Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 34

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Jednolity rynek ubezpieczeniowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Dyrektywy UE uwolniły zakłady ubezpieczeń od regulacji cen i warunków. Jednak cechy instytucjonalne i kulturowe rynków ubezpieczeniowych nadal znacznie różnią się w poszczególnych krajach. Zagadnienia związane z integracją rynków ubezpieczeniowych należy uznać za ważny obszar badawczy, po pierwsze, ze względu na znaczenie międzynarodowej integracji rynków finansowych dla ich rozwoju oraz wpływu na wzrost gospodarczy. Po drugie, rynek ubezpieczeniowy charakteryzuje się pewną specyfiką, wynikającą ze złożoności umów ubezpieczenia, która utrudnia ocenę procesów integracyjnych, co powoduje, że jest to wciąż słabo rozpoznany temat badawczy. Celem artykułu jest zbadanie stopnia integracji rynków ubezpieczeniowych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej należących do UE. Miary integracji rynków ubezpieczeniowych zostały ustalone w odniesieniu do składki przypisanej brutto oraz do inwestycji. Przeprowadzona analiza empiryczna z zastosowaniem metod statystycznych i ekonometrycznych pozwala stwierdzić, że stopień integracji rynków ubezpieczeniowych badanych krajów wykazuje tendencję do jego dalszego wzrostu. Jednocześnie jest on niższy niż w grupie wszystkich krajów UE oraz grupie krajów obszaru euro. (abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentowano rozwój transgranicznych usług ubezpieczeniowych jako tendencję pogłębienia się integracji w ramach jednolitego rynku Unii Europejskiej. Jednolity rynek usług ubezpieczeniowych funkcjonuje na zasadzie harmonizacji przepisów dotyczących minimalnych wymagań w zakresie: jednolitej licencji ubezpieczeniowej (..single passport"), nadzoru sprawowanego przez kraj siedziby zakładu ubezpieczeń, swobody zakładania przedsiębiorstw w obu działach ubezpieczeń, wymogu rezerw technicznych w odniesieniu do całości aktywów instytucji, wymogu rocznych i skonsolidowanych sprawozdań oraz specjalnego nadzoru nad grupami ubezpieczeniowymi (nadzór "solo plus"). Wprowadzanie w życie rozwiązań w prawie europejskim i prawach krajowych sprzyja rozwojowi transgranicznych usług ubezpieczeniowych w krajach UF.. Liczba zagranicznych ubezpieczycieli, którzy na zasadzie swobody świadczenia usług zgłosili zamiar prowadzenia działalności na terenie Polski po wstąpieniu do UE wzrosła niemal trzykrotnie. W 2007 liczba notyfikacji wzrosła do 425, z czego z UE 410. Jednocześnie zakłady ubezpieczeń z siedzibą w Polsce w coraz większym stopniu angażują się w działalność transgraniczną. (abstrakt oryginalny)
Od kilku lat w Unii Europejskiej przebiega proces tworzenia jednolitego rynku ubezpieczeniowego. Koncepcja rynku jednolitego odnosi się do umożliwienia funkcjonowania narodowych rynków ubezpieczeniowych poszczególnych państw członkowskich w taki sposób, jakby tworzyły jeden rynek ubezpieczeniowy, zharmonizowany pod względem zasad funkcjonowania oraz regulacji prawnych. Wstąpienie Polski do UE wiąże się ze zmianami zarówno w strefie regulacji, jak i w aspekcie ekonomicznym. Mając w perspektywie współuczestnictwo we wspólnym rynku UE konieczne jest, z jednej strony, poznanie obowiązujących we Wspólnocie reguł oraz , z drugiej strony, określenie szans i możliwości funkcjonowania polskiego rynku ubezpieczeniowego w jednolitym rynku europejskim. Harmonizacja rynku ubezpieczeniowego we Wspólnocie postępowała etapami wyznaczanymi kolejnymi generacjami dyrektyw. (fragment tekstu)
