości. (abstrakt oryginalny)
Brak zapłaty przez jednego z kluczowych klientów może spowodować bardzo duże kłopoty finansowe wielu małych i średnich firm, a niektóre z nich nawet doprowadzić do upadłości. Szacuje się, że na polskim rynku nie więcej niż 30 proc. firm korzysta z ubezpieczenia należności, podczas gdy na rynkach zachodnich wskaźnik ten jest nawet dwukrotnie wyższy. W Polsce są to głównie duże i średnie firmy. Tymczasem małym firmom również opłaca się ubezpieczać swoje należności. Co więcej, dla małej firmy pomoc ubezpieczyciela w ocenie wiarygodności kontrahenta, możliwość zwiększenia obrotów poprzez wprowadzenie konkurencyjnych warunków płatności, niższe koszty windykacji i jej większa efektywność mogą być nawet bardziej przydatne niż w przypadku dużego przedsiębiorstwa. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Kapitał obrotowy w sektorach niefinansowych w Polsce w latach 2009-2012
61%
Celem artykułu jest ukazanie związków między rodzajem strategii kapitału obrotowego a charakterem prowadzonej działalności oraz cyklem koniunkturalnym. Dokonano w nim oceny krótkoterminowego ryzyka finansowego przedsiębiorstw z wykorzystaniem odchylenia standardowego. Przeprowadzona analiza wskaźnikowa pokazała sektorowe zróżnicowanie wskaźników kapitału obrotowego i wskaźników płynności finansowej. Badania dotyczą wartości średnich wybranych wskaźników dla sektorów niefinansowych w Polsce w latach 2009-2012.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono własności opcji o uwarunkowanej premii, opcji o odwrotnie uwarunkowanej premii oraz możliwości zastosowania tych opcji w zarządzaniu ryzykiem. Ilustracja empiryczna zawarta w artykule przeprowadzona jest na podstawie symulacji wyceny walutowych opcji wystawionych na EUR/PLN. (abstrakt oryginalny)
Opracowanie dotyczy ryzyka finansowego, ryzyka związanego ze sposobem finansowania działalności, a więc ryzyka wynikającego ze struktury kapitału przedsiębiorstwa. Przedstawiono związek ryzyka finansowego z niepewnością co do kształtowania się przyszłych przepływów pieniężnych w firmie wykorzystującej kapitał obcy. Dla pełnego przedstawienia zagadnienia ryzyka finansowego omówiono także związek zachodzący między poziomem ryzyka a efektem dźwigni finansowej. (fragment tekstu)
Artykuł podejmuje kwestię zdefiniowania dźwigni finansowej w taki sposób, aby łączyła w sobie różne możliwe interpretacje. Zaproponowana definicja uwypukla rolę zwiększonego prawdopodobieństwa otrzymania krańcowych wartości ROE po zaciągnięciu długu, co graficznie zostało zaprezentowane za pomocą zmodyfikowanego wykresu dystrybuanty rozkładu ROE. Definicja dźwigni finansowej sformułowana jest na tyle ogólnie, że pozwala wyprowadzić z niej dwie główne, konkurujące ze sobą interpretacje: pierwsza wskazuje na wzrost wariancji ROE po zaciągnięciu długu, druga na elastyczność EPS mierzoną stopniem dźwigni finansowej DFL, jako istotę dźwigni. Powyższe interpretacje zwracają uwagę na dwa odmienne aspekty zadłużenia: pierwsza koncentruje się na samym akcie zaciągnięcia długu („dźwignia prosta"), druga na akcie płacenia odsetek od zaciągniętego długu ("dźwignia kosztowa"). Zaproponowana definicja pozwala również na inne interpretacje dźwigni finansowej, w tym te, które podkreślają rolę ryzyka bankructwa, wartości zagrożonej (VaR) itp. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera autorską koncepcję metody kalkulacji wskaźnika pomiaru dokonań uwzględniających podejmowane ryzyko finansowe. W literaturze przedmiotu opisany jest wskaźnik RAPM, ale zdaniem autora potrzebna jest jeszcze metoda określenia sposobu tego pomiaru. Istotne jest bowiem określenie metody szacowania wartości kapitału, który jest niezbędny do sfinansowania ryzyka. Taki wskaźnik byłby przydatnym narzędziem do kontroli zarządzania przedsiębiorstwem w praktyce. (abstrakt oryginalny)
Współczesna nauka o finansach wspiera się na dwóch teoretycznych filarach, według których rynki są efektywne, a inwestorzy postępują racjonalnie. Racjonalność jest wyznaczana, między innymi, przez stałość i przechodniość preferencji oraz dążenie do maksymalizowania oczekiwanej użyteczności. Racjonalny inwestor dobiera aktywa do swojego portfela w taki sposób, aby był on zdywersyfikowany oraz kieruje się takimi czynnikami, jak wariancja zysku i korelacja między stopami zwrotu z poszczególnych papierów wartościowych. Inwestor opisywany w nauce o finansach jest decydentem, który optymalizuje dokonywane przez siebie wybory i nie kieruje się symbolicznymi właściwościami aktywów. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 19 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.