Pomimo różnic w funkcjonowaniu rynku pośrednictwa ubezpieczeniowego w Niemczech i Polsce intencją ustawodawców było nie tylko dostosowanie rodzimych przepisów prawnych do wymogów UE, ale także daleko idąca ochrona konsumenta. Dzięki implementacji dyrektywy insurance mediation directive na europejskim rynku ubezpieczeniowym wzmocniona została pozycja konsumenta. Wprowadzenie nowych przepisów prawnych i poprzedzających je okresów przejściowych miało także na celu umożliwienie podmiotom dotychczas zajmującym się pośrednictwem ubezpieczeniowym dostosowanie do nowych warunków prowadzenia działalności. Szczególnie wprowadzenie obowiązku posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla pośredników niezależnych i prowadzących działalność na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń stało się istotną przyczyną zmian liczebności tej grupy pośredników.(abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest przedstawienie specyficznych wymagań i oczekiwań środowiska zakładów ubezpieczeń europejskich działających w formie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych związanych z pracami nad implementacją projektu Solvency II. Problematyka wymagająca szczególnego uwzględnienia specyfiki formy, jaką jest TUW, koncentruje się wokół takich zagadnień, jak: struktura kapitałów własnych, wyłączenie małych TUW-ów, zobowiązania podporządkowane, opodatkowanie, zasada proporcjonalności, specjalizacja rynkowo-produktowa, dywersyfikacja, wymogi kapitałowe, europejskie towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych. Biorąc pod uwagę skalę złożoności i wpływ na warunki gospodarowania, Solvency II powinno zostać wdrożone z uwzględnieniem rozsądnego kompromisu między postulatami różnych grup interesu, m.in. ubezpieczycieli prowadzących działalność w formie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza rozwiązań przyjętych w polskim systemie gwarancyjnym w zakresie działalności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w sytuacji upadłości ubezpieczycieli na tle rozwiązań funkcjonujących w poszczególnych państwach Unii Europejskiej oraz na tle ostatniej rekomendacji Komisji Europejskiej. Porównując krajowe regulacje do regulacji innych państw członkowskich, należy wskazać, że rozwiązania krajowe sytuują Polskę w grupie państw, w których ochrona interesów osób ubezpieczonych, uposażonych i poszkodowanych w chwili upadłości ubezpieczyciela zabezpieczona jest relatywnie dobrze. Analiza przepisów dotyczących Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i rekomendacji Komisji Europejskiej pokazuje zaś, że w niektórych obszarach polski ustawodawca będzie zmuszony podnieść standardy ochrony wspomnianych podmiotów. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem tego artykułu, o charakterze bardziej dydaktycznym niż naukowym, jest szczegółowa analiza warunków istnienia równowagi na rynkach ubezpieczeniowych. Rozpatrzmy rynek, na którym znajduje się jedno dobro konsumpcyjne i w chwili wejścia na rynek każdy z klientów ma taki sam majątek, wynoszący w jednostek, i w takim samym stopniu jest narażony na zajście zdarzenia losowego powodującego utratę tego majątku w całości lub części. (fragment tekstu)
Pojęcie ubezpieczeń komunikacyjnych używane jest do określenia ubezpieczeń dotyczących pojazdów mechanicznych. Należą do nich ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC), auto-casco (AC) i inne ubezpieczenia łączące się z ruchem pojazdów mechanicznych, jak ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW) czy ubezpieczenie bagażu podróżnego. We wszystkich krajach UE ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej kierowców pojazdów mechanicznych ma od wielu już lat charakter obligatoryjny, pozostałe rodzaje ubezpieczeń komunikacyjnych należą do ubezpieczeń dobrowolnych.(fragment tekstu)
In spite of over 50 years of existence of a bonus-malus system (BMS) many crucial problems concerning its modelling, analysis and optimisation remain unsolved. Definitions of BMS proposed in literature are so general that they include systems which could not exist and perform well in the competitive automobile insurance, market, and therefore they are not used in practice. The objective of this article is to present two definitions of fair bonus-malus systems, which differ in the criterion of distinguishing BMS, however both allow for eliminating systems with non-realistic structures. The first proposal is the definition of so called bonus-malus system fair by premium (BMSFpx). The concept of this system consists in excluding from considerations such systems, in which policyholders are penalized with the greater premium after reporting fewer losses or after claiming a given number of losses if they were in better class. The criterion for distinguishing BMS in the second definition is based on the transition rules i.e. rules governing the transition of the insured, having reported a given number of claims, from one class to another. Therefore, these systems are namedfair bonus-malus sys-tems by transition rules (BMSFTIt). In this paper it is also proved that each BMSFTR is also BMSFPR. (original abstract)
Literatura na temat ostatniego kryzysu finansowego jest niezwykle obszerna. W niewielkim stopniu uwzględnia ona jednakże problematykę ubezpieczeniową, siłą rzeczy koncentrując się na bankowości i na bankach. Jednocześnie większość znanych opracowań na temat kryzysu finansowego odnosi się albo do skali globalnej, albo do skali narodowej. Nie ma natomiast studiów poświęconych problematyce regionalnej. Szczególnie daje się odczuć ten brak w odniesieniu do Unii Europejskiej, która od wielu lat buduje jednolity rynek ubezpieczeniowy. W niniejszym artykule podjęta jest próba wypełnienia chociaż w skromnym zakresie tej luki. Ukazany jest wpływ kryzysu na unijne instytucje ubezpieczeniowe oraz zanalizowane jest wykorzystanie pomocy publicznej w procesie ograniczania skutków kryzysu dla unijnych instytucji finansowych. (abstrakt oryginalny)
Niniejsza publikacja wyjaśnia koncepcję koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej. Uwagę zwraca się zarówno na ewolucję koordynacji w długim okresie czasu, jak również na specyficzny charakter rozporządzeń unijnych wobec postanowień umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym. Istotne jest także, że prawo wspólnotowe nie zmienia warunków nabycia prawa do świadczeń z zabezpieczenia społecznego określonych w ustawodawstwie krajowym. Koordynacja ma zagwarantować zachowanie nabytych praw z zabezpieczenia społecznego oraz praw będących w trakcie nabywania tak, aby osoby które chcą skorzystać ze swobody przemieszczania w ramach Wspólnoty, nie były traktowane gorzej w zakresie zabezpieczenia społecznego niż osoby, które pracowały tylko w jednym państwie członkowskim. (abstrakt oryginalny)
Dekarbonizacja gospodarki, a za tym idące upowszechnienie na szeroką skalę systemów produkują- cych energię ze źródeł odnawialnych, wymaga dopasowanej ochrony ubezpieczeniowej. Nowe regula- cje w Europie mające na celu stworzenie zachęt do przejścia na zieloną gospodarkę, wraz ze zmianami preferencji konsumentów, wspierają popyt na produkty ubezpieczeniowe związane z sektorem energii odnawialnej, efektywności energetycznej i zrównoważonej mobilności. Na rynku ubezpieczeń pojawia się propozycja tak zwanych "zielonych" produktów ubezpieczeniowych, które zawierają elementy ukie- runkowane na zapobieganie lub adaptacje do zmian klimatu. W związku z tym wyzwaniem, niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie "zielonych" produktów ubezpieczeniowych wraz z omówieniem podstaw legislacyjnych oraz podsumowaniem wad, które pojawiły się w kontekście tworzenia i zarzą- dzania tego typu innowacyjnymi produktami.Słowa kluczowe: zielone finanse, produkty ubezpiecze- niowe, zrównoważony rozwój.(abstrakt oryginalny)
W latach 1990-1999 na całym rynku europejskim nastąpiły dość istotne zmiany spowodowane harmonizacją rynku Unii Europejskiej, wprowadzeniem Euro oraz przyjęciem nowych państw do Unii Europejskiej. Niniejszy artykuł analizuje zmiany, jakie nastąpiły na europejskim rynku ubezpieczeń, w tym konsekwencje wynikające z tego tytułu dla przyszłego członkostwa Polski w Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
W kontekście funkcjonowania Unii Europejskiej scharakteryzowano rynek usług ubezpieczeniowych. Omówiono działania regulujące ten rynek, do których zaliczono: projekt Solvency II; ubezpieczeniowe systemy gwarancyjne; substytucyjne, detaliczne produkty inwestycyjne. Opisano także przesłanki zmian regulacyjnych w dyrektywie o pośrednictwie ubezpieczeniowym.
Polska przystępując do Unii Europejskiej stała się częścią składową jednolitego rynku ubezpieczeniowego, którego istotę stanowi wspólna przestrzeń ubezpieczeniowa dla uczestników rynku na całym obszarze Unii Europejskiej oraz Europejskiego rynku gospodarczego. W tym kontekście nasuwa się pytanie o to, jaki jest stan budowy tego rynku, tych perspektywy jego dalszego rozwoju oraz jaką możemy na nim odegrać. Tym problemom chcę chcę poświęcić uwagę w dalszej części opracowania.(abstrakt oryginalny)
Rola i zadania nadzoru państwowego w ubezpieczeniach oraz metody, wśród których wyróżnić można trzy podstawowe systemy: system nadzoru publikacyjnego, system koncesyjno-normatywny (finansowy), system nadzoru materialnego. Nadzór nad rynkiem ubezpieczeń w Unii Europejskiej.
Kontynuując temat omówiono rolę Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń oraz problem harmonizacji polskiego prawa z dyrektywami Unii Europejskiej.
Jednolity rynek ubezpieczeń funkcjonuje we Wspólnocie Europejskiej od 1993 r. (od wprowadzenia dyrektywy trzeciej generacji w ubezpieczeniach na życie). Jego działanie oparte jest na trzech podstawowych zasadach tworzących Unię Europejską, swobody tworzenia podmiotów gospodarczych, swobody świadczenia usług oraz przepływu kapitału między krajami. Celem rynku wewnętrznego w dziedzinie ubezpieczeń jest zagwarantowanie wszystkim mieszkańcom Wspólnoty dostępu do możliwie najszerszej gamy wysokiej jakości produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez zakłady ubezpieczeń z obszaru całej Wspólnoty. Ubezpieczyciele upoważnieni do działania w jakimkolwiek państwie członkowskim mogą prowadzić swoją działalność na terenie całej Wspólnoty i podlegają takim samym zasadom nadzoru. Gwarantowane dyrektywami jednakowe warunki rozwoju sektora ubezpieczeń nie znajdują pełnego odzwierciedlenia w regulacjach wewnętrznych państw członkowskich. Część z nich, poprzez sprzyjające regulacje podatkowe i administracyjne, jest zdecydowanie częściej wybierana (abstrakt oryginalny)
Tematyka przedstawionego artykułu jest związana z funkcjonowaniem ubezpieczeń komunikacyjnych w Polsce. Rynek ubezpieczeniowy po transformacjach systemu gospodarczego działa już od 20 lat, jednak ciągle jest w fazie rozwoju, pomimo że przeszedł już wiele zmian. Ubezpieczenia komunikacyjne ciągle mają największy udział w sprzedawanych produktach i stąd problemy związane z ich funkcjonowaniem, jak również nowe pojawiające się czynniki wpływające na ich sprzedaż, rentowność i szkodowość są znakomitym obszarem badawczym, tym bardziej, że bogata jest baza danych, gdyż są to częściowo ubezpieczenia obowiązkowe powszechne, o standaryzowanych ogólnych warunkach ubezpieczenia i są masowo sprzedawane. Ponadto trzeba pamiętać, że od 1 maja 2004 r. polski rynek ubezpieczeniowy należy do jednolitego rynku europejskiego i obowiązują dyrektywy UE, które w zakresie ubezpieczeń obowiązkowych OC są dość rozbudowane. W artykule najpierw zostanie przedstawiona krótka charakterystyka całego polskiego rynku ubezpieczeniowego, a następnie - oddzielnie - pewna analiza i tendencje dla ubezpieczeń komunikacyjnych OC i AC. W zakończeniu rozważań zostanie zwrócona uwaga na pewne uwarunkowania oraz perspektywy dalszego rozwoju tych grup ubezpieczeń. (fragment tekstu)
W artykule pokazano różne przykłady interwencjonizmu państwa w reasekurację, a także rynek bezpośredni ubezpieczeń i tego konsekwencje.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.